De moord op verzekeraarstopman Brian Thompson komt hard aan in de VS: ‘Een vreselijk verlies voor de gezondheidszorg’

In een blauw pak liep Brian Thompson op woensdag door een relatief rustige straat in midtown Manhattan. Thompson woonde in Minneapolis, maar de bestuursvoorzitter van UnitedHealthcare, een van de grootste zorgverzekeraars in de Verenigde Staten, was in New York voor een jaarlijkse beleggersbijeenkomst. Daar werd hij beschoten. Beveiligingsbeelden laten zien dat de schutter door bleef schieten toen Thompson naar voren op de grond viel. Een getuige zocht dekking, meldt NBC News. Een kwartier later overleed Thompson in het ziekenhuis.

De gemaskerde schutter, die zich eerst lopend en daarna per e-bike uit de voeten maakte richting Central Park, was donderdagmiddag nog altijd op de vlucht. Het motief van de moordaanslag is vooralsnog onduidelijk. Volgens The New York Times stonden op de hulzen de woorden ‘delay’ en ‘deny’, een mogelijke verwijzing naar de praktijken van zorgverzekeraars bij het afwijzen van claims van patiënten, aldus de krant. Tv-zender ABC News meldt verder dat de detectives die zich met de zaak bezighouden niet denken te maken te hebben met een professionele schutter.

De vrouw van de topman, Paulette Thompson, zei tegen NBC dat er eerder „enkele bedreigingen waren geweest”. Het is onduidelijk wat die inhielden. „Eigenlijk weet ik het niet”. zei ze. „Ik weet alleen dat hij zei dat er mensen waren die hem bedreigden.” De politie zegt dat het waarschijnlijk om een „gerichte aanval” gaat.

Brian Robert Thompson werd op 10 juli 1974 geboren op het platteland van de Amerikaanse staat Iowa, schrijft The New York Times. Na een studie business, administration and accounting aan de Universiteit van Iowa begon Thompson in 1997 bij accountingbedrijf PwC. In 2004 kwam hij bij UnitedHealth Group te werken, een beursgenoteerd verzekeringsbedrijf met in 2023 een omzet van ruim 350 miljard euro. Uit onderzoek van The Wall Street Journal bleek eerder dit jaar dat UnitedHealth op grote schaal verzekerden van dubieuze diagnoses voorzag, soms ook buiten artsen en patiënten om, om op die manier hogere zorgvergoedingen van de federale overheid te kunnen krijgen. UnitedHealth Group bestrijdt de bevindingen van de krant.

De slimste

In meer dan twintig jaar klom Thompson op tot bestuursvoorzitter van UnitedHealthcare, de tak van UnitedHealth Group die zich bezighoudt met zorgverzekeringen. Hij gaf sinds april 2021 leiding aan ongeveer 140.000 mensen.

Onder collega’s stond hij bekend als ‘BT’. „Hij was de slimste persoon in de kamer, zonder irritant te zijn”, zegt Steve Nelson, de voormalig bestuursvoorzitter van UnitedHealthcare, tegen The New York Times. „Hij maakte vaak grapjes over zichzelf”, zegt Nelson over Thompsons zelfspot. Volgens Matt Burns, die jaren voor Thompson werkte, zorgde de bescheiden achtergrond van de topman ervoor dat hij open en benaderbaar was, ook nadat hij in een leidinggevende functie was getreden.

In een verklaring schrijft UnitedHealth Group „diep bedroefd en geschokt te zijn door het overlijden van onze dierbare vriend en collega”. Amerikaans dagblad The Minnesota Star Tribune beschrijft het sombere beeld van sneeuwbuien rond de bedrijfsvlaggen die bij het hoofdkantoor van UnitedHealthcare in Minnetonka halfstok hangen. Thompson woonde met zijn twee zonen en vrouw dicht bij dat kantoor.

Tim Walz, de Democratische gouverneur van Minnesota, waar Minnetonka ligt, noemt de dood van de topman „een verschrikkelijk verlies voor het bedrijfsleven en de gezondheidszorg in Minnesota”. Michael Ha, een analist voor zakenbank Baird die op woensdag bij de beleggersbijeenkomst was, sprak van een „zeer donkere dag voor de hele gezondheidszorg”. Hij beschreef Thompson als een „slimme, getalenteerde leider, zeer gerespecteerd, met een mooie toekomst in de gezondheidszorg”.


De Nederlandse industrie is van plan minder te verduurzamen voor 2030

De industrie is minder ambitieus geworden in haar eigen verduurzamingsplannen dan twee jaar geleden. Eerder was de industrie nog van plan 7 megaton CO2-uitstoot meer te reduceren in 2030. Dat komt neer op 3 procentpunt van de totale 55 procent die Nederland in 2030 minder moet uitstoten ten opzichte van 1990. Dat blijkt uit een analyse van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL).

De industrie moet volgens het Klimaatakkoord in 2030 24,5 megaton CO2 minder uitstoten dan in 2021. Twee jaar geleden telden de eigen plannen van de industrie op tot 26 megaton. Inmiddels komen de plannen uit op 19 megaton. Een precieze verklaring daarvoor heeft het PBL niet. Er lijken minder voorstellen voor CO2-opslag in de plannen te staan en ook gaan meer bedrijven synthetische brandstoffen produceren. Dat laatste leidt weliswaar tot meer CO2-uitstoot in de industrie, maar draagt wel bij aan het verduurzamen van vrachtwagens, vliegtuigen en schepen.

Veel van de vergroeningsplannen zijn echter nog in de beginfase. Het is „onzeker” of ze nog voor 2030 „gerealiseerd kunnen worden”, schrijft het planbureau. Ook leunt een groot deel van de plannen op de ondergrondse opslag van CO2 en op de toepassing van waterstof, waarvan zeer de vraag is of er in 2030 genoeg van beschikbaar is. Grootschalig gebruik van waterstof als energiedrager is nog ver weg, en er zijn nog weinig investeringsbeslissingen genomen voor waterstoffabrieken.

Ondertussen tellen de plannen van de industrie op tot een vraag van zeker 11 GW aan groene (duurzaam opgewekte) waterstof in 2030. Dat dat zal lukken, noemt PBL „onrealistisch”. In een eerdere studie ging het planbureau dit jaar uit van 1,5 GW aan capaciteit die beschikbaar zal zijn in 2030.

Bovendien neemt het risico op vertrek van Nederlandse industriebedrijven toe, door onzekerheid over de rol van de overheid in de energietransitie. Zo zijn de plannen van de industrie afhankelijk van beschikbare infrastructuur, zoals een verzwaarde aansluiting op het elektriciteitsnet of toegang tot groene waterstof. Er ontbreekt ondertussen een ‘businesscase’ voor veel bedrijven, ziet PBL: groen produceren is simpelweg stukken duurder, en het is maar de vraag of afnemers bereid zijn die prijs te betalen.

Steeds minder tijd

De verduurzaming van de industrie loopt spaak. Er blijft steeds minder tijd over om op stoom te komen voor 2030. En problemen die al langer speelden, worden „urgenter”, schrijft PBL. Zo zitten stikstofregels in de weg bij de aanbouw van nieuwe energieprojecten, is er te weinig fysieke ruimte in bijvoorbeeld de Rotterdamse haven voor verduurzamingsprojecten en vergroten de hoge Nederlandse elektriciteitsprijzen de financiële risico’s voor verduurzaming. Ook een trage vergunningenverlening zit projecten in de weg.

Lees ook

Verduurzaming vóór 2030 geen harde voorwaarde meer voor financiële steun industriebedrijven

De zestig fabrieken op het Limburgse bedrijventerrein Chemelot behoren  tot de grootste CO2-uitstoters in Nederland.

PBL analyseerde onder andere de verduurzamingsplannen van grote industriële uitstoters zoals het Limburgse Chemelot, de Rotterdamse haven en staalfabriek Tata Steel in IJmuiden. Die laatste stoot gemiddeld 7 procent van de totale Nederlandse CO2-uitstoot uit en wil over naar staal maken op basis van aardgas en waterstof, in plaats van op kolen. Over die plannen groeien de twijfels; vorige week maakte concurrent ArcelorMittal bekend nog totaal geen verdienmodel te zien in Europa voor ‘groen staal’ en de vergroeningsplannen voorlopig op pauze te zetten.

Als voorbeeld van projecten die stuklopen op bijvoorbeeld de hoge elektriciteitsprijs noemt het PBL een fabriek die van plastic grondstoffen voor de chemische industrie zou maken en een waterstoffabriek in de regio Rotterdam-Moerdijk. Deze zijn uitgesteld als gevolg van de hoge (netwerk)kosten voor elektriciteit, maakt PBL op uit de plannen. Met name in Zeeland en West-Brabant is ondertussen sprake van capaciteitsproblemen bij de overheden die vergunningen voor projecten moeten verlenen.

Op het terrein van Chemelot staat een investeringsbeslissing in een groot waterstofproject onder druk als gevolg van wat het PBL een ‘kip-ei-probleem’ noemt: netbeheerders gaan pas het stroomnet uitbreiden als ze zeker weten dat de industrie de stroomcapaciteit gaat gebruiken, maar de industrie wil pas investeren als ze zeker weet dat de capaciteit er komt.

Bedrijven aarzelen om in Nederland te verduurzamen, schrijft PBL, en hun plannen sluiten niet aan op de „landelijke doelstellingen”. Het komt erop neer dat het ministerie van Klimaat en Groene Groei, onder leiding van Sophie Hermans (VVD), de impasse moet doorbreken. De minister moet „een aantal richtinggevende keuzes” maken, zoals bij welke industrie het elektriciteitsnet als eerste verzwaard wordt „ten koste van andere locaties”. Zo kan het ministerie „de industrie de gevraagde duidelijkheid geven over mogelijkheden op de lange termijn”.

Lees ook

Terwijl twee ministeries ruziën, raken de klimaatdoelen steeds verder uit zicht

Kunstmestfabriek van Yara in Zeeuws-Vlaanderen. Het chemische bedrijf is een grootverbruiker van energie.


Inspectie stelde onterechte eis aan inmiddels failliete recycler

Het was de vijfde plasticrecycler die dit jaar failliet ging. Maar anders dan bij de eerste vier was bij Vinylrecycling uit Lelystad ruzie met de toezichthouder Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) de oorzaak, en niet dat de zaken niet liepen.

Nu hoopt Vinylrecycling op een doorstart, gesterkt door een uitspraak die de Raad van State deze woensdag heeft gedaan. Die geeft het bedrijf deels gelijk in het conflict met ILT.

Vinylrecycling, dat eerder PVC Recycling Lelystad heette, handelt in fabriekresten van de kunststof pvc, zoals door productiefouten afgekeurde infuusbuizen. Het bedrijf vermaalt dit materiaal en exporteert dat naar bestemmingen buiten Europa. Daar worden er weer spullen van gemaakt, zoals regenlaarzen, riemen en buizen.

Dat was het businessmodel van het bedrijf, totdat de ILT in 2022 containers met pvc-maalgoed, bestemd voor de export, ging tegenhouden.

‘In wurggreep’

De toezichthouder hield de containers tegen omdat de administratie bij de zending niet op orde was; die moest bewijzen dat de containers geen afval bevatten, maar een grondstof, bestemd voor recycling. Bij dit soort export uit de Europese Unie gelden strenge regels, onder meer om verscheping van afval naar ontwikkelingslanden te voorkomen.

De ILT stelde na verloop van tijd nog een aanvullende eis. De toezichthouder wilde dat het ontvangende land expliciet zou verklaren het materiaal te zien als grondstof. Zo wilde de Inspectie voorkomen dat Nederland de containers onverhoopt op eigen kosten zou moeten terughalen.

Aan die eis kon het Lelystadse bedrijf onmogelijk voldoen, omdat landen niet gewend zijn om zulke verklaringen af te geven. De eis hield het bedrijf „in een wurggreep”, aldus directeur Huib van Gulik.

Na jarenlang touwtrekken vochten de ILT en de recycler de zaak deze zomer uit bij de Raad van State. Het bedrijf balanceerde op dat moment al op het randje van faillissement. Tijdens de zitting toonden de rechters zich al erg kritisch jegens de toezichthouder over de toestemming die uit verre landen zou moeten komen.

Slachtoffers

Medio november ging het bedrijf failliet, drie weken voor de uitspraak van de Raad van State. Die luidt dat de ILT de containers wél mocht weren omdat de administratie niet op orde was. Maar er was géén juridische basis om die verklaring van ontvangende landen te eisen.

Lees ook

Onderhandelingen wereldwijd plasticakkoord (vooralsnog) mislukt

Arme mensen in het Indiase Jammu zoeken naar recyclebaar materiaal op vuilnishopen.Channi Anand/AP Photo/

De ruzie lijkt nu alleen maar slachtoffers te kennen. Niet alleen zijn er schuldeisers, maar ook het milieu is de dupe. Vinylrecycling was de enige grootschalige pvc-recyclaar in Nederland. Het verwerkte jaarlijks 20.000 tot 30.000 ton fabrieksuitval die vermoedelijk anders in de verbrandingsoven zou komen.

Directeur Van Gulik heeft nu hoop op een doorstart, zegt hij. „We zijn druk aan het zoeken naar partijen die ons eventueel willen overnemen. Een aantal partijen zijn geïnteresseerd.”

Concurrentie

Bij de andere vier kunststofrecyclers die dit jaar in Nederland omvielen, speelde concurrentie met goedkope nieuwe fossiele plastics een grote rol. Dat was minder het geval bij Vinylrecycling. „Dat is het voordeel van werken met fabrieksuitval”, zegt Van Gullik. „De fabrieken moeten er toch vanaf. Krijgen wij minder voor ons maalgoed, dan mogen wij ook goedkoper inkopen.”

In reactie op de uitspraak van de Raad van State onderstreept de ILT dat ze terecht de containers weerde vanwege de gebrekkige administratie. Over de onterechte gestelde extra eis schrijft een woordvoerder: „Wij gaan dit nog verder uitzoeken”. Later op de dag komt de ILT met een uitgebreidere reactie.

De rechter heeft een afkoelingsperiode ingesteld van drie maanden. Daardoor heeft de curator in het faillissement nog twee maanden om een doorstart te onderzoeken.


Aandelenkoersen Zuid-Koreaanse bedrijven gedaald, hypotheekrente naar verwachting verder omlaag

Mail de redactie

Ziet u een taalfout of een feitelijke onjuistheid?

U kunt ons met dit formulier daarover informeren, dat stellen wij zeer op prijs. Berichten over andere zaken dan taalfouten of feitelijke onjuistheden worden niet gelezen.

Om dit formulier te kunnen verzenden moet Javascript aan staan in uw browser.

Maximaal 120 woorden a.u.b.

Vul je naam in

Ontknoping in Uruguay: voegt Nederland zich bij het verzet tegen een handelsdeal met Zuid-Amerika?

Frankrijk, Polen, Friesland: overal in Europa steekt verzet tegen een groot EU-handelsverdrag de kop op. Nog altijd hopen sommige onderhandelaars dat de Europese Unie vrijdag een veelomvattend akkoord bereikt met Argentinië, Bolivia, Brazilië, Paraguay en Uruguay over lagere importheffingen en minder controles ter bevordering van de onderlinge handel. Maar het zal er tot het laatst om spannen, mede door grote twijfels uit Nederland.

Dat laatste doet in Brussel wenkbrauwen fronsen. Traditioneel behoren Nederlandse kabinetten internationaal tot de grootste aanhangers van minimale handelsbarrières, maar in de huidige coalitie wordt daar verschillend over gedacht. Een Kamermeerderheid stemde dinsdag tegen het verdrag, onder meer door tegenstemmen van PVV, NSC en BBB. Van de coalitiepartijen is alleen de VVD enthousiast over het verdrag.

Officieel heeft het kabinet nog geen positie ingenomen zolang er geen eindtekst op tafel ligt, maar andere landen valt op dat Nederland zich in EU-vergaderingen over het akkoord sceptisch opstelt. Daarbij verwijst minister van Handel Reinette Klever (PVV) naar de kritiek in de Kamer, al menen andere landen dat ook het kabinet zelf binnenskamers kritischer klinkt dan voorheen.

Die houding kan ertoe leiden dat Nederland zich aansluit bij uitgesproken tegenstanders als Frankrijk en Polen. Samen met andere landen zouden zij een groep kunnen vormen die groot genoeg is om de Europese Commissie, die de onderhandelingen namens de EU voert, na het tekenen terug te fluiten. Voorstanders van een deal zien het gefrustreerd aan. „Jullie waren toch het land van de vrijhandel?”, aldus een diplomaat uit een andere EU-lidstaat.

Auto’s en biefstuk

Het akkoord tussen EU en Mercosur, het Zuid-Amerikaanse landenblok, is de uitkomst van 25 jaar onderhandelen. Die gesprekken kunnen deze week op een top in Uruguay uitmonden in een definitieve deal.

Hoe ongewis ook, als het verdrag er komt, bevinden 450 miljoen Europeanen en 260 miljoen Zuid-Amerikanen zich in één klap in dezelfde vrijhandelszone. Hun bedrijven kunnen voortaan exporteren zonder hoge heffingen, de markt is groter en de prijzen worden lager.

Duitse autobouwers en Zuid-Amerikaanse biefstukboeren behoren tot de grootste voorstanders van het verdrag. Zij lopen nu nog tegen hoge exporttarieven aan. Enthousiasme is er ook bij de Europese Commissie, het bestuur van de EU, die de handelsdeal als cruciaal ingrediënt ziet om de Europese economie uit het slop te trekken. In tijden van geopolitieke turbulentie heeft de EU volgens de Commissie nieuwe handelspartners extra hard nodig.

Opmerkelijk verbond

Boeren in de EU voeren het verzet tegen het akkoord aan. Hoewel wijn- en kaasmakers profiteren van betere toegang tot de Zuid-Amerikaanse markt, vrezen Franse rundvleesboeren en Poolse kippenboeren juist dat ze onder de voet worden gelopen. Ze krijgen inmiddels steun van de Franse president Emmanuel Macron en de Poolse premier Donald Tusk, beiden geconfronteerd met oplaaiende boerenprotesten in eigen land.

Macron, Tusk en de boeren spreken van oneerlijke concurrentie, omdat Zuid-Amerikaanse landen andere milieuregels en dierenwelzijnsstandaarden hanteren. Op dit thema sluiten boeren en milieubeweging een opmerkelijk verbond. Activisten vrezen onder meer voor verdere aantasting van het Amazonegebied als de veehouderij groeit dankzij het akkoord.

Vraag is of die gevolgen echt zo groot zullen zijn. De tarieven verdwijnen, maar de EU hanteert straks wel een streng maximum aan de buitengrens: slechts 1,5 procent van de rundvlees- en pluimveeconsumptie in de EU mag uit de Mercosur-landen komen. Onderzoekers van de London School of Economics noemden de impact van de deal al in 2020 vrij beperkt. Dat zou ook gelden voor milieuschade; ze wijzen erop dat de veesector in Zuid-Amerika in recente jaren groeide, terwijl de ontbossing in het Amazonegebied afnam.

Lees ook

Is EU-akkoord Bolsonaro-bestendig?

President van Argentinië Mauro Macri (r) en president van Brazilië Jair Bolsonaro op de Mercosur-top, woensdag 17 juli.

Eerdere handelsdeals hadden vaak kleinere gevolgen dan verwacht. Canadese boeren hoopten te profiteren van het vergelijkbare CETA-verdrag met de EU, maar klagen inmiddels dat Europese kwaliteitsregels een barrière voor hen blijven vormen. Critici van het akkoord stellen dat ondermaatse producten uit Mercosur-landen ondanks zulke regels toch zullen worden geëxporteerd. Zo kan Brazilië volgens een recent rapport niet garanderen dat er geen verboden groeihormonen zitten in Braziliaanse biefstuk voor Europa.

Ballen tonen

BBB-leider Caroline van der Plas riep het kabinet twee weken geleden in een Kamerdebat op „ballen te tonen” en het Mercosur-akkoord te blokkeren. In Friesland vormde de BBB al met succes een verbond met de Partij voor de Dieren om het handelsverdrag als provincie af te wijzen. Een meerderheid van de Tweede kamer nam vorig jaar – vóór de verkiezingen – een motie aan die opriep tegen het verdrag te stemmen, met steun van PVV, BBB en Pieter Omtzigt.

De nieuwe Europese Commissie is er veel aan gelegen toch een akkoord te sluiten. Nagedacht wordt over een compensatiefonds voor de verliezers van het akkoord, maar ‘Mercosur’ moet wel doorgaan. Het schrappen van de landbouw uit het akkoord is geen optie, omdat het resultaat dan weinig oplevert voor Zuid-Amerika.

Om de Brusselse volharding te duiden, wijzen betrokkenen op de noodzaak de banden met Zuid-Amerika te verstevigen. Het continent is niet alleen een grote afzetmarkt, maar zou ook deel kunnen uitmaken van de productieketens van Europese bedrijven. Bovendien is er een geopolitiek belang: in de Zuid-Amerikaanse bodem zitten veel zeldzame grondstoffen, waarvoor de EU liever niet bij China wil aankloppen.

Haast is geboden, zeggen voorstanders. Anders verliest Europa straks ook de slag om de Zuid-Amerikaanse consument van China.


Het duurste huis van de VS kan zomaar onder water lopen

Je moet er 295 miljoen dollar voor neertellen. En dan krijg je waarschijnlijk ook nog eens natte voeten (om het zacht uit te drukken).

Het duurste huis te koop in de Verenigde Staten, schrijft The Guardian, is een villa met twee gastverblijven (villa’s op zich) aan het strand in Naples, in Florida (een snelle webzoektocht van onze kant leverde inderdaad niet nóg duurdere woningen op in de VS die te koop staan). Op Zillow, een Amerikaanse Funda-achtige site, zie je de witte stranden, de palmbomen, de aanlegsteiger voor luxejachten en gelukkig zit er ook een afwasmachine in de keuken, lezen we.

Er is één probleempje: de klimaatrisico’s. Op Zillow staan de risico’s, in kaart gebracht door het bedrijf First Street, opgesomd. Overstromingsrisico: zwaar. Wind: extreem. Hitte: extreem. De risico’s op brand of op slechte luchtkwaliteit zijn wel laag.

Misschien is die slechte klimaatscore een reden voor het feit dat het complex al sinds februari te koop staat. De bedreiging van deze „privé-oase” (Zillow) aan het strand door extreem weer, zo schrijft The Guardian, is de laatste jaren wel duidelijk geworden. Alleen al de laatste twee jaar troffen vijf orkanen de westelijke flank van Florida. Zie hier beelden van de orkaanschade in Naples : straten en gebouwen liepen onder, huizen raakten beschadigd. De kans op orkanen neemt sterk toe door opwarming van de Golf van Mexico.

Opstalverzekeringen in Florida worden – niet verbazend – almaar duurder, sommige verzekeraars trekken weg uit de staat. Maar toch nog even, hier nog een filmpje dat huis in Naples – en zie jezelf zitten op die stoelen, direct aan je eigen strand.

Liveblog
Economieblog


Bestuurder Russische bank pleit voor actiever optreden centrale bank


Stress op de markten over Frankrijk blijft beperkt

Even een korte update over Frankrijk. De politieke onzekerheid in het land uitte zich vandaag niet in extreme stress op de financiële markten.

De Franse regering kan de komende dagen zomaar vallen, mogelijk morgen al. De radicaal-rechtse en linkse oppositiepartijen, die samen een meerderheid hebben, hebben moties van wantrouwen ingediend vanwege miljardenbezuinigingen die premier Michel Barnier voorstelt en die nodig zijn om de staatsschuld houdbaar te houden.

Frankrijk betaalde eind vorige week bijna 0,9 procentpunt méér rente op staatsobligaties dan Duitsland, het hoogste niveau sinds de eurocrisis van 2012. Dit renteverschil is dé stressindicator waar het gaat om de houdbaarheid van staatsschulden in de eurozone. Vandaag was dat renteverschil zo’n 0,85 procentpunt. Beleggers kijken nog éven de kat uit de boom.

Liveblog
Economieblog


Bestuurder Russische bank pleit voor actiever optreden centrale bank


Vadertje Vorst, mogen we een stabielere roebel?

Daar staat opeens, in de Russische zakenkrant RBC, een ingezonden brief aan Vadertje Vorst en Sneeuwmeisje, de Russische varianten op de Kerstman en zijn kleindochter. Het artikel is geschreven door Dmitri Pjanov, vice-voorzitter van de raad van bestuur van de bank VTB.

Pjanovs wens aan Vadertje Vorst: een stabielere roebel en en een betere aanpak door de Russische centrale bank van de hoge inflatie in Rusland, volgens een Engelstalige samenvatting van het stuk op de website Meduza.

De koers van de Russische roebel is de laatste tijd zeer volatiel. Vorige week moesten 113 roebels worden neergeteld voor één Amerikaanse dollar – de zwakste roebelkoers sinds februari 2022, toen Rusland zijn grootschalige oorlog tegen Oekraïne begon. Inmiddels is de roebelkoers wat aangetrokken, tot 106 roebel per dollar.

De zwakke en volatiele roebel is onder meer een gevolg van de nieuwste Amerikaanse financiële sancties, die buitenlandse transacties voor Russische bedrijven bemoeilijken. Pjanov ziet graag van Vadertje Vorst dat de Russische centrale bank pro-actiever is bij het stutten van de munt. Hij beschrijft volgens Meduza een moment van collectieve schok bij VTB. „We keken naar de wisselkoers (…) en waren verbijsterd – nog maar een paar maanden geleden was deze 90 roebel!”

Het lukt de centrale bank niet echt om de inflatie te beteugelen in Rusland, merkt Pjanov op. Het inflatiedoel is 4 à 4,5 procent op jaarbasis, de daadwerkelijke inflatie 8,5 à 9 procent.

De Russische inflatie is goeddeels het gevolg van de oorlogseconomie van Vladimir Poetin, zo legt econoom Janis Kluge uit in dit interessante interview van NRC-Ruslandcorrespondent Eva Cukier.

Liveblog
Economieblog


Tegenvaller voor Elon Musk, spanning in Franse politiek


Beijing slaat terug in chips-handelsoorlog met VS

China heeft „in principe” de export van de zeldzame metalen antimonium, gallium en germanium verboden naar de VS. Dit melden internationale persbureaus. De metalen worden gebruikt bij de productie van chips. China is niet de enige producent ervan, maar wel de grootste.

Het besluit uit Beijing wordt gezien als reactie op nieuwe maatregelen die het Amerikaanse ministerie van Handel maandag bekendmaakte tegen de Chinese chipindustrie. Washington legt de de export van onder meer chipmachinematerieel en software naar China aan banden.

Het zijn nieuwe stappen in de chip-handelsoorlog tussen de twee economische supermachten, vlak voordat Donald Trump in januari weer het Witte Huis betrekt. Al in 2023 legde China de uitvoer van gallium en germanium aan banden, door uitvoervergunningen te eisen. In 2024 kwam daar antimonium bij.

Gallium en germanium worden gebruikt in halfgeleiders, zonnepanelen en elektrische auto’s. Ze zijn een bijproduct bij de productie van zink en bauxiet, en kunnen ook worden gewonnen bij recycling van metalen. China levert 94 procent van al het gallium wereldwijd. Ook wat betreft germanium domineert China de markt, met een aandeel van 83 procent, aldus een EU-rapport.

„Er is geen wereldwijd tekort aan gallium of germanium”, schreef grondstoffenanalist Ewa Manthey van ING vorig jaar in een analyse. China domineert de productie van de twee metalen „niet omdat ze zeldzaam zijn, maar omdat het de productiekosten redelijk laag heeft weten te houden”, aldus Manthey.

Gallium wordt ook geleverd door Japan, Zuid-Korea en Rusland en de VS zelf. Canada, België en Rusland behoren tot de landen die germanium exporteren.

Antimonium wordt, behalve voor chips, ook gebruikt voor de productie van munitie en infraroodapparatuur. China is de grootste producent ervan, maar de Amerikanen hebben het ook zelf in huis en kunnen het van meerdere leveranciers betrekken.

Liveblog
Economieblog


Tegenvaller voor Elon Musk, spanning in Franse politiek


DPG verkoopt Deense kranten aan Noorse mediagroep

DPG Media, in Nederland uitgever van onder meer het AD, de Volkskrant, NU.nl en Qmusic, verkoopt zijn Deense kranten aan de Noorse mediagroep Amedia. Dat hebben het van oorsprong Belgische DPG en de Noorse koper deze dinsdag bekendgemaakt. Een koopsom is niet bekendgemaakt.

Behalve de conservatieve kwaliteitskrant Berlingske horen ook de weekendkrant Weekendavisen en de tabloid B.T. tot het nu verkochte pakket. DPG was er sinds 2014 eigenaar van.

De verkoop past in een trend dat Europese mediabedrijven zich meer concentreren op de eigen markt en regio, zei Jonathan Hendrickx, universitair hoofddocent mediastudies aan de Universiteit van Kopenhagen, eind vorige maand in NRC. Toen al werd verwacht dat DPG de kranten zou verkopen aan een Scandinavische partij.

Liveblog
Economieblog


Tegenvaller voor Elon Musk, spanning in Franse politiek