Ik heb nu 36 ongelezen boeken in huis die ik zelf heb gekocht; 35 Engelse en één Nederlandse. Ik wil zoveel mogelijk boeken hebben. Mijn moeder zegt wel eens dat ik ook naar de bibliotheek kan gaan en mij het geld kan besparen, maar ik wil alle boeken die ik lees graag zelf hebben. Ik wil later zo’n boekenkast hebben als in Belle en het Beest, helemaal tot aan het plafond, met zo’n rollende ladder.
Als ik mijn boekenstapel zie, schaam ik me helemaal niet, maar ben ik juist heel erg blij dat ik zoveel boeken heb, en nog zoveel te lezen heb.
Het lek in de virtuele werkomgeving van het Openbaar Ministerie is misbruikt door hackers. Daarom kan het mogelijk weken duren om het netwerk veilig te stellen en te verduidelijken óf en welke informatie is gestolen.
Dat blijkt uit een toespraak van Hans Moonen, directeur van IVOM, de ict-organisatie van het Openbaar Ministerie. Een opname van een korte interne toelichting van dinsdag is in handen van NRC. „We mogen en kunnen geen enkel risico lopen om weer met het internet te verbinden zónder dat we weten dat de actor uit ons netwerk is”, zegt Moonen daarin.
De Autoriteit Persoonsgegevens is telefonisch ingelicht over het eventuele datalek, vertellen Moonen en een andere OM-medewerker tijdens de digitale bijeenkomst voor IT-personeel. Ook heeft het Openbaar Ministerie aangifte gedaan van de computerhack op zijn systemen.
„Dat het groots en meeslepend is, is duidelijk”, vertelde Moonen de digitaal aanwezigen deze dinsdag. Groepen OM-medewerkers staan sinds vorige week woensdagavond „24 uur per dag aan” om de hack het hoofd te bieden.
Lees ook
Openbaar Ministerie is offline vanwege ernstige zorgen over ICT-beveiliging, datalek niet uitgesloten
Offline
Het OM ging donderdagavond 17 juli offline wegens grote zorgen over de beveiliging van haar digitale werkomgeving. In de software die het OM daarvoor gebruikt, Citrix Netscaler, zit een fout. Als hackers die uitbuiten, kunnen ze toegang krijgen tot die beveiligde systemen.
Het OM is woensdagavond 16 juli om 20.00 uur door het Nationaal Cybersecurity Centrum (NCSC) ingelicht over de kwetsbaarheid in Citrix, zegt Moonen. Aanleiding, zegt hij, was een „gerichte scan” van het NCSC naar de kwetsbaarheid in Citrix. Dat lek had het OM gedicht, zegt Moonen. „Desondanks zag het NCSC aanleiding om ons daarover te contacten.”
Vervolgonderzoek, dat de ernst van het lek duidelijk moest krijgen, duurde vervolgens te lang. Iedere minuut dat een hacker toegang heeft tot de interne systemen, kan schadelijk zijn. Moonen: „Het duurde zo lang tot we inzicht kregen in de compromittatie van onze omgevingen, dat we donderdagavond het besluit hebben genomen om de systemen af te koppelen.”
In de tijd dat het OM offline is, wordt het netwerk schoongeveegd. Naast de medewerkers hebben ook de hackers dan geen toegang meer
Uit de eerste resultaten van het interne onderzoek van dit weekend, bleek vervolgens dat hackers daadwerkelijk de systemen zijn binnengedrongen, zegt Moonen. „Op basis van die eerste scans is duidelijk geworden dat ook aan de binnenkant compromittatie heeft plaatsgevonden.”
Lees ook
Digitale werkomgeving Openbaar Ministerie nog steeds uit de lucht
In de tijd dat het OM offline is, wordt het hele netwerk systematisch schoongeveegd, terwijl de hackers geen informatie kunnen buitmaken. Dat kan weken duren, zegt Moonen. Hij telde vijftienhonderd computerservers binnen het OM – een automatische beveiligingsscan duurt volgens hem zo’n vier uur. „Dat is ook de aanleiding dat we gisteren hebben gecommuniceerd dat dit echt nog weken gaat duren.”
De kwetsbaarheid in Citrix Netscaler werd 17 juni bekend. Inmiddels is duidelijk dat de kwetsbaarheid al enkele dagen later uitgebuit kon worden. Een aanwezige werknemer vraagt hoeveel tijd er zat tussen de bekendmaking van het softwarelek, en het dichtzetten van het lek (‘patchen’). „Die informatie is bekend”, zegt de moderator van het gesprek, „maar delen wij op dit moment nog niet.”
De Franse minister van Cultuur, Rachida Dati, wordt vervolgd wegens verdenking van corruptie en machtsmisbruik. Onderzoeksrechters in Parijs hebben dinsdag besloten dat ze zich voor de rechter moet verantwoorden. Dat meldt de Franse krant Le Monde dinsdag.
De 59-jarige Dati was tussen 2007 en 2009 al minister van Justitie in de rechtse regering van president Nicolas Sarkozy. Ook heeft ze de ambitie uitgesproken om volgend jaar burgemeester van Parijs te worden.
Het onderzoek richt zich op betalingen die Dati tussen 2010 en 2012 zou hebben ontvangen van RNBV, het Nederlandse dochterbedrijf van Renault-Nissan. In totaal gaat het om zo’n 900.000 euro voor advieswerkzaamheden. Volgens justitie heeft zij die diensten nooit daadwerkelijk geleverd, maar in plaats daarvan gelobbyd voor het autoconcern.
In die periode was Dati zowel advocaat als lid van het Europees Parlement (2009–2019). Lobbyen is verboden voor Europarlementariërs. Dati ontkent alle aantijgingen en heeft meerdere – tot nu toe vergeefse – pogingen gedaan om de zaak via juridische weg te laten seponeren. Ze spreekt van valse beschuldigingen.
Carlos Ghosn
Naast Rachida Dati wordt ook voormalig Renault-Nissan-topman Carlos Ghosn (71) in de zaak genoemd. Hij wordt eveneens verdacht van corruptie en machtsmisbruik. Ghosn woont sinds eind 2019 in Libanon, nadat hij op spectaculaire wijze wist te ontsnappen uit Tokio, waar hij ruim een jaar vastzat op verdenking van financieel wangedrag. Hij werd destijds in een kist voor geluidsapparatuur het land uitgesmokkeld en met een privéjet naar Libanon gevlogen.
Ze hadden me weer in de val laten lopen. Het stuk kaas was te groot en dat ik de vorige keren niet eens in de buurt kwam bij die kaas, was ik alweer vergeten. ‘1 Progressive vs. 20 Far-Right Conservatives’ was de titel van de video. Klik. Anderhalf uur debatfastfood, anderhalf uur verbaal geweld als lege calorieën. Geen wereldbeeld veranderd, geen humeur verbeterd.
Jubilee heet het YouTubekanaal dat ergerporno tot kunst heeft verheven. Miljoenen mensen keken al naar eerdere video’s in hun ‘Surrounded’-serie: ‘1 Conservative vs. 20 Feminists’, ‘1 LGBTQ Activist vs. 25 Conservatives’, ‘1 Atheist vs. 25 Christians’, ‘Doctor Mike vs. 20 Antivaxxers’. Eén iemand omringd door tegenstanders, meestal een persoon met enige bekendheid, tegen twintig producten van de online schreeuwgeneratie. Het doel, volgens Jubilee, is gesprekken op gang brengen die ertoe doen en mensen samen te brengen door middel van gedeelde menselijkheid.
Prachtige ambitie, verschrikkelijke uitwerking, discutabel resultaat. In de nieuwste aflevering gaat dus één progressieveling, de linkse politiek commentator Mehdi Hasan (Brit van Indiase afkomst, genaturaliseerd Amerikaan) het debat aan met twintig conservatief-rechtse mensen, die niet ‘zomaar mensen’ blijken – sommigen hebben banden met extreemrechtse figuren. En ook niet ‘zomaar een beetje rechts’ – één man noemt zichzelf bulderlachend fascist, tot groot applaus van de anderen, en een ander wenst, terwijl hij terugloopt van de debattafel, Hasan terug naar zijn eigen land. Ah ja, díé gedeelde menselijkheid!
Geen idee had hij dat Jubilee dit soort mensen had uitgenodigd, zei Hasan, die op zijn minst de reputatie van het YouTube-kanaal een beetje had kunnen onderzoeken. Anders was hij wellicht niet gekomen. Dan is de vraag wat hij er wel deed, waarom mensen zoals hij graag ‘de ene’ willen zijn in dit vijandige concept. Daar moet een zekere ijdeltuiterij mee gemoeid zijn: is het niet dat jíj wel even degene denkt te zijn die mensen op andere ideeën brengt, dan wel dat jíj degene bent die de mensen die toch niet zullen veranderen onder de tafel lult. Het resultaat is dezelfde leegte.
Voor elke glimp van hoop, elke kleine baken van – relatieve – redelijkheid aan die Jubilee-tafel zijn er tien tenenkrommende onderonsjes, die voor niets meer zorgen dan views. Het internet op z’n internetst. Alles hangt aan die utopie dat alle problemen van de wereld opgelost kunnen worden als we maar op elk gebied de gulden middenweg vinden. Jubilee heeft nota bene óók een serie die ‘Middle Ground’ heet, waar voor- en tegenstanders van een kwestie elkaar proberen te vinden, nu wel in gelijke aantallen. Iets minder gedoemd te mislukken, maar wederom gebaseerd op die illusie dat als je je maar genoeg openstelt, maar genoeg water bij de wijn doet, je best hetzelfde over iets kan denken.
Maar ik wíl me niet voor elke mening openstellen. Niet als die mening raakt aan wie ik ben, hoe ik leef of mijn beeld van medemenselijkheid. Ik ga me als homo niet voor de clicks omringen met twintig mensen die vinden dat ik niet hetzelfde respect en dezelfde rechten verdien als zij. Ik zoek geen toenadering tot mensen die de genocide in Gaza bagatelliseren. Ik hoef me niet te laten overtuigen door mensen voor wie wetenschap een suggestie is en klimaatverandering een hoax. Onverzettelijkheid is ook een vorm van verzet.
Maar toch keek ik dus weer. En een volgende keer vast ook. Omdat ze bij Jubilee ondanks alle pretenties eenzelfde plekje in je brein kriebelen als Ex on the Beach; dat je even heel hard naar je scherm kunt schreeuwen: „Maar hoe kúnnen mensen zo zijn?”
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data95160982-09621b.jpg)
