Kalveren van een paar weken oud die van Ierland naar Nederland worden vervoerd, worden mishandeld. Dat melden dierenwelzijnsorganisaties dinsdag na onderzoek. De kalfjes krijgen klappen met peddels en stokken op hun kop en rug, worden aan hun oren en staarten meegesleept en krijgen veel langer geen melk dan wettelijk toegestaan is.
Dat blijkt uit een onderzoeksrapport van verschillende ngo’s. Ze hingen verborgen camera’s op in een verzamelcentrum, keken naar de administratiegegevens van de overtochten en volgden de reis van vier vrachtwagens. Het gaat om Eyes on Animals, Ethical Farming Ireland, Dier&Recht en L214. Er werden vorig jaar ruim 106.000 jonge kalveren vanuit Ierland naar Nederland verscheept. In totaal importeerde Nederland vorig jaar 450.000 kalveren uit andere landen.
Stokken
Uit het onderzoek blijkt onder meer dat jonge kalveren meer dan dertig uur verstoken blijven van melk. In een Europese wet over kalverentransport wordt een maximale tijdsinterval genoemd tussen voedingen van ongespeende kalveren van 19 uur. Dat is al erg lang. Zo adviseert EURCAW, een door de Europese Commissie aangewezen expertisecentrum op het gebied van dierenwelzijn, kalfjes onder de zes weken maximaal na twaalf uur nieuwe melk te geven en niet langer dan acht uur te laten reizen. De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) vindt dat kalveren minimaal 5 weken oud moeten zijn om ze verantwoord te kunnen vervoeren.
„De melkveehouderij in Ierland is afgelopen jaren enorm gegroeid”, zegt Frederieke Schouten, directeur van Dier&Recht. „Daarom zitten ze met een ‘overschot’ aan kalfjes. Deze kalfjes hebben weinig waarde en worden ook behandeld alsof ze waardeloos zijn. De dieren worden op een lange reis gestuurd – deels over zee – waarbij ze bruut worden behandeld en uitgehongerd.”
Ierland heeft een grote melkveehouderijsector. Om melk te blijven geven moeten koeien ongeveer elk jaar een kalf op de wereld zetten. Deze kalveren worden bij hun moeder weggehaald en doorgaans na twee weken opgehaald om te worden getransporteerd naar het Europese vasteland. Nederland is een belangrijk afzetland voor Ierse kalveren, die hier uiteindelijk worden geslacht.
In Ierland worden piepjonge kalveren opgehaald bij boerderijen en markten en naar een verzamelcentrum gebracht. Op beelden is te zien hoe kalveren op hun kop en rug worden geslagen met peddels, stokken en de achterkant van een hooivork zodat ze doorlopen – ook als daar geen ruimte voor is. Dieren die vallen, worden bijvoorbeeld aan hun oren en staart opgetild of meegesleept. NRC heeft deze beelden gekeken om de feiten te verifiëren.
Dwangvoeding
Deze groep dieren is nog zo jong dat ze afhankelijk zijn van melk voor hun voeding. In het Ierse centrum krijgen ze volgens de ngo’s hun laatste melk voordat ze in vrachtwagens de overtocht maken. Melk drinken moet op hoog tempo: op de beelden is te zien dat kalveren nog gulzig melk staan te drinken, maar op hun kop worden geslagen met stokken om ruimte te maken voor volgende kalveren. Kalveren die te zwak zijn om zelf te drinken, krijgen dwangvoeding.
Eenmaal in de vrachtwagens worden ze naar de haven gereden. Daar rijden de vrachtwagens de boot op voor de overtocht naar de Franse haven Cherbourg. In de vrachtwagen zit een watersysteem, maar dat is niet gemaakt voor jonge kalveren, zo schrijven de ngo’s, dus de dieren snappen niet hoe ze moeten drinken. Een van de chauffeurs die de onderzoekers volgden gaf de dieren zelf nog water, bij andere vrachtwagens hebben onderzoekers dat niet gezien.
Vanuit de haven gingen de kalfjes naar een Frans centrum, waar ze voor het eerst sinds het Ierse verzamelcentrum weer melk kregen.
Zo’n reis gaat gepaard met veel wachten. In totaal duurde de reis van het Ierse verzamelcentrum naar een Nederlandse boerderij bijvoorbeeld ruim 54 uur. Duizenden dieren hebben niet Nederland als eindbestemming, maar Spanje of zelfs Polen of Kroatië.
De onderzoeksresultaten zijn „duidelijk niet in de haak”, zegt Bas Rodenburg, hoogleraar dierenwelzijn aan de Universiteit Utrecht. „Dieren mag je opdrijven, maar alleen als ze ruimte hebben om naar voren te lopen, en op een manier die gedoseerd is. Schoppen en slaan mag niet.” Ook over de onthouding van melk is Rodenburg niet te spreken. „Jonge kalveren hebben regelmatig melk nodig. Als ze heel lang niet gevoerd worden, leidt dat tot welzijns- en gezondheidsproblemen.”
Dierentransport gaat vaker gepaard met overtredingen, ziet Rodenburg. „Jonge kalveren zijn nog wat klunziger in hoe ze zich voortbewegen. Eigenlijk zijn ze fysiek nog niet klaar voor zo’n groot transport. Dat roept ergernis op bij de medewerkers, die onder tijdsdruk staan. Bij verzamelcentra en havens is bovendien het toezicht beperkt. Zo kan het een blinde vlek worden van autoriteiten.”
Weinig verrassend
Voor de ngo’s zijn de feiten weinig verrassend. Ze doen al jaren vergelijkbare constateringen. In 2020 schreef de Britse krant The Guardian bijvoorbeeld over geweld richting Ierse kalveren in een Frans verzamelcentrum. Op undercoverbeelden was te zien hoe ze met stokken werden geslagen en geschopt. „Helaas lossen deze onthullingen steeds weer niks op”, zegt Schouten van Dier&Recht.
In een poging druk te zetten op de sector heeft Dier&Recht eerder dit jaar het bedrijf VanDrie Group voor de rechter gedaagd. Dat is een belangrijke Nederlandse marktspeler wat betreft het slachten van kalveren. Omdat vrachtwagens geen voorzieningen hebben om verwarmde melk aan te bieden met speenflessen, kúnnen kalveren tijdens hun overtocht niet op tijd worden gevoed met melk. Het op deze manier importeren van de dieren vanuit Ierland is dus per definitie illegaal. Althans, dat is het standpunt van de ngo, die dat zal bepleiten. Vermoedelijk zal de rechtbank zich daar volgend jaar over buigen.
