Een paar weken geleden werd bekend dat de wet zal worden uitgesteld. Een van de redenen was dat de Europese Commissie lang op zich had laten wachten met extra uitleg over hoe de wetgeving precies moet worden geïnterpreteerd.
De fractie van de Europese Volkspartij, waartoe ook het CDA, BBB en NSC behoren, stelt nu voor de wet nog later te laten ingaan. Ook zou de wet door een nieuwe uitzonderingsgrond minder streng moeten worden.
Al bijna twee jaar geleden werd de Europese Unie het eens over strengere wetgeving tegen ontbossing. Bedrijven die bijvoorbeeld koffie, soja of papier importeren, zouden voortaan zelf moeten onderzoeken of zij niet bijdragen aan ontbossing. Jaarlijks verdwijnt wereldwijd naar schatting 10 miljoen hectare bos.
Het was me weer even ontgaan maar in de cosmetica is het mode om je hele gezicht te laten glitteren en glimmen. Dat effect bereik je met glimmer, ofwel mica: een grondstof die door kinderen wordt gewonnen in primitieve mijnen in vooral India en op Madagaskar. Zeer ongezond en gevaarlijk werk. De kinderen krijgen van de giftige stof bijvoorbeeld ademhalingsmoeilijkheden. Ander werk zoeken zit er niet in want dat is er niet. Naar school gaan zit er al helemaal niet in.
Dat liet Natasja Gibbs zien in de laatste aflevering van haar vierdelige reeks Ketens (NPO 3). Hierin onderzocht ze de herkomst van luxeproducten en het leed wat daarachter schuilgaat. Je zag kinderen in holen in de grond kruipen om de mica bijeen te schrapen, afgewisseld met beelden van uitbundige influencers die make-up aanprijzen. Deskundigen vertelden erbij hoe slecht het werk voor de kinderen is. Een mica-boycot vonden ze niet wenselijk: dan zou je de minderjarige mijnwerkers beroven van hun inkomsten. Wat wel zou helpen is het verbeteren van de arbeidsomstandigheden en het verhogen van de lonen. Maar daarvoor ontbreekt de wil bij de cosmetica-industrie.
Eerder behandelde Gibbs in Ketens e-bikes (nikkelmijnen), ChatGPT (menselijke filters van gruwelijke content) en hair-extensions. De aflevering over de haarstukjes vond ik het meest aangrijpend. Echt haar wordt geoogst van echte mensen. Mensen die het slechter hebben dan degenen die er later mee rondlopen. Bijvoorbeeld Oeigoerse vrouwen die in Chinese concentratiekampen gedwongen geschoren worden.
Bijzonder aan Ketens is dat Gibbs zelf thuisbleef. Het journalistieke werk in de landen waar de producten vandaan komen, werd gedaan door correspondenten die daar wonen. In de aflevering over mica gebruikte ze veel beeldmateriaal van Terre des Hommes. Ik vroeg me zelfs af of die ontwikkelingsorganisatie had meebetaald aan de uitzending.
Programma’s over productieketens werken vanuit een harde tegenstelling die het goed doet op beeld: die tussen de luxe westerse levensstijl van schoonheid en overvloed, en de smerige afkomst van al die artikelen. Over het algemeen wil ik dat niet weten, niet echt, want dan voel ik me somber en machteloos. Ketens had echter als voordeel dat er producten worden behandeld die ik toevallig toch niet gebruik.
Tegengestelde types
John de Bever was zaalvoetballer en is een Brabantse zanger van het levenslied, maar hij is vooral beroemd van de populaire reality-serie De Bevers Verleggen Grenzen (RTL5). Deze draait om John en zijn echtgenoot Kees, die tevens zijn manager is – tegengestelde types die de hele tijd kibbelen. Ze vieren de verjaardag van Kees, hun vijftienjarige bruiloft, ze beginnen met een theatertournee. Dankzij het programma is Kees bijna even bekend als John, dus staat hij ook op het podium en hij maakt een feestlied met Patty Brard („Schudden met die billen/ Laat de panter in je vrij”).
RTL noemt het steevast „kibbelen” maar in feite is het eenrichtingsverkeer: John zit de hele tijd te klagen over Kees. Op hun trouwdag noemde John zijn echtgenoot bijvoorbeeld een „slavendrijver”: „Ik ben getrouwd en jij bent gelukkig.” Het is ongetwijfeld bedoeld voor het komisch effect, en om wat drama in de serie te krijgen, maar het voelt ongemakkelijk. Alsof je op visite bent bij een echtgenoot die onder de plak zit en het bezoek als uitlaatklep gebruikt. Je gaat je toch afvragen: is die John wel zo een gemoedelijke man als hij lijkt? Hij herhaalt ook alles drie keer. Arme Kees.
Ik blijk trouwens toch mica te gebruiken – het zit in mijn tandpasta.
„Schandalig” vindt de Amerikaanse president Joe Biden de arrestatiebevelen van het Internationaal Strafhof (ICC) tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en de voormalige minister van Defensie Yoav Gallant. Dat zegt hij donderdag in een korte verklaring. Donderdag heeft het ICC arrestatiebevelen uitgevaardigd tegen de Israëlische politici, op grond van verdenkingen van een serie oorlogsmisdaden tijdens de Israëlische belegering van Gaza.
Biden hekelt het bevel en stelt dat Israël en Hamas niet met elkaar vergeleken kunnen worden, maar vindt dat het ICC dat wel doet. Het ICC vaardigde donderdag ook een arrestatiebevel uit tegen Hamas-leider Mohammed al-Masri, beter bekend onder de naam Mohammed Deif. Dat vanwege zijn verantwoordelijkheid voor de terreuraanval van Hamas op Israël in oktober vorig jaar. Het is onzeker of Deif nog leeft.
Netanyahu, Gallant en Deif kunnen met de bevelen gearresteerd worden zodra zij zich op grondgebied bevinden van landen die zich bij het ICC hebben aangesloten. Nederland gaf donderdag aan het arrestatiebevel uit te zullen voeren. Israël en de Verenigde Staten erkennen de juridische macht van het Strafhof niet. Formeel gezien kunnen hun burgers daardoor niet berecht worden door het Internationaal Strafhof. Maar het ICC verwierp die redenering, omdat de vermeende oorlogsmisdaden werden gepleegd in Palestina, dat de jurisdictie van het strafhof wel accepteert.
Woensdag hebben de Verenigde Staten nog een veto uitgesproken over een resolutie van de VN-veiligheidsraad voor een staakt-het-vuren in Gaza, omdat er niet genoeg nadruk zou liggen op onmiddellijke vrijlating van gijzelaars in Gaza. Het was de vierde keer dat de VS een voorstel over een bestand in Gaza blokkeerden sinds het uitbreken van het huidige conflict op 7 oktober 2023, ondanks meerdere oproepen van het Witte Huis om burgerdoden te voorkomen en meer humanitaire hulp toe te laten voor de Palestijnen in Gaza.
Goedemorgen en welkom in het economieblog van vrijdag 22 november! We beginnen de dag met een bondig nieuwsoverzicht.
Alphabet, het moederbedrijf van Google, boekte donderdag verliezen op de beurs in New York. Het techbedrijf sloot 5 procent lager. Beleggers reageerden op het nieuws dat het Amerikaanse ministerie van Justitie de machtspositie van Google op wil breken door onder meer de populaire browser Chrome te verkopen.
De voorzitter van de Amerikaanse beurswaakhond Gary Gensler heeft aangekondigd op 20 januari op te stappen. Dat is de dag van de inauguratie van Donald Trump als nieuwe president van de Verenigde Staten. Het vertrek van Gensler, die werkte aan de regulering van cryptomarkten, maakt de weg vrij voor een nieuwe door Donald Trump benoemde toezichthouder. Trump liet tijdens zijn campagne al weten dat hij niets moest hebben van de regulatieagenda van Gensler.
Nieuws uit eigen land dan. De huizenprijzen zijn afgelopen maand gestegen – alweer. In oktober waren koopwoningen 0,8 procent duurder dan in september. Vergeleken met oktober vorig jaar bedroeg de stijging 11,5 procent, zo blijkt uit cijfers van CBS en het Kadaster.
Een royaltynieuwtje tot slot. De kroning van Charles kostte de Britse belastingbetaler zo’n 72 miljoen pond (ruim 86 miljoen euro), zo staat in een Brits overheidsrapport. De kroning, die anderhalf jaar geleden plaatsvond, was een koopje vergeleken met de begrafenis van Charles’ moeder, Koningin Elizabeth II. Haar uitvaart kostte met 162 miljoen pond namelijk bijna twee keer zoveel.
Het economieblog van gisteren is hier terug te lezen. Als je ons wilt laten weten wat je van het economieblog – sinds september in de lucht – vindt, dan horen we dat graag in deze enquête.