N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Armeensen vluchtelingen Vorige week dinsdag lanceerde Azerbeidzjan een bliksemaanval op de Armeense enclave. Nadat zondag de enige toegangsweg naar het gebied werd geopend, verlaten Armeniërs massaal het gebied.
Armeense vluchtelingen wachten bij een registratiecentrum van het Rode Kruis in de Armeense stad Goris. Foto Alain Jocard/AFP
Meer dan 42.000 vluchtelingen hebben de Armeense enclave Nagorno-Karabach verlaten nadat het Azerbeidzjaanse leger vorige week dinsdag een bliksemaanval lanceerde. Dat hebben de Armeense autoriteiten woensdag bekendgemaakt, melden internationale persbureaus. Het gaat om ruim een derde van de bevolking van deze separatistische regio.
De exodus van etnische Armeniërs kwam afgelopen weekend op gang. Na de Azerbeidzjaanse aanval, waarbij volgens het Azerbeidzjaanse leger 192 militairen om het leven kwamen en 511 anderen gewond raakten, werd woensdag onder bemiddeling van Rusland een staakt-het-vuren getekend tussen Bakoe en Armeense separatisten. Ook werd er onderhandeld over de volledige integratie van de regio bij Azerbeidzjan. De Karabach-Armeense autoriteiten verklaarden zich in de vroege jaren 90 onafhankelijk, maar de enclave wordt internationaal erkend als onderdeel van Azerbeidzjan.
De Azerbeidzjaanse president beloofde de rechten en de veiligheid van Armeniërs te zullen garanderen, maar daar hebben de Armeniërs geen vertrouwen in. Uit angst voor onderdrukking en etnische zuiveringen vanuit Bakoe verlaten zij massaal Nagorno-Karabach sinds zondag de Lachlan-corridor, de enige toegangsweg naar het gebied, na maanden voor het eerst geopend werd.
In Yerseke en Middelharnis is zaterdag onrust ontstaan rond de komst van actiegroep Kick Out Zwarte Piet (KOZP). Bij lokale Sinterklaasintochten hadden zich tegendemontranten verzameld die de activisten bekogelden. De politie heeft op beide plekken aanhoudingen verricht, meldt persbureau ANP.
In het Zeeuwse Yerseke protesteerden ongeveer twintig actievoerders van KOZP tegen de aanwezigheid van zwart geschminkte pieten. Een groep van ongeveer honderd mensen probeerde de demonstratie te verstoren met het gooien van eieren, stenen en vuurwerk, verklaart de politie in een persbericht.
Er zijn in vier mensen aangehouden voor het verstoren van de openbare orde, onder wie een 14-jarige jongen uit het Zeeuwse dorp. Al vooraf was volgens de politie duidelijk dat een groep mensen de KOZP-demonstratie wilde verstoren, waardoor er veel agenten op de been waren. De gemeente Reimerswaal heeft een noodbevel afgegeven.
Signalen
Ook in het Zuid-Hollandse Middelharnis moest de politie ingrijpen. Tegendemonstranten gooiden met eieren en appels. Een woordvoerder van de politie laat tegenover ANP weten dat zeker vier tegendemonstranten zijn aangehouden voor kleine feiten, zoals baldadigheid.
De leden van KOZP riepen onder meer „Middelharnis schaam je” en „weg met Zwarte Piet”. Ook KOZP-voorman Jerry Afriyie bevond zich onder de demonstranten. Een paar dagen geleden zei de gemeente Goeree-Overflakkee signalen te hebben gekregen dat tegenstanders van KOZP het protest wilden verstoren.
De landelijke Sinterklaasintocht in Vianen is zaterdag zonder problemen verlopen. Op het evenement kwamen zo’n 25.000 bezoekers af, 20.000 meer dan de gemeente had verwacht. Volgens een woordvoerster van de gemeente was de sfeer tijdens de intocht goed en vonden er geen demonstraties plaats.
Het raakte op een gegeven moment wel „echt vol” rond de plek waar de boot van Sinterklaas aanmeerde, maar delen van de route hoefde niet te worden afgesloten. „We kijken terug op een fantastische intocht, het is allemaal heel goed verlopen”, aldus de woordvoerster tegen ANP.
Geweld, naakt, bloed, seks! Regisseur Romeo Castellucci heeft een voorstelling voor De Nationale Opera gemaakt, en je weet hoe hij regisseert: rauw, vies, indringend. Er staat zelfs een 113-zelfmoordpreventie melding op de website. Logisch dat je met gespannen verwachtingen naar Le lacrime di Eros gaat kijken. Advies: temper die verwachtingen.
Le lacrime di Eros is geen bestaande opera. Het is de langverwachte, door corona uitgestelde pastiche van de Franse dirigent Raphaël Pichon en zijn geweldige koor en orkest Pygmalion. Pichon, gefascineerd door de tijd waarin opera ontstond, zocht al jaren naar een manier om allerlei ‘losse’ muziekstukken van onder andere Giulio Caccini, Jacopo Peri, Domenico Belli en Monteverdi bij elkaar te brengen en te ensceneren. Hij vond daarvoor Romeo Castellucci, vertelt hij in het programmaboekje: vanwege zijn ‘talent deuren te openen naar andere dimensies, zonder een verhaal of figuur centraal te stellen.’ Als thema kozen ze: de naarheid van de liefde.
Inderdaad is Le lacrime di Eros geen verhaal geworden. Meer een aaneenschakeling van kleine, abstracte tafereeltjes, die met Castellucciaanse rauwheid de pijn van de liefde moeten uitbeelden. Iemand in een elektrische stoel, iemand die in tweeën getrokken wordt, een kille ‘seksmachine’.
Mild ongemakkelijk
Gyula Orendt zingt ‘Funeste piagge’ in Le lacrime di Eros van De Nationale Opera.Foto De Nationale Opera / Monika Rittershaus
Maar het lijkt alsof er ook een ander doel was: vooral niet te veel vragen van het publiek. Omdat de voorstelling zich anderhalf uur lang in slow-motion afspeelt en vaak bij een suggesties blijft, voelt alles afgezwakt en voorzichtig. Natuurlijk zijn een paar van die tafereeltjes in zichzelf wel mooi om naar te kijken: bariton Gyula Orendt die tijdens een indringend ‘Funeste piagge, ombrosi orridi campi’ (uit L’Euridice van Peri) langzaam overgoten wordt met bloed. Sopraan Jeanine De Bique die een bloeddoordrenkt laken omslaat. Alleen, zodra zo’n tafereeltje is ingezet, kun je het trage verdere verloop zelf invullen. Als Castellucci íets confronterends blootlegt, is het dat je na een tijdje blijkbaar in staat bent te gapen bij letterlijk bloedvergieten. Eén tafereeltje is wel mild ongemakkelijk: een vrouw wordt op het podium gewaterboard. Maar het spartelen van de vrouw is dan weer zo ingehouden, dat het bij een enkel rillinkje blijft. Komisch is de scène waarin twee schoonmaakkarretjes de vloer weer bloedvrij komen rijden. Althans, voor even. ‘Bloed’ laat zich blijkbaar niet zo makkelijk opzuigen. Na minuten kijken naar rondrijdende schoonmaakkarretjes is de lol er ook wel weer vanaf.
Maar muzikaal staat de avond overeind door de heerlijke muziekmix en de goede zangers, zelfs al blijven hun barokstemmen vaak klein en ver weg. Orkest Pygmalion heeft een klank die je een keer gehoord moet hebben: het siddert van levenslust. Ook hun koor brengt een geluid dat we in Nederland niet kennen, zeker wanneer het vanuit de orkestbak zingt. Alleen moeten ze er regelmatig ook bij dansen, en dat brengt warme herinneringen boven aan basisschooldansjes; vooraan staan altijd drie kinderen die het dansje wél kunnen.
Het waterboardtafereel in Le lacrime di Eros van De Nationale Opera.Foto De Nationale Opera / Monika Rittershaus
Lees ook
Bij Raphaël Pichon lijkt alle muziek aangeraakt door het genie van Bach
Puzzelen en afwachten
De elektronische composities die Scott Gibbons bij de bestaande muziek maakte om geluidsexperiment in te brengen, een wens van Pichon om voort te bouwen op het experiment dat de oude muziek in de tijd van de ‘uitvinding’ van de opera ook was, bezorgen je dan wel weer dat voorzichtigheidsgevoel: veel verder dan hier en daar wat getik en ge-echo mocht of wilde Gibbons helaas niet gaan.
Een muzikaal hoogtepunt is Jeanine De Bique die staande tegen een grote poster met daarop ‘Jeanine’ geweldig gedoseerd ‘Se i languidi miei sguardi’ van Monteverdi zingt, terwijl de poster haar langzaam naar het publiek drijft. Maar zelfs hier vraag je je af: versterkt dit tafereeltje nou, of leidt het af? Was het niet veel meer binnengekomen in óf een duidelijke verhaallijn, óf in een concertante uitvoering? Je wil wel vol overgave genieten, maar je hoofd blijft maar puzzelen en afwachten: er zal toch nog wel een laag onder zitten? En waar blijft de echt gedurfde uitbarsting?
Lees ook
Sopraan Jeanine de Bique: ‘Vrouwen vinden altijd weer de kracht om door te gaan’
Jeanine De Bique zingt staande tegen een grote poster in Le lacrime di Eros van De Nationale Opera. Foto De Nationale Opera / Monika Rittershaus
Bij een brand op een kraamafdeling in de stad Jhansi, in het noorden van India, zijn vrijdagnacht zeker tien pasgeboren kinderen omgekomen. Dat meldt de Hindustan Times. Nog zeventien kinderen raakten gewond.
De brand ontstond volgens lokale media rond 22.30 uur lokale tijd (18.00 Nederlandse tijd) op de intensive care van de kraamafdeling van het Maharani Laxmibai Medical College. Op de afdeling, die slechts 18 bedden heeft, verbleven volgens plaatsvervangend minister Brijesh Pathak in totaal 49 kinderen.
Volgens lokale autoriteiten zou de brand zijn veroorzaakt door kortsluiting en zich vervolgens snel over de zuurstofrijke afdeling hebben verspreid. Volgens CNN waren op de kraamafdeling rookmelders aanwezig, maar ging het alarm niet af. Hulp zou daardoor pas op gang zijn gekomen nadat ziekenhuismedewerkers zagen dat er brand was.
Hartverscheurend
Het is de tweede keer in een half jaar tijd dat in India brand uitbreekt op een kraamafdeling. Bij een vergelijkbaar incident in een privéziekenhuis in Delhi kwamen in mei zes baby’s om. En in 2021 stierven tien baby’s door brand in een kraamafdeling in de westelijke provincie Maharashtra. Ook die brand was veroorzaakt door kortsluiting.
Minister-president Narendra Modi spreekt in een bericht op X van een „hartverscheurend” ongeluk en spreekt zijn condoleances uit voor de nabestaanden. De lokale overheid heeft aangekondigd dat de families van de omgekomen kinderen ieder een schadevergoeding van 500.000 roepies (zo’n 5.600 euro) zullen ontvangen.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2023/09/web-2709buinagorno.jpg)
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2023/09/data105780635-034897.jpg)
