Ons informatielandschap werd niet eerder zo schaamteloos ingezet voor de commerciële belangen van de allermachtigsten. De drie rijkste personen op aarde gebruiken hun platforms, met een bereik van zo’n 5,5 miljard wereldburgers, om verkiezingen te beïnvloeden en een wit voetje te halen bij de nieuwe bewoner van het Witte Huis.
Tezelfdertijd moet in Nederland de Autoriteit Consument en Markt (ACM) oordelen over een puur nationale kwestie: mag de grootste krantenuitgever van Nederland, DPG Media, nog groter worden? Wordt het bedrijf niet te dominant als het ook nog RTL Nederland inlijft? Hier is terecht discussie over, want het gaat om de bescherming van onze nieuwsvoorziening. Maar het oordeel van de ACM zou niet voorbij mogen gaan aan onze hedendaagse mediarealiteit, waarin grote techbedrijven een hoofdrol opeisen.
Rijke pluformiteit
In vijfentwintig jaar tijd is ons informatielandschap onherkenbaar veranderd. Informatie was nog nooit zo toegankelijk als nu. Duizenden aanbieders concurreren om onze aandacht, en agressieve algoritmes stuwen de populariteit van ‘leuke’ filmpjes en stevige meningen. Iedereen kan zijn ideeën presenteren of meepraten op Facebook, Instagram of X; ons medialandschap is nog nooit zo veelkleurig geweest.
Maar geldt dat ook voor de toegang tot feitelijke en onafhankelijk geproduceerde informatie? Voor onze democratie is dat een belangrijke vraag. Om deel te nemen aan democratische besluitvorming moeten burgers zich kunnen baseren op betrouwbare berichtgeving, en dan liefst op meerdere bronnen, vanuit verschillend perspectief.
Nederland beschikt nu (nog) over zo’n landschap. We hebben NOS.nl, maar ook het privaat gefinancierde NU.nl en RTL.nl. Er is het NOS Journaal, maar ook het gratis toegankelijke RTL Nieuws. Nederlanders maken er graag gebruik van, blijkt uit het Nationaal Media Onderzoek: 12 miljoen Nederlanders raadplegen maandelijks vier verschillende online nieuwsbronnen om zich op de hoogte te stellen van wat er in de wereld gebeurt.
Deze rijke pluriformiteit verdient bescherming, zodat burgers nieuws met diverse accenten of invalshoeken tot zich kunnen blijven nemen. Dit betekent dat in elk geval een deel van het algemene nieuws op radio, televisie en online gratis beschikbaar moet zijn voor iedereen.
Voor de NPO en de NOS spreekt dit vanzelf. Maar om private media toegankelijk, gratis nieuws aan te laten bieden, moeten ze wel in staat worden gesteld om voldoende advertentie-inkomsten te generen uit journalistiek aanbod. Dat is moeilijker geworden nu media-uitgevers in de klem zijn beland van Alphabet Inc. (moederbedrijf van Google) en Meta (waar onder andere Instagram en Facebook onder vallen).
Met hun monopolie controleren internationale techbedrijven niet alleen het publieke debat, maar ook de advertentiemarkt; bijna 80 procent van alle digitale advertentie-inkomsten vloeit naar hen, blijkt uit de Mediamonitor 2024 van het Commissariaat voor de Media.
Bescherming nodig
De verdienmodellen van mediabedrijven staan hierdoor zwaar onder druk. Tekenend is de nieuwssituatie in de Verenigde Staten, waar sinds 2005 meer dan 3.200 kranten hun deuren hebben gesloten. Alleen door aanzienlijke investeringen, schaalvergroting en met een eigen, concurrerende advertentie-omgeving kunnen lokale spelers enigszins tegenwicht bieden aan de grote techbedrijven. De realiteit is dat zonder schaalvergroting ook sommige Nederlandse krantentitels al niet meer zelfstandig hadden bestaan.
Om deze redenen steunen wij de overname van RTL door DPG, mits deze is omkleed met goede waarborgen voor journalistieke onafhankelijkheid nu en in de toekomst. Eigendomsconcentratie van media is geen ideale situatie. Maar wat zou het alternatief zijn?
Stel je voor dat RTL Nederland in de handen komt van een buitenlandse streamingdienst die het winstgevende Videoland overneemt, maar het RTL Nieuws een stille dood laat sterven. Dan is er inderdaad minder marktconcentratie in Nederland, maar ook minder pluriform toegankelijk betrouwbaar nieuws voor mensen met een kleine beurs. Wie staat er dan nog in de rij om de journalistieke taak van RTL over te nemen?
We moeten niet vergeten dat Nederlandse redacties met het zogeheten redactiestatuut nu al uniek beschermd zijn tegen ongeoorloofde inmenging van eigenaren en adverteerders. Het statuut biedt hoofdredacteuren garanties dat zij niet kunnen worden gedwongen tot samenwerking of inhoudelijke compromissen. Dit verklaart waarom Nederland – in tegenstelling tot landen om ons heen – geen media-eigenaren heeft die via hun titel politieke invloed pogen uit te oefenen. Dat moeten we zo houden, en dat vergt bescherming van ons journalistieke medialandschap. We willen niet de Verenigde Staten achterna.
Stichting Democratie en Media is aandeelhouder zonder winstoogmerk van DPG Media Nederland en De Correspondent, en ontvangt als zodanig geen dividend.
Lees ook
Met de overname van RTL door DPG is een voor Nederland ongekende mediareus in de maak