Annette aan de Stegge woont naast haar vader Willem en zorgt een groot deel van haar tijd voor hem. „Dat het goed met hem gaat geeft me energie en heel veel voldoening.”
Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via [email protected]
In Nederland is de strijd om de snippernatuur, kleine stukken geïsoleerde natuur, losgebarsten. Het kabinet wil hier vanaf om meer ruimte voor de boeren te creëren, maar ecologen willen de stukken grond juist uitbreiden. Redacteur Wouter van Loon ging naar een favoriet stukje snippernatuur en zocht uit in welke moeilijkheden het gebied verkeert.
Ilse Eshuis
Heb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via [email protected].
PostNL gaat de meeste brievenbussen vanaf februari eerder dan 17.00 uur al legen om zo kosten te besparen. Dat meldt persbureau ANP. De betaalbaarheid van PostNL komt „steeds verder onder druk” te staan en met de maatregel hoopt de postdienstverlening „miljoenen euro’s” te besparen.
Het overdag legen van brievenbussen zou efficiënter zijn omdat chauffeurs die pakketten bezorgen in de loop van de dag dan al post mee kunnen nemen. „Nu wordt de post in alle brievenbussen opgehaald na 17.00 uur, wat betekent dat duizenden brievenbussen binnen een kort tijdsbestek worden geleegd”, legt directeur Maurice Unck van de Nederlandse postdivisie van PostNL uit aan ANP. „Dit vraagt om veel inzet van busjes, chauffeurs en kilometers, wat kostbaar, inefficiënt en niet duurzaam is.”
75 procent van alle brievenbussen, circa 10.000, moeten vanaf volgende maand overdag geleegd gaan worden. Voor brievenbussen op drukbezochte locaties, zoals stations en winkelcentra, geldt dit niet. Ook bussen waar rouwpost en medische post in kan zullen pas na 17.00 uur geleegd worden.
PostNL kampt met verschillende problemen. Het bedrijf leed vorig jaar fors meer verlies dan in 2023. Over de eerste drie kwartalen van 2024 verloor PostNL 19 miljoen euro; in 2023 stond de teller na negen maanden op een verlies van 4 miljoen euro.
De oplopende verliezen worden volgens PostNL veroorzaakt door het „onhoudbare” bedrijfsmodel voor postbezorging in Nederland. Zo worden er minder brieven verstuurd en zijn de arbeidskosten hoog. Ook heeft het bedrijf moeite om voldoende bezorgers te vinden.
Om het verlies te beperken, wil het bedrijf zijn standaard bezorgtermijn voor brieven en brievenbuspakketten in Nederland oprekken van 24 uur naar twee dagen.
Dit kan niet zomaar, want die termijn is een wettelijke plicht. Een voorstel van minister van Economische Zaken Dirk Beljaarts (PVV) om de wet aan te passen stuitte op grote weerstand van de Tweede Kamer, waarna de minister het plan introk.
Wat maakt een cartoon controversieel? De vraag kwam deze week weer even op bij het herdenken van de aanslag op de redactie van het Franse satirische tijdschrift Charlie Hebdo, tien jaar geleden. Of de tekeningen nu smakelijk of smakeloos waren, de vrijheid van het beeld is evident. Dat was tien jaar geleden al zo, en dat is anno 2025 nog steeds het geval. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat alles wat geplaatst kan worden ook móét worden gepubliceerd. Zo was er discussie over een spotprent van oud D66-leider Sigrid Kaag op een bezemsteel of in een kookpotje, en over stigmatiserende cartoons van Marokkanen of Mohammed met een bom op zijn hoofd. Waar het om gaat is dat cartoons er zijn om opmerkingen of stereotypen in een ander licht te plaatsen.
Dat was ook wat een cartoon van Ann Telnaes voor The Washington Post deed. Op haar spotprent gaven miljardairs zakken geld aan Donald Trump, terwijl Mickey Mouse zich aan de voeten van de toekomstige Amerikaanse president wierp, om de man die al meermaals de pers tot vijand van het volk heeft uitgeroepen te vriend te houden. Het was een scherpe en pijnlijke tekening met Mickey Mouse die namens het Disney-concern, moederbedrijf van tv-zender ABC, al een schikking had getroffen met Trump om een rechtszaak wegens smaad af te wenden. En met Jeff Bezos (ook eigenaar van The Washington Post), Sam Altman (OpenAI) en Mark Zuckerberg (Meta) die de nieuwe leider niet in de weg willen zitten. Dat de vierde smekeling de censor moest voorstellen die een steunbetuiging aan en een stemadvies voor Kamala Harris uit respectievelijk The Washington Post en The Los Angeles Times wist te weren, maakt het tegenhouden van de cartoon door de opinieredactie van The Post extra pijnlijk.
Cartoons geven de werkelijkheid niet altijd helemaal precies weer, en dat kan ook niet. Soms klinkt er kritiek wanneer de machtelozen in de maatschappij worden beledigd, maar in het geval van Telnaes waren het de allermachtigsten die belachelijk werden gemaakt. Dat maakt de cartoon niet controversieel, de beslissing de cartoon niet te plaatsen is dat des te meer. De reactie van de opinieredactie van The Washington Post (dat er al een stuk en een column over de rol van miljardairs in het Trump-tijdperk gepubliceerd waren), klinkt als een farce die de zelfcensuur in het toekomstige Trump-tijdperk nu al pijnlijk inzichtelijk maakt.
Het is de plicht van de democratie en daarmee van kranten om spotprenten te beschermen. Politieke spotprenten gaan over macht, en de beste cartoonisten zijn de luizen in de pels die de samenleving nodig heeft. Telnaes’ cartoon waarschuwt niet alleen voor miljardairs die in een goed blaadje willen komen bij Trump, maar ook voor de gevolgen. En dit was daags voordat Mark Zuckerberg de prominente Republikeinse politicus Joel Kaplan als bestuurder van Meta aanstelde en aangaf voortaan net als X af te zien van de factchecks door experts. Zo krijgen berichten met nepnieuws ook op Facebook of Instagram nu meer de kans zich ongebreideld te verspreiden.
Vrijheid van beeld – en van meningsuiting – wordt nu gestuurd door een perverse combinatie van politieke en financiële macht, zien we bij The Washington Post waarvan Jeff Bezos sinds 2013 eigenaar is. In zo’n wereld wordt geld en misbruik van algoritmes bepalend voor wat er wel en niet gezegd en getekend mag worden. Er is geen cartoon voor nodig om te weten dat een verhaal waar miljardairs het medialandschap bepalen slecht afloopt.
