Voormalig GroenLinks-gemeenteraadslid Marianne Schouten wist dat ze een risico nam door als vorm van protest weg te blijven bij de maandagse raadsvergaderingen in Enschede én openlijk, via Facebook, kritiek te leveren op een fractiegenoot. Haar fractiegenoot is lid van de oppositie, maar zou „wel erg graag goede vrienden” willen zijn met het college, vindt Schouten. Ook zou hij niet openstaan voor teambuildingsactiviteiten in de fractie.
Maar dat ze een dag na het uitroepen van de staking uit de GroenLinks-fractie werd gezet, vond Schouten wel erg rap. Eigenlijk verwachtte – en hoopte – ze dat de fractie zou vragen: wat vind je niet goed gaan? Hoe moet het beter? „Een type raadslid als ik zou ik graag in de fractie hebben.” Daarom vroeg ze voor de zekerheid of het besluit vaststond. Dat was zo.
„Door openlijk vrij heftige kritiek te uiten op een fractiegenoot is er een onherstelbare vertrouwensbreuk ontstaan”, stelt de lokale GroenLinks-bestuursvoorzitter Max Berkers, die zich niet herkent in het geschetste beeld. Daarbij moet een gekozen volksvertegenwoordiger in de raad aandacht vragen voor politieke kwesties, beleid bijsturen en de macht controleren, vindt hij. „Door te staken en haar zetel leeg te laten ontloopt ze die verantwoordelijkheid.” De fractie vroeg of ze haar zetel wilde neerleggen, maar dat weigerde de politica.
‘Stoppen met polariseren’
Schouten had liever niet gestaakt, zegt ze, maar het is volgens haar hoog tijd dat de Enschedese coalitiepartijen Burgerbelangen Enschede, VVD, PvdA en ChristenUnie erkennen dat er een klimaatcrisis plaatsvindt, in plaats van enkel te spreken over klimaatverandering. „Het raakt aan desinformatie om als college niet van een crisis te spreken. Alsof iemand die lijdt aan een ernstige ziekte van een gemakzuchtige dokter te horen krijgt dat er alleen maar sprake is van een griepje.” Dat is onhoudbaar, vindt ze.
Schoutens terminologie roept soms boosheid op bij andere raadsleden of burgers. „Ze vinden dat ik moet stoppen met polariseren. Dan denk ik: Don’t shoot the messenger. Met het woord crisis laat ik zien dat ik het klimaat serieus neem en de opwarming van de aarde wil aanpakken.”
In de gemeenteraad lijkt men minder bezorgd over de toekomst van de aarde, ondervindt Schouten. Neem een raadsvergadering na de overstromingen in Valencia van vorig jaar. Schouten probeerde de alarmerende boodschap van klimaatwetenschappers over te brengen in de raadszaal. Maar het merendeel van de raadsleden lette niet op of deed er lacherig over, ervoer ze. Soms voelt het alsof ze in de film The Matrix zit, zegt ze.
Ondanks de commotie staat Schouten nog altijd achter haar staking. Als ze de naam van de fractiegenoot niet genoemd had in het Facebookbericht, zou het lijken alsof ze problemen had met de hele fractie. En als oppositielid geeft haar stem maar heel soms de doorslag, terwijl haar staking al flink wat aandacht krijgt. Wanneer het protest wordt opgeheven, durft ze nog niet te zeggen.
Lees ook
In het rode Friesland is nog niet iedereen overtuigd van een nieuwe linkse partij
