Als kunstenaar is Georgy Dendoe (1993, Amsterdam) beïnvloed door Andy Warhol, Roy Lichtenstein, Henri Matisse. En door Lucky Luke. Dendoe vertelt over een van zijn kunstwerken waarop een bandiet in rood-geel-zwarte kleurvlakken staat. Hij richt een revolver op de kijker. „Die kleuren zijn precies zoals bij Lucky Luke”, zegt hij en wijst naar het wapen: „en ik gebruik het cowboy-thema.”
Georgy Dendoe heeft sinds een jaar een kledingwinkel op de Zeedijk, Amsterdam, die tegelijk galerie is. Hier hangen zijn eigen kunstwerken en die van bevriende kunstenaars. Dendoe is een van de oprichters van Smib, een collectief uit Amsterdam-Zuidoost waar ook voorman Ray Fuego van de band Ploegendienst en NRC-columnist Prof. Soortkill bij horen.
Dendoe is rapper, produceert muziek, ontwerpt kleding, maakt video’s en beeldende kunst. In de rekken van zijn winkel hangen de door hemzelf ontworpen kledingstukken en aan de muur hangt nu zijn eigen kunst. Tussen die twee is een samenhang, zegt hij, kunst en kleding zijn vaak gebaseerd op één thema. Op een van de T-shirts staat een print van drie bankrovers; letters zijn getekend in de stijl van lassotouw, zo passen ook zij bij bandieten en ‘Wild West’. Zijn meest recente stijl-onderwerp was camouflage, te zien aan de print op ‘bomberjacks’ (pilotenjas) en op het door hem ontworpen kleed aan de muur, van een vliegtuig in camouflage-print. De camouflage leende hij van het populaire Japanse kleding- en lifestylemerk A Bathing Ape (Bape), waar hij fan van is. „Het is een eerbetoon. Of eigenlijk: een knipoog.”
Nog hele wereld te ontdekken
De cultuur van Japan, waar hij net weer twee weken verbleef, is een belangrijk voorbeeld voor Dendoe. Sinds hij klein was keek hij naar tekenfilms. Toen later bleek dat bijna al zijn favoriete tekenfilms uit Japan kwamen, was dat een ontdekking. „Die beeldtaal, de tekenstijl, die waren helemaal nieuw voor me. Ik kende de Amerikaanse tv en cultuur. Nu bleek er ineens nog iets bijzonders te bestaan, en het kwam uit het Oosten. Ik was verrast: daar was nog een hele wereld te ontdekken die buiten mij om ging.”
Als jonge tiener begon hij met verzamelen. ,,Het aantrekkelijke vond ik het steeds maar uitdijende universum van Japanse producten. Want van tekenfilms als Dragonball, Pokemon of Naruto had je ook videogames, kaarten, poppen, manga. Die eindeloze hoeveelheid merchandise, dat was typisch Japans. Ik vond het geweldig, die spullen wilde ik zoveel mogelijk sparen. Nog steeds, eigenlijk.”
Kledingmerk
Die liefde leidde tot de naam van het kledingmerk dat hij in 2015 begon: Sumibu, de ‘Japanse’ uitspraak van Smib. De Japanse tekens van dat woord staan vaak op zijn kleren, dwars over het kruis van de jeans, bijvoorbeeld.
Dendoe is muzikant, ontwerper, winkeleigenaar. Op de vraag naar de overkoepelende naam voor zijn activiteiten, zegt hij: ‘kunstenaar/ondernemer’.
Dat ondernemen is de valkuil van de kunstenaar, ontdekte hij. „Je begint met dingen doen omdat je ze leuk vindt. Zoals rappen met je vrienden en kleren maken. Dan geef je een optreden en denk je dat je na afloop gewoon een paar honderd euro in je hand krijgt. Maar zo werkt het niet. Je moet een KvK-nummer hebben en een factuur sturen. Ook om kleren te verkopen en albums uit te brengen. Ik had geen idee over al die formaliteiten. Ik heb het moeten uitvinden, met hulp van vrienden die ook voor zichzelf bezig waren.”
Kunst: knipsels en blikjes
In zijn kunst werkt Dendoe met inkt of stiften en de laatste jaren vaak met knipsels. Op een zwarte ondergrond legt hij vlakken van gekleurd papier. Het zwart zorgt voor de belijning, waardoor strakke afbeeldingen ontstaan. Hiervoor liet hij zich inspireren door de knipsels van de Matisse. „Maar ook door Warhol en Lichtenstein. Om de strakke stijl en de herkenbaarheid van hun onderwerpen.” Hij leent soms thema’s en werkwijzen. „Want alles bestaat al, in de kunst. Het gaat erom dat je dingen op een nieuwe manier combineert.”
Hij is onlangs begonnen met schilderen, dat ‘is nog nieuw’ voor hem. Het onderwerp is blikjes. ,,Op de zolder van mijn oma vond ik een doos vol frisdrank- en bierblikjes, uit ongeveer 1986. Die bleek mijn moeder destijds verzameld te hebben. Ik vond het tof te merken dat ook mijn moeder ooit troep verzamelde. Ze maakte inderdaad nooit bezwaar tegen de hoeveelheid spullen die ik vroeger naar huis bracht. Nu snapte ik waarom, ze had dezelfde neiging.
„De blikjes zijn nog helemaal gaaf. Die van bijvoorbeeld Heineken of Cassis waren toen net even anders dan ze nu zijn, heel mooi, allemaal handgeschilderde ontwerpen. Een goed onderwerp om mijn eerste schilderijen van te maken.”
Kunst en kleding van Georgy Dendoe zijn te zien bij Sumibu, Zeedijk 60, Amsterdam
Hester Carvalho is de auteur van het boek ‘Ik laat me shine niet doffen. Hiphop, vriendschap, bravoure: opgroeien in de Bijlmer’