Debat over gebrekkig uitzetbeleid laait op na mesaanval in Parijs


Gare du Nord De Libiër die woensdagochtend zes mensen neerstak op het Parijse Gare du Nord had een uitzettingsbevel op zak. Het is niet de eerste keer dat iemand die niet in Frankrijk mocht zijn, een misdrijf pleegt.

De Franse politie heeft een gebied afgezet nadat een man met een mes woensdag meerdere mensen verwondde op het treinstation Gare du Nord in Parijs.
De Franse politie heeft een gebied afgezet nadat een man met een mes woensdag meerdere mensen verwondde op het treinstation Gare du Nord in Parijs.

Foto Benoit Tissier / Reuters

Vier letters blijven terugkomen in de berichtgeving over de mesaanval die woensdagochtend plaatsvond op het Parijse Gare du Nord: OQTF. In het afkortingsminnende Frankrijk staan deze letters voor een Obligation de Quitter le Territoire Français: een bevel om het Franse territorium te verlaten.

Het onderwerp is boven komen drijven omdat de verdachte, een Libische twintiger die sinds drie jaar in Frankrijk is, vorige zomer zo’n uitzettingsbevel ontvangen heeft. De vraag is nu waarom hij zich nog op Frans grondgebied bevond. En of zijn aanval voorkomen had kunnen worden. De politie heeft nog niets bekendgemaakt over het motief van de man, die zes mensen verwondde met een zelfgemaakt steekwapen.

Reacties van rechts

Vooral aan (uiterst) rechtse zijde van het politieke spectrum wordt woedend gereageerd op het nieuws dat de aanvaller een OQTF op zijn naam had staan. Velen wijzen op het feit dat de Algerijnse vrouw die afgelopen herfst in Parijs het twaalfjarige meisje Lola vermoordde, eveneens een OQTF had. En ook voor die tijd zijn er in Frankrijk misdrijven gepleegd door mensen die uitgezet hadden moeten zijn, zoals de aanslag in 2017 in Marseille, waarbij twee vrouwen omkwamen.

„Het zijn altijd dezelfde feiten, dezelfde verhalen, dezelfde fouten van de staat”, zei voorzitter Jordan Bardella van de radicaal-rechtse partij Rassemblement National woensdag op televisiezender LCI. Bardella stelde dat 95 procent van de OQTF’s niet uitgevoerd wordt, om te concluderen dat „iedereen Frankrijk binnenkomt, maar niemand het weer verlaat”.

Uit cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken blijkt dat sinds 2013 minder dan een op de vijf OQTF’s leidde tot uitzetting

Uit cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken blijkt dat sinds 2013 minder dan een op de vijf OQTF’s leidde tot uitzetting. Vanwege de coronapandemie daalde het percentage in 2020 en 2021 zelfs tot respectievelijk 6,9 en 5,6 procent.

Jaarlijks krijgen zo’n 120.000 mensen in Frankrijk een OQTF. Het gaat om mensen die op illegale wijze in Frankrijk zijn binnengekomen of wier asielaanvraag is afgewezen. Meestal krijgen ze dertig dagen om het land vrijwillig te verlaten.


Lees ook dit profiel: Jordan Bardella: de opvolger van Marine Le Pen wordt achter de schermen een ‘cyborg’ genoemd

Te weinig ruimte

Dat er zo weinig mensen na die dertig dagen uitgezet worden, heeft verschillende redenen. Vooral is er veel te weinig ruimte in de hiervoor bedoelde detentiecentra: in heel Frankrijk zijn er nog geen tweeduizend plekken. Dat is zelfs te weinig om alle mensen op te vangen die per direct uitgezet moeten worden en/of misdrijven hebben gepleegd. Vooral in grote steden heeft de politie bovendien niet genoeg geld om op zoek te gaan naar mensen die niet vrijwillig vertrekken. Een deel van de OQTF’s wordt aangevochten en komt na tijdrovende processen vaak te vervallen.

Ook speelt mee dat de landen waarnaar mensen uitgezet zouden moeten worden, niet altijd meewerken. Dit is ook het geval bij de messteker op Gare du Nord: Frankrijk heeft geen diplomatieke banden met het politiek instabiele Libië en is daarom niet bij machte om Libiërs uit te zetten.

De autoriteiten hebben meermaals verbetering beloofd. Er zijn inmiddels meer detentiecentra gebouwd en naar verwachting zal minister Gérald Darmanin (Binnenlandse Zaken) bij de presentatie van een nieuwe Immigratiewet later deze maand meer maatregelen aankondigen. Na de moord op Lola zei hij dat hij mensen die onderworpen zijn aan een uitzettingsbevel „het leven onmogelijk wil maken”, door de toegang tot sociale voorzieningen te blokkeren. Mogelijk wordt ook de periode van dertig dagen verkort.

Door zulke maatregelen zouden er jaarlijks vierduizend extra mensen uitgezet moeten worden. Het is de vraag of critici als Bardella daar genoegen mee zullen nemen.