
Op een heldere voorjaarsavond daalde de realiteit in dat dit het dan is geweest. Het spectaculaire Champions League-seizoen van Feyenoord nadert zijn einde. Het publiek applaudisseerde dankbaar, na een 0-2 thuisnederlaag tegen Internazionale in het eerste duel in de achtste finales van de Champions League.
Een nieuwe krachttoer zit er niet in, na verrassende zeges op Benfica, Bayern München en AC Milan. De return volgende week dinsdag in Milaan wordt ingewikkeld, gezien de krachtsverhoudingen woensdagavond. Feyenoord streed moedig, met lef en energie, maar kwam in veel tekort: kracht, finesse, creativiteit.
Een nieuwe stunt is misschien ook te veel gevraagd van dit Feyenoord, uitermate verzwakt door vijftien afwezigen – vanwege blessures, schorsingen, niet speelgerechtigde spelers. Coach Robin van Persie schuift en puzzelt, bij zijn Champions League-debuut. Hij begint met Jeyland Mitchell als rechtsback, de vierde keus op die positie. Al is het vooral improviseren op het middenveld, waar de solide linksback Gijs Smal als controleur start.
Als Paixao aan een dribbel begint, veert het publiek op. Hij probeert te combineren, maakt veel ‘vuile’ meters
Het moet van Igor Paixao komen, de Braziliaanse vleugelaanvaller die deze avond door alle wisselingen als ‘tien’ vanaf het geïmproviseerde middenveld komt. Voor hem staat een aanvalslinie die nog maar net komt kijken op het hoogste Europese niveau.
Als Paixao aan een dribbel begint, veert het publiek op. Hij probeert te combineren, maakt veel ‘vuile’ meters. Zoals zijn lange sprint na twintig minuten als Inter ontsnapt op de rechterflank en hij zijn tegenstander dwingt tot een foute pass.
Op zijn favoriete positie, links voorin, staat nu Ibrahim Osman, een 20-jarige Ghanese huurling die zelden begint. Hij speelt ogenschijnlijk onbevangen, durft de één tegen één duels aan te gaan, gebruikt zijn snelheid als hij slim naar binnen snijdt. En zorgt daarmee voor twijfel in de stugge Inter-verdediging, zoals bij de aanvallend ingestelde rechtsback Denzel Dumfries.
Osman forceert in de openingsfase de meeste dreiging. De Pool Jakub Moder stuurt hem diep, Osman begint te rennen en schiet zomaar in de korte hoek, doelman Josep Martinez redt attent. In het vervolg gaat het niet altijd vanzelf bij Osman. Hij is zo snel, dat hij onderweg de bal soms vergeet.
Internazionale kijkt het rustig aan, in dat bijna onherkenbaar knalgele tenue. Ze lezen het spel slim, houden de controle, ondanks de plaagstootjes van Feyenoord. Inter, vorig jaar landskampioen en twee jaar geleden nog Champions League-finalist, beleeft onder voormalig aanvaller Simone Inzaghi een zeer stabiele, succesvolle periode.
Het uitgekookte Internazionale is een contrast met de ongeorganiseerde stadgenoot AC Milan, in de vorige ronde uitgeschakeld door Feyenoord. Het is een ingespeeld geheel, met al die routine en een ingeslepen tactiek met drie centrale verdedigers en wingbacks. Dat Inter in de eerste acht Champions League-duels slechts één tegendoelpunt kreeg, illustreert het efficiënte karakter van de ploeg.
Het is thuiskomen voor Stefan de Vrij, geboren in Ouderkerk aan den IJssel en als voetballer groot geworden bij Feyenoord. Hij is het rustpunt, centraal achterin. Hij wijst, stuurt en verdeelt. Zelden komt hij echt in de problemen. Twintig minuten voor tijd verlaat hij onder een staande ovatie het veld.
Het is eveneens een thuisreis voor Denzel Dumfries. Geboren in Rotterdam en om de hoek van de Kuip als (amateur)voetballer zijn opmars begonnen bij VV Smitshoek, Spartaan’20 en BVV Barendrecht. Nu rukt hij in de 38ste minuut op over de rechterflank, speelt even terug naar Nicolo Barella die spits Marcus Thuram bedient met een fijne, wegdraaiende voorzet. Thuram kruipt weg bij verdediger Thomas Beelen, en volleert raak: 0-1.
Zo wordt het een typische Inter-wedstrijd. Niet bovenmatig dominant, wel dodelijk doelmatig. Feyenoord probeert het wel, knokt onophoudelijk, spelers gooien zich fanatiek voor schoten. Maar het is buitengewoon machteloos tegen het taaie collectief.
Kort na rust komt Inter door over de linkerflank, verdediger Mitchell hapt iets te makkelijk, waardoor de opening wordt gevonden. Via via komt de bal voor de voeten van de Argentijnse wereldkampioen Lautaro Martinez, die hard en hoog in het doel schiet: 0-2. Inzaghi neemt rustig een slokje water, waar bij Feyenoord vertwijfelde gezichten te zien zijn.
Er is nog een enkele oprisping van Feyenoord. Een goede aanval over links door sterk doorzetten van Osman, de inzet van de inglijdende Moder gaat net over. Van Persie legt zijn hoofd even in zijn handen. Dé kans om nog iets uit te kunnen richten.
Toch barst er nog massaal gejuich los in de Kuip. Even daarvoor heeft Mitchell onhandig Thuram omver gelopen, waarop Inter een strafschop krijgt. Piotr Zielinski neemt, Feyenoord-keeper Timon Wellenreuther stopt de inzet. Een schrale troost op een kansloze avond.
