Omsloten door rijen camera’s en journalisten staan Puck Pieterse en Demi Vollering langs de Quai des Ardennes in Luik. Ze zijn net over de finishlijn gekomen, maar wie heeft de sprint gewonnen? De jury bekijkt de finishfoto – met het blote oog was het niet te zien. Vollering veegt de modderspatten van haar gezicht met een tissue – vrijwel de gehele etappe heeft het geregend.
„Anna zegt dat jij gewonnen hebt”, zegt Vollering plotseling tegen Pieterse. Ze wijst op het zendertje onder haar shirt, waarin ze het nieuws heeft gehoord van haar ploegleider Anna van der Breggen.
Pieterse buigt zich voorover naar Vollerings apparaatje. „Anna”, zegt ze, „weet je het zeker?”
Even later gaan Pieterses armen in de lucht: ze heeft inderdaad de vierde etappe van de Tour de France Femmes gewonnen. Een ongelooflijke prestatie van de 22-jarige debutante in de Tour – ook vanwege de manier waarop. In een zware, natte rit door de Belgische Ardennen pakt ze niet alleen de dagzege – de bolletjestrui is óók voor haar, omdat ze op de twee zwaarste beklimmingen van de dag als eerste boven kwam. In het algemeen klassement staat ze nu tweede, 22 seconden achter geletruidrager Vollering.
Veldrijden en mountainbiken
Puck Pieterse uit Amersfoort is een buitengewoon veelzijdige renster, zo liet ze in Luik zien. Van huis uit doet ze vooral aan veldrijden en mountainbiken: in die laatste discipline was ze drie weken geleden nog een van de favorieten op de Olympische Spelen in Parijs. Een medaille liep ze mis: als gevolg van een lekke band werd ze vierde.
Lees ook
Eerste lekke band ooit kost Puck Pieterse ‘zeker’ zilver bij het mountainbiken
Pas in Parijs viel het besluit om mee te doen aan de Tour de France Femmes, voordat ze eind augustus afreist naar het WK mountainbiken in Andorra. Haar overwinning in de Tour, zegt ze na afloop, „laat ook zien hoe hoog het niveau van het mountainbiken is”.
De zege van Pieterse laat nóg iets zien: de ongekende dominantie van het Nederlandse vrouwenwielrennen. Haar overwinning was de vierde Nederlandse etappezege op rij in de Tour de France Femmes – de eerste twee werden gewonnen door sprintster Charlotte Kool, de derde door Demi Vollering in de tijdrit. In het algemeen klassement worden nu vijf plekken in de top-10 bezet door een Nederlandse renster. „Les Néerlandaises verouillent tout”, zo schreef de Tourorganisatie dinsdag in haar dagelijkse datarapport. De Nederlanders zetten alles op slot.
Combinatie van twee voorjaarsklassiekers
Etappe vier van de Tour de France Femmes, de laatste die over Nederlandse bodem voerde, was een soort combinatie van twee voorjaarsklassiekers: de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik. Na een rondje Limburgse hellingen vanuit startplaats Valkenburg ging het de Ardennen in, met een finale die identiek was aan die van ‘Luik’ – inclusief finish op dezelfde kade langs de rivier de Ourthe.
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data120469611-4f06ff.jpg|https://images.nrc.nl/qB-tjrF7XAaQ1D3Bes_3w4AIPds=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data120469611-4f06ff.jpg|https://images.nrc.nl/QTdqx68GatHbZ8Ybbj_uLsh96CY=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data120469611-4f06ff.jpg)
Lange tijd gebeurde er weinig. Tot op twee derde van de koers was de spannendste gebeurtenis een gesloten spoorwegovergang, waar het peloton ouderwets moest wachten. De vroege vluchter Sara Martin mocht, zoals de regels voorschrijven, vertrekken met de 45 seconden voorsprong die ze had toen de slagbomen neerdaalden.
Op de Cote de la Roche-aux-Faucons, traditioneel de beslissende klim in Luik-Bastenaken-Luik, vormde zich het winnende kopgroepje. Uiteindelijk reden Pieterse en Vollering naar Luik met de Poolse Katarzyna Niewiadoma. Die laatste schakelde zichzelf uit voor de dagzege door veel te vroeg aan te zetten in de sprint, waarna de fotofinish volgde tussen Pieterse en Vollering.
–
‘Puck wil maar één ding: winnen’
Terwijl Pieterse op het podium gehuldigd wordt als etappewinnaar, is het verderop bij de bus van haar ploeg Alpecin-Deceuninck feest. „Wat een baas”, zegt haar ploeggenoot Yara Kastelijn als ze komt aanrijden. Samen met Pauliena Rooijakkers, een andere ploeggenoot, kijkt ze op het tv-schermpje op de flank van de bus naar een herhaling van de eindsprint.
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data120469677-6c68cd.jpg|https://images.nrc.nl/g-9ZVHoQ_ablXnsfe7Nk2srLO64=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data120469677-6c68cd.jpg|https://images.nrc.nl/U27T9ZXbY8hl5-MG7XE70DUpd4E=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data120469677-6c68cd.jpg)
„Als Puck meedoet,” zegt ploegleider Michel Cornelisse, „wil ze maar één ding en dat is winnen.” Pieterse, zegt hij, kan de komende dagen nog een serieuze rol spelen in het algemeen klassement – ook als de rensters aan het einde van de week de Alpen in gaan, waar de Tour wordt beslist. „Ik twijfel er niet aan dat ze mee kan in het hooggebergte. Al springt ze op de rug van Vollering – ze gaat niet loslaten.”
Even later arriveert Julie de Wilde, de kamergenoot van Pieterse. Ze vertelt dat Pieterse de afgelopen nacht per ongeluk in háár bed heeft geslapen – tijdens de Tour hebben de rensters hun eigen matrassen mee. Ze kwamen pas achter de verwisseling toen ze al bijna sliepen. „Blijf maar liggen, zei ik. Toen zei Puck: als ik morgen win, heb ik dat te danken aan jouw bed.” De Wilde: „Ik denk dat ze dit vanaf nu iedere nacht gaat doen.”
