Leeftijd is geen getal maar een mindset

Tegenwoordige tijd Voor flat agers is leeftijd een getal: wat telt zijn niet de jaren – of de wijsheid – het is de jeugdige mindset, ziet Sarah Meuleman.

Oscarwinnares Michelle Yeoh.
Oscarwinnares Michelle Yeoh. Foto FAZRY ISMAIL / EPA

„Dames, laat niemand je wijs maken dat je over je hoogtepunt heen bent!” sprak actrice Michelle Yeoh (60) geëmotioneerd toen ze eerder dit jaar haar Oscar in ontvangst nam. Een slogan die we vaker hebben gehoord: leeftijd is slechts een getal, je bent zo oud als je je voelt, blabla. Ouderdom en aftakeling horen bij het leven, maar de woorden van Yeoh resoneren sterker dan ooit dankzij het fenomeen flat age.

Hedonistisch, zelfzeker, tech-bewust: de ouderen van vandaag hebben een vitaliteit en levenslust die onvergelijkbaar is met eerdere generaties en lijken vastberaden nooit bejaard te zijn. Tenminste, niet zoals ze het bij hun eigen ouders hebben gezien. Ze willen bewijzen dat de tweede levenshelft niet fundamenteel van de eerste hoeft te verschillen: in designer jeans rennen ze op sneakers met steunzolen door de bossen, luisterend op de iPod naar nummers die ook op de playlist van hun kleinkind staan.

Verticaal georiëntieerd

Door radicaal andere keuzes te maken, zorgen deze flat agers ervoor dat de kenmerken van jeugdcultuur vandaag niet langer lateraal, maar verticaal georiënteerd raken. Met andere woorden: jeugd hoort niet langer bij een getal, maar is een universele instelling. Je kunt jeugdig blijven tot je honderdste of een leven lang geen moment jeugdig zijn geweest.

Dat juist nu die ‘horizontale leeftijd’ wordt omarmd, is geen toeval. Om een beroemde babyboomer te citeren: ‘It’s the economy, stupid!’ Zestigplussers werden ooit als consument gediskwalificeerd: wegkwijnend achter de geraniums, nippend aan hun warme chocomelk, waren ze als doelgroep niet langer interessant. Hoe anders is het nu: ouderen reizen erop los, kopen de nieuwste gadgets en investeren massaal in zowel luxe als zelfzorg. Dikke kans dat oma een Instagram account heeft. De snelst groeiende groep sportschool-abonnees? Zestigplussers.

Babyboomers verleiden moet je als bedrijf omzichtig doen want ze vinden het verschrikkelijk om op hun leeftijd te worden aangesproken. Niet demografische, maar psychografische eigenschappen worden steeds prominenter in communicatiestrategieën en reclamecampagnes. Hierdoor wordt het onderscheid tussen de leeftijdsgroepen diffuser, neemt de affiniteit tussen gelijkgestemden van elke leeftijd toe en wordt het getal, jazeker Yeoh, minder significant.

Is flat age geen ontkenning van wat ons allemaal te wachten staat? Doodsangst verpakt in kekke sneakers?

Alleen: wat is er met die platgewalste leeftijd nog over van de wijsheid der jaren? Ervaring en anciënniteit spelen nauwelijks meer een rol. Is het niet krachtiger om elke levensfase, inclusief beperkingen, trots uit te dragen? Is flat age geen ontkenning van wat ons allemaal te wachten staat? Doodsangst verpakt in kekke sneakers?

Inmiddels ben ik ‘wijs’ genoeg om die vraag schaamteloos pragmatisch te benaderen. Ouder worden, met name als vrouw, is niet eenvoudig: je wordt onvermijdelijk afgerekend op je leeftijd. Oudere mannen blijven zichtbaar in de media: acteurs als Sean Connery kunnen tot ver boven de zestig supersexy zijn. Actrices als Brigitte Bardot krijgen het daarentegen flink te verduren. Dus weiger ik me af te vragen of de horizontale hype moedig of potsierlijk is. Het lijkt me eindeloos veel fijner om grijs te worden in een maatschappij waarin leeftijd geen getal, maar een mindset blijkt. Ik zie uit naar bejaarden met piercings en tachtigjarige talkshowhosts. Sla dat getal maar plat!