Ze houdt haar ogen op de bal, terwijl ze terug naar haar eigen doellijn rent. Met een zweefduik schuin naar achteren weet ze haar linkerhand net genoeg achter de bal te krijgen om die van de doellijn weg te drukken. Ze valt op haar schouder en glijdt zelf over de doellijn, terwijl de bal langzaam van haar af stuitert. De pijn verbijtend staat ze op, zonder zich te strekken. Als ze ziet dat de bal veilig weggewerkt wordt, gaat ze op haar rug liggen en grijpt naar haar linkerschouder.
De redding van de Duitse doelvrouw Ann-Katrin Berger in de verlenging van de kwartfinale tegen Frankrijk is een van dé momenten van het Europees kampioenschap tot nu toe. „Een van de beste reddingen ooit op een EK”, schrijft The Guardian. Als Berger ook nog de strafschoppenserie beslist door twee keer te redden en zelf een penalty te scoren, is haar heldenstatus compleet. „Een wedstrijd voor de geschiedenisboeken”, kopt Die Zeit.
Bijna twee uur speelde Duitsland met tien tegen elf, door een rode kaart in het eerste kwartier. De strafschop die volgde betekende de 1-0 voor Frankrijk. Maar de tien Duitse vrouwen maakten gelijk, misten zelfs nog een strafschop, en wisten aanval na aanval van de Fransen te overleven. „Vandaag hebben we een ander team gezien, een team dat het respect heeft terugverdiend”, zei doelvrouw Berger na de wedstrijd, „nu vreest elk team ons”. Woensdagavond wacht de volgende test voor de DFB-Frauen, in de halve finale in Zürich tegen wereldkampioen Spanje.
Van een heldenrol wil Berger (34) niets weten. Ze vindt het jammer, zegt ze, als het applaus alleen haar toekomt. Ze wil de focus op het collectief leggen. Dat ze een teamplayer is, bewees ze op het vorige EK. Ze hield haar kankerdiagnose geheim voor de spelersgroep, om het teamproces niet te verstoren. De destijds reservekeeper bleef bij de groep en onderging later dat jaar een operatie om voor de tweede keer in haar leven kankervrij verklaard te worden. Een tatoeage in haar nek, die het litteken van de operatie maskeert, herinnert aan die tijd.
Dominant aanvalsspel
Duitsland kende een uitstekende aanloop naar dit toernooi, onder meer dankzij een 4-0 overwinning op Nederland in de Nations League. De Rekordeuropameister (acht EK-titels) reisde af naar Zwitserland met vertrouwen in de eigen speelwijze: dominant aanvalsspel in een 4-2-3-1-formatie. Dezelfde elf als tegen Nederland begonnen aan het eerste groepsduel tegen Polen. In een wat matte eerste helft werd niet gescoord, maar een wereldgoal van Jule Brand maakte de weg vrij voor een degelijke 2-0 overwinning.
„Een overwinning met een bittere prijs”, zei bondscoach Christian Wück na de wedstrijd. Kort voor rust verliet de aangeslagen aanvoerder Giulia Gwinn het veld vanwege een knieblessure. Inmiddels weten we dat het einde toernooi is voor de 26-jarige rechtsback van Bayern München. Dat het met de Duitse teamgeest wel goed zit blijkt uit het feit dat Gwinn na een korte revalidatie in München op krukken terugkeerde bij de selectie in Zürich. Voor aanvang van de kwartfinale tegen Frankrijk hielden haar teamgenoten haar shirt omhoog voor de teamfoto, en na de wedstrijd danste Gwinn volgens Bild, haar knieblessure ten spijt, mee met de rest in de kleedkamer, en later in het hotel.
Historische nederlaag
Nadat ook Denemarken werd verslagen nam Duitsland het op tegen Zweden. Beide teams waren al geplaatst voor de kwartfinale, alleen de groepswinst stond op het spel. In dezelfde formatie als in de eerste twee groepsduels, begon Duitsland uitstekend. Carlotta Wamser, die Gwinn verving als rechtsachter, gaf een steekpass op Brand, die net als tegen Polen de openingstreffer maakte. Twee snelle uitbraken van de Zweden zorgden er vervolgens voor dat Duitsland tegen een achterstand aankeek. En toen ging Wamser in de fout. Ze hield een Zweeds schot met haar handen van de doellijn, met een rode kaart en strafschop tot gevolg. Duitsland verloor met 4-1.
De grootste nederlaag voor Duitsland uit de EK-geschiedenis. „We liggen nu op de bodem, maar we zullen ook weer opstaan”, zei bondscoach Wück na de wedstrijd. Het duel tegen Zweden dwong Duitsland, dat twee opties voor de rechtsbackpositie kwijtraakte, tot zelfreflectie. Wück koos tegen Frankrijk voor een volledig andere benadering. Vijf verdedigers moesten de creativiteit van de Franse aanval afstoppen. De linksachter verplaatste naar rechts en de twintigjarige vleugelverdediger Franziska Kett mocht het op links opnemen tegen de Franse rechtsbuiten Delphine Cascarino, goed voor twee doelpunten tegen Nederland.
Het pakte goed uit. Hoewel Cascarino voor dreiging zorgde, werd ze constant omgeven door de onvermoeibare Kett. Een kwartier voor het eind van de reguliere speeltijd werd de moegestreden Cascarino gewisseld, samen met sterspeler Marie-Antoinette Katoto. Met compact verdedigend spel wist Duitsland de dreiging van de Franse aanval te neutraliseren. Al kwam het Duitse tiental een paar keer goed weg.
Volgens de Frankfurter Allgemeine Zeitung laat het duel tegen Frankrijk zien hoe Duitsland ook van Spanje zou kunnen winnen. Met hard werken, teamgeest en veerkracht. Maar dan zal het bestand moeten zijn tegen het creatieve vermogen van Aitana Bonmatí en Alèxia Putellas, de winnaars van de laatste vier edities van de Ballon d’Or. En tegen het scorend vermogen van toernooi-topscorer Esther González. Aan het gevoel in het Duitse team zal het in ieder geval niet liggen, getuige de woorden van vervangend aanvoerder Janina Minge. „Men heeft het kunnen zien: we zijn tot grote dingen in staat.”
