Links én rechts: alle partijen vinden dat het demonstratierecht onder druk staat. Maar ze twisten over de oorzaak

In een gezonde democratische rechtsstaat wordt gedemonstreerd, zeggen politici en bestuurders altijd. Maar hoe is de balans te bewaren tussen het recht op demonstreren en het aanpakken van mensen die de grenzen van dat recht opzoeken? Het kabinet beloofde in het regeerprogramma al dat het „scherper onderscheid [gaat] maken tussen vreedzame demonstraties en ordeverstorende acties”.

Deze woensdag debatteert de Tweede Kamer over het demonstratierecht, op verzoek van Christine Teunissen (PvdD). Ze wil duidelijk krijgen of dat recht bij de coalitie in veilige handen is. Volgens minister David van Weel (Justitie en Veiligheid, VVD) staat het kabinet voor een dilemma vanwege een „toenemend aantal demonstraties dat uit de hand loopt”, schreef hij deze maand in een Kamerbrief. Zorgwekkend, vindt Teunissen: „Zo krijgt de samenleving een beeld van demonstraties als bedreigingen voor de veiligheid, in plaats van iets waar we trots op zouden moeten zijn.”

Demonstraties verstoren per definitie de orde, tot op zekere hoogte moeten we dat accepteren

Jan Brouwer
emeritus hoogleraar recht en samenleving

Het aantal demonstraties is afgelopen jaren flink toegenomen: van iets meer dan tweeduizend in 2015 naar ruim zesduizend in 2022. Bij 3 procent werden ‘incidenten’ gemeld, bleek vorig jaar uit een analyse van de politie. Daaruit blijkt ook dat het aantal incidenten per demonstratie níét toenam, anders dan wat minister Van Weel schrijft. Onduidelijk is hoeveel incidenten strafbare verstoringen van de openbare orde betreffen.

Problematisch blijken vooral de blokkades van snelwegen en andere infrastructuur door klimaatorganisaties als Extinction Rebellion (XR). Die blokkeerde sinds de zomer van 2022 al veertig keer de Utrechtsebaan van de A12. Dit zorgde voor problemen met het verkeer en een grote belasting voor de politie. Komende zaterdag staat een bezetting van de A10 (Amsterdam) gepland.

Superlijm

De coalitie lijkt „vooral heil te zien in repressieve maatregelen”, zegt Jan Brouwer, emeritus hoogleraar recht en samenleving (Rijksuniversiteit Groningen). Zo lijkt minister Van Weel te overwegen disruptief protest vaker strafbaar te stellen. Hij zegt met interesse uit te kijken naar rechtsvergelijkend onderzoek naar het demonstratierecht door het kennisinstituut WODC, vooral naar wat te leren valt van de recente ontwikkelingen in het Verenigd Koninkrijk. Daar werden in 2023 diverse strafbare feiten toegevoegd aan de Wet openbare orde, zoals superlijm en hangsloten vervoeren, demonstreren met gezichtsbedekking en infrastructuur als (zee)wegen blokkeren.

„In Nederland hoor je vaak dat bepaald gedrag tijdens vreedzaam disruptief protest strafbaar moet worden gesteld, maar dan ga je eraan voorbij dat ook wegblokkades binnen het demonstratierecht kunnen vallen”, zegt demonstratiedeskundige Marjolein Kuijers van Amnesty International.

We zien dat rechters geen straffen opleggen. Ze redeneren dat het demonstratierecht anders in de knel komt

Jon Schilder
hoogleraar staats-en bestuursrecht

Ze wijst op een uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, dat in een zaak tegen Litouwen oordeelde dat ook een langdurige blokkade van meerdere snelwegen is toegestaan, zolang dat vreedzaam gebeurt: „Dat betekent niet dat optreden ertegen niet mogelijk zou zijn, maar wel dat dit aan zeer strikte regels is gebonden.”.

XR-demonstranten die de snelweg blokkeren, zijn in principe strafbaar, omdat de burgemeester van Den Haag steevast geen toestemming geeft voor de A12 als demonstratieplek. Toch worden de meeste aangehouden demonstranten niet vervolgd. „In de praktijk zien we dat rechters geen straffen opleggen”, zegt hoogleraar staats-en bestuursrecht Jon Schilder. „Rechters redeneren dat het demonstratierecht anders in de knel komt.”

Politieke partijen van links tot rechts beamen dat het demonstratierecht onder druk staat, maar twisten over de oorzaak. Linkse partijen bekritiseren vooral de houding van het gezag. „Demonstraties worden voor de eigen politieke veiligheidsagenda gebruikt”, zegt Teunissen. Het stoort haar dat de minister vaag blijft over wat hij ‘ordeverstorende acties’ noemt. „Voor geweldplegers hebben we al juridische kaders”, zegt ze.


Lees ook

Kabinet laat mogelijke beperkingen van demonstratierecht onderzoeken

Politieagenten halen begin februari klimaatactivisten van  Extinction Rebellion van de A12 tijdens een blokkade in Den Haag. De activisten eisen een einde aan subsidies voor fossiele brandstoffen.

Eerdmans

De spelregels voor demonstreren „zijn best wel duidelijk”, ziet ook Schilder. Nog scherper onderscheid maken tussen ordeverstoring en vreedzame demonstraties wordt „buitengewoon lastig”, denkt hij. Bovendien klopt de tegenstelling niet, stelt Brouwer. „Demonstraties verstoren per definitie de orde, tot op zekere hoogte moeten we dat accepteren.”

Rechtse partijen zien dat anders. Sommige demonstranten zouden „misbruik” maken van hun grondrecht, met „grote speelruimte om demonstraties te verzieken en uit de hand te laten lopen”, zegt Joost Eerdmans (JA21). Daarom keert hij zich tegen gezichtsbedekking tijdens demonstraties, die bemoeilijkt de opsporing en vervolging van strafbare feiten. Hij diende vorig jaar met succes een motie in voor een landelijk verbod op gezichtsbedekking tijdens demonstraties.

Het aantal demonstraties is significant toegenomen, het aantal incidenten niet, bleek uit een analyse van de politie

Wat Eerdmans wil („in principe geen gezichtsbedekking, tenzij expliciete toestemming van de burgemeester”), is al sinds de jaren tachtig de praktijk in Duitsland, vertelt Schilder. „Toen zat de politiek met veel gewelddadige demonstraties in de maag.” Het Duitse verbod bevestigt volgens hem dat het Europeesrechtelijk door de beugel kan.

Toch vindt hij het „onwenselijk, met het oog op bepaalde individuele omstandigheden”. Iemand kan legitieme redenen hebben om het gezicht te bedekken, bijvoorbeeld uit vrees voor een dictatoriaal regime waartegen wordt geprotesteerd. Dat is waarom minister Van Weel een „absoluut, gesloten verbod” niet ziet zitten.

Daar neemt Eerdmans geen genoegen mee. Hij vermoedt „tweespalt binnen het kabinet tussen de hardliners (PVV en VVD) en de preciezen (NSC)”.

‘Mensenrecht’

De discussie over het demonstratierecht toont dat er „verkeerde opvattingen over vreedzaam protest leven”, concludeert Kuijers. Dat komt door gebrek aan kennis over het recht. „Het mag schuren”, zegt Kuijers. „Als het de tongen niet losmaakt, heeft demonstreren geen effect.”

Met dit in gedachten wil PvdD-Kamerlid Teunissen aan het kabinet voorstellen „het demonstratierecht als mensenrecht te zien in plaats van als een veiligheidsrisico”. Ze vreest anders dat „de democratische rechtsstaat verder afkalft door partijen die op z’n zachtst gezegd slordig met het demonstratierecht omgaan”.


Lees ook

Zal een verbod op gezichtsbedekking bij demonstraties er echt komen? ‘Om de echte raddraaiers te pakken is het niet nodig’

Studenten, docenten en medewerkers van de Universiteit van Amsterdam, die demonstreerden om  hun solidariteit te uiten met pro-Palestijnse studenten die een dag eerder een protestkamp hadden opgezet en door de politie waren verwijderd.