De Koerdische PKK heeft vrijdag de aanslag op een lucht- en ruimtevaartbedrijf in de buurt van de Turkse hoofdstad Ankara van afgelopen woensdag opgeëist, meldt persbureau Reuters. Bij de aanslag vielen 5 doden en raakten 22 mensen gewond.
Kort na de aanslag beschuldigde de Turkse minister van Defensie Yasar Güler de Koerdische beweging al van het beramen van de aanslag. De PKK, die de onafhankelijkheid van Koerdistan nastreeft, wordt door onder meer de Europese Unie en de NAVO gezien als terroristische organisatie. Het Koerdische volk woont met name in delen van Turkije, Irak en Syrië, maar heeft geen eigen staat.
Als reactie op de aanslag heeft Turkije vrijdag opnieuw luchtaanvallen uitgevoerd in het noorden van Irak, meldt het Franse persbureau AFP. Bij die aanvallen, gericht op een aan de PKK gelieerde groepering, vielen volgens lokale autoriteiten vijf doden.
Turkije voerde donderdag ook al luchtaanvallen uit in noordelijke regio’s van buurlanden Syrië en Irak. Bij de aanvallen in Syrië vielen volgens de door de VS gesteunde Koerdische troepenmacht 12 doden en raakten 25 mensen gewond. Het Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten spreekt over een totaal van 27 doden bij Turkse aanvallen in Syrië.
Voormalig hoofdredacteur Bert Huisjes heeft besloten ook te vertrekken als bestuurder van WNL, zo maakte de omroep vrijdagmiddag bekend.
Huisjes ligt sinds begin dit jaar zwaar onder vuur vanwege beschuldigingen van ongewenst gedrag en legde daarom begin maart zijn taken als hoofdredacteur al neer. Ook na een KPMG-onderzoek waaruit volgens de Raad van Toezicht bleek dat er geen sprake was van „juridisch verwijtbaar gedrag” bleef de onrust aanhouden.
„Het spijt me oprecht dat een aantal mensen mijn stijl van leidinggeven als te direct of onprettig heeft ervaren, en ik daarmee onbedoeld mensen heb geraakt”, schrijft Huisjes vrijdag over zijn vertrek bij WNL. Hij zegt het verder te betreuren dat niet alle (oud-)medewerkers openstaan voor een gesprek. „Ik was graag in gesprek gegaan om de lessen te halen uit het verleden, maar hopelijk kan dat later alsnog.”
Lees ook
Bert Huisjes voorlopig toch niet terug bij WNL
Huisjes werd onder meer beschuldigd van intimidatie en zwangerschapsdiscriminatie. En uit een in februari verschenen rapport van de de commissie-Van Rijn naar misstanden bij de gehele publieke omroep, bleek dat meer dan negen op de tien werknemers van WNL pestgedrag ervoer op de werkvloer onder zijn leiding.
‘Vrolijk rechts’
Huisjes trad in 2011 aan als hoofdredacteur van WNL en positioneerde de omroep als „vrolijk rechts”. Sinds 1 januari 2022 is WNL een volwaardige publieke omroep en heeft het meer zendtijd dan in de onzekere jaren daarvoor als aspirant-omroep.
„We zijn Bert dankbaar voor zijn tomeloze inzet en zijn journalistieke prestaties”, zegt voorzitter Loek Hermans van de Raad van Toezicht over de carrière van Huisjes bij WNL. „Helaas zijn wij er niet in geslaagd de ontstane onrust na het KPMG-onderzoek weg te nemen.”
Een mandarijn, een avocado, een stuk brood, een beeld van Donald Trump: álles werd in 2019 met zilvergrijze ducttape op een witte muur geplakt. En dat verwees allemaal naar de wereldberoemde kunststunt van Maurizio Cattelan, Comedian (2019), of: de banaan met ducttape.
De schokgolf over het werk kwam in tweëen. Eerst: de prijs (120.000 dollar voor een banaan?). Toen werd de banaan opgegeten op kunstbeurs Art Basel Miami door een andere kunstenaar (David Datuna). De galeriehouder had gelukkig een reserve-banaan, maar die werd ook van de muur gehaald.
De banaan van Maurizio Cattelan (Italië, 1960) wordt eind november geveild bij veilinghuis Sotheby’s in New York. De tweede uit drie edities komt met een certificaat van authenticiteit en een instructie voor het installeren van het werk. Geschatte waarde: 1 tot 1,5 miljoen dollar.
Cattelan had eerder met ducttape gewerkt: in 1999 plakte hij zijn Milaanse galeriehouder Massimo de Carlo op de muur, voor het werk A Perfect Day. Daar was meer tape voor nodig.
Lees ook
„Voor het kunstbegrip van de gewone man en onze minister-president is dit niet goed”, zei Boijmans-directeur Sjarel Ex in 2019 over de banaan.
Het werk, zo zei Cattelan in 2021 in The Art Newspaper, was geen grap. Het was een „oprecht commentaar en een reflectie op waar wij waarde aan toekennen.” Zijn werk is bedoeld als een kritische blik op het functioneren van de kunstwereld.
„Als Comedian in de kern een kritiek op het hele begrip van de waarde van kunst is, dan is de veiling in november de ultieme realisatie van het conceptuele idee van het werk”, stelt David Galperin, hoofd hedendaagse kunst bij Sotheby’s New York. „Het publiek kan nu bepalen hoeveel dit werk waard is.”
Op 27 oktober 2025 bestaat Amsterdam 750 jaar. De stichting van de stad wordt vanaf deze zaterdag alvast een jaar lang grootschalig gevierd met talloze programma’s, tentoonstellingen en evenementen. Ook de televisie doet een duit in het zakje. Zo gaat NRC-columnist en schrijver Stephan Sanders in de tweedelige serie De andere kant van Amsterdam op zoek naar verhalen over wonderen, verborgen gebedsplekken en de diversiteit van de katholieke gemeenschap in Amsterdam. Verrassend genoeg liggen er bij de Wallen, langs de grachten en in de smalle steegjes van de binnenstad allerlei spirituele schatten verborgen. Sanders interviewt onder meer oud-drugspastor Ricus Dullaert en loopt langs vele katholieke ijkpunten, van de Sint-Nicolaasbasiliek tot het Damrak en het Vondelpark.
André Waardenburg
Stijlvolle nagelbijter
Vijfvoudig Oscarwinnaar Alfonso Cuarón (Children of Men, Gravity) heeft een serie gemaakt met Cate Blanchett. In Disclaimer speelt Blanchett een zelfgenoegzame topjournalist die een oeuvreprijs in ontvangst neemt. Haar leven is op orde, maar na de prijs opent zich het ravijn.
Een in eigen beheer gepubliceerde roman duikt op, The Perfect Stranger genaamd. Catherine leest en verbrandt hem: het gaat over een duister geheim uit haar verleden. Al bingend blijkt Disclaimer een nagelbijter van jewelste die van genre naar genre slalomt. Maar na afloop moet je toch ook constateren dat Cuaróns schwung en stijl een vrij kunstmatige en melodramatische vertoning camoufleren, die bol staat van onwaarachtig, zelfs mal gedrag. Best een kater, maar na een licht beschamende, heel erg leuke avond.
Coen van Zwol
Ontroerend schone kunst
Zwierende kleurenregens, vervagende wolken als zachte verfspetters, en schone sprookjesfiguurtjes die zich een weg banen door rijke, groene bossen. Er zijn weinig gamemakers die zulke visuele kunststukjes afleveren als Nomada Studio, het Catalaanse bedrijf achter het speelbare aquarel Gris (2018). Met Neva levert Nomada opnieuw een ontroerend mooi spel, dat niet bang is om stiltes in de actie te laten vallen. De jonge vrouw Alba woont in een sprookjesbos, beschermd door een goddelijke, wonderschone wolfhond. Maar het bos raakt aangetast door een donkere aanwezigheid, en de hond sterft. Alba moet pup Neva beschermen totdat die oud genoeg is om de rol van haar ouder over te nemen. Al springend en zwaardvechtend baan je je een weg door het bos en het tedere verhaal.
Len Maessen
Golven en zee in ‘Peter Grimes’
Iedere zaterdagavond klinken complete opera’s vanuit de grote (inter)nationale operahuizen, waar mogelijk rechtstreeks. Presentator Hein van Eekert vertelt de verhalen en achtergronden bij de muziek.
Deze zaterdag: Peter Grimes van Benjamin Britten, de opera die zo spannend is om alles wat er níet hardop gezegd wordt. In deze opera horen we golven klotsen, de zee ruisen, de dorpsbewoners roddelen. De Nationale Opera presenteert een prachtige cast begeleid door het Nederlands Philharmonisch Orkest onder Lorenzo Viotti. Met Issachah Savage als Peter Grimes. De opname is vorige week vrijdag gemaakt in de grote zaal van het Nationale Opera & Ballet in Amsterdam.
