Trekvogels moeten steeds vaker laveren tussen de maaiwieken van windturbines

Posted on October 10, 2024 by admin

Tweemaal per jaar trekken miljoenen vogels over Nederland: op weg naar hun broedgebied in Noord- of Oost-Europa, of juist naar hun overwinteringsgebied in het zuiden of het Verenigd Koninkrijk. Vooral de najaarstrek is spectaculair: allerlei soorten ganzen maar ook zangvogels als spreeuwen en koperwieken trekken vanaf eind augustus tot in november zuidwaarts.

Sommige vogels vliegen overdag, in grote groepen of V-formaties, maar de meeste trekken ’s nachts – in hun eentje of in kleinere groepjes. Tijdens de massale najaarstrek vliegen er boven de provincie Noord-Holland gemiddeld 43 vogels per vierkante kilometer. ’s Nachts is de atmosfeer rustiger dan overdag, dat is gunstig bij het vliegen.

De trek verloopt niet altijd zonder problemen: onderweg komen de vogels obstakels tegen zoals windturbines (dus gemotoriseerde windmolens) en hoogspanningslijnen. Onderzoekers van het Instituut voor Biodiversiteit en Ecosysteem Dynamica in Amsterdam hebben nu op basis van radargegevens de trek in kaart gebracht boven de provincie Noord-Holland. Zo konden ze meer inzicht krijgen in de precieze vliegroutes en het vlieggedrag.

De gemiddelde ‘tiphoogte’ van de Noord-Hollandse windturbines – dus de hoogte tot waar het puntje van de wiek maximaal komt – is 159 meter. Het laagste punt van de tip is gemiddeld 52 meter. Daartussen bevindt zich de rotorzone, en 39 tot wel 79 procent van de trekvogels vliegt dóór die gevaarlijke zone en kan dus in de wieken terechtkomen. De vlieghoogte hangt af van het weer (bij tegenwind vliegen vogels lager). Vooral overdag vliegen vogels massaal door de gevarenzone, maar vanwege de grotere aantallen lopen juist ook de nachttrekkers gevaar. Vaak is het precieze tijdstip van aanvaring niet te achterhalen.

Onderzoek naar trekvogels en windturbines is niet nieuw. Zo bleek in 2022 uit een internationale analyse in Journal of Applied Ecology dat tientallen grotere Europese broedvogelsoorten gemiddeld op maar liefst 14 procent van hun route over land het risico lopen om tegen een windturbine te botsen. Op 9 procent van de route vormen hoogspanningskabels het gevaar. Welke soorten kwetsbaar zijn verschilt van plek tot plek, maar sommige soorten hebben pech: onder andere lepelaar, wilde zwaan, kraanvogel en ooievaar hebben langs vrijwel hun gehele route botsingskans.

In het huidige Nederlandse rapport zijn bewust geen vogelsoorten bij naam genoemd, zegt onderzoeker Bart Hoekstra desgevraagd. ‘Het is erg moeilijk om te zeggen welke soorten specifiek extra gevaar lopen. Voor sommige vogels is duidelijk dat ze veel schade kunnen ondervinden van windturbines, maar dat weten we voor die soorten óók beter omdat we ze al volgen met zenders en omdat ze vaak groter zijn en dan beter opvallen bij het zoeken naar slachtoffers onder turbines. Maar er zijn ontzettend veel vogels die eigenlijk te klein zijn om goed te volgen met zenders en vervolgens ook maar heel kleine karkasjes opleveren die moeilijker te vinden zijn. Ik ben dus zelf altijd een beetje sceptisch met de focus alleen op grotere en charismatischere soorten.’

Voor al die windturbinebotsingen zijn verschillende oplossingen denkbaar. Langs drukke trekroutes zouden bijvoorbeeld geen windturbines meer geplaatst kunnen worden. Daarvoor is juist het onderzoek van Hoekstra en zijn collega’s relevant. Op basis van de radarbeelden kunnen geschikte locaties voor windturbines worden gekozen, of de turbines kunnen op piekmomenten tijdens de trek worden uitgezet.

Daarnaast zou de kleur van de wieken ook kunnen worden gewijzigd. In Nederland bestaan er standaardkleuren voor windmolenverf: RAL 9001, 9003, 9010 of 9016 (wit) of RAL 7035 (lichtgrijs). De voornaamste reden voor die lichte tinten lijkt esthetisch van aard, schreven Britse wetenschappers in 2011 in het European Journal of Wildlife Research: wit valt vanaf de grond niet te veel op. Ook zijn witte objecten vanuit de lucht beter zichtbaar voor piloten. Vanwege de vliegveiligheid wordt er altijd een lichtje op de turbine gemonteerd (maar dus niet op de wieken).

Vogels die regelmatig slachtoffer zijn van aanvaringen met windmolens: buizerd, spreeuw en de grauwe gans.

Illustraties Fokke Gerritsma

Uit die Britse studie bleek ook dat witte windmolens veel insecten aantrekken, en daardoor ook extra veel vogels en vleermuizen – met dodelijke botsingen tot gevolg. Paarse wieken zouden minder insecten lokken, maar daarmee is het probleem niet opgelost. Insecten kunnen ook op de warmte van turbines afkomen en vleermuizen gebruiken ze mogelijk voor echolocatie, om prooien op te sporen.

Uit Noors onderzoek in Ecology and Evolution bleek in 2020 dat één zwarte wiek per windmolen de motion smear (bewegingsonscherpte) verlaagt. Vooral roofvogels zouden hierdoor minder snel tegen de wieken aanbotsen. Vergelijkbaar onderzoek heeft in Nederland de afgelopen jaren plaatsgevonden in Eemshaven. Eind dit jaar worden de resultaten bekend. Mogelijk kan dat voor andere regelgeving zorgen. Al hebben écht laagvliegende soorten toch geen baat bij de uitkomst: die vliegen hooguit tegen de mast in plaats van tegen de wieken.

Eén zwarte wiek als eenvoudige oplossing

Vanaf dit weekend is in het westen een komeet te zien

admin
October 10, 2024
0

Met een beetje geluk, en goed weer, is dit weekeinde een heldere komeet te zien aan de westelijke avondhemel. De komeet C/2023 A3 Tsuchinshan-ATLAS, met een fraaie en heldere staart, is dan misschien zelfs bij daglicht zichtbaar.

Zeker is dat nog niet, zegt Esther Hanko, amateur-kometenjager en medewerker van het astronomische Anton Pannekoek Instituut in Amsterdam. „Bij kometen is het altijd een beetje onzeker hoe helder ze nu precies zullen zijn. Maar bij deze was driekwart jaar geleden al duidelijk: dit zou wel eens een hele leuke kunnen worden.”

De komeet, genoemd naar de twee astronomische observatoria in China en Zuid-Afrika die hem in 2023 ontdekt hebben, is een klomp ijzig gruis van zo’n twee kilometer doorsnee. Hij is afkomstig uit de buitenste regionen van het zonnestelsel. Zijn elliptische, ofwel afgeplatte, baan zwiept hem vlak langs de zon.

Avondschemering

Tot begin oktober was Tsuchinshan-ATLAS vanaf het zuidelijk halfrond in de ochtendschemering te zien met het blote oog. „Ik heb heel mooie foto’s gezien”, zegt Hanko. In het weekeinde komt hij achter de zon vandaan, en zal hij in het noordelijk halfrond te betrappen zijn in de avondschemering, direct nadat de zon ondergaat.

Doordat de zon de komeet met zijn staart van uitgewasemd stof en damp, van achteren beschijnt, licht de staart helder op, een effect vergelijkbaar met rook op een podium waar toneellampen op schijnen. Hanko: „Op 12 oktober staat hij nog heel dicht bij de zon, in de dagen daarna komt hij steeds verder van de zon te staan, en is hij beter te zien, maar dan zal ook de helderheid afnemen.”

Vermoedelijk wordt Tsuchinshan-ATLAS na zijn bezoek het zonnestelsel uitgezwiept, en zien we hem nooit meer terug. Ook is er nog een kleine kans dat hij onderweg in stukken breekt, zoals de langverwachte maar tegenvallende komeet ISON in 2013 deed. Je weet het nooit met kometen, en dat maakt de jacht ook spannend, zegt Hanko. „Ze zeggen wel: kometen zijn net katten. Ze hebben een staart en ze zijn onvoorspelbaar.

Conflict tussen commissie en kabinet over het delen van ‘ongelakte chatberichten’: vertraging voor enquête dreigt

admin
October 10, 2024
0

De parlementaire enquête naar de coronacrisis dreigt vertraging op te lopen door een conflict tussen het kabinet en de enquêtecommissie over het delen van chatberichten. Dat blijkt uit een voortgangsbrief die VVD-Kamerlid Daan de Kort, voorzitter van de commissie, aan de Tweede Kamer heeft gestuurd. Volgens De Kort komt het nieuwe kabinet met haar opstelling „terug op met het vorige kabinet gemaakte werkafspraken”.

Momenteel bevindt de enquêtecommissie corona zich in de eerste voorbereidende fase, die ‘dossieronderzoek’ wordt genoemd. In deze fase, waarin de verhoren achter gesloten deuren worden voorbereid, vordert de commissie informatie en documenten bij tal van instanties, inclusief het kabinet en de departementen. De commissie schrijft dat de verschillende ministeries „voor een groot deel” de gevraagde informatie hebben aangeleverd, maar dat over het delen van chatberichten „een verschil van inzicht” is ontstaan waardoor de commissie nog geen chatberichten heeft ontvangen.

Het kabinet-Schoof heeft, zo blijkt uit de brief, op 13 september advies gevraagd aan de Raad van State over het delen van ‘ongelakte chatberichten’. Met andere woorden: berichten waarin geen informatie is zwartgelakt. Door dit verzoek en het voorlopig ontbreken van de chatberichten, „bestaat de mogelijkheid” dat de enquête verdere vertraging oploopt, schrijft De Kort. De planning is dat de besloten verhoren in maart 2025 beginnen, waarna de openbare verhoren begin 2026 van start moeten gaan.

Privacy

De commissie heeft ongelakte chatberichten opgevraagd omdat „tijdens de coronacrisis meer dan voorheen werd gecommuniceerd via chatberichten”. Die berichten zijn daarom nodig om „de besluitvorming over de coronamaatregelen en de afwegingen die daarbij een rol hebben gespeeld, te kunnen reconstrueren”. Volgens voorzitter De Kort heeft de commissie „de nodige waarborgen” ter bescherming van de privacy van ambtenaren gegeven.

Over het ongelakt aanleveren van de chatberichten zijn volgens de commissie met het vorige kabinet, Rutte IV, „duidelijke afspraken” gemaakt die zijn ondertekend door het ministerie van Volksgezondheid. De Kort schrijft dat dit soort afspraken ook gemaakt werden met eerdere enquêtecommissies en ook „zijn dergelijke documenten in de context van eerdere parlementaire enquêtes ongelakt geleverd”.

Wat een Amerikaanse tiener deze week zou hebben gedaan – Tetris ‘uitspelen’ – kan eigenlijk niet

admin
October 10, 2024
0

„Tiener speelt Tetris uit.” Wie het gamenieuws een beetje volgt, kreeg meteen een gevoel van déjà vu bij de headline op NOS.nl. Was dat niet begin dit jaar al gebeurd? Toen was het wereldnieuws dat de 13-jarige Will Gibson (bekend onder de naam Blue Scuti) het onhaalbaar geachte level 157 wist te halen. Waarna de game crashte. Einde Tetris. Toch?

Okee, vooropgesteld: het is niet niks wat de 16-jarige Amerikaan Michael Artiaga deze week voor elkaar kreeg. Dankzij AI-technieken wisten gamers al dat het mogelijk was om het ‘eindpunt’ van Tetris te halen – level 255, waarna het spel weer teruggaat naar level 0. Een mens had het nog nooit gedaan. Tot Artiaga. Wel met een grove kanttekening: hij paste zijn game zo aan dat hij de crash waar Gibson begin dit jaar tegenaan liep, kon omzeilen. Toch bleef het een flinke inspanning – 82 minuten geconcentreerd spelen. En héél veel oefenen.

Het is vaak lastig voor media om dit soort prestaties uit de gamewereld te duiden. Gamers zijn, net als boekenlezers en filmliefhebbers, een zeer diverse groep. Competitief Tetris is een hypergespecialiseerde niche, en verwant aan de ‘speedrunners’, de gamers die trucjes zoeken om spellen zo snel mogelijk uit te spelen. Het staat ver af van de grote mainstream actiegames waar jaarlijks honderden miljoenen mee worden verdiend.

Fanatiek gespeeld

Maar ‘Tetris uitspelen’, dat is een spannende uitdrukking die iedereen wel kan begrijpen. Terwijl het eigenlijk niet kán. Tetris heeft namelijk geen einde om uit te spelen. Althans, niet in de oorspronkelijke Nintendo-versie van de game, die uitkwam in 1988 voor het Nintendo Entertainment System (NES). Recordjagers als Artagia spelen die oorspronkelijke game, soms met wat kwinkslagen in de code, met de originele controller. In Tetris moet je vallende blokjes zo manoeuvreren dat ze telkens een regel ‘vol’ maken. Na elke tien regels ga je een level omhoog, en vallen de blokjes sneller. Na level 29 vallen ze zó snel dat de makers dachten dat geen mens ze meer op tijd zou kunnen verschuiven.

Zoals veel games uit die tijd was Tetris bedoeld om snel te spelen, af te gaan, en dan weer opnieuw te beginnen. Wat er na level 29 gebeurde? Niet te halen en niet te overzien. Een einde inbouwen was niet nodig.

Alleen had niemand verwacht dat deze oorspronkelijke Tetris-game in 2024 nog fanatiek gespeeld zou worden. De eerste doorbraak kwam in 2011: een speler ontdekte dat je, door de controller anders vast te houden en héél snel te tikken, de blokjes toch snel genoeg kon verschuiven. In 2021 volgde nog een revolutie, het ‘rollen’, waarbij spelers met de duim een knop inhouden en zachtjes met de vingers tegen de achterkant van de controller tikken. Zo duw je de knop heel snel en heel vaak tegen je duim.

Sindsdien gaan de ontwikkelingen in Tetrisland snel. Level 40 werd in 2021 gehaald. Een jaar later raakte een gamer level 146 aan.

8-bit-game

Maar Tetris was er nooit op gebouwd om voorbij level 29 te gaan. Hoe verder je komt, hoe meer de game uit elkaar begint te vallen. De rekensommen die het spel aan de achterkant maakt, kunnen niet goed omgaan met de steeds hogere getallen.

Simpel is die wiskunde dan ook niet. Tetris is geboren als 8-bit-game, want de NES was een 8-bit spelcomputer. ‘8-bit’ slaat op de hoeveelheid informatie die een spelcomputer op elk moment kan ‘onthouden’. De technische uitleg: een bit kan een 1 of een 0 zijn. Een 8-bits computer leest telkens acht bits aan informatie als een ‘woord’, een stukje instructie. Daarna ‘ziet’ het systeem een spatie, en kijkt het naar het volgende woord. Zo zijn er per woord in totaal 256 combinaties mogelijk, van 0 tot 255.

Vervolgens gebruikt Tetris óók nog eens drie verschillende telsystemen door elkaar, en moet die telkens naar elkaar overzetten. Tel je met twee, tien, of zestien cijfers? Hoe groter de getallen, hoe ingewikkelder het overzetten wordt.