Het bekendste Sprookjesbos van Noord-Brabant mag dan in de Efteling liggen, in Eindhoven kunnen ze er ook wat van. In een van de noordelijkste puntjes van de stad werd begin jaren negentig de ‘sprookjesbuurt’ aangelegd, als onderdeel van de wijk Blixembosch. Fabelachtig wonen is het er zeker.
Op een zonnige middag verwelkomt de centrale uitvalsweg Sprookjesbosch de verslaggever met open armen. Wie op de straatnamen let, ziet overal geestigheden. De korte weg Eenoogje kent steeds maar aan één straatkant voordeuren. In Reiskameraad laat iemand een hond uit die als goede reismakker kan dienen. De straat Dwaallichtje loopt dood voor auto’s, maar wordt aan het einde goed bijgelicht door Vuurvogel. In Wildeman loopt een groep kalme mensen.
Hondje uit de Gelaarsde Kat
In Meesterdief staat Jacoba Pieternella haar bezoek op te wachten, die niet bang zijn hun mooie auto te parkeren in een straat met zo’n onheilspellende naam. „Ik woon zelf in de Gelaarsde Kat”, zegt ze bij het uitlaten van haar hondje. „Die straat komt uit op Pieternelletje, bijna precies mijn tweede naam, haha.”
De groep loopt met de hondjes naar Eeuwig Licht, waar de zon vol op de bloesembomen staat en op de auto van Daan de Vries, die met zijn moeder Astrid van den Broek onder de motorkap kijkt. ,,Wanneer ik mijn adres noemde, werd er altijd een grapje gemaakt”, zegt De Vries. Dat beaamt een passerende buurvrouw. „Heb je Jezus daar al gezien, vroeg iemand een keer.”
Dat het er goed toeven is voor lange tijd, staat vast. „Er zijn hier nog veel oorspronkelijke bewoners, er verhuist zelden iemand, ze moeten bijna uit hun huizen getrokken worden”, zegt Van den Broek, die er zelf al twintig jaar woont. Dat is niet gek, de grote huizen hebben veel ruimte eromheen en in het midden van de straat zelf ligt een mooi stuk groen met bomen, een voetbalveldje en een speeltuin.
Met zo’n mooie straatnaam is het niet zo’n crime dat hier mogelijk sprake is van een foutje. Een sprookje met de naam ‘Eeuwig Licht’ is niet te vinden, vermoedelijk wordt gedoeld op ‘Het blauwe licht’ van de gebroeders Grimm, van wie tal van sprookjes in de buurt in straatnamen vereeuwigd zijn. Assepoester, Sterredaalder en Aardmannetje passeren ook de revue.
Wethouder in tovenaarskostuum
Toenmalig wethouder Nico van der Spek (1948 – 2012) hees zich treffend in een tovenaarskostuum toen hij in februari 1994 de bouw van de wijk van start liet gaan. De namen moesten „het sprookjesachtige imago versterken” van de nieuwe buurt. De straat Sprookjesbosch komt uiteindelijk uit op Opera, waaromheen wegen naar andere mooie verhalen als Aida, Nabucco en Rigoletto vernoemd zijn. Verder naar het noorden ligt een brede weg langs het kanaal met forse woonhuizen – die desondanks toch Klein Duimpje heet. De verslaggever verlaat de wijk in de buurt van Dorstige Smid. Die is vermoedelijk uitgedroogd omdat de straat ernaast, Kooltje Vuur, te veel hitte afgeeft. Een straat met de naam Doornroosje was wel gepland, maar werd nooit gebouwd. Gelukkig is die in Nijmegen te vinden in de naam van een poppodium.
