De journaliste voor wie Trump empathie toonde, stelde een cruciale vraag voor Oekraïne

Posted on June 26, 2025 by admin

Plots ruilde president Donald Trump zijn gebruikelijke minachting voor journalisten in voor iets wat leek op empathie. In de zaal had Myroslava Petsa van de Oekraïense BBC hem tijdens de persconferentie woensdagmiddag op de Haagse NAVO-top een vraag gesteld over de verkoop van Patriot-luchtafweerraketten, waar Oekraïne om verlegen zit.

Met haar ingehouden emotie trof ze Trump, zo leek het althans. Hij vroeg haar waar ze vandaan kwam. Oekraïne, zei de journalist. Ze werkt vanuit de Poolse hoofdstad Warschau, vertelde ze, maar haar man vecht aan het front. „Ik zie dat het je aangrijpt”, zei Trump.

Onduidelijk blijft de waarde van de toezegging die Petsa president Trump ontlokte over de Patriots, namelijk dat hij gaat „kijken of we er een aantal beschikbaar kunnen stellen”. Ze zijn immers „schaars” en Israël heeft ze ook nodig, zei hij. Ongetwijfeld is dit ook onderwerp geweest in het overleg tussen Trump en de Oekraïense president Volodymyr Zelensky even voor de persconferentie. Maar op zijn minst had de Amerikaanse president zich weer eens welwillend getoond richting Oekraïne, voor het oog van de wereld.

Hectische dag

Na een hectische dag laat Petsa aan NRC weten dat ze „vereerd” is door de belangstelling, maar interviews nu afhoudt. Ze zei eerder in een tv-interview dat de behoefte aan Patriots elke Oekraïner bezighoudt. „Meer Patriot-raketten betekent meer mensen die het overleven.” Met het geavanceerde luchtafweersysteem kan Oekraïne zich beter weren tegen Russische raketaanvallen, zoals eerder in de oorlog.

Ze woont nu met haar tweelingdochters in Warschau, bij haar schoonmoeder. Haar man dient aan het front. Sinds 2017 werkt ze voor de BBC, na eerdere freelanceklussen in Kyiv. Petsa’s geboortestad Chernihiv, ten noorden van Kyiv, werd in de eerste week van de grootschalige invasie door Rusland in 2022 omsingeld en in het verdere verloop getroffen door dodelijke raketaanvallen.

Meer Patriot-raketten betekent meer mensen die het overleven

Myroslava Petsa
tijdens tv-interview

Haar vraag doorbrak de dynamiek op de persconferentie, waar het tussen Trump en Amerikaanse verslaggevers tot dan toe vooral gegaan was over de mate waarin het Iraanse nucleaire programma schade had ondervonden. „Een betere timing voor deze vraag kan haast niet, nu de Russische luchtaanvallen steeds gewetenlozer worden”, zegt Nina Kuryata, oud-chef bij de Oekraïense BBC en studiegenoot van Petsa op de masteropleiding journalistiek in Kyiv.

Nu de Amerikaanse leveranties opdrogen, is Oekraïne afhankelijk van door de EU beschikbaar gestelde middelen om (Amerikaanse) wapens in te kopen. Alleen zo kan de Oekraïense defensie haar burgers beschermen, aldus Kuryata. „Ik hoop dat Trump dit onthoudt bij zijn pogingen om de oorlog te beëindigen, nu Poetin bewezen heeft niet op zoek te zijn naar een diplomatieke uitweg.”

Laatste vraag

Vier maanden eerder was Petsa er ook bij toen Zelensky in het Witte Huis door Trump en vice-president JD Vance afgedroogd werd. Nadat de ontmoeting in de Oval Office wegens een verondersteld gebrek aan dankbaarheid van Zelensky was geëscaleerd, zag Petsa kans voor een laatste vraag aan Vance. Namelijk wat iedereen aan Oekraïense zijde zich afvraagt als de woorden ‘diplomatie’ en ‘Poetin’ in één zin vallen: „Wat als Poetin een staakt-het-vuren schendt, wat doet u dan?” Trump nam het woord. „Wat als iets? Wat als er nu een bom op je hoofd valt?” Er volgde een relaas vol schimpscheuten richting zijn voorgangers, dat erop neerkwam dat Poetin Trump simpelweg wél respecteert.

In het World Forum in Den Haag woensdagmiddag was de toon volledig anders. „Een goeie vraag”, vond Trump. En na zijn zachte toezegging over de Patriots vroeg hij Petsa de groeten over te brengen aan haar man.

Opinie | Bird ID App

admin
June 27, 2025
0

De gebruikte Bird ID app is doorgaans gevoelig en accuraat. Totdat het voor ons huis aan een haven in de Dordtse historische binnenstad een ringnekfazant meent te horen. Niet echt de biotoop van deze vogel. Een Engelse logee denkt mee en suggereert, terwijl hij naar de talrijke luxe boten in de haven wijst: „There might be pheasant on the menu.”

Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]

Wat vindt NRC | Thuiswerken maakt Nederland flexibel als dat nodig is

admin
June 27, 2025
0

En weer stonden deze week de treinen stil. Dinsdag was er eerst een storing rondom Schiphol door een brand in kabels langs de rails, waarbij de politie rekening zei te houden met een misdrijf, mogelijk in verband met de NAVO-top. Woensdag konden van en naar de luchthaven opnieuw fors minder treinen rijden, ditmaal door een seinstoring. Elders in de Randstad waren er trajecten onbegaanbaar door een wisselstoring, een beschadigde spoorbrug en een defecte bovenleiding. Intussen werd ook het wegverkeer ernstig gehinderd, omdat wegen rondom Den Haag afgesloten waren vanwege de NAVO-top.

Een slechte week dus voor forenzen. Toch bleef de grote chaos uit die hierdoor in het land had kunnen uitbreken. Wat scheelde is dat de overheid iedereen van tevoren had opgeroepen deze week zoveel mogelijk thuis te werken en de Randstad te mijden. Niet voor iedereen was dat mogelijk, maar wie weg kon blijven had aan het advies gehoor gegeven.

Treinen die nog wel tussen de grote steden in de Randstad reden, waren tijdens de spitsuren soms verrassend leeg. Ook op de wegen bleef het relatief rustig. Volgens de ANWB waren er zelfs veel minder dagelijkse files dan normaal. Rijkswaterstaat complimenteerde weggebruikers op X: „Door jullie aangepaste reisgedrag tijdens de NAVO-top blijven lange files op de snelwegen tot nu toe uit. Dank daarvoor!”

Natuurlijk zullen er genoeg mensen zijn geweest die hinder ondervonden, maar grosso modo werd er door het publiek opvallend mild gereageerd op alle verstoringen en pasten mensen zich makkelijk aan.

Misschien komt het doordat Nederland de afgelopen weken al een beetje murw raakte door de ontregeling van het treinverkeer, vanwege de stakingen van het NS-personeel. Maar het heeft ook zeker te maken met de flexibiliteit die de samenleving erbij heeft gekregen door de mogelijkheid tot thuiswerken, een verworvenheid die in een week als deze uitstekend van pas kwam.

Uit onderzoek van vakcentrale CNV onder 1.200 thuiswerkers bleek vorige maand alleen dat werkgevers minder enthousiast zijn geworden over deze manier van werken. Eén op de drie ondervraagden zei nu minder vrijheid te hebben om thuis te werken dan twee jaar geleden. Sinds de coronatijd was twee à drie dagen per week naar kantoor komen voor veel werknemers min of meer de norm geworden. Dat is nu weer aan het opschuiven naar drie à vier dagen per week.

Aan de ene kant is het begrijpelijk dat werkgevers eraan hechten dat hun werknemers regelmatig op kantoor verschijnen. Samenwerken vraagt nu eenmaal dat mensen elkaar ook van tijd tot tijd fysiek ontmoeten; dat is goed voor de teamgeest en het onderlinge begrip en arbeidsproductiviteit.

Het lijkt verstandig als werkgevers en werknemers hierin samen een middenweg bewandelen, en in gesprek blijven over de juiste balans. Daar hebben niet alleen individuele bedrijven en werknemers baat bij, het hele land vaart er wel bij als het thuiswerken kan worden ingezet op momenten dat er even wat meer flexibiliteit in de mobiliteit nodig is. Thuiswerken is een nuttig middel om op momenten in te zetten, maar het mag niet, hoe verleidelijk ook, als oplossing worden gezien voor hardnekkige mobiliteitsproblemen in Nederland in het ov en op de snelweg.

Column | Een groot kind

admin
June 27, 2025
0

Die live uitgezonden persconferentie van Donald Trump na de NAVO-top: een fascinerender uurtje televisie heb ik zelden gezien. Alles wat hem berucht heeft gemaakt zat erin: zijn onbedaarlijke snoeverij, zijn haat tegen een deel van de pers (CNN en The New York Times), zijn wraakzucht (hier tegen Spanje), zijn onbetrouwbaarheid bij de evaluatie van gebeurtenissen (de effecten van de bombardementen in Iran).

De discussies na afloop op de Nederlandse tv spitsten zich vooral toe op de vraag: had Mark Rutte hem niet te veel stroop om de mond gesmeerd, was hij daarmee niet door „een morele ondergrens” gezakt? Mijn houding is opportunistischer: als je met vleierij een belangrijk en nuttig doel kunt bereiken, moet je het niet laten.

Ruttes critici vergeten bovendien dat je Trump als een groot kind moet beschouwen – en navenant behandelen. Hij wil gepamperd worden, hij moet in alles zijn zin krijgen en als dat niet snel genoeg gebeurt, begint hij te stampvoeten en te krijsen. Wie zelf zo’n groot kind gehad heeft – ik gelukkig niet – weet dat je het niet in alles zijn zin moet geven. Maar in het geval van Trump is grote voorzichtigheid geboden, want hij is toevallig het machtigste grote kind ter wereld.

Daarom nam Rutte zijn toevlucht tot de firma Slijm & Stroop. En zie: het werkte. Trump zei zelf op die persconferentie dat hij zich tijdens de vlucht naar Nederland eigenlijk „iets anders” had voorgenomen – wat precies bleef onduidelijk, zoals vaak bij hem – maar dat hij van gedachten veranderd was toen hij al die lieve hoofden van staatshoofden in Den Haag om zich heen had gezien. Ze wilden hun land beschermen, had hij gemerkt. En wie hadden ze daarbij nodig? Hém!

Nou ja, hij was de beroerdste niet, dus waarom zou hij die stumpers niet even helpen, als ze het maar zelf wilden betalen?

Intussen zou hij zelf wel even afrekenen met de klootzakjes die aan de zijlijn bleven zaniken. CNN, The New York Times en Spanje, dat niet wilde meewerken aan de 5 procent-norm: hij lustte ze rauw. Onnauwkeurige bombardementen? „Wie zegt dat? Een lek van de Inlichtingendienst? Het is een schande dat onze moedige piloten…. En Spanje? We hebben een handelsdeal met ze, we laten ze nu twee keer zoveel betalen.”

Wie ook zijn lesje heeft geleerd als ouder van dit grote kind is Zelensky. „Hij is aardig, aardiger dan ooit”, mompelde Trump. Ze hadden eens een vervelende ruzie gehad, maar nu was alles vergeven en vergeten. Zelensky had het moeilijk, hij wilde nu ook wel van die oorlog af, constateerde Trump. Hij zou het er nog eens met Poetin over hebben.

Toen brak het opmerkelijkste moment van de persconferentie aan. Myroslava Petsa, een reporter van de BBC, vroeg hem of hij Oekraïne bij de luchtverdediging meer kon helpen. Hij luisterde aandachtig en vroeg haar of haar man daar soldaat was. Dat bleek het geval. „Ik kan zien dat het u veel doet”, zei Trump. Hij zou nagaan of er nog Patriots beschikbaar waren, Amerika zelf en Israël hadden ze ook nodig.

Dit empathische kantje had ik niet eerder van Trump gezien. Rutte misschien wel? Het zou kunnen verklaren waarom hij al tien jaar bevriend met hem is.