Piepkleine mieren hebben soms grote invloed op een ecosysteem. Dat schreef een internationaal biologenteam vorige week in Science. De invasie van een uitheemse mierensoort zette een cascade aan effecten in gang in een wildpark in Kenia. De uitkomst was dat bomen er verdwenen en dat leeuwen er nu vooral buffels eten.
Eenzelfde effect bleek eerder al in het park Yellowstone in de VS. Daar leidde de herintroductie van wolven ertoe dat rivieren hun natuurlijke loop hernamen. Herten durfden zich namelijk opeens niet meer in de open dalen te vertonen, waardoor daar weer bos kon gaan groeien, wat ervoor zorgde dat de bodem veranderde, enzovoort. Een filmje daarover (‘How wolves change rivers’) ging in 2014 viraal. Het veroorzaakte veel discussie: klopte dit wel? Ja, stelden ecologen – het proces was hooguit te simpel voorgesteld. De herintroductie van de wolven was echt de trigger, en de veranderende rivierloop echt de uitkomst, maar er waren véél meer tussenliggende schakels dan alleen de herten en hun begrazing.
Complex
Dergelijke kettingreacties zijn nauwelijks tot in detail uitgeplozen, schrijven de Amerikaanse, Keniaanse, Canadese, Britse en Argentijnse biologen nu in Science. Maar ze zijn wel heel relevant. Want om natuurgebieden en hun soorten effectief te kunnen beschermen, moeten we veel meer weten over hun onderlinge relaties. Vaak zijn die complex en nog deels onbegrepen.
Neem het Keniaanse natuurgebied Ol Pejeta. Dat bestaat uit savanne met acaciabomen. De acacia’s leven nauw samen met inheemse acaciamieren. Die mieren eten van de acacianectar en wonen in verdikkingen van hun doorns. In ruil daarvoor beschermen de mieren de acacia’s tegen begrazing door olifanten. Hoe dat precies werkt is nog niet duidelijk, maar eerder onderzoek liet zien dat olifanten nauwelijks van acacia’s eten als daar acaciamieren in wonen, en ze letterlijk platgrazen in hun afwezigheid.
Maar in de afgelopen twintig jaar heeft een uitheemse miersoort het gebied overgenomen. Het gaat om de glimmende dikkop, uit Azië. Die heeft in hoog tempo de acaciamieren verdreven uit grote delen van Kenia. De invasieve mieren concurreren niet alleen met de acaciamieren om voedsel, maar doden ze ook en eten hun eieren en larven op.
Alerte en snelle renners
En de glimmende dikkoppen doen niets voor de acacia’s. Olifanten kunnen daardoor hun gang gaan: in recente jaren vernielden ze vijf tot zeven keer zoveel acacia’s als in gebieden mét acaciamieren. Zo verdwenen de bomen in Ol Pejeta uit het landschap. Leeuwen vinden er nu nauwelijks dekking meer. Dat maakt met name het jagen op zebra’s veel moeilijker: zebra’s zijn alerte en snelle renners, die nu gemakkelijker kunnen ontsnappen.
Leeuwen kunnen ook andere dieren eten, bijvoorbeeld Afrikaanse buffels. Die zijn minder snel en alert, en daarom is dus geen dekking nodig om ze te kunnen aanvallen. Maar buffels zijn wel veel gevaarlijker en lastiger te doden. Daarom aten de leeuwen liever zebra’s. Maar nu, in het nieuwe open landschap, kunnen ze niet anders. Sinds 2003 steeg het aandeel buffel in hun dieet van 0 naar 42 procent en daalde het aandeel zebra van 67 naar 42 procent.
Hoe dat weer verder doorwerkt, hebben de biologen nog niet onderzocht. Maar in elk geval verdient verstoring van basale ecologische relaties volgens hen wereldwijd veel meer aandacht.
Het is de grote angst van veel politici en bestuurders: kan Europa de concurrentiestrijd met de VS en China nog wel aan? In deze aflevering onderzoeken Maarten en Marike niet alleen in hoeverre die zorgen terecht zijn, maar ook wat Europa moet doen om zijn positie in de wereldeconomie te versterken. Moeten wij meedoen aan industriepolitiek? Aan protectionisme? Hoe zorgen we dat jonge bedrijven meer risico’s kunnen nemen, en niet zomaar naar Amerika vertrekken? Oftewel: hoe zorgen we voor meer innovatie in Europa? En wordt het niet (eindelijk) eens tijd voor een echte gemeenschappelijke markt?
Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via [email protected].
Morgen is het Black Friday, de dag waarop we dat ene product zo goedkoop mogelijk op de kop kunnen tikken. Maar is dat wel zo? Economieredacteur Timo Nijssen zocht uit hoe consumenten verleid – en soms zelfs misleid – worden met zogenaamd hoge kortingen.
Het is half december 2022 en Jair Bolsonaro heeft haast. Over twee weken zal Luiz Ignácio ‘Lula’ da Silva – de sociaal-democraat die hem twee maanden eerder nipt verslagen heeft – beëdigd worden in de hoofdstad Brasília. Maar de rechts-populist heeft zijn verkiezingsnederlaag nog op geen enkele manier toegegeven, laat staan dat hij zijn aartsrivaal heeft gefeliciteerd.
Dat kan hij ook niet. Bolsonaro heeft zijn achterban al ruim voor de verkiezingen voorgehouden dat deze bij zijn verlies ‘gestolen’ zouden zijn via gesjoemel met de stemcomputers. De Kiesraad en het Hooggerechtshof zijn daar echter niet in meegegaan en houden de jonge Braziliaanse democratie deze turbulente weken ferm overeind. De tijd om de uitslag nog te verwerpen begint, kortom, nu echt te dringen voor oud-legerkapitein Bolsonaro en zijn vertrouwelingen.
De afgelopen twee jaar werd al veel bekend over Bolsonaro’s pogingen om zich in extremis nog vast te klampen aan de macht. Het meer dan achthonderd pagina’s tellende onderzoeksrapport dat de Federale Politie dinsdag openbaar maakte, verschaft niettemin enkele schokkende nieuwe details over de staatsgreep die eind 2022 tot op het hoogste politieke en militaire niveau beraamd werd in het grootste land van Zuid-Amerika.
Meerdere kopstukken in de regering zouden nauw betrokken zijn geweest bij dit complot. Van de toenmalige minister van Defensie, generaal Walter Braga Netto (tevens Bolsonaro’s running mate bij de verkiezingen), via oud-nationaal veiligheidsadviseur Augusto Heleno en oud-minister van Justitie en Openbare Veiligheid Anderson Torres tot Valdemar Costa Neto, hoofd van Bolsonaro’s Liberale Partij (PL).
Ontsnappingsplan
Aan hun samenzwering gaan maanden van heimelijke vergaderingen vooraf – ook met Bolsonaro zelf, in diens regeringspaleis. Zo wordt een ontsnappingsplan voor Bolsonaro voorbereid voor het geval alles misloopt, aldus het politieonderzoek, dat deels is gebaseerd op duizenden audio- en WhatsApp-berichten en in beslag genomen laptops.
Er zijn wapens en zelfs tanks beschikbaar voor moordaanslagen op politieke tegenstanders. Dit alles onder de codenaam ‘groene en gele dolk’, verwijzend naar de kleuren van de nationale vlag. Rond de woning van de bekende Hooggerechtshofrechter Alexandre de Moraes liggen schutters in positie om de door bolsonaristas diep gehate magistraat uit te schakelen. De defensieminister zou ook een plan hebben goedgekeurd om de pas gekozen president Lula te doden, door hem te vergiftigen dan wel te injecteren met dodelijke chemicaliën. Ook diens plaatsvervanger, vicepresident Geraldo Alck-min, staat op de dodenlijst.
Meerdere kopstukken in de regering zouden nauw betrokken zijn geweest bij het complot
Het draaiboek voor de coup ligt zodoende al weken klaar. En Bolsonaro zou er tot in detail tot op de hoogte van zijn geweest. De daadwerkelijke uitvoering hangt alleen nog op de uitvaardiging van een presidentieel decreet, dat moet dienen als startschot.
En juist op dat moment begint Bolsonaro te twijfelen.
Binnen de legertop heerst namelijk verdeeldheid. Een aantal hooggeplaatste militairen wil niet meewerken aan dit plan voor het omverwerpen van de relatief jonge democratie: tot 1985 heerste er 21 jaar een militaire dictatuur in Brazilië. Bolsonaro deinst er daarom voor terug om het decreet te tekenen. Alle plannen worden op het nippertje afgeblazen. Het moordcommando bij de privéwoning van hoge rechter De Moraes druipt af.
Lees ook
Magistraat die in zijn eenmansstrijd tegen nepnieuws machtige vijanden maakt – van Bolsonaro tot Musk
En eind december, aan de vooravond van de inauguratie van Lula, vertrekt Bolsonaro halsoverkop naar de Verenigde Staten. Zijn vertrouwelingen laat hij verdeeld en verward achter. Zijn opgehitste en woedende aanhang, die zich al maanden ophoudt in kampementen rondom legerkazernes en daar oproept tot een „militaire interventie”, voelt zich in de steek gelaten.
Opgehitste aanhang
Maar dan wordt het 8 januari 2023. Een week ná de zwaarbeveiligde maar soepel verlopen inauguratie van Lula da Silva. Duizenden woedende en uitzinnige bolsonaristas bestormen – in een echo van de Capitool-rellen van 6 januari 2021 in Washington – in Brasília het ‘Plein van de Drie Machten’. Daaraan zetelen zowel het presidentieel paleis als het Hooggerechtshof en Congres. Binnen richten de relschoppers vernielingen aan en filmen ze zichzelf terwijl ze kantoren bekladden of urineren. Bolsonaro blijft zich ook de weken daarna verschuilen in Florida.
De Federale Politie beveelt om Bolsonaro en 36 handlangers te vervolgen
Anders dan zijn grote politieke voorbeeld, de eerder deze maand herkozen Amerikaanse ex-president Donald Trump, weet de Braziliaanse justitie Bolsonaro wél verantwoordelijk te houden voor deze ophitsing. Hij wordt veroordeeld voor zijn leugencampagne over het „fraudegevoelige” Braziliaanse elektronische stemsysteem, waardoor hij tot 2030 geen gekozen ambt mag uitoefenen.
In haar dinsdag openbaar gemaakte rapport beveelt de Federale Politie aan nog veel verder te gaan. Samen met 36 handlangers, zo adviseert de Braziliaanse evenknie van de FBI, zou Bolsonaro vervolgd moeten worden voor een veronderstelde criminele samenzwering om de democratie omver te werpen. Het is nu aan procureur-generaal Paulo Gustavo Gonet om te besluiten of hij daadwerkelijk overgaat tot vervolging.
Aanval op de democratie
Met de nu onthulde bewijsmateriaal lijkt de kans daarop niet gering, zegt Danis Morais Santos, een politicoloog verbonden aan de Universiteit van Brasília. Volgens hem laat het rapport amper twijfel dat Bolsonaro en bondgenoten voorafgaand en na de verkiezingen een frontale aanval op de democratie voorbereidden. „We zagen dat eigenlijk al zijn hele regeerperiode, met zijn herhaaldelijke uithalen richting democratische instituties en de verspreiding van desinformatie en nepnieuws over het stemsysteem. Maar nu ligt er dit uitgebreide politierapport met bewijs dat er concrete plannen waren voor het omverwerpen van de macht. Dat geeft de juridische kracht die nodig is voor daadwerkelijke vervolging.”
Hoewel de aanklachten tegen Bolsonaro en handlangers overtuigend ogen, kan vervolging nog op de nodige weerstand stuiten. „We hebben te maken met hooggeplaatste militairen, onder wie de ex-president zelf, die een oud-legerkapitein is”, zegt Morais Santos. „Er zijn ex-ministers bij betrokken met een militaire achtergrond, die nu onderzocht worden door een democratisch instituut, in plaats van door een krijgsraad. In een gepolariseerd land als Brazilië, met een geschiedenis van een lange militaire dictatuur, kan dat risico’s opleveren.”
Lees ook
Terwijl het net zich rond hem sluit, mobiliseert Bolsonaro zijn aanhang
Bolsonaro loopt het risico 12 tot 28 jaar gevangenisstraf te krijgen, mocht hij veroordeeld worden. Een grote groep Brazilianen steunt de ex-president echter onvoorwaardelijk: zij vereren hem als een messias en geloven niet dat hij eerlijk de verkiezingen verloor. „Ik vermoed daarom dat het Hooggerechtshof rekening houdt met de politieke gevolgen van een mogelijke arrestatie van Bolsonaro, en wat voor maatschappelijke onrust dat teweeg kan brengen”, aldus Morais Santos.
Toen vorige week tijdens de G20-top, waarvan Lula gastheer was, het nieuws over het moordcomplot naar buiten kwam, reageerde de zittende president geschokt. „Ik leef nog, en daar heb ik geluk mee gehad. Het plan om mij en [vicepresident] Alckmin te vergiftigen is mislukt, we zijn er nog.”
Staat van beleg
Bolsonaro ontkent ondertussen alles en doet het politiedossier af als „een spannend en verzonnen fantasieverhaal’’. Er zou, volgens hem, slechts gesproken zijn over de mogelijkheid tot het afkondigen van een staat van beleg. Dit omdat zijn (door hem maandenlang opgehitste) aanhangers de verkiezingsnederlaag mogelijk niet wilden accepteren. Bolsonaro: „Een staatsgreep is iets heel ernstigs, daar moeten alle gewapende machten bij betrokken zijn. Anders is het geen coup. Niemand gaat een staatsgreep plegen met een gepensioneerde generaal en een handjevol militairen.”
Niemand gaat een staatsgreep plegen met een gepensioneerde generaal en een handjevol militairen
De verwachting is dat de procureur-generaal al in december zal besluiten of Bolsonaro en de anderen worden aangeklaagd. Een eventueel proces zal echter pas in 2025 kunnen plaatsvinden. Bolsonaro, wiens paspoort eerder dit jaar in beslag werd genomen, vraagt het Hooggerechtshof niettemin om naar de beëdiging van Trump, op 20 januari, te mogen reizen. Danis Morais Santos: „Zeker nu dit rapport er ligt, lijkt de kans dat hij daar toestemming voor krijgt, mij uitermate klein.”
Braziliaanse media meten de meest saillante details dezer dagen breed uit, maar de politicoloog betwijfelt of dit de ex-president veel steun kost. „Bolsonaro heeft een stabiele aanhang. Wat hij doet, zegt of waar hij van beschuldigd wordt, maakt niet zoveel uit. Ze steunen hem toch wel. Als Bolsonaro schuldig wordt bevonden, is dat voor hen alleen maar een bevestiging dat instituties als het Hooggerechtshof niet te vertrouwen zijn.”
