Door onze redacteur
Dan nog maar een slok drinken nemen, meer kan Puck Pieterse op dit moment toch niet doen. Machteloos staat ze stil in de materiaalpost, na een uur koers in de olympische race op de mountainbike. Medaille? Achter haar vervangt een mecanicien haar achterwiel met lekke band. Elke seconde is er nu één te veel.
Bijna een uur leek de 22-jarige Pieterse op weg naar olympisch zilver op de Colline d’Élancourt, een heuvel net buiten Parijs. Ver achter de ongenaakbare Française Pauline Ferrand-Prévot, maar ruim voor de rest. Tot die lekke band. „Het grootste gevaar” op dit parcours, had ze het vooraf zelf al genoemd. Terwijl Pieterse staat te wachten op een nieuw wiel, verdwijnt de concurrentie in de verte. Daar gaat het zilver, ‘haar’ zilver.
„Ja, niet goed natuurlijk” reageerde Pieterse na afloop op de vraag van de NOS-verslaggever hoe ze zich voelde. Na haar materiaalpech in de vijfde ronde had ze zich in de laatste twee rondes nog teruggeknokt tot de vierde plaats, achter olympisch kampioen Ferrand-Prévot, de Amerikaanse Haley Batten (zilver) en de Zweedse Jenny Rissveds (brons). „Als je steeds dichterbij komt, moet je erin blijven geloven.”
Maar uiteraard overheerste de teleurstelling over de verloren medaille. Ze had zich vanaf de start de hele race zo sterk gevoeld, vertelde Pieterse. „Qua waardes had ik gewoon zilver moeten halen.” Maar dat ene moment van die lekke band veranderde alles. Met iets van spijt: „De eerste keer dat ik ooit lek rijd in een mountainbikewedstrijd.”
Vooraf gold Pieterse als kanshebber voor eremetaal, misschien wel goud. Terwijl de zon brandt, houdt ze tot vlak voor de start haar koelvest aan. Messcherp rijdt ze de slimste lijn op een technisch deel van het 4,35 kilometer lange rondje, ze komt even op kop als vier renners zich afscheiden. Het oogt even superieur als in de laatste wereldbekerwedstrijd die Pieterse won, begin juli in het Franse Les Gets. Al ontbrak daar wel meervoudig wereldkampioen Ferrand-Prévot.
De Franse routinier (32) had na drie eerdere olympische mislukkingen alles gezet op goud in Parijs. Al in de eerste ronde valt ze bergop onnavolgbaar aan. „Dit is een gelopen race”, stelt voormalig olympisch kampioen Bart Brentjens als Ferrand-Prévot bij het ingaan van de tweede ronde al een halve minuut voorsprong heeft.
Achter haar lost Pieterse al snel de andere Française, Loana Lecomte, die later zal uitvallen na een zware val. Maar dan slaat het noodlot toe. „Ik heb iets verkeerds geraakt”, analyseerde Pieterse achteraf haar lekke band. Het grootste gevaar op dit parcours, met veel gravel maar ook met scherpe stenen. „We wisten allemaal wat het risico was.”
Zonder pech was ze „zeker” tweede geworden, concludeerde bondscoach Gerben de Knegt. Volgens hem was Pieterse „heel boos” op zichzelf omdat ze lek reed. Hij moest even op haar inpraten om in de laatste twee rondes nog alles te geven.
Bij Pieterse zelf was de nuchterheid even later alweer terug. „Dit soort dingen gebeuren altijd op kampioenschappen. Er is altijd iemand die boven zichzelf uitstijgt en iemand die het voor zichzelf verpest.”
