Als chef humanitaire zaken bij de Verenigde Naties houdt het werk van Tom Fletcher (50) nooit op. Sinds zijn aantreden, in oktober, bezocht de Brit tijdens zijn eerste honderd dagen het front in Oekraïne, Soedan, Gaza en – slechts enkele dagen na de val van het Assad-regime – de nieuwe Syrische president Ahmed al-Sharaa.
De afgelopen weken sprak Fletcher zich uit tegen het alternatieve Amerikaanse-Israëlische hulpplan voor Gaza. Dat initiatief, deze week opgestart door de Gaza Humanitarian Foundation (GHF), moet volgens de Israëlische premier Benjamin Netanyahu de distributie van noodhulp overnemen van de VN en andere organisaties. Critici stellen dat Israël hulp zo inzet als wapen.
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data132978579-eaea9c.jpg|https://images.nrc.nl/coBzwWobd6NpVLFxMDDSJSym9iE=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data132978579-eaea9c.jpg|https://images.nrc.nl/XzTiqAyu0wAvEncwHilTpE2e9Z0=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data132978579-eaea9c.jpg)
Foto Lars van den Brink
Dinsdag ontstond chaos bij een distributiepunt van GHF in de stad Rafah toen duizenden mensen zich verdrongen om hulpgoederen te bemachtigen. In alle onrust, waarbij het Israëlische leger schoten loste, vielen vijftig gewonden en één dode, aldus het Palestijnse ministerie van Gezondheid. Woensdag plunderde een groep mensen een opslagplaats van het Wereldvoedselprogramma (WFP), ook daar vielen doden.
„De beste manier om plundering tegen te gaan”, zegt Fletcher, „is om Gaza te overspoelen met hulp. Want dat zal de prijs van een zak tarwe doen dalen van 400, 500 dollar naar normale prijzen. Dat is ook wat er gebeurde tijdens de periode van het staakt-het-vuren van begin dit jaar.”
Hoe ziet de humanitaire situatie in Gaza er momenteel uit?
„Volkomen wanhopig. Ik was er in januari, ongeveer halverwege de wapenstilstand, en collega’s lieten zien dat ze hun huizen niet meer konden vinden omdat er geen oriëntatiepunten meer overeind stonden. De mensen waren mager en de honden vet omdat ze zich te goed hadden gedaan aan de lijken.
„Vergeet niet dat we in dat stadium al twee weken aan voedsel hadden geleverd. Toch was de situatie volkomen wanhopig. De geur en het geluid van een humanitaire crisis op die schaal laten je nooit meer los. Nu is de situatie nog erger, want we hebben drie maanden lang geen hulp binnen kunnen krijgen.”
Lees ook
Lees ook: De hongersnood in Gaza treft vooral kinderen
Na grote internationale druk laten de Israëliërs sinds vorige week weer mondjesmaat hulp toe. Hoe gaat het daarmee?
„Het is een druppel op een gloeiende plaat. We proberen eerst babyvoeding te leveren, vanwege het vreselijke risico op ondervoeding bij baby’s. Maar daarnaast hebben we genoeg voedsel klaarliggen om alle burgers in Gaza drie of vier maanden te voeden. We hebben een plan en kunnen leveren, we hebben alleen toestemming nodig.”
Wat is er mis met de alternatieve Amerikaans-Israëlische hulpverlening?
„Die is niet onpartijdig en neutraal. Hulp wordt uitgedeeld op toegewezen plekken, terwijl er vrij verkeer van hulp nodig is door de gehele Gazastrook. Het risico bestaat dat de hulp wordt gemilitariseerd en dat het de verplaatsing en ontmenselijking van burgers in de hand werkt. We streven naar hulpverlening op basis van behoefte, niet op basis van militaire doelen.”
„Daarbij speelt dat als we hier een compromis sluiten, dat een precedent schept, en we straks ook compromissen moeten sluiten in Soedan, Oekraïne, Afghanistan en al die andere plekken waar we werken.”
De VN zal niet meedoen aan het alternatieve plan?
„Ik kan me dat op dit moment niet voorstellen. Er zit een enorme kloof tussen de principes van onafhankelijkheid en neutraliteit op basis waarvan we werken, en hun manier van opereren.”
Verwacht u dat Israël de VN straks helemaal verbiedt zelfstandig te opereren in Gaza?
„Dat zou je ze zelf moeten vragen. Maar ik vermoed dat ze liever iemand anders het werk zouden zien doen. Ze zijn erg kritisch over de rapportages die we schrijven. Iets dat ze vele malen bij mij hebben aangekaart. Maar die rapportages maken deel uit van ons mandaat.”
Israël zegt dat hulpgoederen van de VN in handen vallen van Hamas.
„We hebben zeer robuuste systemen om dat te voorkomen. We werken samen met lokale groepen, bakkerijen en gemeenschapskeukens die we vertrouwen. We willen zelf ook niet dat onze spullen in de buurt komen van Hamas, want dat ondermijnt onze geloofwaardigheid. David Satterfield, de Amerikaanse diplomaat die tot voor kort toezicht hield op dit werk, zei dat er heel weinig bewijs is van omleiding van hulp.
„Of Hamas nu en dan iets in handen krijgt via plunderaars of de markt? Ik verwacht van wel. Daarom moeten we onze procedures blijven aanscherpen.”
Hoe weet u dat Hamas niet tot de plunderaars behoort?
„Veel van de plunderingen vinden plaats rond de eerste tien kilometer van de toegangsweg vanaf de grensovergang bij Kerem Shalom. Daar opereren veel bendes. Dieper Gaza in komen ze niet, omdat Hamas hun aanwezigheid daar niet tolereert.”
„Wat er nu ook gebeurt, is dat wanneer onze vrachtwagens bij de distributiecentra aankomen, mensen zo wanhopig op zoek zijn naar voedsel dat ze zelf de wagens uitladen. Dat is een gevolg van het feit dat mensen honger lijden.”
Eerder deze maand hield u een toespraak voor de VN-Veiligheidsraad, waarin u de vraag stelde wat we toekomstige generaties kunnen vertellen wat er gedaan is om de gruweldaad, waarvan we dagelijks getuige zijn in Gaza, te stoppen. Hoe onconventioneel was die toespraak?
„Het was de fermste toespraak die ik tot nu toe heb gegeven. Ik was me heel bewust dat wat ik zei meer aandacht zou trekken en dus woog ik mijn woorden heel zorgvuldig. Het is niet iets wat je elke dag kunt doen.
„Ik heb het gevoel dat we momenteel wereldwijd leven in een soort van tijdperk van onverschilligheid en straffeloosheid.Het is onderdeel van de baan om dat aan de kaak te stellen.”
Onverschilligheid die wereldwijd leidt tot enorme bezuinigingen op internationale hulp. U vertelt over de effecten daarvan in blogs en video’s op sociale media.
„Ja, wereldwijd hebben 307 miljoen mensen dit jaar humanitaire hulp nodig, realistisch gezien kunnen we waarschijnlijk slechts de helft van die mensen bereiken. We zijn als een brandweerwagen die van brandhaard naar brandhaard moet rijden, maar niet genoeg water aan boord heeft. En de brandweerauto wordt ook nog eens beschoten. Vorig jaar was het dodelijkste jaar ooit om humanitaire hulpverlener te zijn.”
Lees ook
Lees ook: Experts kritisch op plannen Klever: ‘Snijden in ontwikkelingshulp kan onbedoelde neveneffecten hebben’
