Terugkerend van mijn hardlooprondje kom ik op de ochtend van moederdag twee jongetjes van een jaar of 6 of 7 tegen, duidelijk broertjes. „Zo meneer, lekker gelopen?”, vragen ze spontaan. Ik bevestig dat en vraag of ze al Moederdag hebben gevierd. Een enthousiast „Ja!” was het antwoord.
„Maar toen we ons cadeautje hadden gegeven zei mama ‘als jullie nou even lekker buiten gaan spelen, dan is dat een nog leuker cadeau’. Dus we zijn nu nog steeds een cadeautje aan het geven!”
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
Estland en Litouwen stappen definitief uit het internationale Verdrag van Ottawa dat het gebruik van landmijnen verbiedt. Daarover hebben ze de Verenigde Naties vrijdag geïnformeerd, schrijven internationale persbureaus. De twee Baltische staten willen landmijnen in kunnen zetten om zich te verdedigen tegen hun buurland Rusland – Litouwen grenst aan de Russische exclave Kaliningrad. Sinds de invasie van Oekraïne vrezen de staten een Russische inval in hun land.
Volgens de verklaring van het Estse ministerie van Buitenlandse Zaken „komt de terugtrekking uit het verdrag voort uit de veiligheidssituatie in de regio, die is verslechterd als gevolg van de Russische agressie tegen Oekraïne, en is gebaseerd op dwingende overwegingen van nationale veiligheid”. Litouwen schrijft in een verklaring dat Poetins Rusland „op de lange termijn de grootste existentiële bedreiging voor Europa is”. „In het licht van dergelijke bedreigingen zal Litouwen alle nodige maatregelen nemen om zijn staat, zijn bevolking en elke centimeter NAVO-grondgebied te verdedigen.”
De parlementen van Letland en Finland, eveneens buurlanden van Rusland, hebben ook toestemming gegeven voor terugtrekking uit het verdrag. Polen is ook van plan zich terug te trekken, maar wacht nog op instemming van de senaat. In maart maakten deze vijf landen al kenbaar uit het verdrag te willen stappen, maar toen was nog niet duidelijk of hun parlementen daarmee zouden instemmen.
Lees ook
Sinds de Russische inval in Oekraïne is de landmijn bezig aan een grote comeback
Verdrag van Ottawa
Het verbod op het gebruik van landmijnen werd in 1997 vastgelegd in het Verdrag van Ottawa dat werd ondertekend door veertig landen. Later sloten meer dan honderd andere landen zich daar nog bij aan. Het verdrag verbiedt landen ook landmijnen te produceren, over te dragen of voorraden aan te leggen. Landmijnen zijn namelijk lastig op te ruimen en maken daardoor in vredestijd vaak nog jarenlang (burger)slachtoffers.
Toch bleef de landmijn in gebruik: de Verenigde Staten, China en Rusland tekenden het verdrag niet en hebben het wapen veelvuldig ingezet. In een interview met NRC in april noemde het Rode Kruis de cijfers rondom landmijnen al „zorgwekkend”. Volgens de hulporganisatie werden in 2023 wereldwijd zeker 833 gedood door een landmijn, het hoogste aantal sinds 2011. 80 procent van de slachtoffers was burger.
Lees ook
Polen en Baltische staten willen anti-mijnverdrag opzeggen om Rusland af te schrikken
Na maandenlange voorbereiding vond deze week de NAVO-top plaats. De ogen waren vooral gericht op de Amerikaanse president Donald Trump. Zou hij zich weten te gedragen? Er was een hoop vleierij van NAVO-baas Mark Rutte voor nodig, maar ondanks extreme uitspraken en chaotische persconferenties werd het doel bereikt. Rutte en Trump hebben de 5 procent-norm binnen en het bondgenootschap lijkt voorlopig in tact.
In deze Haagse Zaken hoor je van diplomatie-expert Michel Kerres en buitenlandredacteur Steven Derix over de NAVO-top. Over de geopolitieke politieke verhoudingen en wat die betekenen voor de Europese en daarom ook Nederlandse politiek.
Aflevering twee van de zevendelige NRC-podcast Dit is ons land. Wil je meer luisteren? Zoek dan op Dit is ons land in je podcastapp en luister meteen verder.
De 24-jarige Kholoud Jarada werkt als arts in de Gazastrook. Sinds 7 oktober 2023 is ze continu op zoek naar een nieuwe plek om te leven. Toch lukte het haar om haar studie geneeskunde af te maken. Maar tijd om te rouwen om vrienden, familie en collega’s die ze is kwijtgeraakt is er niet. Kwetsbaarheid is een luxe die Gazanen zich niet kunnen veroorloven. Hoe houdt ze hoop?
