Presidentskandidaat Kamala Harris heeft haar degelijke witte man gevonden die het Amerikaanse achterland voor de Democraten moet behouden en heroveren. Tim Walz, gouverneur van Minnesota, oud-leraar en American football-coach, ontpopte zich de afgelopen twee weken schijnbaar uit het niets tot kandidaat-vicepresident. Dinsdag maakte Harris bekend dat zij met hem het duo vormt dat het op 5 november opneemt tegen Donald Trump en J.D. Vance.
„Samen zullen we strijden voor een toekomst waarin onze democratie versterkt wordt, de vrijheid en zeggenschap over voortplanting beschermd wordt en iedereen de kans heeft om het niet alleen te redden, maar het te maken”, schreef zij in de aankondiging. Met Walz kiest Harris voor een partner die zich profileert op armoedebestrijding, onderwijsbeleid en rechten voor minderheden. En tegen weirdo’s.
Walz veranderde toon campagne
Walz voornaamste wapenfeit lijkt dat hij in de twee weken sinds president Joe Biden de fakkel doorgaf aan Harris de toon van de campagne fundamenteel heeft veranderd.
Meteen nadat duidelijk werd dat geen Democraat Harris durfde uit te dagen om de presidentskandidatuur, verdrongen de potentiële vicepresidenten elkaar in talkshows, podcasts en op sociale media. Tussen alle jonge, bekende, ambitieuze partijgenoten die publiekelijk auditie deden, wurmde zich plots de zestigjarige Tim Walz. De stevige, kalende en bebrilde gouverneur uit de veilig Democratische staat Minnesota kwam niet met grote woorden over het beschermen van de democratie tegen het gevaar van de veroordeelde Donald Trump, maar noemde hem en zijn partner J.D. Vance, de senator uit Ohio, „rare gasten” (weird guys).
Die term werd vervolgens overal overgenomen en jaagt Trump op de kast. Sinds de campagne niet meer over Bidens leeftijd gaat, heeft de oud-president nog geen duidelijke boodschap gevonden en valt hij Harris vaker aan op haar identiteit en de ontwikkelingen op de beurs dan op haar beleid.
Walz benadrukte hoe vreemd en boos Trump en Vance zich publiekelijk gedragen. Trump staat bekend om zijn radicale en hatelijke uitspraken, maar eveneens onnavolgbare redenaties over kannibalen en haaien. Bovendien lacht hij nooit.
Vance is sinds hij met Trump een duo vormt vooral geconfronteerd met zijn complete draai over Trump (die hij eerder met Hitler vergeleek) en zijn tirades tegen „ kinderloze kattenvrouwtjes”.
Walz legt hun eigenaardige gedrag bloot. Kamala Harris mag met haar Jamaicaans-Indiase achtergrond dan een ongebruikelijke presidentskandidaat zijn, ze gedraagt zich in ieder geval niet bizar, onderstreept hij.
Geen vreemde keuze
Vreemd is Harris’ keuze voor Walz zeker niet. Vanaf het begin was duidelijk dat zij zou optrekken met een witte man met aantrekkingskracht buiten de steden. Balance the ticket, noemen Amerikanen dat. Een campagneregel die Trump met Vance, die geen fundamenteel ander publiek aanspreekt dan hijzelf, deze verkiezingen negeert. Misschien is Walz de „vader uit het Midden-Westen die de Democraten nodig hebben”, zoals The New York Times–columnist Ezra Klein opperde.
Toch lag Walz niet helemaal voor de hand. Andere gegadigden zouden duidelijker electoraal gewin meebrengen. Josh Shapiro, de gouverneur van Pennsylvania, kan veel stemmen trekken in die cruciale staat. Maar deze Joodse politicus ligt onder vuur bij de Gaza-demonstranten die de Democraten onvoorwaardelijke steun aan Israël verwijten. Mark Kelly, een gematigde senator uit Arizona, zou als ex-gevechtspiloot en astronaut een heel eigen achterban hebben, maar vakbonden en migratie-activisten zijn niet van hem gediend. Met de keuze voor Walz lijkt Harris te buigen voor de meest linker flank in haar partij. En hoopt ze al te veel discussie over migratie en Gaza te vermijden.
Walz moet het hele Midden-Westen van de VS aanspreken en vooral de drie cruciale staten die Biden van Trump won, behouden: Pennsylvania, Michigan en Wisconsin. Hij groeide op in een dorp in Nebraska, sloot zich aan bij de reservisten van de Nationale Garde, werd leraar en footballcoach en zette zich op school in voor lhbti-rechten.
Rellen in Minnesota
Als gouverneur voerde hij gratis ontbijt en lunch in op openbare scholen en zet hij zich in voor betaalbare huisvesting. Maar hij profileert zich ook op zaken als zwangerschapsverlof, abortusrechten en wapenbeperking. Wat aan hem kleeft zijn de rellen in Minnesota, die gepaard gingen met de Black Lives Matter-protesten na de dood van George Floyd in 2020 door politiegeweld.
Peilingen die weken geleden zowel in de drie belangrijkste staten als landelijk winst voor Trump op Biden voorspelden, voorzien nu allemaal een heel spannende race met een ongewisse uitkomst. Onder Republikeinen wordt Harris’ plotselinge populariteit afgedaan als tijdelijk: het zouden de „wittebroodsweken” zijn van een verse kandidaat. Maar pas nu Harris haar politieke huwelijkspartner heeft gevonden, zal blijken of zij samen de kiezersliefde vasthouden.
Lees ook
Hoe zou het buitenlandbeleid van Kamala Harris eruit zien, mocht zij de race naar het Witte Huis winnen?
