N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Banken Is er in de onrust rondom SVB en Credit Suisse wel genoeg oog voor de stabiliteit van het financiële systeem op de lange termijn, vragen Josta de Hoog en Casper de Vries zich af.
Drie weken geleden ging de Silicon Valley Bank (SVB) failliet. Al snel werd besloten dat alle rekeninghouders hun geld terugkregen, ook zij die tegoeden hadden die boven het Amerikaanse garantiestelsel van 250.000 dollar uitkwamen. Dit was misschien belangrijk om de techsector in Silicon Valley overeind te houden, maar dat de tegoeden honderd procent vergoed werden, betekent dat de disciplinerende werking van grote zakelijke rekeninghouders op banken onderuit is gehaald.
Een week later werd Credit Suisse overgenomen door UBS, met garanties van de Zwitserse overheid. Daarnaast werd de wettelijke hiërarchie van schuldeisers omzeild. Achtergestelde obligatiehouders bleven met lege handen achter, terwijl aandeelhouders aandelen in UBS kregen. Daarmee werd de internationaal afgesproken volgorde – het risico wordt eerst door de aandeelhouders genomen en dan pas door de obligatiehouders – doorbroken.
Er werd dus stevig ingegrepen om te voorkomen dat de financiële instabiliteit zich als een olievlek zou verspreiden. De vraag is of er voldoende aandacht is voor de stabiliteit van het financiële systeem op lange termijn. Op het moment dat een bank op omvallen staat is de manoeuvreerruimte beperkt, moeten er snel grote beslissingen worden genomen en is het al snel kiezen tussen twee kwaden. Daarom is het extra belangrijk om juist in rustige tijden te werken aan en na te denken over de weerbaarheid van het financiële systeem.
Stevige lobby
Dat betekent dat er voldoende stevige (kapitaal)eisen aan banken worden gesteld. Maar, zo leert de geschiedenis, banken voeren een stevige lobby om die regelingen te versoepelen. In 2018 werd in de VS de drempel verhoogd voor het zijn van een systeembank, waarvoor strengere eisen gelden. Hierdoor viel SVB buiten het strengere toezicht. Het was één van de banken die voor deze verhoging had gelobbyd.
Lees ook: De banken gijzelen de publieke sector – nog steeds
In het WRR-rapport Geld en Schuld uit 2019 deden we een aantal suggesties om de stabiliteit van het financiële bankenlandschap te bevorderen die minder op de radar staan. Schuldcreatie en geldcreatie zijn in ons huidige systeem onlosmakelijk met elkaar verbonden. Voor de stabiliteit van het financiële systeem is het belangrijk dat die groei voldoende beheerst gebeurt. Hiervoor zijn er echter op dit moment te weinig tegenkrachten in het systeem. Dus is het belangrijk om te kijken naar maatregelen die kunnen leiden tot een meer beheerste groei.
Ten eerste kan dat door de diversiteit van het bankenlandschap te bevorderen. De creatie van een megabank zoals in Zwitserland kan op de korte termijn een redding betekenen, maar is op de lange termijn niet bevorderlijk voor de stabiliteit van het financiële systeem. Bovendien kan een monopoliepositie tot duurder krediet leiden. Ten tweede is het belangrijk om de fiscale bevoordeling van schuld boven eigen vermogen te verminderen. Er is in het belastingsysteem nog altijd een kunstmatige bevoordeling van financiering met schulden in plaats van met eigen vermogen. Neutraliteit tussen financieringsvormen moet de inzet van belastingbeleid zijn.
Publiek alternatief
Ten derde pleitten wij in het rapport voor een publiek verankerd alternatief voor betalen en sparen. Zij het in de vorm van een publieke bank of in de vorm van digitaal centralebankgeld, zoals de ‘digitale euro’. Op dat laatste gebied worden inmiddels voorzichtige stappen gezet, waarbij ook voldoende oog moet zijn voor privacy. Een publiek alternatief voor betalen en sparen vermindert het gemak waarmee banken krediet kunnen verstrekken. Als een deel van de deposito’s weg kan lekken, dan zullen banken ook meer reserves aanhouden en is dat een belangrijke tegenkracht tegen het nemen van te veel risico’s.
We weten niet wat de komende weken en maanden ons gaan brengen. Keert de rust terug of breidt de onrust zich verder uit? Wij hopen uiteraard op het eerste, maar het is verstandig om je voor te bereiden op het tweede. Dat betekent dat het extra belangrijk is om nu met de bredere vragen over stabiliteit van het financiële systeem bezig te zijn, bijvoorbeeld met een scenarioanalyse van wat er mogelijk kan gebeuren en hoe hierop te reageren. Zodat als er een moment komt dat ingrijpen nodig is, dat kan gebeuren op een manier die de stabiliteit van het systeem ook op de lange termijn bevordert.