Natuurlijk wist hij bij al zijn blijdschap meteen na afloop dat die ene vraag ging komen. Op superieure wijze had Mads Pedersen zojuist de 87ste editie Gent-Wevelgem gewonnen, na een solo van 56 kilometer. De derde keer alweer dat hij de Vlaamse klassieker won, zijn vijftigste profzege bovendien. „Crazy”, zoals Deense de wereldkampioen van 2019 het zelf noemde, niets op af te dingen. Maar wat zal het volgende week waard zijn in de Ronde van Vlaanderen, als Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar wél meedoen?
„Dat weet ik het niet, dat is een andere wedstrijd”, hield de 29-jarige kopman van Lidl-Trek de vraag eerst nog lachend af voor de camera van de Belgische tv-zender Sporza. Maar toen kwam hij tot de kern en ging hij in op de vergelijking met de twee beste renners van dit moment. „Van der Poel en Pogacar zitten op een ander niveau. We zagen dat in de E3, waar Van der Poel me er zomaar af reed op de Oude Kwaremont. En ook van Tadej is bekend dat hij een redelijk goede renner is.”
Geen maat op Van der Poel
Pedersen refereerde aan twee dagen eerder, toen hij ook al een topprestatie leverde in de E3 Saxo Classic. Bijna een minuut voor de Italiaanse toprenner Filippo Ganna was hij vrijdag in Harelbeke over de eindstreep gekomen, de rest volgde op nog grotere achterstand. Maar op de Oude Kwaremont had Pedersen gemerkt dat er op Van der Poel geen maat staat.
De Nederlander, onderweg nog bespuugd door een toeschouwer, won wat wel de ‘kleine Ronde van Vlaanderen’ wordt genoemd na een solo van veertig kilometer met 1.05 minuut voorsprong op zijn Deense rivaal. „Ik kon op een gegeven moment zijn wiel gewoon niet meer houden”, aldus Pedersen vrijdag na afloop. „Verslagen worden door een monster, dat is oké.”
Van der Poel en Pogacar ontbraken zondag aan de start in Gent-Wevelgem. Zij richten zich op de monumentale klassiekers Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, waar Pogacar voor het eerst op de kasseien aan de start komt. Wedstrijden om naar uit te kijken, met hun schitterende (door Van der Poel gewonnen) duel in Milaan-Sanremo nog vers in het geheugen. Van der Poel won al drie keer in Vlaanderen en kan zondag recordwinnaar worden. „Ik zal zeker een goede vorm moeten hebben om Pogacar te kloppen”, zei hij na zijn zege in de E3 Classic. En de rest, doet die nog mee?
„Redelijk indrukwekkend”, noemde Van der Poel vrijdag de prestatie van Pedersen in de E3 Classic. In Gent-Wevelgem zondag deed de Deen er nog een schep bovenop. Op alle belangrijke passages toonde hij zich de sterkste. In de Moeren, waar de wind het peloton uiteen sloeg, reed Pedersen in de voorste waaier. Bij de eerste passage van de Kemmelberg gaf hij het tempo aan. En op de Plugstreets, in het decor van de Eerste Wereldoorlog, reed hij op het gravel weg bij de rest. In zijn wiel loste Jasper Philipsen met een lekke band en kwam Olav Kooij hard ten val.
‘Het had ook shit kunnen zijn’
Al voor de tweede keer Kemmelberg had Pedersen alle vroege vluchters ingelopen en in de klim liet hij iedereen definitief achter. Om vervolgens in de laatste 56 kilometer in zijn eentje alleen maar verder uit te lopen. „Op een gegeven moment kom je dan op een punt dat er geen weg terug meer is”, sprak hij na afloop. „Het had ook kunnen eindigen in shit.”
Maar op de streep had de Deen nog bijna een minuut over van zijn voorsprong op het voorste deel van het peloton, waarvan de Belg Tim Merlier de sprint won voor Jonathan Milan, ploeggenoot van Pedersen.
Met drie zeges in Gent-Wevelgem is Pedersen nu mede-recordhouder met onder meer Peter Sagan en Eddy Merckx.
Maar wat het zegt voor volgende week, tegen Van der Poel en Pogacar? „Natuurlijk geeft het vertrouwen en geloof ik dat ik kan winnen. Maar simpel zal het niet worden.”
