N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Natuurrechten De staat van de Waddenzee holt achteruit. Terwijl in Den Haag gedebatteerd wordt over meer of ander beleid, pleiten Tineke Lambooy en Tessa van Soest er voor de zee zelf rechten te geven.
Hoe zien de meeste Nederlanders de Waddenzee? Als een uniek gebied beheerst door eb en vloed met miljoenen trek- en broedvogels, zeehonden, vissen en andere zeebewoners? Met mooie vergezichten van droogvallend wad en een zee die de vele kleuren weerspiegelt van Hollandse wolkenluchten? Het is Unesco-werelderfgoed en Natura 2000-gebied.
Toch is er ook gas- en zoutwinning, liggen er kabels en leidingen voor gas en stroom, varen er vrachtschepen en is er commerciële visserij. Defensie oefent er met straaljagers, amfibievoertuigen en munitie.
Gebruiken we de Waddenzee alleen voor ons economisch nut of hebben wij Nederlanders de verantwoordelijkheid om deze ecologisch zo bijzondere Waddenzee te beschermen? Vanwege de natuur zelf, onszelf en voor toekomstige generaties?
Minister Christianne van der Wal (Natuur en Stikstof, VVD) schreef aan de Tweede Kamer dat het niet goed gaat met de Waddenzee. De ecologie van de Waddenzee moet volgens haar worden verbeterd. Natuur en economie zijn uit balans, schreef zij; juist de optelsom van alle afzonderlijke manieren waarop de Waddenzee wordt gebruikt, legt enorme druk op de draagkracht van de natuur.
Ze bepleit een integrale aanpak die de druk op de natuur in zijn geheel vermindert. Minister Van der Wal denkt dat meer beleid, een nieuw beleidskader, de oplossing is. Net zoals haar voorgangers dat dachten. Terwijl er steeds nieuw beleid geschreven werd, verslechterde de Waddenzee verder. Deze woensdag wordt er in de Tweede Kamer over gedebatteerd.
Verdrinken
Er zijn minder vogels en vissen en de Waddenzeebodem daalt door de gas- en zoutwinning, terwijl de zeespiegel stijgt. De Waddenzee loopt het risico op termijn te verdrinken.
Om de impasse te doorbreken is er een krachtig signaal nodig en een pragmatische aanpak die vrij snel de eerste verbeteringen van de natuur laat zien. Geef de Waddenzee rechten. Enkele Tweede Kamerleden opperden al dat de Waddenzee rechten zou moeten krijgen. Van der Wal ziet dat niet zitten. Dat zou maar ‘symbolisch’ zijn en het zou het huidige beschermingsregime niet verbeteren.
Op verzoek van de Waddenacademie, kennisinstituut voor de Waddenzee, onderzochten wij of en hoe de ecologische situatie beter kan worden beschermd door rechten aan de Waddenzee toe te kennen. Ons rapport is afgelopen december aan minister Van der Wal aangeboden.
De belangrijkste conclusie uit ons onderzoek is dat rechten geven aan de Waddenzee wel een kansrijk idee is. Vooral als er een ‘natuurrechtspersoon’ komt, die het mandaat heeft om de ecologische waarden van de Waddenzee te beschermen. De Waddenzee krijgt dan zelf een stem bij alle beslissingen over vergunningen voor economische en infrastructuuractiviteiten.
Zo’n natuurrechtspersoon heeft een onafhankelijk bestuur en een eigen budget. Het is heel goed mogelijk om de huidige Beheerautoriteit Waddenzee hier de basis voor te laten zijn. Verder is het belangrijk om betrouwbare kennis beschikbaar te hebben voor die natuurrechtspersoon. De Waddenacademie maar ook andere onafhankelijke kennisinstellingen krijgen daar dan een rol. Voorts kan een stakeholderscommissie, zoals het Omgevingsberaad Waddengebied, de natuurrechtspersoon van advies dienen.
Versnipperd bestuur
Ons onderzoek laat zien hoe versnipperd het bestuur en beheer van de Waddenzee nu is. Ministeries, provincies, gemeenten, Rijkswaterstaat, de Deltacommissie, het RIVM, de SODM, om maar eens een paar instituten te noemen, nemen besluiten over allerlei economische activiteiten en de aanleg van infrastructuur. Maar niemand komt bij die besluitvormingsprocessen op voor het ecologische belang van de Waddenzee als geheel. Natuurorganisaties proberen wel aan tafel te komen maar worden niet vaak uitgenodigd en er wordt niet (altijd) naar geluisterd.
Iedereen begrijpt dat een heleboel kleine deelbeslissingen niet leiden tot verbetering maar, zoals Van der Wal ook toegaf, leidt dat jaar in jaar uit tot verdere verslechteringen. Daarom zou het beter zijn als één instituut – een ‘natuurrechtspersoon De Waddenzee’ – de belangen van de Waddenzee zelf kan vertegenwoordigen.
Kan dat wel? De ‘natuur’ rechtspersoonlijkheid geven? Wij vinden dat nu misschien gek maar zijn wel volkomen gewend aan het idee dat bedrijven rechtspersoonlijkheid hebben. En stichtingen en gemeenten en waterschappen.
Baai met rechten
Veel landen zijn Nederland al voor gegaan. In september vorig jaar heeft het Spaanse parlement rechtspersoonlijkheid gegeven aan de Mar Menor, een zoutwater baai aan de zuidoostkant van Spanje. Dat deden ze om effectiever de ecologische waarden van deze binnenzee te beschermen. De officiële voogd (‘guardian’) van de Mar Menor, en ook elke Spaanse burger, mag een beroep doen op de rechten van Mar Menor. De autoriteiten worden dan gedwongen om te handhaven.
In de Verenigde Staten bestaan ook veel rechten van natuur. Ongeveer 40 procent van de meer dan vierhonderd initiatieven wereldwijd, betreffen meren, bergen en bossen, in de VS.
Nederland kan bij de voorhoede van landen horen die hun meest waardevolle natuur rechten geeft. Wat is Nederland zonder Waddenzee? Het is aan ons, deze generatie: zetten we een moedige stap vooruit om ons werelderfgoed te verbeteren en versterkt aan de volgende generaties door te geven? Woensdag horen we van minister Van der Wal of het méér beleid wordt of meer moed.