Niemand in het Spaanse kuststadje Villajoyosa had zien aankomen dat een met kogels doorzeefd lichaam zou leiden naar het Kremlin.
Op dinsdagavond 13 februari dit jaar vindt de Spaanse politie het lichaam van de 28-jarige Russische piloot Maksim Koezminov, die vorig jaar het wereldnieuws haalde door over te lopen naar Oekraïne. Hij waande zich veilig in Villajoyosa, ten zuiden van Valencia, dat uit niet veel meer bestaat dan een kilometerslang strand en een boulevard vol toeristen. Op straat klinkt er vaak Russisch en Oekraïens, aangezien het stadje een populair toevluchtsoord is voor Russen en Oekraïners.
Nog geen zes maanden na zijn desertie wordt piloot Koezminov door zes kogels geraakt in de parkeergarage van het appartementencomplex waar hij woont. De aanvallers rijden met Koezminovs auto over zijn lichaam en vluchten erin weg. De Spaanse autoriteiten gaan eerst uit van een afrekening in het criminele milieu. Maar nog voordat Spaanse media melden dat het de gevluchte piloot betreft, maken Russische media zijn dood al openbaar. En zo haalt Koezminov opnieuw de internationale krantenkoppen, waarin ditmaal volgens de Amerikaanse en Oekraïnse autoriteiten een onverbloemde boodschap vanuit Moskou schuilt: een deserteur is nergens veilig, ook niet aan de Spaanse kust.
Het niet het eerste teken van activiteit van Russische inlichtingendiensten op Europees grondgebied. De spionage-, infiltratie- en sabotagepogingen vanuit het Kremlin zijn sinds de Russische invasie in Oekraïne talrijk. Daarmee wil Rusland gevoelige informatie verkrijgen, processen dwarsbomen, vijanden uitschakelen, of de publieke én politieke opinie hun kant op draaien. Ook probeert Rusland onder de westerse sancties uit te komen met hulp van westerse bedrijven.
Diplomaten uitzetten
Bijna wekelijks zijn de Russische acties in het nieuws. Ook Nederlandse inlichtingendiensten waarschuwen voor de lange arm van het Kremlin. Zo ontdekten de AIVD en MIVD dat Russische inlichtingendiensten onopgemerkt toegang probeerden te krijgen tot informatiesystemen van de toeleveringsindustrie van defensie. En is Rusland actief in Nederland om de publieke opinie te beïnvloeden en deelnemers daar te betalen. „Rusland probeerde in het Westen oorlogsmoeheid aan te wakkeren en het draagvlak voor de steun aan Oekraïne te verkleinen”, schrijft de AIVD in zijn jaarverslag. „Het land benadrukt daarbij dat die steun de westerse burger geld kost.”
Meteen na de Russische invasie in Oekraïne, begin 2022, zetten Europese landen massaal Russische diplomaten uit. In de eerste elf maanden gaat het om 490 diplomaten in de EU, blijkt uit berekeningen van het Poolse Instituut voor Internationale Zaken. Als reactie zette Rusland ook diplomaten uit, onder wie vijftien Nederlandse. Diplomaten hebben een beschermde status en kunnen zelfs bij bewijs van spionageactiviteiten niet worden vervolgd, maar alleen worden uitgewezen. Met een uitzetting neemt de dreiging niet af, waarschuwen de AIVD en MIVD: „Russische inlichtingenofficieren zullen vaker proberen te spioneren onder een dekmantel als zakenman of journalist.”
In 2014 ontploften twee warenhuizen van de munitieopslagplaats in het Oost-Tsjechische Vrbetice. Daar lagen wapens voor Oekraïne opgeslagen.
Foto’s Dalibor Gluck
Hét woord dat spionage in de vorige eeuw samenvat is Kompromat, de Russische afkorting voor compromitterend materiaal: vind of maak foto’s, video’s of geluidsopnamen en chanteer diegene ermee. Buitenechtelijke seks of bewijs van een verborgen seksuele geaardheid waren daarbij het populairst.
Maar met de opkomst van digitale technologie is het spionagevak veranderd. Of beter gezegd, uitgebreid: hackers zoeken naar bedrijfs- of staatsgevoelige informatie, door Rusland aangestuurde trollenlegers zorgen voor desinformatie online en onrust in samenlevingen. Bijvoorbeeld met anonieme bommeldingen bij scholen in Estland en Slowakije en met massale verstoringen van navigatiesystemen van vliegtuigen en satellieten boven de Oostzee.
„Het werk van de Russische inlichtingen- en veiligheidsdiensten om westerse samenlevingen te destabiliseren is dankzij digitale technologieën veel gemakkelijker, goedkoper en sneller”, zegt Keir Giles, Ruslandspecialist bij het Britse instituut voor internationale relaties Chatham House. „En het ontbreken van duidelijke tegenmaatregelen van westerse landen, stimuleert de Russen om hun campagne op te voeren.”
Bovendien kunnen online makkelijk nieuwe spionnen worden gerekruteerd. „Rusland kan sympathisanten werven zonder zelf in het land aanwezig te zijn”, zegt Giles. Toch was de uitzetting van de bijna vijfhonderd diplomaten in Europa een klap. Van de ene dag op de andere werden ze op het vliegtuig terug naar Moskou gezet, waardoor ze hun langopgebouwde netwerken en connecties kwijt waren. „Ook de ontmaskering van vele inlichtingenofficieren door onderzoekscollectieven als Bellingcat heeft Rusland geraakt, deze mensen zijn simpelweg minder nuttig omdat iedereen weet wie ze zijn.”
Daarom concentreert Rusland zich meer en meer op de rekrutering van lokale inwoners voor hun spionage- en sabotageactiviteiten. „Rusland is nog steeds in staat om in heel Europa individuen te vinden die naïef of gewetenloos genoeg zijn om in ruil voor betaling hun eigen land of het land waar ze wonen tegen te werken”, zegt Giles. Hij denkt dat Rusland minder effectief zal zijn door de uitzetting van de diplomaten dan voorheen, mede omdat zij vrij door Europa konden bewegen. Dat is voor andere rekruten moeilijker. „Maar de Russen laten ook zien dat ondanks de oorlog in Oekraïne – waar ook talloze Russische inlichtingenofficieren nodig zijn – ze nog steeds de middelen hebben om campagnes tegen Europese landen op te zetten.”
Moord en sabotage
Helikopterpiloot Koezminov is niet de eerste vermoorde deserteur, of „verrader”, zoals de Russische president Vladimir Poetin – die zijn carrière zelf begon als inlichtingenagent in Oost-Duitsland – deserteurs noemt. Tijdens Poetins twintigjarige presidentschap moesten verschillende militairen en inlichtingenofficieren hun vlucht uit Rusland met de dood bekopen.
Sindsdien vonden in Europa ook andere Russische acties plaats. Een klein overzicht van voorbeelden van sabotage, spionage of andersoortige inmenging – in alle gevallen wijzen de veiligheidsdiensten of aanklagers van betreffende landen naar Rusland.
Drie Europese inlichtingendiensten waarschuwden deze maand dat Rusland nog verdergaande sabotage-acties voorbereidt in heel Europa, bleek uit onderzoek van Financial Times. „Rusland is begonnen met het actiever voorbereiden van geheime bombardementen, brandstichtingen en schade aan de infrastructuur op Europees grondgebied, rechtstreeks en via derden, zonder zich zorgen te maken over het veroorzaken van dodelijke slachtoffers onder de burgerbevolking”, aldus de Britse krant.
Sinds de inval in Oekraïne worden bovendien steeds vaker ‘slapende cellen’ ontmaskerd – vaak koppels, soms met kinderen, die door middel van een valse identiteit en dekmantel jarenlang voor Rusland actief zijn in Europa. Een praktijk uit de Koude Oorlog, die terug is van weggeweest. Ook Nederland was een doelwit.
Stage in Den Haag
Op een donderdagmiddag in juni 2022 gaan even na de lunch de nieuwsalarmen af op alle Nederlandse mediaredacties. De AIVD maakt bekend dat ze een persoon hebben uitgezet met een „potentieel zeer hoge dreiging”. De verdachte is naar zijn thuisland Brazilië uitgezet.
In april van dat jaar kwam Victor Muller Ferreira in Nederland aan voor een stage bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Die organisatie deed op dat moment onderzoek naar mogelijke Russische oorlogsmisdaden in Oekraïne en in Georgië tijdens de vijfdaagse oorlog in 2008. Ferreira, een 33-jarige Braziliaan met een bachelor in de sociale en geesteswetenschappen,zou toegang krijgen tot het gebouw van het Internationaal Strafhof en de interne systemen.
Ferreira bleek geen 33, maar 36. Hij was geen student, maar op zijn negentiende al mede-eigenaar van een bouwbedrijf. En hij kwam niet uit Rio de Janeiro, maar uit Kaliningrad. In het echt heette hij niet Victor Muller Ferreira, maar Sergej Vladimirovitsj Tsjerkasov. Hij werkte voor de Russische militaire inlichtingendienst GROe en was al sinds 2010 bezig om een dekmantel op te bouwen. Sinds de Russische invasie in Oekraïne zijn naast Muller Ferreira nog tien van zulke Russische illegals ontmaskerd in Europa
Terreurbestrijding
Kijkend naar wat er sinds de Russische inval in Oekraïne allemaal aan het licht is gekomen aan Russische spionage in Europa is Ruslandexpert Keir Giles verbaasd over de Europese reactie. „De erkenning van de dreiging in veel Europese landen is onvoldoende”, zegt de Brit. „Na de Koude Oorlog waren de Europese inlichtingendiensten zich minder bewust van het gevaar vanuit Moskou en richtten zij zich op andere dreigingen, zoals terrorismebestrijding.”
Het leidde er zelfs toe dat de Duitse inlichtingendiensten rond de eeuwwisseling geen enkel Russisch-sprekend personeelslid in dienst hadden, onthulde de Duitse Ruslandexpert Stefan Meister onlangs. Hij werkte toen samen met de Duitse inlichtingendiensten.
Sinds de Russische invasie in Oekraïne zijn de Europese inlichtingendiensten weer wakker geschud, zegt Giles. „Het is alsof iemand met een zaklamp plotseling op de Russische activiteiten schijnt en alles nu aan het licht komt. Maar dit is geen korte piek van Russische activiteiten, deze acties zijn een uitbreiding van jarenlange Russische spionage in Europa.”
Volgens Giles zijn de Russische spionage en clandestiene operaties „geen tijdelijke bedreiging”. Het is „business as usual”.