De Grand Prix van Zandvoort vanuit de beruchte Tarzanbocht: ‘Als Verstappen die doorkomt, is de race beslist’

Het lijkt er lang op dat Giedo van der Garde gewoon gelijk krijgt. „Als Max Verstappen vanaf pole-position de eerste keer goed door de Tarzanbocht komt, dan is de race waarschijnlijk meteen beslist”, zo stelt de oud-Formule 1-coureur een paar uur voor de Grand Prix van Zandvoort.

De 38-jarige Nederlander ziet zijn 25-jarige landgenoot inderdaad zonder enig probleem door de eerste bocht gaan, en ziet hem tweeënhalf uur later ook als winnaar op dezelfde plek aan zijn ereronde beginnen. Het was de negende zege voor Verstappen op rij.

Toch maakten de regenbuien, de bandenwissels en de crashes het alles behalve ‘een gewone reguliere race’. Het verschil met de twee voorgaande, zeer zonnige Zandvoortse edities, was groot. Al was de winnaar voor de derde keer dezelfde.

De Tarzanbocht is één van de weinige constante factoren van het circuit dat dateert uit 1948. De bocht van 180 graden vlak na de start is één van de weinige plekken waar coureurs elkaar in Zandvoort kunnen inhalen.

Er doen verschillende verhalen de ronde over de herkomst van de naam. Het bekendste verhaal gaat over volkstuintjes, die voor de aanleg van het circuit moesten verdwijnen. Een zeer grote man met de bijnaam ‘Tarzan’ werd het gezicht van het verzet dat pas zou zijn gebroken toen de toenmalige burgemeester van Zandvoort beloofde dat hij naamgever van de bocht zou worden.

Er is vrijwel altijd iets te doen om de Tarzanbocht. En dat was zondag niet anders. De bocht én de regen waren dit keer de scherprechters van een Grand Prix die lange tijd zeer voorspelbaar leek, maar eindigde in een spectaculair waterballet. Waarbij Sergio Pérez een bijna zekere tweede plaats verspeelde met een schuiver van de natte baan naar het grind van de Tarzanbocht. De Mexicaanse ploeggenoot van Verstappen zag Fernando Alonso na 64 ronden voorbij schieten.

En opeens schoof de ene na de andere wagen in de stromende regen van de baan. Van de tribunes klonken massaal ‘oehs’ en ‘ahs’. De race kwam tot een voorlopig einde toen Guanyu Zhou met een harde klap tegen de boarding knalde. De wagen van de Chinees werd met een takelwagen uit de Tarzanbocht gehaald. Pérez en Zhou waren de grootste verliezers van de dag.

Een half uur lag de race stil vanwege de regen. Na de herstart – waarbij Verstappen opnieuw zonder problemen door de Tarzanbocht ging – kwam de zege van de Nederlandse wereldkampioen tijdens de laatste vijf ronden niet meer in gevaar.

Van alle kanten vierden de Nederlandse fans feest op de tribunes rondom de eerste iconische bocht van het circuit. Aan de ene kant was er een hossende menigte op de tribunes, en er pal tegenover staken de vip’s in de Paddock Club lachend hun biertjes de lucht in. Kort daarna zongen beide kanten met koning Willem-Alexander, koningin Máxima en kroonprinses Amalia het Wilhelmus mee met Verstappen.

Ultieme poging

Het gezicht van Pérez stond in het inmiddels opgeklaarde Zandvoort na de race op onweer. De nummer twee in de stand om het wereldkampioenschap moest een ultieme poging om zijn schuiver goed te maken bekopen met een tijdstraf. Hij zou voor de herstart met een te hoge snelheid door de pitstraat zijn gereden waardoor hij zelfs terugviel naar de vierde plaats achter Verstappen, Fernando Alonso en een zeer blije Pierre Gasly.

Onder het toeziend oog van oud-coureur Jacques Villeneuve (52) toonde Verstappen zich een meester in het nemen van de Tarzanbocht én van het rijden in de regen. „Verstappen is echt een klasse apart”, verzucht de wereldkampioen uit 1997.

De Canadees reed zelf nooit op het circuit van Zandvoort, maar hij heeft er wel scherpe jeugdherinneringen aan. Als klein jochie zag hij hoe zijn vader Gilles Villeneuve in 1979 vlak na de start met een lekke band stil kwam te staan in de Tarzanbocht en een wiel verloor. Einde race.

Villeneuve lacht als hij terugdenkt aan het voorval. „Ik zie het nog slechts in vlagen voor me”, zegt de oud-coureur voorafgaand aan de race. „Maar Tarzan ken ik nog wel. Die past heel goed bij dit circuit. Een beetje old school. Daar zie je het verschil tussen de verschillende racers. Het is een prachtige bocht die je in verschillende lijnen kunt nemen. Ik weet niet of je kunt stellen dat je er zoals Verstappen een Grand Prix kunt winnen, maar heel veel anderen hebben daar zeker een race verloren.”

Vol in de muur

De crash van Gilles Villeneuve hoort samen met ongelukken van Andrea de Cesaris (1981) en van de Fransman Rene Arnoux (1982) tot in het oog springende incidenten in de Tarzanbocht. Daar kan de knal tegen de muur van Zhou nu bij. En Van der Garde biecht op dat hij zich ooit in een LMP3-wagen vol in de muur boorde in de Tarzanbocht. „Het rem- en het gaspedaal zaten heel dicht bij elkaar waardoor ik onbedoeld gas bij gaf. Dus ik heb daar ook een race verloren.”

Maxime Bijmans kan de Tarzanbocht ook wel dromen. Vanaf de tribune ziet ze de coureurs 72 keer de bocht uitkomen die ze zelf talloze malen heeft genomen. Maar dan wel in een simulator in haar ‘racekamer’ op de 28ste verdieping van een Haagse appartementengebouw. Bijmans verdient haar geld als prof-simulatorracer „Het is een heerlijk stuk van het circuit. Na het lange rechte eind is het zaak dat je op het juiste moment remt, dan moet je accelereren, probeer je buitenom te passeren en ga je in een streep op de finish af”, legt de 26-jarige Bijmans voor de GP uit.

Lees ook de reportage vanuit Zandvoort: Formule 1 is ‘een mannenfeestje’ met veel gezuip en ‘lompe praat’

Een paar uur later haalt de Spanjaard Alonso exact op die manier in de 52ste ronde onder luid gejuich zijn landgenoot Carlos Sainz in.

Bijmans moet toegeven dat het voor de Formule 1-coureurs anders is om ‘in het echt’ de Tarzanbocht te ronden. Bijmans: „Ik kan in mijn simulator de schadeknop uitzetten.” Verstappen had dat voor 105.000 fans niet nodig. Zhou, het laatste slachtoffer van de bocht, wel.