Protesteren tegen fascisme – maar wat is dat dan precies? ‘Bij fascisme denk ik aan ellende’

Dat het een demonstratie tegen racisme én fascisme is, wordt zaterdag op de Dam direct duidelijk. Op de protestborden: ‘Fascisme is een fiasco’, ‘kick out fascisme’, ‘#stop fascisme’, ‘fuck fascism’ – enzovoort.

Voor het eerst is deze jaarlijkse demonstratie tegen racisme en discriminatie omgedoopt tot een demonstratie tegen racisme en fascisme. „Extreemrechts is gevaarlijk geworden voor de rechtsstaat, voor de democratie, voor artikel 1 van grondwet. We willen de democratie beschermen”, zegt Abdou Menebhi, een van de oprichters van Comité 21 Maart dat de demonstratie mede organiseert. De Dam stond vol, maar het is onduidelijk hoeveel mensen er waren. De politie geeft geen schatting. Volgens de organisatie was het veruit hun drukste demonstratie in jaren.

De betogers maken zich grote zorgen over de opkomst van radicaal-rechts in Nederland en andere Europese landen, blijkt op de Dam. Ze maken zich ook zorgen over wat Trump doet in de Verenigde Staten, het woord autocratie klinkt meermaals.

Maar wat is fascisme precies? Van Dale zegt: ‘een politiek systeem berustend op ultranationalistische, corporatistische, autoritaire en onverdraagzame (m.n. anticommunistische) beginselen’. Mensenrechtenorgansatie Amnesty, mede-organisator van de demonstratie: ‘een ideologie die onder meer absoluut leiderschap, streven naar macht en nationalisme verheerlijkt’.

Generatie Z heeft waarschijnlijk andere associaties dan babyboomers, wier ouders de Tweede Wereldoorlog nog meemaakten. Wat betekent fascisme voor de demonstranten op de Dam? NRC vroeg het verschillende generaties, demonstranten tussen 6 en 65 jaar. Waar maken zij zich zorgen om, wat geeft hun hoop?

Demonstratie op de Dam tegen racisme en fascisme Foto Simon Lenskens
Demonstratie op de Dam tegen racisme en fascisme Foto Simon Lenskens
Demonstratie op de Dam tegen racisme en fascisme Foto: Simon Lenskens
Demonstratie op de Dam tegen racisme en fascisme Foto Simon Lenskens
Demonstratie op de Dam tegen racisme en fascisme Foto Simon Lenskens


Foto Simon Lenskens

Ari (11), Isa (10) en Elia (6)

Isa: „We protesteren tegen racisme.”

Ari: „We protesteren voor gelijke rechten voor iedereen.”

Elia moet even kijken op het protest bordje dat hij vasthoudt. „Veel meer huizen! Bouwen!”, staat daarop.

Weten ze ook wat fascisme is? De meisjes denken er even over – „ehm, nee”. Racisme, dat kennen ze wel. Ari: „Dat is dat iemand met bijvoorbeeld een andere afkomst nare opmerkingen krijgt.” Isa: „Ik vind dat iedereen dezelfde behandeling moet krijgen. Een jongetje uit mijn klas komt uit Duitsland, en toen hij net nieuw was, werd hij gepest omdat hij uit Duitsland komt. Om wat er in de Tweede Wereldoorlog is gebeurd. Dat is nu gelukkig gestopt.”

Op het bordje van Isa staat: „Doe je aan discriminatie, dan ben je een NAZI.”

Ineens weet Ari weer iets over het fascisme. „Hitler is een fascist.”

Isa: „En Geert Wilders ook.”


Foto Simon Lenskens

Alidtcha Binazon (26)

„Ik voel me eigenlijk een beetje ongemakkelijk bij een demonstratie. Als je ineens je stem laat horen, is dat best een stap. Het voelt als ruimte innemen. Mijn lief zei: ik wil hierheen. Toen dacht ik: vet, yés. Want hij vond het ook spannend. En nu heb ik het gevoel dat steeds meer mensen naar dit soort dingen toegaan. Als een positief virus dat zich verspreidt.

„Iedereen heeft zijn eigen vorm van protest. In het dagelijks leven spreek ik mensen aan, als iemand een racistische opmerking maakt bijvoorbeeld. Dan ga ik in gesprek. Ik zie vaak dat gedrag daarna verandert. Mensen zijn soms even taken aback, maar gaan wel nadenken. En daarna zeggen ze: ik snap het wel. Een gesprek werkt goed omdat je iemand aankijkt, hem of haar aanspreekt van mens tot mens.

„Bij fascisme denk ik aan ongelijkheid, nazi’s, genocide. Aan ellende en onmacht. Het gaat nu veel over Trump, logisch, maar hier in Nederland zie je ook stapjes waar je fascisme in kunt herkennen. Kijk naar wat Wilders doet: uitsluiting, groepen tot vijand maken. Ik zou willen dat we ook de focus op Nederland houden, hier is genoeg aan de hand. Als het ver van je bed is, is het veilig om daar wat over te zeggen. Als het dichter bij huis komt, dan wordt het spannender.”


Foto Simon Lenskens

Pieter Hovenkamp (33)

„Ik vind het moeilijk om een kort antwoord te geven op wat fascisme is. Maar er zijn allerlei tekenen van te zien, nu in de VS. Het bestrijden van een vijand van binnenuit, afgeven op migranten, maar ook dat een machthebber bepaalt wat normaal is en wat niet. Zie de strijd tegen de transgemeenschap. Sommige van deze dingen zien we ook in Nederland: het afgeven op migranten, kritiek op onafhankelijke rechtspraak. Het maakt mij niet uit of je het fascisme noemt of niet, maar het staat haaks op een democratische rechtsstaat. Dat is waarom ik hier sta.

„Door wat er in de VS gebeurt – ik noem het een machtsgreep, richting autocratie – realiseer ik me dat we op moeten komen voor democratie. Ik ben zelf wetenschapper, ik doe onderzoek naar plankton, en ik maak me grote zorgen over wat er in de VS gebeurt. Er is censuur richting bepaalde wetenschappen: gender, klimaat, biodiversiteit. Deze vorm van censuur komt duidelijk uit het handboek autocratie. Wetenschap hoort bij een vrije samenleving: objectief onderzoek, op basis van feiten. Als je democratie wilt afbreken, moet je ook wetenschap afbreken.”


Foto Simon Lenskens

Nneka Davelaar (42)

„Als zwarte vrouw raakt racisme mij elke dag. Ik heb geen keus. Ik ben lange tijd een beetje gevoelloos geweest, alsof het vanzelfsprekend was de hele tijd te moeten strijden in een systeem dat niet voor mij gemaakt is. In 2020 stond ik hier ook, met Black Lives Matter. Toen dacht ik: ik heb hoop, ik word gezien. Maar wat is er sindsdien veranderd? Het raakt me. Ik ben een beetje moegestreden. Toch ben ik hier. Om te zien dat ik niet alleen ben.

„Bij fascisme denk ik aan extreemrechts, aan uitsluiting van groepen. Ik heb het gevoel dat er sinds die demonstratie in 2020 een soort tegenbeweging is ontstaan. Dat voel ik, op straat voel ik spanning. Ik maak me zorgen over de toekomst. Als ik kijk naar mijn neefje, dan denk ik: ik had op iets beters gehoopt, voor hem.

„Het doet me pijn om te zien wat er nu in Amerika gebeurt, maar ik hoop ook dat het mensen wakker schudt. We moeten niet onderschatten hoeveel onze eigen stem waard is. Dat we hier met z’n allen een beginnetje kunnen maken met een tegenbeweging. Ergens voel ik ook een sprankje hoop, dat we het om kunnen draaien.”


Foto Simon Lenskens

Alette de Groot (65)

„In 1983 protesteerde ik tegen kernraketten, ook in Amsterdam, maar de laatste tijd heb ik niet zoveel gedemonstreerd. Ik kom uit Groningen, dus het is vaak best een trip. Op deze demonstratie tegen racisme was ik nog nooit geweest. Doordat de wereld zo hard aan de deur klopt, had ik het gevoel: dit is het moment om uit de luie stoel te komen.

„Wereldwijd zijn zogenaamd democratische leiders bezig met fascistisch beleid. Dan denk ik als eerste aan Trump. Die doet nu echt anti-democratische dingen, de scheiding der machten lapt hij aan zijn laars. Als een rechter iets zegt, dan vindt hij dat niet – en dan doet hij het niet. Ik vind dat shocking. En heel erg zorgelijk dat niet iedereen daar steil van achterover slaat.

„Mijn ouders hebben de Tweede Wereldoorlog nog meegemaakt. Op school heb ik daar van alles over geleerd. Nu denk ik weleens: scheiding der machten, weten tieners van nu nog wat dat inhoudt? Mensen sluiten zich af voor de maatschappij, lijkt het. Je moet proberen middenin de maatschappij te staan, en je bewust te zijn van wat er gaande is. Kijken waar je dan wel een mini-bijdrage kunt leveren.”