Parijs heeft meer zorgen dan voorpret over Olympische Spelen

Alle vrienden van de Parijse schrijfster Angie David (46) gaan dit jaar vanaf half juli tot diep in augustus op vakantie. Ook David zelf verlaat dan de Franse hoofdstad: ze wil gaan thuiswerken vanuit een buitenhuis in Normandië, vertelt ze op straat in de chique wijk Madeleine waar ze woont en werkt bij een uitgeverij. „Het wordt onmogelijk om in Parijs te zijn. De stad is nu al propvol”, zegt ze terwijl auto’s voorbij razen en op de achtergrond luid geboor van een bouwplaats klinkt. „Kun je je voorstellen hoe dat wordt als er miljoenen mensen bijkomen?”

David – blond haar, Louis Vuitton-handtas – doelt op de 15,3 miljoen bezoekers die deze zomer in Parijs worden verwacht voor de Olympische Spelen van 26 juli tot en met 11 augustus (28 augustus tot en met 8 september volgen de Paralympische Spelen). David en haar vrienden zijn niet de enigen die Parijs ontvluchten: uit een peiling van Odoxa bleek half november dat 52 procent van de inwoners van het overkoepelende regio Île-de-France wil vertrekken tijdens het evenement. Het maakte dat burgemeester Anne Hidalgo haar stadgenoten heeft opgeroepen alsjeblieft te blijven. „Ga niet weg deze zomer, dat zou waanzin zijn”, zei zij onlangs. „We gaan samen genieten!”

Parijzenaren maken zich vooral zorgen over de te verwachten drukte, blijkt tijdens een rondgang in Madeleine, nabij het Place de la Concorde waar een deel van de openingsceremonie en wedstrijden als BMX Freestyle en skateboarden zullen plaatsvinden. „Het past simpelweg niet”, zegt David. „De straten zullen vol zijn, de metro’s zullen overstromen en het wordt praktisch onmogelijk om met de auto in de stad te rijden.”

Het is niet zomaar een gevoel: Parijs is van zichzelf al dichtbevolkt en door auto-ontmoedigend beleid van burgemeester Hidalgo is er steeds minder ruimte voor auto’s. Beloftes over een forse uitbreiding van het OV-netwerk voor de Spelen zijn niet allemaal nagekomen. En al vanaf de lente zullen hele delen van de stad worden afgesloten voor scooters en auto’s vanwege de Spelen. David maakt zich ook zorgen over de veiligheid rondom het mega-evenement. „Ook dat willen we ontvluchten.”


Lees ook
Kunnen de Spelen de geplaagde Parijse buitenwijken transformeren in ‘het nieuwe Brooklyn’?

Journalisten kijken tijdens een rondleiding naar de gebouwen van <strong>het atletendorp</strong> in Saint-Denis, afgelopen juni. ” class=”dmt-article-suggestion__image” src=”http://nltoday.news/wp-content/uploads/2024/02/parijs-heeft-meer-zorgen-dan-voorpret-over-olympische-spelen.jpg”><br />
</a> </p>
<h2 class=‘Exorbitante prijzen’

Waar David en haar vrienden Parijs verlaten, maken anderen zich zorgen over hoe ze in de stad kunnen blijven. Zo vertelt de strak in een pak gestoken rechtenstudent Lilian Bouveresse (21) uit Dijon dat hij vanaf juli woonruimte zoekt vanwege een stage bij een advocatenbureau. „Maar het is onmogelijk om in die periode iets betaalbaars te vinden. Er staan appartementen van twaalf vierkante meter online voor 4.000 of 5.000 euro.”

Hierbij speelt mee dat er huisbazen zijn die – tegen de regels in – hun huurders uitzetten om hun appartementen tijdens de Spelen tegen „exorbitante prijzen” aan toeristen te verhuren, zegt advocaat Virginie Audinot telefonisch. „We weten niet precies hoeveel mensen het betreft, maar ik heb zelf al een tiental zaken en ik ken talloze andere advocaten die er ook mee bezig zijn.” Er worden ook ruim tweeduizend studenten tijdelijk uit hun studentenwoning gezet om medewerkers van de Spelen te huisvesten.

Sowieso zijn kosten een zorg voor inwoners van Parijs en zijn voorsteden: niet alleen zullen woningprijzen pieken deze zomer, ook worden ov-kaartjes tijdens les JO twee keer zo duur. En kaartjes voor de wedstrijden zelf zijn zo duur dat lang niet iedereen erheen kan. Bouveresse: „het zijn niet de ‘Spelen van het volk’ die ons beloofd zijn. Ik heb gekeken of ik kaartjes kon krijgen maar zelfs pingpong wordt voor 120 euro doorverkocht.” De duurste kaartjes, voor de finale van de honderd meter sprint, zijn 950 euro per stuk.

Verzet tegen dreigende verwijdering van de boekenstalletjes langs de Seine. President Macron besloot vorige week dat de beroemde stalletjes toch mogen blijven tijdens de Olympische Spelen, tot opluchting van de ‘bouquinistes’.
Foto Telmo Pinto/SOPA Images en LightRocket

De prijzen in restaurants en cafés zullen naar verwachting ook meestijgen. Daarvan kunnen restauranthouders profiteren, maar voor hen wordt het weer ingewikkeld om hun dienstverlening op peil te houden, zegt Benoît Gay (47), eigenaar van het klassiek Franse café Madeleine. „We hebben geen idee hoe we bevoorraad zullen worden hier midden in de stad”, verzucht Gay. „Sommige leveranciers willen ’s nachts komen in plaats van vroeg in de ochtend, maar dan is het weer de vraag of we personeel kunnen vinden dat dan kan werken – we kampen al met een permanent personeelstekort.” Restaurantpersoneel moet bovendien vaak uit de buitenwijken komen en is dus afhankelijk van het naar verwachting zeer drukke OV.


Lees ook
Hoe gendergelijk zijn de Olympische Spelen van Parijs?

De kledingvoorschriften voor mannen en vrouwen bij beachvolleybal zijn anders.

‘Mooie reclame voor Parijs’

De zorgen zijn duidelijk talrijk, maar sommigen verheugen zich wel degelijk op het evenement. Zo zegt Bouveresse dat hij „superblij” is dat de Spelen naar Parijs komen. „Zeker omdat het eigenlijk in 2012 al zo had moeten zijn, maar toen hebben we van Londen verloren.” De door een glanzende Weimarse staande hond vergezelde binnenhuisarchitect Romain Chancel zegt dat de Spelen „een mooie reclame” zullen zijn voor Parijs. Het helpt dat hij een graantje kan meepikken door zijn appartement te verhuren en zelf bij zijn vriend te slapen.

En vorige week kwam er goed nieuws: in weerwil van eerdere berichten besloot president Emmanuel Macron dat de boekhandelaren die aan de Seine boeken, posters en toeristische prullaria verkopen mogen blijven tijdens de Spelen. „Het was zo’n opluchting”, zegt de met zwarte baret getooide bouquiniste Julien Pedebidou (42) geëmotioneerd bij zijn boekenkraam. „Juli en augustus zijn onze belangrijkste maanden en we hebben geen andere bron van inkomsten.”

Pedebidou zegt dat hij afgelopen tijd merkte dat Parijzenaren zich zorgen maakten over de toekomst van de bouquinistes. „Iedere dag kwamen wel mensen naar me toe om steun uit te spreken. Wij zijn onderdeel van de identiteit van Parijs, het zou zijn alsof je de Eiffeltoren weghaalt voor een sportevenement.”