Opinie | Voorkom rekeninggluren, bouw een paywall

Posted on July 19, 2024 by admin

Bij de bank bunq hebben medewerkers de mogelijkheid om alle klantgegevens in te zien omwille van efficiëntie en snelheid, zoals we konden lezen in het NRC-artikel Bunq-werknemers keken stiekem in klantrekeningen: ‘Het was te verleidelijk’, 27/6). Bankgegevens zijn uitermate gevoelige stukjes data die veel over een persoon vertellen. Ga maar eens na: rekeningen bij een vruchtbaarheidskliniek, een wekelijks kopje koffie bij een ziekenhuis of nachtelijke cocktails bij een queer-uitgaansgelegenheid onthullen informatie over je levenskeuzes, gezondheid en seksualiteit. Toeslagen, uitkeringen of stortingen naar politieke doelen vertellen iets over je gezinssituatie, waar je geld vandaan komt en over je politieke voorkeur.

Je hoeft niet in Zwitserland te wonen om het belang van bankgeheim te begrijpen. Je hoeft ook geen criminele organisatie te runnen om belang te hechten aan privacy. We hebben immers allemaal wat te verbergen. Zonder privacy worden we kwetsbaar voor misbruik en andere vormen van ongewenste bemoeienis met ons leven. Bankiers leggen niet voor niets een bankierseed af; een eed waarin ze beloven niet zomaar in iemands rekening te gluren zonder zakelijke aanleiding. Zelfs bij bunq.

Autonomie

Privacy houdt in dat je zelf kan bepalen wie (en in hoeverre) er toegang heeft tot jouw informatie. Het is een individueel (mensen)recht dat óók een belangrijke sociale functie heeft. Privacy maakt het mogelijk om verschillende betekenisvolle sociale relaties te onderhouden, stellen filosofen als Beate Roessler, Charles Fried en James Rachels, omdat het ons de mogelijkheid geeft onszelf verschillend te presenteren binnen verschillende contexten.

Privacynormen helpen om deze sociale contexten af te bakenen. Zo mag je redelijkerwijs verwachten dat de informatie die je deelt met je huisarts niet bij je werkgever terechtkomt. Privacy zorgt ervoor dat je werkgever, willekeurige bankmedewerker of ambtenaar zich niet met zaken kan bemoeien die hen niet zouden moeten aangaan.

Het kunnen scheiden van deze relaties is van cruciaal belang voor je autonomie; datgene wat privacy beschermt. Daarvoor moeten we kunnen vertrouwen op privacynormen. Veel van onze privacynormen zijn geïnstitutionaliseerd. Het is niet alleen immoreel, maar ook illegaal om zomaar de uitgaven van je collega’s te begluren, zoals bij bunq gebeurde. Niet alleen bankiers, maar ook bijvoorbeeld huisartsen en psychologen zijn gebonden aan strenge privacywetgeving en medisch beroepsgeheim.

In de praktijk zijn er echter ook veel ‘ongeschreven’ gedragsregels en sociale verwachtingen rondom het delen van informatie – ook al zijn ze niet wettelijk verboden. Maar, wat als privacynormen veranderen, vervagen en onder druk komen te staan onder invloed van nieuwe technologie?

Makkelijker, sneller en meer beschikbaar

Techbedrijven, zoals Meta, stimuleren ons om meer te delen met steeds meer mensen, zodat zij geld kunnen verdienen aan de door hun verzamelde data. Mede door deze zogenaamde ‘techno-normen’ zijn onze sociale verwachtingen en activiteiten over hoe we omgaan met informatie veranderd. Het online delen van informatie neemt enorm toe en wordt ook intiemer door nieuwe technologieën, zoals datingapps. Het zou oké zijn om de Insta van je collega te bekijken; je zou haar zelfs kunnen zien langskomen als mogelijke Tindermatch.

Daarbij worden informatie en data steeds meer gecentraliseerd en is het makkelijker om toegang te krijgen tot grote hoeveelheden data. Waar opa-bunq nog drie stalen kluisdeuren langs moest, vier verschillende sleutels moest gebruiken en een twaalf meter dik archief moest doorploegen om achter informatie te komen, kan kleinzoon-bunq terwijl hij een haverlatte bestelt even de bankgegevens van collega Peter bekijken. Data is makkelijker, sneller en meer beschikbaar voor meer instanties en individuen.

Het is onverantwoord om te vertrouwen op het individuele morele kompas van medewerkers

Dit geldt niet alleen voor commerciële bedrijven. Ook overheidsinstanties, zoals de Belastingdienst, zorginstellingen en de politie hebben steeds vaker systemen waarin veel informatie wordt gecombineerd en waar medewerkers makkelijk bij kunnen. Dit heeft al vaker tot misbruik of foute keuzes geleid, zoals bij de Toeslagenaffaire. De wet wordt niet altijd nageleefd en er vindt te weinig handhaving plaats. In andere gevallen komen voorheen ‘heilige’ privacynormen zoals het medisch beroepsgeheim juist door wetgeving onder druk te staan die het delen van data mogelijk moet maken zoals de Verzamelwet gegevensbescherming II.

Zoals de privacy-jurist Daniel Solove zegt, verdwijnt privacy niet in een keer, maar erodeert langzaamaan, stukje bij beetje, op allerlei gebieden. Het is geen acute olieramp, het is sluipende vervuiling die langer blijft plakken en lastiger is op te ruimen.

Privacy-moe

Techbedrijven hebben ons privacy-moe gemaakt. Het is haast onmogelijk om te zorgen dat je gegevens niet online worden afgetroggeld. We kunnen ervan uitgaan dat onze werkgevers ons googlen. Volgsystemen en cameratoezicht nemen overal toe, ook op de werkvloer.

Maar ook overheden spelen een rol in het normaliseren van surveillance en het creëren van privacy-cynisme, onder andere door het gebruiken van gevoelige gegevens om fraude op te sporen en het verzamelen en delen van steeds meer bulkdata. Op de achtergrond zaagt trouwens een controversieel Europees voorstel aan de versleutelde stoelpoten van onze communicatie.

Wat vertelt dit ons over hoe we moeten omgaan met individuele toegang tot grote, gevoelige databases gebaseerd op privacynormen en vertrouwen? Dat het een slecht idee is.

De wetenschap dat een bunq-medewerker, werkgever of een overheidsmedewerker zich zonder toestemming en zonder dat dit past bij de privacynormen waarop jij je verwachtingen baseert, toegang tot jouw leven kan verschaffen is een recept voor verstoorde relaties. Systemen die eenzijdig, ongecontroleerd en zonder dat je dat weet toegang tot je meest intieme informatie mogelijk maken, creëren wantrouwen en scheve machtsverhoudingen, zowel binnen zakelijke als intieme relaties; scheve machtsverhoudingen die autonomie ondermijnen en mensen kwetsbaar maken voor manipulatie en discriminatie.

Gepriviligeerd standpunt

Stel je voor dat je baas op basis van je uitgaven vermoedt dat je zwanger bent. Anticiperend op deze mogelijkheid zet ze je in gedachten niet op het promotielijstje en misschien zelfs op een exit-spoor. Stel je voor dat jouw collega’s jouw seksuele of politieke voorkeuren denken te weten omdat ze in je afschriften hebben rondgeneusd. Stel je voor dat iedereen jou bij het koffiezetapparaat de rug toekeert omdat zij iets van jou denken te weten waar jij geen weet van hebt.

Dat is wanneer individuen ingrepen doen of hun gedrag richting jou aanpassen op basis van informatie die jij niet vrijwillig binnen en omwille van de relatie hebt afgestaan. Bij minder geprivilegieerde personen of groepen zoals vrouwen, mensen van kleur, de queergemeenschap, chronisch zieken, mensen met een beperking en mensen met een zwakke sociaaleconomische achtergrond, wordt er vaker surveillance toegepast en de informatie vaker gebruikt om in te grijpen, zo tonen filosofen en onderzoekers als Anita Allen, Simone Browne en Virginia Eubanks aan. Het ‘ik heb niets te verbergen’ is daarmee ook een geprivilegieerd standpunt.

Toezicht verankeren

Onderdeel uitmaken van een systeem waar iemand willekeurig kan reageren op jouw leven op basis van jouw informatie ondermijnt een autonoom leven. Ook al gedragen je bunq-collega, werkgever of Dick Schoof zich voorlopig. Feit blijf dat ze het systeem hebben om mensen te manipuleren en uit te sluiten als ze morgen anders besluiten.

Afhankelijkheid van de goede bedoelingen en (morele) competenties van derden is een onwenselijke situatie. Dat verklaart ook de angst van bunq-werknemers om een rekening bij hun eigen bank te openen; wie weet waar collega’s of een baas mogelijk naar op zoek gaan en wat zij als schimmig, onsmakelijk of ongewenst interpreteren.

Met de enorme hoeveelheden informatie waar individuen tegenwoordig toegang toe kunnen hebben is het onverantwoord om te vertrouwen op het individuele morele kompas. Institutionele waarborgen en toezicht om privacy daadwerkelijk te verankeren en te handhaven opdat er geen scheve machtsverhoudingen ontstaan is cruciaal.

Voorkom rekeninggluren, bouw een paywall. Daar wordt het waarschijnlijk ook gezelliger van bij het koffiezetapparaat.

Tien voetbalsupporters gearresteerd voor geweld na Eredivisiewedstrijd NAC – Feyenoord

admin
September 22, 2024
0

Na de eredivisiewedstrijd tussen Feyenoord en NAC in de Kuip in Rotterdam zijn tien mensen aangehouden voor openlijke geweldpleging. Dat meldt de politie aan onder meer persbureau ANP, na eerdere berichtgeving door AD. Kort nadat NAC de wedstrijd met 2-0 verloor, zouden stadionbezoekers horecawerknemers hebben aangevallen. Vier mensen raakten lichtgewond, het zou gaan om vooral schaafwonden.

Onder de tien arrestanten zijn zeker zeven NAC-supporters, meldt de politie. Op beelden is te zien hoe een eetkraam is omgegooid. Medewerkers die achter de omgevallen kraam schuilen, proberen een hek over te klimmen en te vluchten. Dit zou in het uitvak in de Kuip zijn voorgevallen. Nog een groep horecawerknemers werd onderweg naar buiten belaagd.

De supporters sloopten ook andere spullen in het stadion en keerden zich tegen politieagenten en beveiligers. Zij werden bekogeld. „Het is absurd wat er is gebeurd, dit is van de gekke”, zegt een politiewoordvoerder tegen ANP. Door de onrust werd een grote groep NAC-supporters langer vastgehouden in het stadion. Zij konden pas veel later vertrekken.

Column | Wel zo netjes

admin
September 22, 2024
0

De Amsterdamse wijk Betondorp, Johan Cruijff en Gerard Reve groeiden er op, vierde het honderdjarig bestaan. We woonden er een paar jaar veel te duur in onderhuur, maar hadden er een geweldige tijd. Simultaan met de buren roken op het balkon, koffie en een biertje bij café De Avonden, de schoonheidssalon van Sylvia, de geweldige eenmanssupermarkt van Marcel waar de nog te betalen kassabonnen als slingers rond de kassa hingen.

Die winkel was helaas verdwenen, constateerde ik toen ik zaterdag met Leah van Roosmalen (7) en Frida van Roosmalen (3) de wijk binnenfietste. Eigenlijk was iedereen van acht jaar geleden verhuisd, overleden, ziek of anderszins afwezig. Wonen in een wijk is een gelegenheidscoalitie, pas als je weg bent zie je de verandering.

Het feestterrein was een cirkel van kraampjes waarachter shampoos, dierenplaatjes en zelf gekleide vazen werden verkocht. Er was ook een poffertjeskraam. Op een minipodium trok een hoogbejaarde zanggroep het ene na het andere oude Hollandse lied uit de koektrommel. De accordeonist die de zaak aan elkaar praatte, bleek een diep-cynische inborst te hebben. Als er weer niet gereageerd werd, of als mensen er doorheen kletsten, zei hij: „Dank u wel, u houdt ons echt aan de gang.”

Godzijdank was ik al bij de Kika-kraam geweest, waar ik twee plastic popjes had gekocht

Bij de poffertjeskraam werd ik bij de arm gegrepen door een man die toen ik me omdraaide met zijn hoofd heel dichtbij kwam.

„Ze zeggen dat je een Bekende Nederlander bent.”

De bejaarde vrouw naast me bevestigde het.

„Ja dat klopt”, zei ze.

Hij, tegen haar: „Welke dan?”

Ze zei mijn naam.

„Nou Marcel”, zei de man, „als je hier dan toch bent, zou het wel zo netjes zijn als je even bij de Kika-kraam komt kijken, toch? U weet wat het betekent om een doodziek kind te hebben? Je moet er toch niet aan denken, of wel Marcel? We hebben buttons van Johan Cruijff.”

Zou hij Johan Cruijff in een andere tijd ook zo bij de arm hebben gegrepen? Met de aanwezigheid op televisie komt schijnbaar de verplichting om bij festiviteiten meteen op zoek te gaan naar de kraam van het Goede Doel.

De accordeonist kondigde aan dat ze vanwege „de bloedhitte” in het repertoire gingen schrappen, het volgend lied ging over een verdwenen parelsnoer dat door een valse dochter was verpatst.

De man trok nu aan mijn mouw.

„Nu even mee naar de Kika-kraam komen, wel zo netjes toch?”

Godzijdank was ik al bij de Kika-kraam geweest, ik had er twee plastic popjes gekocht waarvan je de haren kunt kammen. Even verderop lagen Leah van Roosmalen (7) en Frida van Roosmalen (3) er mee te spelen in het gras.

„Dan heb ik niks gezegd”, zei de man. „Dan ga ik alleen terug naar de kraam.”

We keken naar de kraam.

De andere vrijwilligers zwaaiden, ik zwaaide voor de zekerheid ook terug, maar de man zei dat het voor hem bedoeld was. Marcel van Roosmalen schrijft op maandag en donderdag een column

Robin van Persie bezweert eerste minicrisis in Friesland met winst en dominant spel tegen FC Groningen

admin
September 22, 2024
0

Meer ervaren coaches hadden Robin van Persie (41) al gewaarschuwd. Dat je er als hoofdtrainer „dag en nacht” mee bezig bent. „Ik zit nu wel op dat punt”, zegt de coach van sc Heerenveen, zondagmiddag in het Abe Lenstra Stadion, na een 2-1 zege op FC Groningen.

Toen hij onlangs op zijn vrije dag in de tuin bezig was, dacht hij plots aan middenvelder Simon Olsson. Over waar die in een wedstrijd ‘hoger’ kon staan en waar in het veld hij in de duels moest komen. Twee dagen voor de wedstrijd tegen FC Groningen, zat Van Persie nog tot ’s avonds laat op de club met zijn technische staf, de opbouwpatronen en verdediging te analyseren. „Zo ben je er constant mee bezig.”

Vrijwel continu staat hij voor zijn dug-out, zondag in de ‘Derby van het Noorden’. In zijn coaching, oogt Van Persie rustig. Als de keeper van FC Groningen even verzorgd wordt, roept hij zijn spelers meteen bij zich. Hij neemt eerst Olsson apart en vervolgens aanvoerder Luuk Brouwers, voor enkele tactische aanwijzingen zoals de wijze van druk zetten.

Hij is actief langs de lijn, wijst veel. Zoals naar verdediger Oliver Braude, dat hij sneller de dieptepass moet geven. Heel even laat hij zijn schouders zakken als een van zijn middenvelders onnodig de bal verliest in een opbouw. En steekt na twintig minuten een duim omhoog naar doelman Mickey van der Hart, als die met een goede pass aan de basis staat van een nieuwe aanval.

Van Persie juicht zoals hij deed als hij scoorde – klassiek, met beide armen in de lucht. sc Heerenveen speelt in fases heerlijk aanvallend, met snelle, directe aanvallen. De mooiste is een steekpass van spelmaker Ilias Sebaoui op Brouwers, wiens inzet knap wordt gered door doelman Etienne Vaessen.

Grote nederlaag bij AZ

De ontlading is groot, zondag halverwege de middag in een opwindende derby. Na een snelle achterstand, wint sc Heerenveen door een schitterende volley van Jacob Trenskow (1-1) en een slimme wegdraai-actie van spits Ion Nicolaescu (2-1). Vreemd genoeg wordt Heerenveen onrustig in de slotfase, wanneer FC Groningen met negen man speelt na twee rode kaarten. Maar in het meest dominante optreden onder Van Persie sinds zijn start afgelopen zomer, komt de zege niet in gevaar.

Zo heeft Van Persie zijn eerste minicrisis in Friesland bezworen. Na de 9-1 nederlaag bij AZ vorig weekend, gevolgd door 2-0 verlies bij FC Twente dinsdag, stond er extra druk op het duel. Van Persie werkt aan een aanvallende speelwijze, met een verzorgde opbouw en veel druk naar voren. Maar in die laatste twee duels, werd hun opbouw steeds vastgezet, wat tot veel problemen leidde. En achterin werd veel ruimte weggegeven, waardoor grote kansen ontstonden.

Misschien opvallender dan de grote uitslag, was de ontspannen benadering van Van Persie na AZ-uit. „Juist in momenten als deze moet je sterk zijn en trots zijn op elkaar”, zei hij. „Dit is een hobbel, meer niet.” Hij zei volledig achter zijn speelwijze te blijven staan. „Wij gaan gewoon verder met de manier van werken en spelen, daarin gaan we ons verbeteren.”

Ongeacht of je wint of verliest, neem dat de volgende dag niet mee

Robin van Persie
trainer sc Heerenveen

Die aanpak leidde tot stevige kritiek. Willem van Hanegem sprak in zijn column in het AD over „veredeld jeugdvoetbal” en „een kleuterklas”. Dat sc Heerenveen zo werd weggespeeld „is naïef en daar hoef je dan ook niet trots op te zijn”. Analisten vonden dat Van Persie meer defensieve controle moest inbouwen. En de vraag was of sc Heerenveen wel de spelers heeft om het offensieve combinatievoetbal dat Van Persie voor ogen heeft, uit te voeren.

Daarover bestaat ook twijfel bij de mannen die nooit ver weg zijn als er iets speelt rond de club: oud-coach Foppe de Haan en oud-voorzitter Riemer van der Velde. Voor het seizoen, spraken zij met Van Persie, zondag staan ze kort voor het duel voor een interview bij sportzender ESPN.

Volgens De Haan „zitten er wel wat nuanceverschillen” in hoe zij tegen de speelwijze aankijken. „We hebben tegen hem gezegd: wat je wil is fantastisch, maar de vraag is of dat met deze spelers kan.”

Van der Velde vult aan: „Als je [oud-motorcoureur] Wil Hartog op een Solex zet, wint hij de TT van Assen ook niet. Je moet het goede materiaal hebben, daar kunnen we over discussiëren.”

Nauwelijks lange ballen

Het beste antwoord dat Heerenveen kan geven, is het sterke optreden tegen FC Groningen. Duidelijk wordt dat Van Persie aan een ploeg bouwt die vrijwel iedere situatie met verzorgd voetbal probeert op te lossen – waar onder zijn voorganger Kees van Wonderen behoudender werd gespeeld.

Captain Brouwers merkt op dat hun doelman bijna geen bal lang heeft gegeven tegen FC Groningen – ze proberen bijna altijd te combineren. Maar soms „overdrijven” ze het met korte, risicovolle combinaties, mede daarom ging het mis tegen AZ. Zondag probeerden ze daarom vaker een „stationnetje verder te zoeken”.

Eerder in de week zei Van Persie dat het erom gaat dat zijn spelers beter leren „herkennen waar de ruimte ligt” in de opbouw. De opties zijn: combineren door de as, via de flanken, over de as door de lucht of een diagonale bal. „Dat is ook gelijk het moeilijkste van voetbal, maar dat maakt het juist heel leuk”, zei hij dinsdag na de nederlaag bij FC Twente.

Het zijn de eerste ervaringen van een beginnende proftrainer. Wat opviel na de twee nederlagen, was de zelfverzekerde houding van Van Persie in zijn media-optredens, over zijn aanpak en speelwijze. Kende hij afgelopen week geen twijfel? „Nul”, zegt hij zondag. „Echt nul twijfel.”

sc Heerenveen-aanvoerder Luuk Brouwers (rechts) probeert FC Groningen-speler Stije Resink af te stoppen.

Als een team in een lastige fase zit, is het zaak om de „moraal en spirit omhoog te krijgen”, zegt Van Persie. Dat heeft hij bij Manchester United geleerd van coach Alex Ferguson, zegt hij. „Ongeacht of je wint of verliest, neem dat de volgende dag niet mee. Want dan begint alweer het proces richting de eerstvolgende wedstrijd. Dat hebben de jongens fantastisch gedaan. Ze hebben echt karakter getoond.”

Na de nederlagen deed Van Persie niks anders, zegt Brouwers. „Vanaf het begin heeft hij ook bijna geëist dat er, of we nu winnen of verliezen, eenzelfde sfeer hangt op de club. Dat we op dezelfde manier met elkaar omgaan, even positief zijn. Hij straalt dat uit, dat slaat over op de groep.”

Over zijn ploeg zegt Van Persie: „Ik vind ze bijzonder. Ik geloof echt in ze. Ik sta voor ze als het minder gaat.”

Vijf minuten na het eindsignaal, bedankt de harde kern de spelers – en vice versa. Dan klinkt opeens massaal ‘Oh Robin van Persie’, gezang uit zijn tijd als speler bij Manchester United. Van Persie draait zich om, en bedankt de fans.