Conflict tussen Pakistan en India lijkt uitgedoofd, maar het gemis van een goede hotline was deze week goed merkbaar

Posted on May 10, 2025 by admin

Drie jaar geleden vuurde India per ongeluk een kruisvluchtwapen af in de richting van Pakistan. Het projectiel suisde op een hoogte van ruim twaalf kilometer met drie keer de geluidssnelheid het Pakistaanse luchtruim binnen om neer te komen bij de stad Mian Channu, zo’n vijfhonderd kilometer ten zuiden van de Pakistaanse hoofdstad Islamabad. Het projectiel, zo liet de Pakistaanse leiding weten, had geen lading, en er vielen geen gewonden.

Toch had het incident, dat volgens het Indiase ministerie van Defensie het gevolg was van een „storing” tijdens „routinematige onderhoudswerkzaamheden”, gemakkelijk consequenties kunnen hebben. Volgens de meeste experts was het per ongeluk afgevuurde wapen een Brahmos PJ-10 kruisraket, die kan worden uitgerust met een kernkop. In Islamabad had de lancering daarom gemakkelijk kunnen worden geïnterpeteerd als een nucleaire aanval. Een Pakistaanse overheidsfunctionaris vroeg zich tegenover persbureau Reuters af of het ongeluk betekende dat kernmacht India „in gereedheid gebrachte raketten heeft gericht op Pakistan, zonder voldoende veiligheidsmaatregelen of een command en control-systeem”. Het incident maakte bovendien nog iets anders duidelijk: de regeringsleiders van kernmachten India en Pakistan hebben geen direct communicatiekanaal om nucleaire escalatie in de kiem te kunnen smoren.

In de afgelopen week, toen het conflict tussen New Delhi en Pakistan in hoog tempo escaleerde, deed dit gemis aan een directe hotline zich ernstig voelen. In de nacht van vrijdag op zaterdag vielen er niet alleen doden door beschietingen over de Indiaas-Pakistaanse grens, maar voerden beide landen ook luchtaanvallen uit op strategische doelen diep in het achterland, zoals luchtmachtbases. In zulke omstandigheden was een verkeerde inschatting van de bedoelingen van de vijand snel gemaakt. Zaterdagmiddag lijkt het conflict afgekoeld met de bekendmaking van de Amerikaanse president Trump dat India en Pakistan een onmiddelijk staakt-het-vuren zijn overeengekomen.

Cuba-crisis

De eerste hotline was die tussen Washington en Moskou, en zag het leven na de Cuba-crisis van 1962. Terwijl de VS en de Sovjet-Unie balanceerden op de rand van een kernoorlog, duurde het twaalf uur voordat de Amerikanen het eerste codebericht van Sovjetleider Nikita Chroesjtsjev hadden ontcijferd en vertaald en voorgelegd aan de Amerikaanse president John F. Kennedy. Op dat moment was Chroesjtsjevs bericht van drieduizend woorden al achterhaald en hadden de Sovjets nieuwe eisen gesteld.

Om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen, tekenden de VS en de Sovjet-Unie in 1963 in Genève het Memorandum of Understanding Regarding the Establishment of a Direct Communications Line. De eerste hotline liep over de zeebodem van Washington naar Moskou via Kopenhagen, Stockholm en Helsinki, en was bedoeld voor het versturen van telexberichten. Als backup werd een radioverbinding via Tanger (Marokko) opgezet.

In 1971 werd een communicatielijn via satellietverbinding in gebruik genomen, in 1984 werd de hotline op voorstel van president Reagan geüpgraded met twee faxmachines. In 2007 werd de eerste computerverbinding opgezet, via zowel satellietverbinding als glasvezelkabel en kunnen Washington en Moskou met elkaar e-mailen en chatten, maar niet bellen. De rode telefoon op het presidentiële bureau is een verzinsel van Hollywood.

Directe lijn tussen commandanten

Ook aartsvijanden India en Pakistan hebben in het verleden pogingen ondernomen om de communicatie in crisistijd te vereenvoudigen. Na de Indo-Pakistaanse oorlog van 1971 werd er een directe lijn gelegd tussen de hoogste militaire commandanten in Islamabad en New Delhi. Deze hotline tussen de twee Directors General of Military Operations (DGMO) wordt wekelijks gebruikt, maar de communicatie wordt aan beide zijden met een broodnodige korrel zout genomen.

„Een belangrijk nadeel van de DGMO-hotline is dat vanwege het diepe onderlinge wantrouwen beide partijen niet altijd even transparant zijn geweest om informatie te delen tijdens crises”, schreef de denktank Basic vorig jaar na gesprekken tussen nucleaire experts in zowel India als Pakistan. „Bovendien zijn er zorgen dat de andere partij het DGMO-kanaal zou kunnen gebruiken voor misleiding.”

Ook een tweede Indiase-Pakistaanse hotline – tussen de beide ministeries van Buitenlandse Zaken – wordt door beide partijen niet voldoende vertrouwd. In een rapport over crisisbeheersing tussen beide landen deed Basic daarom de dringende aanbeveling om te komen tot een directe lijn tussen de regeringsleiders van beide landen. Toen er in 2019 schermutselingen uitbraken aan de Indiaas-Pakistaanse grens en er luchtaanvallen over en weer werden afgevuurd, belde de Pakistaanse ambassadeur in New Delhi met de mededeling dat de toenmalige Pakistaanse premier Imran Khan zo snel mogelijk wilde bellen met collega Narendra Modi, maar kreeg hij te horen dat de Indiase minister-president op dat late tijdstip niet bereikbaar was. „Het cruciale ontbrekende deel in de Indiaas-Pakistaanse veiligheidsarchitectuur is een formele hotline van leider tot leider”, constateerde Basic vorig jaar.

Gevaarlijk, gezien de dreigementen die de afgelopen week zijn uitgewisseld tussen India en Pakistan. Twee dagen geleden waarschuwde Pakistans minister van Defensie Khawaja Asif nog voor het risico van een kernoorlog. Afgelopen zaterdag meldden de Pakistaanse strijdkrachten dat de National Command Authority(NCA), het overheidsorgaan dat beslist over de inzet van nucleaire wapens, inmiddels bijeen was geroepen – een bericht dat defensieminister Asif enkele uren later weer ontkende. De ontkenning volgde na verschillende telefoontjes van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio. Daarna kwam het nieuws over een staakt-het-vuren dat onmiddellijk is ingegaan.

Pakistani in de stad Multan vieren zaterdag het staakt-het-vuren tussen Pakistan en India.

Foto Shahid Saeed Mirza / AFP

De eerste explosies worden al snel gemeld na het ingaan van de wapenstilstand India en Pakistan

admin
May 10, 2025
0

Een bestand is één ding, maar blijft het ook in stand?

Op zaterdagavond bij de beroemde India Gate, een triomfboog voor gesneuvelde Indiërs in de Eerste Wereldoorlog, is de 23-jarige Sathiik Raj sceptisch. Het is dan enkele uren nadat bekend is geworden dat Pakistan en India de wapens zullen neerleggen. De Amerikaanse president Donald Trump had de primeur. „Eerst zien dan geloven”, zegt Raj.

Hij krijgt al snel gelijk. Binnen enkele uren nadat het bestand op zaterdagmiddag is ingegaan worden explosies gemeld vanuit Kajsmir, de regio die in z’n geheel door India én Pakistan wordt geclaimd. „Wat is er in hemelsnaam gebeurd met het bestand?”, vraagt een lokale deelstaatminister, Omar Abdullah, zich af op X. Hij meldt dat er explosies zijn geweest in de stad Sriningar.

Dát er een bestand was, kwam voor de meesten onverwacht. Zo moest de verbazing zichtbaar indalen bij presentatoren van het journaal op NDTV. De Indiase zender was al ruim 72 uur vrijwel non-stop aan het uitzenden over het opgelaaide conflict met buurland Pakistan. „Er is een staakt-het-vuren? Vrede! Dat is alles wat we wilden”, constateerden ze verheugd terwijl ze kort daarvoor nog hadden vastgesteld dat India „Pakistan een les leert”.

Dat juist de VS een rol speelde bij het sluiten van de wapenstilstand, was onderdeel van de verbazing. Op donderdag had vice-premier JD Vance nog gezegd het conflict te zien als „niet onze zaak”. Wie welk aandeel had in de wapenstilstand moet de komende dagen duidelijk worden. Een Indiase regeringsbron zei tegen persbureau AFP dat het bestand tussen India en Pakistan rechtstreeks tussen de twee landen is overeengekomen. De Pakistaanse minister van Buitenlandse Zaken Ishaq Dar zei op nieuwszender Geo News dat naast de VS ook Saoedie-Arabië en Turkije een belangrijke rol hadden gespeeld. Hij bedankte alle landen die zich hadden ingespannen.

Het staakt-het-vuren dat Trump zaterdag wereldkundig maakte, was beperkt van inhoud. Er werd alleen afgesproken om de wapens neer te leggen. Een diplomatieke oplossing voor de langlopende ruzie tussen de buurlanden die escaleerde na een aanslag waarbij 26 toeristen werden omgebracht, is er nog niet. Maandag praten de partijen verder – over het delen van water uit de rivier Indus en over het al dan niet steunen van terroristen door Pakistan.

Arme mensen de dupe

Zaterdag voelde voor de 56-jarige Rathika als „erop of eronder”, zegt ze terwijl ze met boodschappen in de hand naar huis loopt vanaf de buurtwinkel in de wijk Jangpura, in het zuiden van hoofdstad New Delhi. „Er hing iets in de lucht – of misschien hoopte ik dat maar. Elke keer wakker worden en proberen in te schatten welke intenties de militairen nu weer hebben. Ik werd er onrustig van.”

Een vrouw van 25 uit het centrum zegt zaterdagmiddag te hopen „dat het schieten snel stopt” omdat altijd „gewone en arme mensen de dupe zijn”. Tegelijk vindt ze dat India in de komende onderhandelingen „niet te soft” moet zijn. „Pakistan moet niet over ons heenlopen – anders gebeurt zoiets als in Pahalgam weer”. Pahalgam is het bergdorp in het Indiase deel van Kasjmir waar op 22 april toeristen werden omgebracht. Getuigen vertelden later dat de mannen – vrouwen en kinderen werden ongemoeid gelaten – die geen Koranverzen uit het hoofd kenden, werden doodgeschoten. India beschuldigde Pakistan ervan achter de terreurgroep te zitten die de aanslag opeiste. Pakistan ontkende.

De vrouw van 25 bezocht zelf Pahalgam twee weken voordat de aanslag er plaatsvond. „Zo kwetsbaar zijn we dus, blijkbaar.” Dat voelt ook haar vriendin die haar dit weekend kwam opzoeken in New Delhi. „Ik vond het wel spannend om te reizen onder deze omstandigheden, eigenlijk. De hoofdstad is toch veel meer doelwit dan de stad waar ik woon, Bengaluru in het zuiden.”

Sathiik Raj verwachtte de afgelopen dagen niet dat de beschietingen ook de hoofdstad zouden bereiken. „Ik ben niet echt bang geweest dat Delhi geraakt zou worden, hoor”. De steden en militaire bases die te maken kregen met (grotendeels verijdelde) drone- en raket-aanvallen liggen meer richting de grens met Pakistan, in de deelstaten Punjab en Rajasthan en het Indiase deel van Kasjmir. „Ik heb daar wel heel veel beelden van gezien”, gaat Raj verder. „Op sociale media, zo heb ik het meeste nieuws over de militaire operaties gevolgd. Er zijn een paar accounts die geverifieerde informatie verspreiden. Maar het is wel opletten, er werd ook veel nepnieuws gedeeld – door accounts die ons willen laten geloven dat de Pakistaanse krijgsmachten India telkens verslaan en onze militaire bases verwoestten.”

Kinderen in een trein met vluchtelingen uit het grensgebied in de buurt van de stad Jammu.

Foto Money SHARMA / AFP

Aan het einde van de avond zegt de Indiase minister van Buitenlandse Zaken Vikrak Misri in een persconferentie dat India „gepast” zal antwoorden op het schenden van het bestand.

Nooit eerder waren de Nederlandse vrouwen zo superieur in een grote ronde als in de Vuelta

admin
May 10, 2025
0

In de stromende regen wacht Demi Vollering geduldig tot de steilste meters van de 10,3 kilometer lange Alto de Cotobello aanbreken. Dan, op 800 meter van de finish, demarreert ze, haar drie overgebleven concurrenten achterlatend. Met haar tweede etappezege verzekert de 28-jarige renster van FDJ-Suez zich van de eindoverwinning in de Vuelta Feminina.

Achter haar komen de Zwitserse Marlen Reusser en Anna van der Breggen als nummers twee en drie over de streep. Nuchter en met een lichte bibber van de kou in haar stem staat Vollering na haar tweede Vuelta-zege op rij de NOS te woord. „Wat dit met me doet? Niet zoveel. Het is gewoon weer een mooie wedstrijd op mijn palmares erbij.”

De zevendaagse Spaanse rittenkoers werd deze week van begin tot eind gedomineerd door Nederlandse vrouwen. Nooit eerder werden alle etappes in een van de drie grote rondes (Tour, Giro en Vuelta) gewonnen door rensters uit één land, tot nu. Naast Vollering gingen ook Marianne Vos (tweemaal), Femke Gerritse en Anna van der Breggen met een zege aan de haal. Vos pakte daarnaast de groene puntentrui voor beste sprinter, Vollering het bergklassement.

Bovendien had ook de door Lidl-Trek gewonnen ploegentijdrit op de openingsdag een Nederlands tintje. Drie van de zes vrouwen in het team hadden een Nederlandse vlag achter hun naam. Ploegleider Jeroen Blijlevens had de avond ervoor gezegd dat Ellen van Dijk als eerste over de streep mocht komen om de eerste rode leiderstrui te pakken, en zo geschiedde.

Nog mondialer

De Nederlandse hegemonie roept de vraag op hoe het internationale vrouwenwielrennen nog mondialer kan worden. De laatste jaren professionaliseert de sport in rap tempo, met meer tv-tijd, meer sponsorgeld en de introductie van een minimumsalaris door internationale wielerbond UCI. Maar Nederland heeft als fietsland een voorsprong op veel andere landen en begeleidt talent al vanaf jonge leeftijd naar de top. 26 van de 146 vrouwen die de afgelopen week door Spanje reden, komen uit Nederland.

Tegelijk zou het te makkelijk zijn om alleen naar deze Vuelta te kijken. Zo ging de winst in de Ronde van Vlaanderen juist naar de Belgische Lotte Kopecky (Ronde van Vlaanderen), was Kimberly Le Court uit Mauritius de sterkste in Luik-Bastenaken-Luik en schreef de Franse Pauline Ferrand-Prévot Parijs-Roubaix op haar naam.

Op de Lagunas de Neila bewees Vollering opnieuw de beste klimster van het peloton te zijn

Het doet niets af aan de prestatie van Vollering, die in Spanje als favoriet aan de start stond. Het was de eerste keer dat ze met haar nieuwe ploeg FDJ-Suez deelnam aan een grote ronde. „Geen van deze meiden heeft ooit een leiderstrui hoeven verdedigen”, zei ze na de slotetappe over het optreden van haar ploeggenoten. Niet dat daar wat van te merken was: „Het team was zo sterk. We hebben ook vandaag weer de controle gehad over de koers.”

Grotere thema’s

De rode trui veroverde Vollering in de vijfde etappe, waar ze de finish boven op de Lagunas de Neila solo passeerde en opnieuw bewees de beste klimster van het peloton te zijn. Na afloop nam ze het op voor mensen die kampen met mentale problemen, omdat iemand in haar eigen omgeving „door een zware periode” gaat. Het kenmerkt de topsporter Vollering, die haar positie graag benut voor het aankaarten van grotere thema’s. Vorige maand deed ze dat ook al na haar derde plek in Luik-Bastenaken-Luik. Toen sprak ze openlijk over de invloed van haar menstruatiecyclus op haar prestatie.

Een dag voor de rit naar Lagunas de Neila had Anna van der Breggen nog de indruk gewekt zich te kunnen mengen in de strijd om de rode trui. In de slotfase sprong ze weg bij het peloton, om op de meet twaalf seconden tijd te winnen op Vollering. De 35-jarige renster van SD Worx keerde dit seizoen na drie jaar afwezigheid terug in het peloton. De afgelopen jaren was ze bij SD Worx ploegleider geweest van Vollering, wat na de aankondiging van haar rentree de gemoederen flink bezighield. Ze kende immers alle data van Vollering, en zou precies weten waar de zwaktes van haar concurrent liggen.

Sneller dan verwacht reed Van der Breggen dit voorjaar weer met de besten mee bergop. Maar uitgerekend toen ze in de week van de Waalse klassiekers wilde pieken, werd ze ziek. Na haar zege van woensdag temperde ze meteen de verwachtingen voor de rit naar Lagunas de Neila: „Bergop zal het echt lastig zijn om voor het podium te gaan”.

Toch zette ze zich op de klim aan de kop van de groep, om zo in haar eigen tempo omhoog te kunnen fietsen. Toen Vollering demarreerde, besloot ze enkel op haar eigen cadans te letten en niet te reageren. De strategie leverde haar een derde plek op. Zaterdag herhaalde ze haar tactiek, met hetzelfde resultaat. „Ik wil nog meer kunnen spelen met het tempo in de lange beklimmingen. Het ging nu al goed, maar het moet nog beter”, vond ze met het oog op de grote rondes die nog gaan komen. Begin juli rijden de vrouwen de Giro d’Italia, vervolgens staat eind die maand de Tour de France op de kalender. Ook daar mikt Vollering op het eindklassement.