‘Paaldansles geven of iemand aan een huis helpen is niet zo verschillend’

Melissa: „Paaldansen is fysiek een zware sport. Ik doe het al sinds mijn 19de en heb vanaf mijn 28ste een onderneming opgebouwd in sportief paaldansen, met zeven leslocaties door heel Nederland. Ik gaf zelf nog een aantal lessen in de week, maar heb altijd gedacht: als ik het lichamelijk niet meer kan, dan word ik makelaar. Klinkt misschien gek, maar voor mij zit er niet zoveel verschil in paaldansles geven of iemand aan een huis helpen: je kunt in allebei de gevallen iets voor mensen betekenen. En ik ben echt een mensenmens. Dat is waar ik op draai.

„Makelaar worden was dus mijn back-upplan. Ik dacht dat het nog wel even zou duren voor het zover was, totdat een paar jaar geleden mijn huwelijk niet lekker meer liep. Een ander zou zeggen dat ik een burn-out had, maar burn-out bestaat niet als je ondernemer bent hè? Ik hield het dus maar op dat ik niet zo lekker in mijn velletje zat. Ondertussen merkte ik dat het lesgeven door de stress fysiek niet goed lukte. Toen heb ik gedacht: oké, ik wacht niet tot ik het fysiek niet meer kan, ik kan me beter nú voorbereiden. Zo ben ik gestart met de opleiding tot registermakelaar. Dat was in 2017.”

Enya: „Ik denk er ook wel eens aan om makelaar te worden, maar al die wetboeken die mama toen uit haar hoofd moest leren… dat was wel serieus. Ik houd niet zo van leren, dus ik denk er nog wel twee keer over na.”

Melissa: „Enya doet al sinds haar twaalfde klusjes achter de schermen. Roosters maken voor het personeel, dat soort dingen.”

Enya: „Dat is voor mij altijd een handig bijbaantje geweest. Van het geld heb ik uiteindelijk dit jaar een auto kunnen kopen! Een Volkswagen Up. Ik zit nu in mijn tweede jaar van de opleiding marketing en communicatie op het ROC in Amersfoort. Daarvoor moet je ook een stage lopen. Ik dacht: lekker makkelijk, dat doe ik gewoon bij mama. Maar ze is niet makkelijk voor me, hoor! Als ik even stilzit, is het meteen: welke taken heb je gedaan? Ik kan er nog wel een paar voor je bedenken.”

Melissa: „Ik denk dat je als ouder misschien strenger bent voor je eigen kind dan voor een gewone werknemer.”

Enya: „Maar het is geen straf hoor, het is ook leuk. Tijdens mijn stage heb ik zelfs een paar bezichtigingen gedaan. Liep ik gewoon met klanten door een huis! Dat vond ik heel leuk.”

Melissa: „De jongste doet ook al wel eens klusjes.”

Yaëlla: „Soms maak ik een post voor op Instagram. Bijvoorbeeld toen een instructrice jarig was.”

Melissa: „O ja, het werk voor het paaldansen en de makelaardij lopen helemaal in elkaar over. Dat is voor ons totaal vanzelfsprekend.”

Yaëlla: „Ik zit verder in de tweede klas, vmbo-tl/havo. Na school vind ik het leuk om met vrienden naar buiten te gaan.”

Enya: „En…? Je vergeet iets heel belangrijks.”

Melissa: „Wat doe jij de rest van je tijd?”

Yaëlla: „Ja, op mijn telefoon. Op TikTok.”

Enya: „Ze zit echt vastgeplakt aan dat ding.”

Yaëlla: „Mijn schermtijd weet ik echt niet. Misschien zes uur op een dag?”

Enya: „Echt niet! Sowieso langer. Ik zit ook veel op mijn telefoon, maar ik kan het ook goed laten. Als ik met vriendinnen afspreek in een restaurant en iemand pakt zijn telefoon, zeggen we tegen elkaar: hee, we zijn aan het praten, doe die telefoon weg. Dat is not done.”

Scrollen of iets bestellen

Melissa: „De eerste jaren na mijn opleiding heb ik gewerkt bij een internationaal makelaarskantoor. Afgelopen augustus ben ik uiteindelijk voor mezelf begonnen en het loopt hartstikke goed. Morgen heb ik bijvoorbeeld – even spieken in mijn agenda – een inspectie voor een verkoop, dan een afspraak bij de notaris, daarna een aankoopbezichtiging, een belafspraak, een kennismaking, aankoopbezichtiging en ik zou er nog eentje hebben, maar die is afgezegd. Dat is een normale tot drukke dag, zou ik zeggen. ’s Avonds klap ik dan nog de laptop open voor losse klusjes.”

Enya: „Met Netflix erbij.”

Melissa: „Ja, ik móet dingen efficiënt doen. Ik kan niet zomaar op de bank zitten en alleen Netflix kijken. Dan kan ik net zo goed wat mailtjes wegwerken.”

Enya: „Dat heb ik dus ook. Ik ga scrollen of iets bestellen bij de Zara ofzo. Anders word ik onrustig.”

Melissa: „Ik werk nu vijf dagen in de week, ’s avonds nog vaak na het eten en ook wel eens in het weekend. Zoveel als ik nu doe, is niet heel lang heel handig. Maar ik wil graag weer een buffer opbouwen na de moeilijke coronajaren voor de paaldansstudio. Sowieso ben ik van het motto: work hard, play hard. Flink hard werken heb ik nooit erg gevonden. En het scheelt dat de meiden nu groter zijn. Dan kunnen ze ook wat helpen in huis.”

Enya: „Ik kook op dinsdag en Yaëlla op woensdag. Verder moeten we om en om de vaatwasser uitruimen en de kattenbak verschonen. Ook moeten we ons eigen bed afhalen.”

Melissa: „Niet heel dramatisch toch?”

Enya: „ Als mama in een goede bui is, bestelt ze pakketten bij Hello Fresh of Marley Spoon. Dat is top! Alle ingrediënten zijn er al, je volgt gewoon het stappenplan en bent meestal in een half uurtje klaar.”

Melissa: „Voor andere dingen in het huishouden heb ik een schoonmaakster. Ik ben zelf namelijk nogal een pietje precies, waardoor het perfect moet en ik er veel tijd aan kwijt ben. Dan kan ik beter iets harder werken en met dat geld het huishoudwerk uitbesteden.”

Enya: „Of ik over vijf jaar het huis uit ben? Oh, zéker! Utrecht lijkt me leuk, maar Amsterdam spreekt me ook wel aan.”

Melissa: „Over vijf jaar woon ik nog in dit appartement in Nieuwegein. Ik zie als makelaar natuurlijk allerlei huizen voorbij komen, maar deze plek vinkt alles aan wat ik me zou kunnen wensen. Ik hoop wel dat ik over vijf jaar wat meer financiële vrijheid heb om vaker te reizen. Een stedentripje ofzo. Waarheen maakt me niet zoveel uit. Ik koop meestal tijdens black friday het goedkoopste ticket van Ryan Air – zo kom ik op de leukste plekken! Daar vaker tijd voor hebben, dat zou mijn life goal zijn voor de komende tijd.”