In brons gegoten staan ze met z’n drieën voor Old Trafford, het stadion van Manchester United. De Schotse spits Denis Law in het midden, z’n rechterarm omhoog na weer een doelpunt, met naast hem de Noord-Ier George Best (overleden in 2005) en de Engelsman Bobby Charlton (overleden in 2023). Ze vormden de United Trinity, de beroemde drie-eenheid van United, dat in 1968 als eerste Engelse club de Europa Cup 1 won.
Na het overlijden van Law, vrijdag op 84-jarige leeftijd, legden fans de afgelopen dagen bloemen, shirts en sjaals van de club bij dat bronzen beeld. Law was de enige Schotse winnaar van de Gouden Bal, als beste voetballer van Europa in 1964. Schotse fans eerden hem ook bij het standbeeld dat sinds enkele jaren in het centrum van zijn geboorteplaats Aberdeen staat. Ook dat beeld toont Law net nadat hij een doelpunt heeft gemaakt, rechterarm en wijsvinger recht omhoog. De spits scoorde uit alle standen, vanuit elke hoek.
Sinds enkele jaren had Law alzheimer en vasculaire dementie. Samen met zijn familie haalde de Schot, die in de jaren zestig driemaal voor een recordtransferbedrag van club veranderde, in zijn laatste jaren nog geld binnen voor alzheimeronderzoek.
Law speelde elf jaar bij Manchester United en maakte daar in 404 wedstrijden 237 doelpunten. Op de ranglijst van clubtopscorers bezet hij de derde plaats, achter Wayne Rooney en Bobby Charlton. Law speelde 55 wedstrijden als Schots international, en maakte daarin dertig doelpunten. Daarmee werd hij de nummer 1 in de Schotse voetbalgeschiedenis, een eretitel die hij later moest delen met Liverpool-legende Kenny Dalglish. Alex Ferguson, de Schotse succestrainer van Manchester United, noemde Law in een vraaggesprek op de website van de club de beste Schotse voetballer aller tijden.
Recordbedrag
Law debuteerde als tiener in het profvoetbal; niet in Schotland, maar in Huddersfield, een stad tussen Manchester en Leeds. Na vier jaar, in 1960, ging hij voor het eerst voor een recordbedrag van de ene club naar de andere. Huddersfield Town FC, waar hij onder trainer Bill Shankly speelde – de Schot die in de jaren 60 en 70 van Liverpool een topclub zou maken – verkocht hem voor 55.000 pond aan Manchester City. Destijds een fors bedrag, waarvan de verkopende club een lichtinstallatie kon kopen, later omgedoopt tot de Denis Law Lights.
Al na één seizoen verhuisde Law voor het dubbele bedrag – opnieuw een record voor een Britse voetballer – naar het Italiaanse Torino. Daar deed hij het goed, maar Law kon in Italië niet wennen. En zo keerde hij al na een jaar terug naar Manchester, maar deze keer bij het Manchester United van coach Matt Busby. Voor zijn derde en laatste recordbedrag: 115.000 pond.
Bij United schitterde Law van 1962 tot en met 1973, toen hij voor het laatst van club veranderde en nog één seizoen voor zijn oude club Manchester City speelde. Maar bij United was hij „de ultieme doelpuntenmaker”, wiens „flair, bevlogenheid (spirit) en liefde voor het spel hem de held van een generatie maakten”, schreef de club zaterdag op haar website na de dood van „de koning van Stretford End”, in een verwijzing naar de tribune achter een van de doelen met de meest fanatieke aanhangers van de club. Later zou ook de Fransman Eric Cantona die eretitel krijgen. In een van de gangen achter die tribune, na een restauratie West Stand geheten, staat sinds 2002 een standbeeld van Law – hij is de enige clubheld die op Old Trafford met twee standbeelden wordt geëerd.
Wereldteam
Law, die ook bekendstond als ‘The Lawman’ en ‘Denis the Menace’, won met United in 1968 de Europa Cup 1 , en in totaal twee landstitels en een FA Cup. Als speler van United werd hij in 1964 verkozen tot beste voetballer van Europa. Met zijn voorganger en de enige keeper die de Gouden Bal won, de Rus Lev Jasjin, stond hij in 1963 op Wembley in de basis van het wereldteam dat daar ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de voetbalbond (FA) aantrad tegen Engeland. Een handvol illustere teamgenoten in dat duel: de West-Duitsers Karl-Heinz Schnellinger en Uwe Seeler, de Fransman Raymond Kopa, de Argentijn Alfredi di Stefano, de Portugees Eusebio, de Spanjaard Francisco Gento en de Hongaar Ferenc Puskas. Engeland won met 2-1, Law maakte het enige tegendoelpunt.
Aan het slot van zijn laatste seizoen, in april 1974, scoorde Law voor Manchester City in de derby het enige doelpunt tegen zijn oude club United, nota bene op Old Trafford. ManUnited degradeerde. Juichen na zijn doelpunt deed hij die ene keer niet. Dat jaar maakte Law zijn WK-debuut, maar na de eerste ronde was het WK 1974 voor Schotland voorbij. In Dortmund speelde hij zijn laatste interland, tegen Zaïre.
Dennis Bergkamp
In 1969 noemde in Nederland een groot fan van Law zijn pas geboren zoon Dennis. Het was een jaar nadat Manchester United op Wembley tegen Benfica de Europa Cup 1 gewonnen had. Law ontbrak als gevolg van een blessure weliswaar in die finale, die hij noodgedwongen volgde vanuit een ziekenhuisbed in Manchester – naar eigen zeggen de grootste teleurstelling uit zijn carrière. Maar de jeugdfoto van Dennis Bergkamp liegt niet: als lachende kleuter staand in de wieg, met boven hem op de muur een foto van de man wiens (licht aangepaste) voornaam de Nederlandse voetballegende draagt: Denis Law.