Als de politiek keuzes over verduurzaming van de landbouw blijft uitstellen, dan volgt vanzelf een „keiharde, koude sanering” onder boeren, waarschuwde het Drentse NSC-Kamerlid Harm Holman, oud-melkveehouder, woensdag in de Tweede Kamer.
Nu Brussel het mestplafond voor Nederland heeft verlaagd, groeit met de huidige veestapel het mestoverschot door, schetste Holman. Het afzetten van die overtollige mest gaat boeren veel geld kosten, als het al ergens heen kan. En wat als Nederland de Europese milieunormen voor fosfaat, stikstof en waterkwaliteit (nitraat) niet tijdig haalt? Dan kan Brussel met een ‘aanwijzing’ komen om de Nederlandse veestapel in te krimpen. Dan is er weinig toekomst meer voor jonge boeren.
Er is een doorbraak nodig, bedoelde Holman, want de impasse in het landbouwbeleid gaat vroeg of laat pijn doen. Hoog tijd om te beginnen met hervorming van de landbouw, om Brussel wat goede wil te tonen. Een „gepaste kleinere veestapel”, zoals Holman het in een motie verwoordde, is volgens NSC onontkoombaar.
Lees ook
‘Boer kan verduurzamen niet betalen’
Welke oplossingen ziet de Tweede Kamer voor de boeren en de natuur? Wat gaat het demissionaire kabinet nog doen? Tegen de achtergrond van de kabinetsformatie en boerenprotesten in Frankrijk, Duitsland en België debatteerde de Kamer deze week twee dagen over de landbouwbegroting met als leidende vraag: hoe gaan we verder ?
Polarisatie
In mei is het vijf jaar geleden dat de Raad van State bepaalde dat het kabinet niet genoeg deed om stikstof aan te pakken. Sindsdien zijn veel ambities voor schonere ‘kringlooplandbouw’ blijven steken in polarisatie, boerenprotesten en financiële belangen. Volgens de wet moet zeker 40 procent van de kwetsbare natuurgebieden volgend jaar niet meer overbelast zijn door stikstof. In werkelijkheid zal het aandeel gezonde natuurgebieden vooralsnog 29 procent zijn, volgens het RIVM.
De „enige missie” van minister Piet Adema (Landbouw, ChristenUnie) was om boeren een duurzame toekomst met een goed verdienmodel te geven, zei hij donderdag tijdens het debat. Maar de kabinetsval had Adema de pas afgesneden – waarbij de minister even voorbij ging aan het eerdere mislukken van het Landbouwakkoord met de boeren. Het leverde Adema harde verwijten op in de Kamer: hij zou zich verschuilen achter zijn demissionaire status, achter afhankelijkheid van Europese besluitvorming.
Toch wil het demissionaire kabinet doorgaan en vraagt het de Kamer maar liefst 3 miljard euro extra – bijna evenveel als de jaarbegroting van 2,9 miljard van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Dat geld is onder meer bedoeld voor het verhogen van de budgetten voor het uitkopen van boerenbedrijven, onder wie de ‘piekbelasters’. Die regelingen richten zich op in totaal 11.000 veehouders, er hebben zich tot op heden ongeveer 1.270 bedrijven voor aangemeld. Ook is het geld bedoeld voor provincies, om een begin te maken met het overheidsplan voor schone lucht, schoon water, en een gezonde bodem in het landelijk gebied.
Of er een Kamermeerderheid is voor die 3 miljard euro is onzeker; van de vier formerende partijen wilden PVV, NSC en BBB nog geen uitsluitsel geven. „Niet nu”, benadrukte PVV’er Jeanet Nijhof-Leeuw, wat niet hetzelfde is als „nooit”. De labradorhoudster uit Hengelo vergeleek het met het voeren van haar honden. Als die voer in de bak krijgen, en zij zegt „niet nu”, dan weten die ook dat ze nog even moeten wachten. Geen van de drie partijen heeft uiteindelijk een amendement ingediend om de extra 3 miljard uit de begroting te halen.
Lees ook
Hoe ziet de toekomst van de megastal eruit?
PVV-KamerlidDion Graus Waarom mag een wolf geen schaap eten? Mogen mensen dat alleen maar?
Caroline van der Plas van de BoerBurgerBeweging botste openlijk met twee formatiepartijen. Het gaf aan hoe moeilijk het zal zijn om in een coalitie van deze vier partijen tot een landbouwplan te komen. De eerste keer was met ‘dierenambassadeur’ Dion Graus van de PVV, die het opnam voor de wolf. Keurt Graus het goed dat wolven schapen gruwelijk verminken, vroeg Van der Plas? „Waarom mag een wolf geen schaap eten?”, antwoordde hij. „Mogen mensen dat alleen maar?”
Graus liet blijken weinig op te hebben met de intensieve veehouderij – wat gevoelig ligt bij de BBB. „Wij staan niet voor de bio-industrie, maar wel voor de kleine gezins- en familiebedrijven”, zei hij. De vraag is of dit een persoonlijk of een partijstandpunt is: Graus zei ook dat de meerderheid van de PVV-fractie beslist en dat hij de fractie trouw zal zijn.
Kleinere veestapel
De tweede keer botste Van der Plas met Harm Holman van NSC over zijn stikstofmotie. Hoe kon Holman pleiten voor inkrimping van de veestapel, met alle onrust onder Nederlandse boeren en boerenprotesten in onze buurlanden? Holman complimenteerde Van der Plas met het agenderen van de boerenzaak in Den Haag, maar vroeg haar ook eens goed na te denken over oplossingen.
NSC en PVV lieten ieder een ander geluid horen over het betrekken van de sector bij de hervorming van de landbouw. Graus en Nijhof-Leeuw van de PVV bleven vragen waarom het kabinet niet meer overlegt met actiegroep Farmers Defence Force – die rond het Landbouwakkoord wel sprak van „de Haagse roversbende”.
NSC’er Holman aan de andere kant wil de agrarische sector meer eigen verantwoordelijkheid geven, maar twijfelt aan het nut van afspraken met zelfs de grootste boeren- en tuindersorganisatie van Nederland, LTO. „Ik durf te stellen dat convenanten met boerenorganisaties niet werken”, zei hij. „De LTO kan wat met de boeren afspreken, maar kan niet afdwingen dat dat gebeurt.”