Spanje is de nieuwe wereldkampioen – en onderstreept de nieuwe macht van Europa in de sport

Posted on by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

WK voetbal Spanje is wereldkampioen door een 1-0 zege op het Engeland van bondscoach Sarina Wiegman. De Spaanse ploeg vormde in het veld een hecht collectief, ondanks een conflict met de eigen bondscoach.

Het Spaanse supertalent Salma Paralluelo tijdens de finale, die Spanje met 1-0 won.
Het Spaanse supertalent Salma Paralluelo tijdens de finale, die Spanje met 1-0 won. Foto Steve Markham/AP Photo

Spanje is wereldkampioen. Het beste elftal van het WK in Australië en Nieuw-Zeeland komt dus uit Europa. En dat is geen toeval. Het epicentrum van het voetbal voor vrouwen is van de Verenigde Staten verschoven naar het continent waar de sport is uitgevonden. Meer dan honderd jaar behoren de mannen in Europa tot de absolute wereldtop, en de tijd is nu aangebroken dat traditionele (mannelijke) voetballanden als Spanje, Engeland en Frankrijk ook bij de vrouwen heersen. De Duitsers – die al in 2003 en 2007 de wereldtitel veroverden – gelden wat dat betreft als de pioniers. Al kwam Duitsland dit keer verrassend genoeg niet verder dan de groepsfase.

Wiegmans tweede WK-finale

Voor het eerst stonden Spanje en Engeland tegenover elkaar in een finale van een WK voetbal voor vrouwen. Beide landen veroverden al wel wereldtitels bij de mannen. Spanje in 2010 en Engeland in 1966. Nu is het Zuid-Europese land samen met Duitsland de enige die zich bij beide seksen wereldkampioen mag noemen. Bondscoach Sarina Wiegman verloor met Engeland persoonlijk haar tweede WK-finale op rij. Dat gebeurde in een spannende eindstrijd waarin Olga Carmona in de 29ste minuut het enige doelpunt van de wedstrijd maakte. In de tweede helft miste Jenni Hermoso nog een strafschop voor Spanje. Linksback Carmona van Real Madrid toonde na haar treffer een ondershirt met het woord: Merchí. Als eerbetoon aan de onlangs overleden moeder van een vriendin.

Lees ook: een profiel van Alèxia Putellas, geschreven aan het begin van het WK. Over de sterspeler die de spelersgroep van Spanje aan elkaar lijmde.

Spanje – met Aitana Bonmatí als beste speler van het WK – is wereldkampioen van het collectief geworden. En dat óndanks bondscoach Jorge Vilda, tegen wie vorig jaar verzet was van vijftien spelers die zijn vertrek eisten. Ze konden zich niet langer vinden in zijn stringente werkwijze. Vilda bleef en zegde op zijn beurt het vertrouwen op in de groep ‘rebellen’. Na een bemiddelingspoging van stervoetballer Alèxia Putellas kwamen twaalf spelers terug van hun eis. Het Barça-drietal Mapi León, Patri Guijarro en Clàudia Pina hield voet bij stuk, en ontbrak op het WK.

Vilda en zijn spelers sloten in aanloop naar het WK een soort wapenstilstand met één gemeenschappelijk doel: de wereldtitel. Naar buiten toe werd meer dan een maand lang de schijn opgehouden dat er sprake was van een eenheid. Maar na het laatste fluitsignaal van de Amerikaanse scheidsrechter Tori Penso maakten de beelden veel duidelijk. De spelers vierden hun eigen feestje op het veld, en Vilda deed dat zonder hen langs de lijn met zijn staf.

Enorme ontwikkeling

De Spaanse wereldtitel is weer een bewijs voor de enorme ontwikkeling die de sport sinds 1991 heeft doorgemaakt. Bij het eerste WK in China was de top beperkt tot landen waar voetbal voor mannen níet de dominante sport was. Zo behoorden China, Nieuw-Zeeland, de VS, Japan, Taiwan, Noorwegen, Zweden, Denemarken en Nigeria tot de deelnemers, naast drie landen met een wereldtitel bij de mannen: Brazilië, Duitsland en Italië.

De hoofdprijzen bij de eerste acht WK’s werden verdeeld door slechts vier landen. Na de eerste wereldtitel voor de VS werden Noorwegen (1995), Duitsland (twee keer dus) en Japan (2011) wereldkampioen in de sport die tot voor kort nog maar een zeer beperkt aantal profcompetities voor vrouwen kende.

De in 2007 opgerichte competitie in de Verenigde Staten, de Women’s Professional Soccer (WPS), gold lang als het walhalla. Europese spelers onder wie de Nederlandse Daphne Koster, de Zweedse Kosovare Asllani en de Spaanse Verónica Boquete zochten er hun heil.

Geen toekomst in Zweden

Twee decennia geleden golden Zweden, Noorwegen en Duitsland in Europa als the places to be voor de beste vrouwen. De Braziliaanse wereldster Marta verdedigde er de kleuren van Umea IK, Tyresö en Rosengard. Nederlandse internationals als Manon Melis, Lieke Martens en Daniëlle van de Donk speelden eveneens in de Zweedse Damallsvenskan. Oranje-captain Sherida Spitse verdiende in het verleden drie jaar lang haar geld bij het Noorse LSK Kvinner FK. En middenvelder Jackie Groenen speelde aan het begin van haar loopbaan bij de Duitse clubs SGS Essen en FCR Duisburg.

Lees ook: een terugblik op het WK in vier hoofdstukken. Over topvoetbal, homoseksualiteit en feminisering

De huidige generatie Europese sterren is niet geïnteresseerd in de Noord-Amerikaanse profcompetitie en ziet ook geen toekomst meer in Zweden en Noorwegen. Sterker nog; Amerikaanse, Zweedse en Noorse topspelers willen zelf nu ook liever spelen bij ‘nieuwe’ Europese topclubs in het voetbal voor vrouwen, zoals FC Barcelona, VfL Wolfsburg, Olympique Lyon en Arsenal. De overstap van de Amerikaanse topspits Alex Morgan in 2017 van Orlando Pride naar Lyon was veelzeggend. Met een kleine 7 miljoen euro aan inkomsten (salaris en sponsoring) is Morgan, inmiddels aan het afbouwen in eigen land, de beste betaalde speler ooit.

75.784 toeschouwers

Morgan is echter lang niet de beste speler op aarde. Nooit geweest ook. Haar landgenote Megan Rapinoe was in 2019 als wereldkampioen de laatste Amerikaanse die tot FIFA’s beste voetballer van de wereld werd verkozen. De laatste drie winnaars – Lucy Bronze (2020) en Alèxia Putellas (2021 en 2022) – komen uit respectievelijk Engeland en Spanje. Ze stonden op zondag tegenover elkaar in het Australia Stadium van Sydney waar voor 75.784 toeschouwers de WK-finale werd gespeeld.

Bronze en Putellas zijn ploeggenoten bij FC Barcelona, de club die zich dit jaar opnieuw Europa’s beste toonde door de finale van de Champions League in Eindhoven te winnen van Wolfsburg. Het elftal kan niet alleen worden gezien als de beste ploeg van de wereld, maar vormde met negen selectiespelers ook de basis van het succes van Spanje. Een basis die in 2007 nog heel wankel was toen het elftal van Barcelona na degradatie bijna was opgeheven. In plaats daarvan werd het voetbal voor vrouwen er geprofessionaliseerd en werd de jacht op de top ingezet.

Net als bij de mannen in 2010 plukt La Roja nu ook bij de vrouwen de vruchten van een unieke generatie bij FC Barcelona grootgebrachte spelers. En er komt meer aan. Barcelona-spits Salma Paralluelo (19) werd uitgeroepen tot de beste jonge speler van het WK.

Related Posts

Vrouw van voortvluchtige vastgoedondernemer Roger Lips gearresteerd bij crematie van haar zus

  • admin
  • September 24, 2024
  • 0

De vrouw van de naar Dubai gevluchte vastgoedondernemer Roger Lips, Astrid Lips-van S., is dinsdag gearresteerd door de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (FIOD). Dat heeft het Openbaar Ministerie bevestigd aan persbureau ANP na berichtgeving in De Telegraaf. Ze was in Nederland voor de crematie van haar zus. Volgens haar advocaat is de arrestatie „apert onrechtmatig”.

Roger Lips werd in juni bij verstek veroordeeld tot vier jaar cel wegens faillissementsfraude. Hij was al in 2013 met zijn vrouw en kinderen naar Dubai gevlucht, nadat hij in navolging van het faillissement van zijn vastgoedconcern ook persoonlijk failliet was verklaard. Volgens de rechtbank in Zwolle heeft hij rondom het faillissement miljoenen euro’s achterovergedrukt. Zijn vrouw Astrid kreeg achttien maanden cel opgelegd voor betrokkenheid bij de fraude.

Volgens De Telegraaf was het paspoort van Astrid Lips verlopen, maar had het ministerie van Buitenlandse Zaken haar om humanitaire redenen een paspoort met een geldigheid van maximaal zes maanden verstrekt, zodat ze na het overlijden van haar zus naar Nederland kon reizen. Maar toen ze na de crematie de aula wilde verlaten, werd ze opgepakt door rechercheurs van de FIOD.

Haar advocaat Carolien Noorduyn zegt tegen ANP dat haar cliënt „onder afschuwelijke omstandigheden is gearresteerd” en dat haar huidige detentie neerkomt op „wederrechtelijke vrijheidsberoving”.


Verbod op cashtransacties boven 3.000 euro nipt door de Tweede Kamer

  • admin
  • September 24, 2024
  • 0

Contante betalingen van meer dan 3.000 euro worden in Nederland in de loop van 2025 verboden. De Tweede Kamer stemde hier dinsdag met een kleine meerderheid voor, en tegelijk tegen een verhoging van die limiet naar 10.000 euro. Drie van de vier coalitiepartijen wilden dat wel. Voor die partijen staat contant geld symbool voor vrijheid.

Een verbod op grote contante betalingen zit er al langer aan te komen. In een Europese richtlijn staat dat landen dit moeten invoeren om belastingontduiking, fraude en witwassen tegen te gaan. Volgens die richtlijn zijn cashbetalingen van 10.000 euro het maximum, maar mogen landen daaronder gaan zitten.

De keuzes lopen uiteen. Duitsland houdt 10.000 euro aan, Frankrijk 1.000 en België 3.000 euro. Het Nederlandse kabinet stelde dit bedrag in 2022 ook al voor.

Die grens werd de afgelopen twee jaar via de gebruikelijke routes afgekaart. Er was een kabinetsvoorstel van de minister van Financiën. Er waren rapporten in opdracht van branche- en belangenorganisaties, zoals werkgeversorganisatie VNO-NCW en MKB-Nederland. En Financiën hield intensief ruggespraak met Justitie en Veiligheid, want opsporingsdiensten vinden het handig als overboekingen digitaal zijn en ongebruikelijke transacties worden gemeld.

Onderstromen

Tegelijkertijd groeide de maatschappelijke weerstand tegen transactiemonitoring, digitaal geld, evenals het wantrouwen tegen de overheid. Dat zijn onderstromen waar de jonge partijen BBB, PVV en NSC gevoelig voor zijn, bleek herhaaldelijk tijdens debatten over het onderwerp.

Niettemin kwam het als een verrassing voor organisaties die de afgelopen jaren over de kwestie hadden meegepraat dat PVV, NSC en BBB op 6 september gezamenlijk een amendement indienden voor het verhogen van de limiet naar 10.000 euro.

Aan beide kanten leidde dat tot ongemak en stevige uitspraken. BOVAG-directeur Peter Niesink voerde het woord namens de autobranche, VNO-NWC en het MKB. Volgens hem spelen de politieke partijen „criminelen in de kaart” als ze voor de grens van 10.000 euro kiezen. Hij vroeg zich hardop af door wie ze zich laten influisteren.

De autobranche voelde zich aangesproken omdat tijdens een Tweede Kameroverleg was gezegd dat het voor autohandelaren prettig zou zijn als grotere contante betalingen mogelijk blijven. Dat geldt volgens de BOVAG hooguit voor een marginale enkeling. Niet voor het gros van hun leden. „Zwart geld stroomt naar waar de limieten het hoogst zijn”, licht een woordvoerder toe. „Je biedt criminelen mogelijkheden. En ondernemers kunnen daar onbewust bij betrokken raken.”

Mensen willen vrijheid. Dat is de basis

Henk de Vree
PVV-Kamerlid, wiens fractie een limiet van 10.000 euro wilde

Een verbod op grote cashtransacties is volgens de BOVAG-woordvoerder prettig voor ondernemers, omdat het helderheid schept. Momenteel is er een meldplicht voor grote en verdachte transacties. Dat maakt dat ondernemers zelf moeten inschatten of ze iets over hun klanten melden, wat tot ingewikkelde telefoontjes met de bank kan leiden. Bovendien bestaat dan de kans dat klanten naar de concurrent lopen die minder moeilijk doet.

Emoties

De felheid van de reacties verraste PVV-Kamerlid Henk de Vree, vertelt hij telefonisch. Het onderwerp ‘geld’ roept emoties op, heeft hij gemerkt. Dat geldt zeker ook voor zijn achterban. „Mensen willen vrijheid. Dat is de basis.” En die is met contant groter dan met digitaal verkeer. „Ze willen niet door de bank gebeld worden als ze een paar honderd euro overmaken. Banken hoeven niet alles te weten.” Bovendien: „Het is een wettig betaalmiddel, waarom zou je je daarvoor moeten verdedigen?”

Hij wijst erop dat in het hoofdlijnenakkoord van de coalitiepartijen is afgesproken dat Nederland zich aan EU-regels houdt, maar er geen extra strenge draai aan geeft. Die uitleg van het akkoord gaat voor het cashverbod niet op. Coalitiepartner VVD wilde de grens op 3.000 euro leggen. Uiteindelijk stemden 74 Kamerleden voor het amendement om dat naar 10.000 euro te verhogen. Net geen meerderheid.

Minister van Financiën Eelco Heinen (VVD) is blij dat de wet door de Tweede Kamer is. „We hebben in Nederland echt een probleem met crimineel geld dat witgewassen wordt”, reageert hij via een woordvoerder. „Witwassen vindt vaak met cash plaats. Deze wet is een belangrijke stap om dat tegen te gaan.” Wanneer het verbod ingaat, hangt af van de behandeling in de Eerste Kamer. De partijen die in de Tweede Kamer probeerden de limiet te verhogen hebben daar geen meerderheid.


Kabinet wil snoeien in ontwikkelingshulp: ‘Als iets wordt wegbezuinigd, is de kans heel klein dat het terugkomt’

  • admin
  • September 24, 2024
  • 0

Niet voor het eerst noemde PVV-leider Geert Wilders vorige week, tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen, ontwikkelingssamenwerking „een linkse hobby”. En nu de PVV onderdeel uitmaakt van de coalitie en met Reinette Klever de minister voor Ontwikkelingshulp levert, stelt het kabinet voor te snoeien in deze hobby.

Vooral vanaf 2027 gaat het hard: dan wordt jaarlijks 2,4 miljard euro bezuinigd, ruim een derde van de huidige begroting. Onder het kabinet-Schoof moet het geld bovendien worden geoormerkt voor „watermanagement” en „voedselzekerheid” – thema’s waarbij Nederland „aanzien en belang heeft” en waarmee „illegale migratie” kan worden voorkomen.

Nederland geeft in 2024 nog zo’n 7 miljard uit aan ontwikkelingssamenwerking. Daarvan blijft een aanzienlijk deel binnen Nederland; 1,3 miljard (19 procent) wordt gebruikt om asielzoekers op te vangen tijdens hun eerste jaar in Nederland. In het regeerprogramma is vastgelegd dat vanaf 2027 maximaal 10 procent van het budget voor ontwikkelingshulp hieraan wordt besteed. Op die manier verwacht het kabinet de bezuinigingen enigszins te dempen. Het instellen van dit plafond maakte het voor Pieter Omtzigt een „verdedigbare keuze” om akkoord te gaan met de bezuinigingen, aldus de NSC-voorman in het debat over het hoofdlijnenakkoord afgelopen mei.

Maar deze verzachtende maatregel dreigt nu alweer teniet te worden gedaan. Na het debat in mei werd duidelijk dat het kabinet, boven op de geplande bezuinigingen, het budget voor ontwikkelingshulp ook wil loskoppelen van de Nederlandse economie. In elk geval voor 2025, misschien zelfs voorgoed. Hierdoor slinkt het budget voor ontwikkelingshulp met enkele honderden miljoenen per jaar extra. Tegen Trouw zei NSC-woordvoerder op ontwikkelingssamenwerking, Femke Zeedijk, dat haar fractie in gesprek is met de oppositiepartijen om deze laatste maatregel terug te draaien.

Voor het ministerie en voor ontwikkelingsorganisaties breekt een nieuwe situatie aan. Wat betekenen de bezuinigingen en de focus op water en voedsel voor het andere werk, zoals op het gebied van vrouwenrechten of reproductieve gezondheid?

Meisjes en vrouwen

Bezuinigen op programma’s voor meisjes- en vrouwenrechten zijn een „heel slecht idee”, aldus Garance Reus-Deelder, directeur van Plan International, dat zich inzet voor de rechten van kinderen. „Bijna de helft van de vrouwen en meisjes wereldwijd heeft geen zeggenschap over het eigen lichaam. Dat betekent dat ze niet zelf kunnen beslissen over seks, anticonceptie, of ze kinderen willen.”

De afgelopen decennia heeft Nederland een voortrekkersrol gehad als het gaat om meisjes- en vrouwenrechten, zegt Reus-Deelder. „Dat heeft veel opgeleverd: wereldwijd gaan steeds meer meisjes naar school, steeds meer landen verbieden kindhuwelijken en het aantal tienerzwangerschappen neemt af […] In alle vooruitgang maken we nu een stap terug.”

Ook mensenrechtenorganisatie Hivos vreest de bezuinigingen. „Ervaring leert dat als er iets wordt wegbezuinigd, de kans heel klein is dat het terugkomt”, aldus woordvoerder Eefje van Esch. Dat heeft consequenties. Zo werkt Hivos in de Libanese hoofdstad Beiroet met het Marsa Sexual Health Center, dat zorg biedt aan jonge vrouwen. De economie in Libanon is „ingestort”, dus „als Nederland subsidies terugdraait, kan het voortbestaan van dit soort organisaties in gevaar komen”, zegt van Esch.

Andere toon

Niet alleen de financiële prioriteiten liggen anders, dit kabinet spreekt ook anders over ontwikkelingssamenwerking dan voorgaande regeringen. Minister Klever is geen minister van Ontwikkelingssamenwerking, maar van Ontwikkelingshulp. Dat is voor het eerst sinds ruim een halve eeuw: in 1971 nam het kabinet-Biesheuvel I afscheid van het ministerschap „voor hulp aan ontwikkelingslanden.”

Voor het vorige kabinet was „samenwerking” nog een sleutelwoord in het beleid. Zo was daar de Afrikastrategie die de toenmalige ministers Wopke Hoekstra (Buitenlandse Zaken, CDA) en Liesje Schreinemacher (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, VVD) presenteerden. Voortaan zou Nederland het anders doen, stond in een onderbouwend rapport: „Meer dan in het verleden” zou Nederland samenwerken met Afrikaanse landen. Juist omdat op dat continent veel belangen samenkomen: „Migratie, kritieke grondstoffen, geopolitiek en veiligheid”, aldus de strategie.

De relaties zouden „vorm krijgen op voet van gelijkwaardigheid”. Door samen te werken op basis van wederzijdse belangen kon Nederland „een aantrekkelijk alternatief bieden” voor de groeiende invloed van andere geopolitieke spelers als China en Rusland.

Volgens een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken is nog onduidelijk in hoeverre de Afrikastrategie een rol blijft spelen in het kabinetsbeleid. Wel is duidelijk dat het regeerprogramma een andere toon aanslaat; het benadrukt vooral het Nederlandse belang. Er wordt bijgedragen aan conflictpreventie en sociaal-economische vooruitgang, schrijft het kabinet, „waar dat ook onze handel, migratiebeheersing en veiligheid ten goede komt”.

Veel belangen, minder middelen

Volgens Bram van Ojik, voormalig GroenLinks-Kamerlid en lid van de Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV) schaadt het nieuwe beleid de Nederlandse belangen over de grens juist. Eerder dit jaar pleitte de AIV, een onafhankelijk orgaan dat de regering adviseert over buitenlandbeleid, voor het behoud van een stabiele begroting voor ontwikkelingshulp.

Er is volgens Van Ojik veel kritiek op westerse landen, omdat ze zich niet aan afspraken houden. „We beloven van alles: schuldkwijtschelding, handelsvoordelen, investeringen […] maar we leveren vaak niet.” Ontwikkelingsprogramma’s stopzetten vanwege bezuinigingen vergroot volgens Van Ojik die ongeloofwaardigheid.

Ook ambtenaren van het ministerie van Economische Zaken maken zich zorgen over de bezuinigingen. In een analyse van het hoofdlijnenakkoord schrijven ze dat die kunnen leiden tot „aanzienlijke gevolgen voor de onderhandelingspositie in internationale gremia zoals de G20”. Nederland is dit jaar voor het eerst in jaren niet uitgenodigd voor de G20 in Brazilië. Volgens Van Ojik past dat in een patroon. Hij wijst op West-Afrika en de Sahel, waar volgens hem traditioneel veel Europese en Nederlandse bondgenoten zaten. „Dat is binnen een paar jaar tijd een soort Russische invloedssfeer geworden.”

Nederland en Europa vragen volgens Van Ojik veel van Afrikaanse landen: „Dat ze verduurzamen, migranten tegenhouden en achter Oekraïne staan.” Het is volgens hem dan ook „heel onverstandig” om miljarden te bezuinigen „op een van de weinige instrumenten” die Nederland heeft om zichzelf positief te profileren in Afrika. Het raakt hier het door het kabinet zo benadrukte Nederlandse belang, zegt Van Ojik: „Als je het niet wilt doen omdat het goed is voor mensen daar, doe het dan omdat het ook goed is voor onszelf.”