De radicaal-rechtse partij Alternative für Deutschland (AfD) heeft officieel gebroken met haar jongerenafdeling Junge Alternative für Deutschland (JA). De beslissing volgde nadat een tweederdemeerderheid op het partijcongres van de AfD voorstemde.
Het bestuur van de AfD wilde al eerder breken met de jongerenpartij, maar had daarvoor nog een tweederdemeerderheid op het partijcongres nodig. Dat is zondag dus gelukt. JA zal worden vervangen door een nieuwe partij, met als voorgestelde naam „Patriotische Jugend” (Patriottische Jeugd). Leden van die nieuwe partij moeten ook lid zijn van de AfD.
Het is de bedoeling dat de nieuwe jongerentak minder zelfstandig wordt dan JA, dat een onafhankelijke vereniging is. Volgens de Duitse nieuwswebsite RedaktionsNetzwerk Deutschland is slechts de helft van de JA-leden ook lid van de AfD. Ook is de jongerenafdeling extremer dan haar moederpartij: een Duitse rechter categoriseerde de JA als rechts-extremistisch, terwijl AfD zelf als „mogelijk rechts-extremistisch” werd bestempeld. Zowel de AfD als de JA vechten dit besluit aan.
Volgens het Duitse weekblad Der Spiegel wordt de breuk tussen het AfD en JA ook gemotiveerd doordat de JA als onafhankelijke vereniging eventueel verboden zou kunnen worden. Een meer verbonden jongerentak zou hiertegen beter zijn beschermd.
Lees ook
Duitse radicaal-rechtse AfD wil van haar extremistische jongerenpartij af
Tussen de eerste en tweede dochter van Tweede Kamerlid Jan Paternotte (D66) zitten vijf jaar en zes ivf-behandelingen. Die periode was fysiek en mentaal zwaar, vertelt hij, vooral voor zijn vrouw. „Het zijn heftige behandelingen: eindeloos injecteren, vaak bloed prikken, veel medicijnen met bijwerkingen zoals hoofdpijn en hormoonschommelingen, constante ziekenhuisafspraken en pijnlijke puncties. Ik heb er naast gestaan, en dan voel je dat het heel erg belangrijk is dat we deze zorg verbeteren. Het is voor mij reden geweest om er hard mee aan de slag te gaan.” Idealiter, zegt Paternotte, „had er twee jaar tussen de geboortes van mijn twee kinderen gezeten. Dan zat mijn jongste dochter nu in groep 3 en niet op de crèche.”
Paternotte dient nu samen met Kamerlid Harry Bevers (VVD) een initiatiefwetsvoorstel in om het verbod op het kweken van embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek op te heffen. Doel: de slagingskans van ivf-pogingen vergroten. Slechts 25 procent van de behandelingen lukt nu. Drie pogingen worden – tot een leeftijd van 43 jaar – vergoed vanuit het basispakket, daarna moeten mensen het zelf betalen; dat kost duizenden euro’s per keer. Paternotte: „Het gaat nu vaak mis of het duurt jaren. Of een kinderwens wordt helemaal niet vervuld.” Bevers: „Het zou mooi zijn als een vrouw op termijn veel minder ivf-pogingen nodig heeft.”
Paternotte noemt als voorbeeld een soort lijm, embryo glue, die bijvoorbeeld in het Verenigd Koninkrijk wordt aangeboden. Er wordt dan een stofje toegevoegd aan de kweekvloeistof waarin het embryo ligt. Die ‘lijm’ zou de innesteling in de baarmoeder verbeteren. Paternotte: „Dan wordt er gezegd: ‘Kom naar onze kliniek, voor 300 pond extra kunnen we daar voor zorgen’.” Maar de vraag is of de lijm wel effectief is, zegt hij: „Nu is het voor wensouders lastig daar ‘nee’ op te zeggen. Je wilt niet het gevoel hebben dat je kinderloos blijft omdat je die 300 pond extra niet op tafel wilde leggen. Er zijn vele toevoegingen aan een ivf-behandeling die zo aangeboden worden. Dan zijn wensouders een makkelijk slachtoffer van marketing. Als we zelf onderzoek doen, kunnen we zeggen: ‘doe dit nu niet, het is flauwekul’. Of juist: ‘doe het wel’. Het zijn soms ook behandelingen die schadelijk kunnen zijn voor een vrouw.”
Het zou mooi zijn als een vrouw op termijn veel minder ivf-pogingen nodig heeft
U denkt dat het onderzoek in het Verenigd Koninkrijk niet goed is?
Paternotte: „Onderzoeken en behandelingen zijn daar vaak privaat. Er wordt heel veel geld mee verdiend. Die perverse prikkel willen we in Nederland niet.”
Bevers: „Privaat onderzoek kan je niet controleren. Je moet ervoor zorgen dat de hele hoge ethische en morele standaarden die wij hier hebben voor wetenschappelijk onderzoek, ook voor ivf-onderzoek gelden. Wij doen dat echt anders in Nederland. Het is publieke zorg, grotendeels in universitaire ziekenhuizen. Zo houden mensen vertrouwen in de zorg. Als je een grote kinderwens hebt, dan is dit de aangewezen route.”
Volgens de Embryowet uit 2002 mag nu alleen onderzoek worden gedaan op overgebleven embryo’s die niet gebruikt worden door wensouders. Maar die embryo’s zijn drie tot vijf dagen, dat is al te oud voor goed onderzoek naar het prille begin van de bevruchting, stellen Paternotte en Bevers. Opvallend genoeg ging de Embryowet ervan uit dat het kweekverbod tijdelijk zou zijn en zou worden opgeheven als er maatschappelijk draagvlak voor is. Er volgden de afgelopen decennia drie wetsevaluaties, alledrie kwamen ze tot de conclusie dat het verbod van tafel kon. Toch gebeurde het niet.
Waarom niet?
Paternotte: „Om politieke redenen.”
Bevers: „Door verschillende kabinetten met confessionelen partijen of doordat de verhouding in de Tweede Kamer anders was dan in de Eerste Kamer.”
De vraag is ook of de samenleving het wel wil.
Paternotte: „We hebben rondetafelgesprekken gehad, werkbezoeken gedaan. Als je mensen vertelt wat het inhoudt, dan is er heel veel steun. Critici zijn vaak principieel tegenstander van het tot stand brengen van embryo’s. Dat vinden ze ook al moeilijk voor ivf, laat staan voor wetenschappelijk onderzoek.”
Bevers: „Dat is dan maar zo. Die groep kunnen we met de allerbeste argumenten van de wereld niet overtuigen, omdat er vaak een religieus motief achter zit; het idee dat mensen zich niet moeten bemoeien met het tot stand komen van leven. Wij kijken er veel afgewogener naar. Natuurlijk, de beschermwaardigheid van leven is heel erg groot, maar er is ook een andere kant.”
Uit onderzoek van het Rathenau Instituut in 2019 bleek dat veel mensen het kweken van embryo’s een gevoelig onderwerp vinden. Ze zijn ook bang voor verdergaande stappen: rommelen aan het dna, designerbaby’s. Snapt u die weerstand?
Bevers: „Omdat een ivf-traject zo zwaar is, wil je de kans dat het misgaat zo klein mogelijk maken. Dat vind ik niet meer dan logisch. Dat heeft dus niet te maken met het uitbannen van bepaalde ziektes of afwijkingen. Voor mij is dat een andere discussie.”
Paternotte: „Het allerbelangrijkste van ons voorstel is verbetering van ivf-behandelingen. Als dat onderzoek ook gelijk kennis oplevert over de ontwikkeling van erfelijke ziekten of chromosoomafwijkingen is dat een bijkomend voordeel. Wat je daar verder mee doet, is natuurlijk een andere vraag. Dan moet apart worden afgewogen of je dat ook gaat toepassen.”
Bevers: „Ik ken van dichtbij iemand met een kind van vier jaar, die heeft waarschijnlijk nog een half jaar en dan overlijdt hij. Als je dat kan voorkomen, dat leed…”
Ga je hiermee geen grens over?
Paternotte: „Nee, want er komen strikte voorwaarden, bijvoorbeeld toestemming van ouders die hun overgebleven ei- en zaadcellen doneren om embryo’s te kunnen kweken. Je moet je elke keer afvragen: wat is het doel van ons onderzoek? Kunnen we het niet op een andere manier onderzoeken?”
Het kan als een soort hellend vlak voelen. Elke keer een stapje verder.
Paternotte: „Het feit dat we in 22 jaar die wet niet gewijzigd hebben, geeft al aan dat er geen hellend vlak is. Het gaat niet zo snel. Op dit punt hebben we nog nooit een stap gezet.”
Een land als het Verenigd Koninkrijk is verder op dit gebied, maar veel andere Europese landen zijn juist voorzichtiger. Waarom moet Nederland ook een koploper worden?
Paternotte: „We gaan helemaal niet vooroplopen. In Amerika en Engeland zijn er veel meer mogelijkheden, er zijn private klinieken die tot op het niveau van oogkleur dingen aanbieden. Dan gaat het om embryoselectie. Dat willen wij niet.”
Bevers: „We willen hier geen vage klinieken die beloven dat je een kind krijgt met een IQ van 180. Dat kan natuurlijk nooit.”
Nadat oud-Kamerlid voor de VVD Sophie Hermans overstapte naar het kabinet om minister van Klimaat en Groene Groei te worden, nam partijgenoot Bevers het wetsvoorstel vlak voor de zomer van haar over. Bevers moest zich er nog helemaal in verdiepen, maar werd al snel „meegezogen in het onderwerp”, vertelt hij. Paternotte nam hem mee naar het Amsterdam UMC. Bevers: „Door de gedrevenheid van de mensen daar begin je te begrijpen wat dit allemaal betekent voor wensouders. Hoe groot die wens kan zijn.” In het lab zag hij hoe het allemaal ging, de afdeling hing vol met geboortekaartjes. „Ze vertelden: ‘we zijn nog elke keer zó blij als het lukt’. Heel bijzonder.”
Nu de Tweede Kamer nog overtuigen…
Bevers: „Medisch-ethische onderwerpen liggen niet zwart-wit. Dat is ook de reden dat bij de meeste partijen de Kamerleden individueel mogen beslissen of ze voor of tegenstemmen, het is een vrije kwestie.”
U heeft vast al geturfd…
Paternotte: „We zijn er wel van overtuigd dat we met alle Kamerleden moeten koffiedrinken. Dat worden 148 kopjes koffie.”
Bevers: „Het is een heel technisch verhaal, dus we moeten het helder uitleggen. We moeten de misstanden goed kunnen pareren.”
En gaat dat lukken?
Paternotte: „In het hoofdlijnenakkoord is dankzij de VVD afgesproken dat wij alle vrijheid hebben dit voorstel voor te leggen aan de Kamer. En onderaan de streep denk ik ook: mensen willen helpen is niet een specifiek liberaal of specifiek conservatief vraagstuk.”
Dat een tekort aan drinkwater dreigt, is bekend. Drinkwaterbedrijven waarschuwen er al ruim twee jaar voor, hebben in droge zomers moeite voldoende water te leveren, moeten af en toe zelfs al nee verkopen aan bedrijven, en ook het RIVM publiceerde een alarmerend rapport. „Als er niets gebeurt” zal er in 2030 „overal watergebrek” zijn, aldus het kennis- en onderzoeksinstituut. Het RIVM berekende het tekort op ruim 100 miljoen kubieke meter in 2030, ofwel iets minder dan het verbruik in een provincie als Overijssel.
Vanaf maandag ligt er een antwoord: een nationaal actieprogramma met bijbehorende regionale plannen voor het behouden en uitbreiden van drinkwaterbronnen. Zodat er de komende jaren voldoende schoon en betaalbaar water uit de kraan blijft komen. „Dat vind ik het allerbelangrijkste”, zegt minister Barry Madlener (Infrastructuur en Waterstaat, PVV) op zijn departement in Den Haag. Hij wordt geflankeerd door Pieter Litjens, voorzitter van de vereniging van waterbedrijven Vewin en door Martijn Dadema, gedeputeerde in Overijssel en ook werkzaam voor het Interprovinciaal Overleg. Madlener: „Ik herinner me een warme zomer van een paar jaar geleden op Voorne Putten toen er een klein straaltje uit de kraan kwam. Ik heb toen naar het drinkwaterbedrijf gebeld of de druk kon worden verhoogd, dat is gebeurd.”
Lees ook
Is er genoeg drinkwater in Noord-Brabant? ‘Ik vrees een nachtmerrie als de rechter zegt dat we minder mogen oppompen’
Bier brouwen met minder water
Met het actieprogramma – een gezamenlijk plan van het kabinet, de tien drinkwaterbedrijven en de twaalf provincies – moet worden voorkomen dat miljoenen huishoudens slechts met grote moeite blijvend van drinkwater kunnen worden voorzien, en dat bedrijven afzien van een vestiging in Nederland of zelfs willen vertrekken. „Dat is een dreiging die we met dit actieprogramma afwenden”, zegt Madlener. Half grappend: „Heineken blijft toch zeker wel aangesloten?” De andere heren knikken.
Gedeputeerde Dadema vertelt enthousiast over het gestegen bewustzijn bij het bedrijfsleven. „De grote bierbrouwers in ons land zijn druk bezig met het besparen van water. Waar ze eerst vier liter water nodig hadden om een liter bier te maken, is dat inmiddels vaak drie liter. Dat is natuurlijk fantastisch.” Over het besparen van water zijn al eerder afspraken gemaakt. Nederland wil over tien jaar toe naar een besparing van ongeveer 20 procent, van dagelijks 125 naar 100 liter drinkwater per persoon. Maar met louter besparen van water komt Nederland er niet, zegt Vewin-voorzitter Litjens. „De beschikbaarheid van drinkwater moet ook op andere manieren worden geborgd.”
Regels zijn goed. Te veel regels zijn niet goed
Sneller een vergunning
Het actieprogramma moet daarin voorzien. Het Rijk gaat kijken welke versnellingen mogelijk zijn in verplichte procedures voor het uitbreiden van bestaande vergunningen om drinkwater te winnen of om nieuwe vergunningen aan te vragen. Dadema: „Dat duurt soms zeven tot tien jaar. Als dat korter kan, zou dat fantastisch zijn.” Madlener: „Regels zijn goed. Te veel regels zijn niet goed. Regels zijn deel van het probleem.” De procedures duren soms lang vanwege bezwaren van omwonenden die bang zijn voor verzakkingen, van natuurorganisaties die waarschuwen voor schade aan natuurgebieden, en boeren die jaren geleden misschien nog wensten dat drinkwaterbedrijven overtollig grondwater oppompten maar inmiddels, bij het grillige en soms kurkdroge weer, ook vrezen dat hun gewassen onvoldoende water krijgen. Litjens: „In al deze gevallen helpt het enorm als het Rijk laat weten dat drinkwater niet zomaar een van de belangen is, maar een eerste levensbehoefte.”
In Brabant woedt een discussie over plannen voor drinkwaterwinning bij Tilburg, nabij een Natura2000-gebied. Madlener: „Een harde keuze tussen water en natuur heb ik nog niet hoeven maken. Dat is ook niet nodig. Ik denk dat je vooral lokaal moet kijken wat verstandig is.” Litjens: „Tussen drinkwater en natuur zit niet zo veel spanning. Drinkwaterbedrijven zijn een van de grootste natuurbeheerders van Nederland. Wij hebben belang bij een natuur die niet wordt geschaad. Hoe gezonder de natuur en het leefmilieu, hoe hoger de kwaliteit van de drinkwaterbronnen.”
Hoe gezonder de natuur en het leefmilieu, hoe hoger de kwaliteit van de drinkwaterbronnen
Meer water uit meren en rivieren
De komende jaren zullen er nieuwe winlocaties worden aangewezen en zullen huidige winlocaties worden uitgebreid. Een andere oplossing voor het dreigende drinkwatertekort is meer water winnen uit oppervlaktewater, zoals uit meren en rivieren. Madlener wil daaraan meewerken. Drinkwaterbedrijf Vitens wil bijvoorbeeld met water uit de IJssel Twente van drinkwater voorzien. Drinkwaterbedrijven zijn ook zelf op zoek naar alternatieven: het Zuid-Hollandse Dunea zuivert brak water tot drinkwater en Brabant Water experimenteert zelfs met de zuivering van zeewater.
Om deze nieuwe winningen te betalen, krijgen de drinkwaterbedrijven geen extra rijksgeld. Wel beschikken de drinkwaterbedrijven sinds kort over extra ruimte om te investeren; ze mogen van het kabinet vaker hun vermogen daarvoor versterken. Litjens: „We hebben meer mogelijkheden gekregen om geld aan te trekken, voor bijvoorbeeld de bouw van nieuwe productielocaties, want onze bedrijven kunnen dit niet allemaal uit eigen kapitaal bekostigen, en daar zitten onze aandeelhouders vaak ook niet op te wachten.” Dadema: „In Overijssel willen we grote pijpleidingen aanleggen om minder afhankelijk te zijn van aparte drinkwatergebieden. Het is fijn dat de bedrijven daarvoor zelf kunnen investeren zonder daarvoor hun aandeelhouders, vaak gemeenten en provincies, aan te hoeven spreken.”
De kosten stijgen bovendien door de toegenomen noodzaak om water te zuiveren van bestrijdingsmiddelen, medicijnresten, PFAS en steeds nieuwe stoffen. Een deel van die kosten wordt ook verhaald op de gebruiker via tarieven. De tarieven zijn dit jaar met gemiddeld ruim 11 procent gestegen, met uitschieters naar 20 procent. Dadema: „We hebben wel eens gesprekken over het beprijzen van drinkwater. Moet je drinkwater duurder maken om mensen te verleiden minder te gebruiken? Zou je een basistarief met verschillende varianten kunnen introduceren?” Madlener: „Daar ben ik erg sceptisch over.” Dadema: „Dat weet ik. Daar zijn verschillen van inzicht over.”
Moet je drinkwater duurder maken om mensen te verleiden minder te gebruiken?
Liever uit de kraan dan uit de fles
PVV-minister Madlener wil duidelijk gezegd hebben te strijden voor het behoud van niet alleen voldoende maar ook betaalbaar én schoon drinkwater. Madlener: „Ik verblijf vaak in België. Daar drink ik water uit een fles. Niet uit de kraan. Dat is niet te drinken. Er koffie en thee van zetten doen ze nog wel, maar de meeste Belgen die ik ken drinken water uit een fles, net als de Fransen. Dat wij echt drinkwater hebben, is iets bijzonders. Ik vind het een grote prestatie.” Litjens: „Bronwater klinkt bijna idyllisch. Maar dat bronwater uit flesjes komt uit dezelfde bronnen. Alleen zit er plastic omheen.” Madlener: „Het is fantastisch dat de kwaliteit van het water uit de kraan gegarandeerd is.”
Bijna een week later en nog steeds is het vuur nauwelijks onder controle te krijgen in Los Angeles. Zes branden woedden er de afgelopen zes dagen al door het gebied. Waar er één brand onder controle is, breekt er ergens anders net zo snel weer eentje uit. Het dodental staat zondagavond op 16 en het aantal vermisten blijft oplopen.