Door de papieren versie van de producent aarzelde ik, maar dankzij aanbevelingen in mijn omgeving gaf ik deze podcast van De Telegraaf toch een kans. En dat bleek terecht. Maker Marieke Mager geeft telkens een of meer journalisten van de krant de gelegenheid om niet zomaar een artikel toe te lichten, maar het verhaal te vertellen dat hen altijd zal bijblijven. Dat vat ze vervolgens in een scherpe montage. Natuurlijk is de ene aflevering niet zo sterk als de andere, want veel hangt af van de journalist in kwestie. Maar neem die over de seks–chatfraude. Tragedie overstemt daarin allengs de sensatie, wat een aflevering oplevert over lompe inhaligheid, gevoed door het menselijk tekort en verteld zonder superlatieven. Wat begon met nieuwsgierigheid naar het verdienmodel van sites als echtemeisjes.nl en gezonde journalistieke scoringsdrift eindigt met een dieper in zicht in eenzaamheiden onrechtvaardigheid.
PVV, VVD, NSC en BBB hebben het nog niet eerder meegemaakt, ze kunnen het eerst ook nauwelijks geloven. Premier Dick Schoof gaat op zijn strepen staan, donderdagochtend in een overleg op zijn ministerie. Hij wil dat Nederland gaat meedoen aan het Europese plan voor herbewapening, met óók geleend geld. In Brussel heeft hij dat al gezegd. En nu willen drie van de vier coalitiepartijen dat hij zijn steun voor het idee, dat nog moet worden uitgewerkt, alsnog intrekt. Hij zou in zijn hemd staan in Europa.
Schoof zegt het niet hardop, anderen aan tafel denken het wel te horen: hij is niet van plan om terug te komen op zijn toezegging in Brussel en anders kan hij niet verder. Dat zou een kabinetscrisis betekenen waar niemand nog op heeft gerekend, en waar niet één van de vier partijen electoraal voordeel van zou hebben. Het is dan Schoof zelf die pal voor de steun aan Oekraïne en de veiligheid van Europa is gaan staan.
Wat de verbazing bij de anderen nog groter maakt, is dat Schoof meer dan een week de tijd had om het niet zover te laten komen. Hij had al vorige week woensdag kunnen gaan rondbellen over de motie van JA21 waarmee het allemaal begon. Daarin werd het kabinet opgeroepen om het Europese plan níét te steunen, en meteen al was duidelijk dat PVV, NSC en BBB vóór zouden stemmen. In Den Haag werkt het dan zo dat politiek adviseurs en de premier zelf gaan rondbellen om die partijen nog op andere ideeën te brengen, een uitweg te bieden.
Maar er gebeurde niks. Pas deze week op dinsdag, toen het op stemmen aankwam en de motie werd aangenomen, werden ze op Schoofs ministerie nerveus. En pas toen maakte hij tijd om met PVV-leider Geert Wilders en Caroline van der Plas van BBB te gaan zitten. Wilders en Van der Plas hadden die afspraak al veel eerder willen hebben, om te praten over de 3,5 miljard euro steun voor Oekraïne waar Schoof in een debat zomaar mee was gekomen, zonder overleg vooraf met hén. Ook hun vicepremiers in het kabinet wisten van niets. De VVD’ers wel.
Lees ook
Coalitiepartijen en premier Schoof vinden een oplossing voor motie over herbewapenen Europa
Een-tweetje
In de werkkamer van Schoof, woensdagochtend om half negen, wil de premier het over de motie van JA21 hebben. Maar Wilders en Van der Plas niet. Die vinden dat hij zich moet verantwoorden over de 3,5 miljard en het een-tweetje, in hun ogen, met de VVD, die volgens hen een politieke show heeft gemaakt van de extra steun aan Oekraïne. Als hij het over het Europese herbewapeningsplan wil hebben, moet hij dat met de andere coalitiepartijen erbij doen. Dat gebeurt de volgende ochtend, op donderdag om tien uur, weer op Schoofs eigen ministerie.
En daar zien de vier partijen hoe hoog Schoof het opspeelt. De Telegraaf heeft die houding ’s ochtends al aangekondigd: „Schoof bijt van zich af”.
De tijd die Schoof niet had gebruikt om zijn coalitie mee te krijgen, lijkt hij wel te hebben gebruikt om aan de buitenwereld duidelijk te maken hoe belangrijk hij de veiligheid van Europa vindt. In het tv-programma Café Kockelmann, vorige week vrijdagavond, begint hij over „ik”. Tegen zijn gewoonte in, bijna altijd heeft Schoof – premier zonder partij – het over „wij” of „het kabinet”, of soms, als hij het over zichzelf heeft, „de premier”. Nu laat hij het om hém draaien. „Ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen”, zegt hij over de 3,5 miljard voor Oekraïne. Schoof zegt ook met veel nadruk hoe „belangrijk” het is dat hij dat heeft gedaan „voor de vrede in Oekraïne”. „Dat is van het grootste belang voor Europa en voor Nederland. Daarom dat ik er zo’n punt van maak om dit niet naar Haagse spelletjes te brengen.”
In Den Haag was het toen al de hele dag gegaan over de coalitiepartijen en de vicepremiers die niets wisten van zijn zijn besluit om weer geld aan Oekraïne te geven. PVV-vicepremier Fleur Agema had die ochtend nog „een stevig gesprek” geëist met Schoof, in de ministerraad. En ook BBB-vicepremier Mona Keijzer was onaangenaam verrast. Toen was ook al naar buiten gekomen dat Wilders en Van der Plas „zo snel mogelijk” een gesprek met hem willen over die 3,5 miljard. Hij werd dus op het matje geroepen.
En dus neemt Schoof het voor zichzelf op in Café Kockelmann. Het is pas de tweede keer dat hij als premier in een talkshow verschijnt. Hij wilde zelf graag komen en hij wilde solo aan tafel zitten met Sven Kockelmann. Meteen aan het begin. Voor middernacht wil hij thuis zijn, omdat hij dan jarig is. Schoof wordt 68.
Overleg bij Wilders
Het overleg van deze donderdag, op Schoofs ministerie met de vier coalitiepartijen, wordt aan het begin van de middag geschorst. Zonder oplossing. Schoof heeft tussendoor een afspraak met minister van Financiën Eelco Heinen over de Voorjaarsnota, met de begroting van dit jaar en volgend jaar. BBB-leider Van der Plas en Pieter Omtzigt van NSC zitten die middag op de kamer van Wilders voor overleg.
De VVD is daar niet bij, de VVD is juist net als Schoof voor meedoen aan het Europese herbewapeningsplan. VVD-leider Dilan Yesilgöz had zich ’s ochtend laten vervangen door vice-fractievoorzitter Bente Becker, Yesilgöz was in het buitenland. Meer hadden de andere partijleiders van de coalitie niet gehoord.
Om vijf uur die middag zitten ze weer bij elkaar aan tafel, op het ministerie van Schoof. Om vier over vijf zet de Oekraïense president Volodymyr Zelensky een filmpje op X: hij heeft bezoek van Yesilgöz. Hij heeft het met haar gehad over de levering van F16’s, drones en munitie, en ook over investeringen in de defensie-industrie van Oekraïne.
De VVD kan het niet zo hebben gepland, het overleg met Schoof kwam er ineens en voor zo’n bezoek aan Oekraïne is een lange voorbereiding nodig. Het komt Yesilgöz’ partij wel heel goed uit dat het samenvalt. De echte premier staat thuis onder druk en probeert de coalitie op één lijn te krijgen over Oekraïne en de verdediging van Europa, en zij maakt ondertussen de indruk dat zij Nederland vertegenwoordigt, in het kantoor van Zelensky. Hij bedankt via háár Nederland voor de jarenlange steun.
Een beetje gelijk
Vrijdag, na de vergadering van de ministerraad, wordt zichtbaar op welke bezweringsformule Schoof en de vier coalitiepartijen zijn uitgekomen. Het is een compromis zoals je dat heel vaak ziet in Den Haag. Iedereen krijgt een beetje gelijk. Het kabinet, staat in een brief aan de Tweede Kamer, zal de motie van Joost Eerdmans „deels wel, deels niet” uitvoeren. Schoof belooft om „sterk en stevig” te kijken naar de onderdelen waar de meeste bezwaren tegen zijn, namelijk gezamenlijke Europese schulden en de versoepeling van begrotingsregels. Nederland zal „zo nodig” niet instemmen, of zich zelfs onthouden van stemmen.
Van de oproep uit de motie van Eerdmans, om het Europese plan niet te steunen, blijft maar weinig over.
Of al dat crisisoverleg van de afgelopen week echt nodig was geweest? Dick Schoof noemt dat in zijn persconferentie op vrijdag „een hele moeilijke vraag.”
Lees ook
Ruzie in coalitie over 3,5 miljard voor Oekraïne, PVV en BBB voelen zich overvallen en willen nu uitleg van Schoof
<dmt-util-bar article="4886454" data-paywall-belowarticle headline="Dick Schoof says no en krijgt deels zijn zin” url=”https://www.nrc.nl/nieuws/2025/03/14/dick-schoof-says-no-en-krijgt-deels-zijn-zin-a4886454″>
Het kabinet geeft de Stichting Gelijkwaardig Herstel, die de ‘methode-Laurentien’ ontwikkelde, een centrale rol in de afhandeling van de toeslagenaffaire. Hiermee geeft het kabinet grotendeels gehoor aan de aanbevelingen van een spoedcommissie onder leiding van oud-Tweede Kamerlid Chris van Dam. Die adviseerde in januari om de hersteloperatie voortvarender aan te pakken. Wel blijft het kabinet volhouden dat het de hersteloperatie voor alle ruim 41.000 gedupeerden in 2027 afgerond wil hebben.
Dat is opvallend, omdat de commissie deze doelstelling als ‘niet haalbaar’ bestempelde. Ze adviseerde het kabinet daarom om de „heilige belofte” los te laten. Zelfs al zou het kabinet alle aanbevelingen van de commissie opvolgen, dan nog zou het zeker vijftien tot twintig jaar duren voordat de hersteloperatie volledig is afgerond.
Het kabinet wil de hersteloperatie sneller en slimmer maken. De methode van de Stichting Gelijkwaardig Herstel vormt voortaan de basis. Daar komt een nieuwe methode bij. Met hulp van een advocaat kunnen ouders zelf een onderbouwing aanleveren waarin zij de geleden schade aannemelijk maken. Voor situaties die te complex blijken voor deze twee methodes, komt er een aparte commissie. Dat is wel in lijn met aanbevelingen van de commissie-Van Dam.
De afhandeling van bezwaren hoopt het kabinet te versnellen door in dossiers van gedupeerden – „daar waar mogelijk” – minder privacygevoelige gegevens weg te lakken. Ook kunnen er komende maanden extra medewerkers worden ingezet.
Methode-Laurentien
De keuze om de ‘methode-Laurentien’ zo’n centrale rol te geven, is niet onomstreden. Deze aanpak, die prinses Laurentien van Oranje ontwikkelde met betrokkenen, werd vorig jaar stevig bekritiseerd door ambtenaren van het ministerie van Financiën. Zo zou de aanpak ruimhartiger zijn dan de compensatiemethode van het ministerie zelf, waardoor de kosten tot 3,1 miljard euro hoger uitvielen dan gedacht. Betrokkenen bij de methode-Laurentien zouden zich verzetten tegen controle van compensaties.
Bovendien bleek de band tussen het ministerie van Financiën en de stichting, specifiek met prinses Laurentien, moeizaam. Zo zou de stichting vorig jaar hebben gedreigd met een rechtszaak toen onderhandelingen over een grotere rol binnen de hersteloperatie dreigden vast te lopen. Dat bleek uit appverkeer van ambtenaren waar NRC onlangs over berichtte. Prinses Laurentien stopte vorig jaar als voorzitter van het bestuur van de stichting, nadat er verhalen verschenen over grensoverschrijdend gedrag.
Maar de commissie-Van Dam had vooral kritiek op de te controlerende houding van het ministerie van Financiën. Ze adviseerde daarom dat het ministerie zich zoveel mogelijk terugtrekt bij het vaststellen van de schade.
Het is nog de vraag in hoeverre de Stichting Gelijkwaardig Herstel in staat is om de vele extra aanvragen af te handelen. In oktober vorig jaar was de stichting nog niet in staat om op te schalen, toen voormalig staatssecretaris Nora Achahbar (Toeslagen, NSC) dat van hen vroeg. De stichting haalt de eigen doelstellingen voor het aantal af te handelen dossiers op dit moment niet.
Het kabinet wil deze plannen komende anderhalve maand samen met gemeenten en ouders verder uitwerken.
De Europese voorstellen voor hogere defensie-uitgaven en het soepeler omgaan met begrotingsregels moeten „tijdelijk en gericht” zijn en de financiële stabiliteit niet in gevaar brengen. Dat schrijft het kabinet vrijdag in een Kamerbrief over de in de Tweede Kamer aangenomen motie-Eerdmans, waarin de Nederlandse regering werd opgeroepen zich tegen het zogeheten ReArm Europe-plan van de Europese Commissie te keren. Het kabinet schrijft nu dat het de motie „deels wel” en „deels niet” gaat uitvoeren.
Binnen de regeringscoalitie ontstond de afgelopen dagen een crisissfeer omdat drie van de vier coalitiepartijen (PVV, NSC en BBB) dinsdag de motie-Eerdmans steunden en daarmee premier Dick Schoof in verlegenheid brachten. Schoof had vorige week op een EU-top namelijk al ingestemd met de contouren van het ReArm Europe-plan, waarin flexibeler met de begrotingsregels wordt omgesprongen zodat het voor lidstaten makkelijker wordt om meer geld aan defensie uit te geven. Onderdeel van het plan zijn ook leningen aan lidstaten ter waarde van maximaal 150 miljard euro, een soort ‘eurobonds’ waarvoor de EU-landen gezamenlijk garant staan.
Lees ook
Hoe de motie van Eerdmans Dick Schoof én Pieter Omtzigt met een enorm probleem opzadelde
Schoof, die komende week op een volgende EU-top verder over het plan moet onderhandelen, voelde zich door de aangenomen motie in een onmogelijke positie gebracht en eiste meer onderhandelingsruimte van zijn eigen coalitie. Die heeft Schoof getuige de inhoud van de Kamerbrief gekregen, want daarin staan vooral kanttekeningen die Nederland bij de eerste onderhandelingsronde in Brussel al richting andere EU-landen heeft gemaakt. Uit de brief wordt echter ook duidelijk dat het kabinet rekening wil houden met de gevoeligheden bij coalitiepartners PVV, NSC en BBB.
Structurele uitdaging
Zo noemen de bewindslieden defensie een „structurele uitdaging die om structurele financiering vraagt”. Ze schrijven ook: „Schulden bieden daarvoor niet de oplossing.” De voorstellen van de Europese Commissie, die nog verder moeten worden uitgewerkt, zal het kabinet „scherp en stevig” beoordelen. Als de uitgewerkte voorstellen er liggen, zal het kabinet per geval bekijken of Nederland in de EU tegen zal stemmen – bijvoorbeeld in het geval van daadwerkelijke eurobonds – of zich zal onthouden van stemming. Overigens kan Nederland de voorstellen van ReArm Europe niet tegenhouden omdat steun van de meerderheid van de lidstaten voldoende is.
De kabinetsreactie op de aangenomen Kamermotie laat zien dat Nederland ervoor wil zorgen dat de Europese financieringsvoorstellen niet te flexibel worden, zoals andere lidstaten al hebben bepleit. Het kabinet benadrukt dat landen alleen een versoepeling van de begrotingsregels voor defensie kunnen krijgen voor een periode van vier jaar, in „uitzonderlijke omstandigheden” en „op voorwaarde dat de schuldhoudbaarheid op de middellange termijn niet in gevaar komt”. Ook wil het kabinet dat de extra uitgaven echt alleen aan defensie kunnen worden besteed, en niet aan andere doeleinden zoals infrastructuur.
