Er moet meer geld naar defensie. Secretaris-generaal van de NAVO Mark Rutte zei deze week te begrijpen dat er daardoor in veel landen minder kan worden uitgegeven aan sociale zekerheid, zorg en pensioenen. Maar is dat wel de enige optie? Kunnen we (ja, echt) niet de belastingen verhogen?
In deze aflevering ontdekken Maarten en Marike dat de Nederlandse overheidsinkomsten relatief bescheiden zijn, maar dat de „belastingmix“ wel een beetje uit verhouding is. Is het verhogen van belastingen slechter voor de economie dan het verlagen van de uitgaven? Hoe hoog zou je belastingen in theorie kunnen maken? En hoe zou je zo’n impopulaire maatregel in de praktijk kunnen doorvoeren?
Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via [email protected].
Van alle flapdrollen van de praatprogramma’s heb ik Chris Woerts al vanaf de eerste keer dat ik hem zag de allergrootste onbenul gevonden. Chris Woerts werd rijk door merken aan voetbalclubs te koppelen en vond zichzelf daarna opnieuw uit door als ‘sportmarketeer’ op de barkruk van Vandaag Inside onzin uit te kramen die vaker niet dan wel klopte.
Hij is alles wat ik verafschuw aan ‘de voetbalwereld’, een samenraapsel mannetjes die met een biertje in de hand en het buikje vooruit met elkaar zitten te wauwelen of de linksback wel snel genoeg is en hoe je met geld nog meer geld kunt verdienen. Inmiddels is hij ook opgerukt naar alle andere praattafels van SBS.
„Chris, zijn de Israëlische aanvallen op Iran goed of slecht voor je crypto’s?” Crypto’s altijd vasthouden, vindt Chris dan, en als je een nieuwe wilt: kies Floki, want die munt koppelde hij ooit aan FC Twente.
Vorige week zat hij weer in ‘De Oranjezomer’ en deelde daar het inzicht dat het maar beter was als de Arnhemse voetbalclub Vitesse maar zou verdwijnen. „Niemand maalt er meer om en ze zijn er helemaal klaar mee.”
Nog los van de lulkoek (nog geen twee dagen later werd Vitesse hoogstwaarschijnlijk gered door lokale ondernemers): dan maak je het persoonlijk. Ongelooflijke hobbezak met je geföhnde sprieten! Iedere wedstrijd die Vitesse in de toekomst nog speelt bewijst je onbekwaamheid! U leest het: ik kreeg enorm veel zin om juist het kleinste puistje van allemaal met vieze nagels uit te knijpen.
Chris Woerts is de rot in je kozijn, de laatste oliebol uit een Remia-emmer vol beslag, het is Pino uit Sesamstraat die zijn tekst kwijt is, maar bovenal is hij iemand van deze tijd. Alles wordt beter, sneller en efficiënter, maar de duiders van ‘het nieuws’ worden steeds simpeler. Iedere onbenul mag meedraaien in de carrousel, zijn woordje doen, zogenaamd gevoed door ‘insiders’. Het is scheten laten, zeggen wat de mensen willen horen en het maar blijven herhalen als je het per ongeluk wel een keer goed gezegd hebt. Het enige waar Chris Woerts echt verstand van heeft zijn cryptomunten, een onderwerp waar je geen verstand van kunt hebben.
‘Doe maar rustig, het is maar voetbal’, hoor ik u denken, maar juist bij de relativering van de onbenul begint het echte gevaar.
Marcel van Roosmalen schrijft op maandag en donderdag een column.
Onze buurvrouw vertelde hevig verontwaardigd dat haar vliegtuig op de retourvlucht vanaf Bali een half uur vertraging had. Ze moesten namelijk. omvliegen vanwege „die oorlog tussen Iran en Israël…”
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
De politici die de komende maanden het land in gaan, treffen overwegend kiezers die vinden dat het de verkeerde kant opgaat met Nederland, die de regering wantrouwen en die steeds bezorgder zijn over wat er in de rest van de wereld gebeurt. Dat blijkt uit het donderdag gepubliceerde Burgerperspectieven van het Sociaal- en Cultureel Planbureau (SCP), een onderzoek dat drie keer per jaar wordt uitgevoerd.
De stemming in Nederland is daarmee vrijwel hetzelfde als toen het kabinet-Rutte IV in de zomer van 2023 viel: negatief, somber en pessimistisch. Maar er zijn volgens het SCP ook verschillen met toen. Onvrede over de politiek leeft breder, bijvoorbeeld doordat ook onder academisch geschoolde stemmers het vertrouwen in de regering is gedaald. Meer mensen maken zich zorgen over conflicten elders in de wereld, waardoor zij meer investeringen in defensie willen (maar niet ten koste van bijvoorbeeld onderwijs en zorg). En meer mensen vinden dat politici vooral met elkaar bezig zijn en daardoor onvoldoende toe komen aan het oplossen van grote maatschappelijke opgaven.
Meerderheid: het gaat niet goed
Het leidt, hoorden de onderzoekers tijdens groepsgesprekken met burgers, „steeds vaker tot de verzuchting dat we het in Nederland niet meer voor elkaar krijgen”. Ook groeien „gevoelens van machteloosheid en frustratie”. Mensen, zegt SCP-onderzoeker Josje den Ridder, „hebben het gevoel dat er in de twee jaar dat we verder zijn weinig is opgelost of verbeterd”.
Het onderzoek werd uitgevoerd in de maanden voordat het kabinet viel. Bijna zes op de tien Nederlanders vond het toen de verkeerde kant op gaan, 44 procent van de ondervraagden gaf de regering een voldoende. Ongeveer evenveel mensen gaven de hele Haagse politiek een voldoende. Voor zowel regering als hele politiek zijn dat minder mensen dan in het najaar van 2024, toen het SCP een zelfde onderzoek deed en het kabinet-Schoof net was aangetreden. Toen gaf 51 procent een voldoende.
Ook onder PVV-stemmers was de steun voor het kabinet laag: slechts een derde gaf het een voldoende. Dat kwam, schrijven de onderzoekers, vooral doordat ze vonden dat het kabinet te weinig gedaan kreeg om de asielinstroom te beperken. Voor Geert Wilders zullen die cijfers een steun in de rug zijn: hij trok begin deze maand om dezelfde reden de stekker uit het kabinet. De electorale risico’s van die stap, juist op het moment dat de PVV de minister van asiel leverde, lijken beperkt.
Er is niet één thema dat de zorgen van Nederlanders domineert, blijkt uit het onderzoek: over veel grote onderwerpen zijn grote zorgen. Ja, asiel en migratie leven breed en een meerderheid wil dat er minder migranten naar Nederland komen. Veel mensen noemen ook de manier van samenleven als zorgen, bijvoorbeeld door een gebrek aan sociale samenhang en een toename van verhuftering. Maar ook over inkomens, armoede en economische verschillen zijn zorgen – zelfs iets meer dan over immigratie. En evenveel mensen noemen de woningmarkt als een belangrijk maatschappelijk probleem.
