De Libris Geschiedenis Prijs is dit jaar toegekend aan historicus Bas von Benda-Beckmann voor zijn boek Het kleedje voor Hitler. Dat heeft juryvoorzitter Gerdi Verbeet zondag bekendgemaakt in het VPRO-radioprogramma OVT.
De jury noemt het boek ‘een pageturner waarin de auteur gebruikmaakt van een grote rijkdom aan verrassende bronnen. Een boek dat laat zien dat de geschiedenis niet zwart-wit is en op meeslepende wijze een persoonlijke en grote geschiedenis met elkaar verweeft.’
Bas von Benda-Beckmann, kind van een Duitse vader en een Nederlandse moeder, beschrijft in Het kleedje voor Hitler in 672 pagina’s de geschiedenis van zijn eigen familie, die nauwe banden had met belangrijke nazi’s. Een tante van zijn vader was getrouwd met Alfred Jodl, een van de trouwste generaals van Adolf Hitler. Een andere tante was verliefd op een half-Joodse arts.
„Het knappe aan het boek is dat de schrijver niet alleen het verhaal van zijn bijzondere familie vertelt, maar ook steeds vragen stelt die dat verhaal overstijgen”, schreef de recensent van NRC, die het boek vijf ballen gaf. Zo vraagt Von Benda-Beckmann zich hardop af hoe hij zich zelf moet verhouden tot het nazi-verleden van zijn familie, bijvoorbeeld wanneer er commotie is rond het graf van zijn ‘tante Luise’ en haar echtgenoot Alfred Jodl.
Tegen NRC zei Von Benda-Beckmann daar eerder over: „Als historicus moet je altijd nadenken hoe je je verhoudt tot een onderwerp. Ik zag van tevoren: dit gaat alleen werken als ik daar op reflecteer, als ik transparant ben naar de lezer maar ook naar mezelf. Als je mensen persoonlijk kent, speelt dat altijd een rol bij hoe je ze waarneemt en interpreteert. Daar moet je iets mee.”
Bas von Benda-Beckmann (1976) schreef eerder onder meer Het Oranjehotel. Een Duitse gevangenis in Scheveningen, dat in 2020 de longlist van de Libris Geschiedenis Prijs haalde, en De Velser affaire. Een omstreden oorlogsgeschiedenis, dat in 2014 op de shortlist van de prijs stond.
Aan de prijs voor het beste historische boek is een bedrag van 20.000 euro verbonden. Andere genomineerden waren: Een adres. De geschiedenis van de Joodse onderduik van Michal Citroen, De bolle Gogh. Biografie van Jaap Cohen, De droom van Den Haag. De Haagse vredesconferenties en het ontstaan van een nieuwe wereldorde van Benjamin Duerr en De ontdekking van Insulinde. Op reis in Nederlands-Indië in de negentiende eeuw van Rick Honings.
De Libris Geschiedenis Prijs voor het beste geschiedenisboek werd dit jaar voor de achttiende keer uitgereikt. De prijs is een initiatief van Libris, het Rijksmuseum, het Nederlands Openluchtmuseum, de VPRO, Historisch Nieuwsblad en Trouw. Dit jaar dongen er 353 inzendingen van 43 uitgevers mee naar de prijs.
Lang werd het sciencefictionepos Dune (1965) van schrijver Frank Herbert gezien als te complex om te verfilmen, om over zijn latere Dune-boeken maar te zwijgen. De verfilming van David Lynch uit 1984 leek dat te bevestigen: plannen voor vervolgen gingen na het floppen van die versie meteen de ijskast in.
Veertig jaar later is Dune alsnog succesvol verfilmd en het is ook nog eens gelukt om er een film- en serie-franchise van de maken. Dat is te danken aan regisseur Denis Villeneuve. Hij bracht met Dune: Part One en het nog betere Part Two op intelligente en spectaculaire wijze Herberts bronmateriaal naar het scherm. De eerste film bracht in 2021 wereldwijd ruim 407 miljoen dollar op, de tweede werd een echte blockbuster en haalde 714 miljoen binnen. Er lijken ook veel Oscarnominaties aan te komen voor het tweede deel.
Dat er nu een tv-serie verschijnt die zich afspeelt in de wereld van Dune is op papier logisch: Hollywood wil zo veel mogelijk succesvolle ‘merken’ hebben die het grote publiek aanspreken. Dus naast films voor de bioscoop ook graag series voor de streamingdiensten. Er valt in het geval van Dune nog genoeg te uit te lichten: Herbert zelf schreef vijf vervolgen en zijn oudste zoon Brian Herbert breidt het Dune-universum samen met schrijver Kevin J. Anderson sinds 1999 uit met prequels en vervolgen. Een van die titels, Sisterhood of Dune, vormt de inspiratiebron voor de serie.
Het zesdelige Dune: Prophecy werd ontwikkeld onder titel Dune: The Sisterhood en speelt zich tienduizend jaar voor de films van Villeneuve af, ver voor de tijd van het messiaanse figuur Paul Atreides (gespeeld door Timothée Chalamet) van het adellijke Huis Atreides. De serie toont de opkomst van moederoverste Valya Harkonnen (Emily Watson) en haar zus Tula (Olivia Williams). Zij zullen de invloedrijke orde oprichten die later bekend wordt als de Bene Gesserit. Deze mysterieuze groep vrouwen, gehuld in zwarte gewaden, speelt een grote rol in de Dune-verhalen: ze hebben onder meer bovennatuurlijke krachten waardoor ze leugens herkennen.
Op de achtergrond spelen ze een grote rol in de vele machtsspelletjes die spelen tussen de verschillende machtige families die de planeten van Dune bevolken. Als leider probeert Valya de toekomst van de mensheid veilig te stellen met plannen voor de zeer lange termijn.
Lees ook
Niets is toeval in fenomenaal ‘Dune: Part Two’
Intriges
Meer dan de films focust de serie op paleisintriges. Showrunner Alison Schapker (Westworld, Altered Carbon) kon daarbij verder gaan dan de films. Dune: Prophecy doet daarom vrijwel meteen denken aan de fantasyserie Game of Thrones, ook van platform HBO Max. In de tweede aflevering wordt op Thrones-achtige wijze seks en plotuitleg gecombineerd, zij het op een ietwat knullige wijze. Ook het geweld wordt aangezet: in de eerste aflevering wordt al een kind vermoord.
Schapker vertelt tijdens een videogesprek met een groepje journalisten dat ze de boeken als gids gebruikte. „Die waren niet bang voor volwassen inhoud. We hadden dus ook niet het gevoel dat we onszelf op dat vlak beperkingen hoefden op te leggen.”
Een journalist vraagt later of het nog als een risico wordt gezien om een genreserie te maken waarin vrouwen het verhaal domineren. Nieuwe series in het Star Wars-universum die vrouwen en minderheden op de voorgrond zetten, krijgen bijna standaard te maken met haatcampagnes, zoals recent nog gebeurde met Star Wars: The Acolyte. „We zullen zien”, antwoordt Schapker. „Ik heb in elk geval nooit de boodschap gekregen dat het vrouwelijke aspect een risico zou zijn. Door de Bene Gesserit centraal te stellen in een serie, was het eigenlijk al duidelijk dat niemand daar moeite mee had. Maar als ik met mannen en vrouwen praat, komt vooral naar voren dat ze geïnteresseerd zijn in gelaagde personages. Ik schrijf graag over werelden waar allerlei mensen een stem hebben. Ze moeten driedimensionaal zijn.”
Jodhi May als Empress Natayla en Mark Strong als haar man Emperor Javicco Corrino.
Fans en reguliere kijkers
Het verhaal begint kort na een gewonnen oorlog tegen ‘denkende machines’ en een daaruit volgend verbod op geautomatiseerde technologie. Veel mensen kwamen als helden uit de strijd, maar de vader van Valya werd verbannen vanwege ‘lafheid’. Sindsdien is de naam van de familie Harkonnen beschadigd. Valya probeert op de achtergrond de geschiedenis te sturen. En dat is nog lang niet alles: de eerste aflevering van de serie vuurt veel informatie op de kijker af. De serie loopt daarmee het risico reguliere kijkers van zich te vervreemden. Schapker vertelt na een vraag van NRC over de lastige balans die ze moest zien te vinden tussen hoe ze de serie aantrekkelijk kon maken voor echte Dune-nerds aan de ene kant, en hoe aan de andere kant reguliere kijkers de serie ook zouden kunnen volgen zonder het verhaal te veel te versimpelen. „We willen een verhaal vertellen waar een fan zijn tanden in kan zetten”, zegt de showrunner. „Tegelijkertijd willen we een verhaal vertellen dat toegankelijk is. Je moet de wereld ontdekken door de ogen van personages. We probeerden niet te onduidelijk te zijn met onze dialogen. Maar tegelijkertijd probeerden we het bewust niet te versimpelen, dus men spreekt bijvoorbeeld wel op een manier die bij het Dune-universum past. Ik hoop dat er meerdere niveaus zijn waarop je van de serie kunt genieten.”
De gevaren van technologie hangen ook over Dune. Een relevant thema in tijden waarin een AI-chatbot als ChatGPT razendsnel gemeengoed geworden is. „Deze serie en Dune in het algemeen stelt veel vragen over de rol van technologie. In ons verhaal betaalden mensen een grote prijs door controle over te dragen aan kunstmatige intelligentie. Zeker in onze serie zie je de wederopbouw nadat de mensheid bijna uitgestorven was. Je ziet hoe ze de vraag stellen: wie moet de macht hebben, wie krijgt de controle? We merken elke dag dat de AI-ontwikkelingen razendsnel gaan.
„Dat zie ik ook als mijn kinderen bezig zijn met ChatGPT. We zijn ons denken op nieuwe manieren aan het uitbesteden. Zoals altijd met nieuwe technologie komt zoiets met veel kansen en met grote gevaren. Dune stelt zeer interessante vragen die helemaal passen bij het moment waarin we ons nu bevinden.”
Dune: Prophecy, nu op HBO Max (aflevering 1 van 6). Elke maandag een nieuwe aflevering.
Het NSC-schip voer al zonder kapitein, maar inmiddels springen ook de bemanningsleden overboord. Na het verlies van twee staatssecretarissen in precies twee weken tijd raakte NSC dinsdag ook nog eens twee parlementariërs kwijt. Kamerleden Rosanne Hertzberger en Femke Zeedijk kondigden na de wekelijkse fractievergadering dinsdag aan dat zij de Kamer zouden verlaten naar aanleiding van het vertrek van NSC-staatssecretaris Nora Achahbar afgelopen vrijdag. Zij vertrok naar eigen zeggen door „polariserende omgangsvormen”, volgens coalitiebronnen zouden vergaande, mogelijk racistische uitingen van bewindspersonen mede de aanleiding zijn geweest. Zelf heeft Achahbar nooit gezegd dat racisme de reden voor haar aftreden was.
Maar dat is wel hoe Hertzberger, die de pers toesprak op de NSC-gang in het Tweede Kamergebouw, het vertrek van Achahbar uitlegde. Volgens Hertzberger maakt het vertrek van Achahbar duidelijk dat „het in dit kabinet ernstig uit de hand loopt”, en dat het de afgelopen maanden „erger geworden [is]”. Volgens Hertzberger „moeten we helaas constateren dat bij meer partijen de remmen los zijn. Er worden volstrekt ongepaste uitspraken gedaan, zowel voor als achter de schermen van deze regering”. Hertzberger wees erop dat zij al langer haar twijfels uitte over de coalitie, vanwege „de aanhoudende neiging van de PVV om minderheden te beledigen, om te generaliseren, op te hitsen, extremistische tweets te plaatsen en het debat te ontregelen”.
Lees ook
NSC-Kamerleden Zeedijk en Hertzberger stappen op
Volgens Zeedijk geeft het vertrek van Achahbar, die van Marokkaanse komaf is, „het beeld alsof iemand met die achtergrond niet welkom is of niet zou kunnen functioneren in dit team”. Ze vervolgde: „Voor mij heeft discriminatie hiermee een gezicht gekregen. Dit heeft impact op iedereen in de samenleving in een vergelijkbare situatie. Ik mis de zelfreflectie van de minister-president en van het kabinet hierover.” Premier Dick Schoof zei in zijn persconferentie na het aftreden van Achahbar vrijdag vijftien keer dat „in de fracties en in het kabinet geen sprake was of is van racisme”.
Er worden volstrekt ongepaste uitspraken gedaan, zowel voor als achter de schermen van deze regering
NSC verliest in hoog tempo mensen, stuk voor stuk vanwege morele bezwaren en de slechte coalitieverhoudingen. Staatssecretaris Idsinga trad af op 1 november na een tweet van PVV-leider Wilders, waarin die eiste dat Idsinga zijn aandelenportefeuille zou openbaren. Achahbar vertrok twee weken later, op 15 november. Vier dagen daarna zijn Hertzberger en Zeedijk weg.
Ontkenningsfase
Intussen zit NSC ook al twee maanden zonder echte leider. Oprichter en fractievoorzitter Pieter Omtzigt zou dinsdag misschien terugkomen na een lange afwezigheid, maar hij bleef weg uit Den Haag. Zijn tijdelijke vervanger, Nicolien van Vroonhoven, heeft veel moeite in de belangrijke Kamerdebatten en worstelt zichtbaar met de crisissituatie in de partij. Ze leek dinsdagmiddag op de fractiegangen van NSC nog in de ontkenningsfase toen ze zei: „NSC is heel stabiel, daar twijfel ik geen moment aan.” En: „Een ding zeg ik je wel: er is goeie moed.”
Lees ook
Dat ‘powerwoman’ Achahbar als enige opstapte, verbaast Marokkaanse Nederlanders niets: ‘Racisme aankaarten is heel gevaarlijk’
Duidelijk was dat Van Vroonhoven ondanks alles kracht probeerde uit te stralen, en vertrouwen in de toekomst. Ze zei meerdere keren dat NSC „op volle kracht vooruit” gaat.
NSC moet nu de staatssecretarispost van Achahbar en de Kamerzetels van Hertzberger en Zeedijk opvullen. Geen probleem, denkt Van Vroonhoven: „De mensen op de kandidatenlijst staan te trappelen om te beginnen.” Een van hen is de afgetreden staatssecretaris Folkert Idsinga, die dinsdag aan NRC liet weten dat hij zijn Kamerzetel weer inneemt. Of hij een bron van stabiliteit zal zijn in de coalitie, is de vraag. Na zijn aftreden eiste hij op X dat Wilders sorry zou zeggen dat hij hem „voor de bus” had gegooid. Idsinga sloot af met: „You picked the wrong guy Geert.”
Wilders zelf had dinsdag geen behoefte om NSC verder te bespotten. Hij beklaagde zich over deze zoveelste tik voor de coalitie: „Ja, het gaat maar door.” Wanneer het ophoudt, volgens hem? „Wat mij betreft nu. […] Hopelijk [gebeurt dit] niet volgende week opnieuw.” Wilders hoopt „dat we nu de gelederen kunnen sluiten”.
BBB-leider Caroline van der Plas was harder. Zij vindt het „kwalijk” dat Zeedijk heeft gezegd dat „discriminatie een gezicht heeft gekregen”. Van der Plas zegt zich persoonlijk aangesproken te voelen, en heeft het idee dat ook haar bewindspersonen en Kamerleden worden neergezet als racistisch. Ze wijst erop dat na de ministerraad van vrijdag ook NSC-vicepremier Eddy van Hijum en Van Vroonhoven hebben geconcludeerd dat er geen sprake van racisme was. Maar haar kritiek beperkte zich tot de vertrekkende Kamerleden, met NSC zelf is het prettig samenwerken, vond Van der Plas.
Hoewel de coalitie voorlopig nog door wil, dringt de vraag zich op hoe de NSC-leden over de situatie denken. Aankomende zaterdag heeft NSC zijn ledencongres, waarbij ook over moties wordt gestemd. Een lakmoesproef voor het partijleiderschap dus, erkent ook Van Vroonhoven. „Daar zullen we het gesprek met de leden voeren”, zei ze dinsdag. „En daar zie ik echt naar uit.”
Duizend dagen na het begin van de grootschalige Russische invasie in Oekraïne gaat het internationale gesprek over de oorlog twee kanten op. Met de komst van Noord-Koreaanse militairen naar het front heeft de oorlog een nieuwe, onheilspellende mondiale dimensie gekregen. Tegelijk heeft de verkiezing van Donald Trump geleid tot gesprekken – voor en achter de schermen – over mogelijke onderhandelingen en vredesscenario’s.
De Oekraïense president Zelensky markeerde de duizendste oorlogsdag onder andere met een korte videoboodschap voor het Europees Parlement. Hij herhaalde zijn hoop dat de oorlog in 2025 tot een einde komt, maar waarschuwde dat Vladimir Poetin niet uit zichzelf vrede zal sluiten, maar tot een „rechtvaardige vrede” moet worden gedwongen. De afgelopen tijd neemt de druk op Kyiv om te onderhandelen toe, al heeft Rusland ongeveer 20 procent van het Oekraïense grondgebied bezet.
In zijn korte toespraak waarschuwde Zelensky ook dat de Noord-Korea méér militairen naar Rusland zou kunnen sturen. „Poetin heeft nu 11.000 Noord-Koreaanse militairen naar de Oekraïense grens gebracht, dat kunnen er 100.000 worden.”
‘Directe bedreiging’
Met de komst van Noord-Koreaanse militairen is het besef doorgedrongen dat Poetins oorlog vertakkingen heeft gekregen in de Indo-Pacific. Deelname van Noord-Korea werpt ook opnieuw vragen op over de rol van Iran en China. ,,Het gruwelijke feit is dat vier landen samenwerken”, zei NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte, al is ook hem niet altijd helemaal duidelijk hoe de coördinatie verloopt. Rutte nam dinsdag deel aan een vergadering van Europese ministers van defensie waar werd gesproken over mogelijkheden de steun aan Oekraïne uit te breiden.
De steun die Poetin ontvangt is niet gratis, onderstreepte Rutte tegenover journalisten. „Poetin moet daar voor betalen. Bijvoorbeeld door Noord-Korea rakettechnologie te leveren. Dat is een directe bedreiging, niet alleen voor ons, maar ook voor Zuid-Korea, voor Japan en zelfs voor het vasteland van de Verenigde Staten. Rusland compenseert Iran met geld, geld dat ten goede komt aan de Iraanse bondgenoten in het Midden Oosten en Iran in staat stelt te doen wat het doet. Er is dus een mondiaal effect.”
Rutte liet zich niet strikken voor bespiegelingen over onderhandelingen. „Laten we de ogen op bal houden”, zei hij. „We moeten geconcentreerd blijven en er alles aan doen om door te gaan Oekraïne te steunen zodat Oekraïne in staat is dat gevecht te voeren. En alle speculaties over wat daarna: er is maar één instantie die kan beslissen over onderhandelingen en dat is de huidige regering in Kyiv.”
Rutte vertelde de ministers dat de Europese defensie-industrie een impuls moet krijgen en dat Europese landen zich voorbereiden op defensie-uitgaven die hoger liggen dan de huidige NAVO-norm van 2 procent van het bruto binnenlands product.
Lees ook
Duizend dagen oorlog in Oekraïne in vijf grafieken en twee kaarten
Bufferzone
Over eventuele onderhandelingen wordt sinds de Amerikaanse verkiezingen honderduit gespeculeerd. Trumps beoogd vice-president JD Vance heeft geopperd de gevechten te bevriezen, langs de bestandslijn een bufferzone in te richten en Oekraïne voorlopig niet toe te laten tot de NAVO. Dergelijke scenario’s liggen moeilijk in Kyiv.
„We zullen onze soevereiniteit, onze veiligheid of de toekomst van Oekraïne niet verhandelen”, zei Zelensky dinsdag tijdens een toespraak voor het parlement in Kyiv. „We zullen het Oekraïense recht op zijn grondgebied niet opgeven. We zullen ook rationeel de rechten van onze staat garanderen. We moeten wijs handelen.”
Ook al zijn de plannen van de nieuwe Amerikaanse regering nog uiterst vaag, inmiddels is er in Europa een gesprek opgang gekomen over een Europese rol bij een bestand. Zo zei de Estse minister van Buitenlandse Zaken Margus Tsahkna tegen de Financial Times dat Europa bereid moet zijn om militairen in Oekraïne te stationeren ter ondersteuning van een vredesplan van Trump. Langs een eventuele bufferzone zou internationale vredesmacht gestationeerd moeten worden. In de VS is ook al geopperd dat Europa dat voor haar rekening moet nemen.
Eén variant is dat Oekraïne gesteund wordt door een coalition of the willing, onder aanvoering van Polen en de Joint Expeditionary Force, waartoe ook Nederland behoort. De JEF is een defensie-samenwerking van landen in Noord-Europa onder leiding van het VK, dat voorop liep in de militaire steun voor Oekraïne. Volgens Tsahkna zouden zich ook Frankrijk en Duitsland bij zo’n coalitie moeten aansluiten.
Atacms
Intussen escaleert de oorlog. Volgens nog onbevestigde Russische berichten zou Oekraïne een aantal Amerikaanse langeafstandsraketten hebben afgevuurd op doelen in Rusland. Rusland claimde dinsdag dat het vijf van de zes supersone kruisraketten had neergehaald in de regio Bryansk.
De inzet van langeafstandswapens in Rusland was lang een vurige wens van Oekraïne, maar werd door Biden uit vrees voor escalatie tegengehouden. Poetin beantwoordde mediaberichten over de vrijgave van de wapens met een aanpassing van de Russische nucleaire strategie. Formeel kan nu ook een aanval met conventionele wapens op Rusland een aanleiding zijn om nucleaire wapens in te zetten. Eerder kon dat ook al, maar alleen als het voortbestaan van Rusland in het geding was.
De Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock (Groenen) zei dat ze zich door Russisch nucleaire ‘dreigementen’ niet liet intimideren. „Poetin speelt met onze angst. Daar is hij niet 1.000 dagen geleden mee begonnen, maar in 2014. Duitsland maakte toen de fout zich te laten intimideren door die angst.”
Baerbock was in Warschau waar ministers van een aantal grote Europese landen overeenkwamen dat Europa als het gaat om de eigen veiligheid „groot moet handelen en denken”.
Lees ook
‘Er zijn genoeg signalen om hoopvol te zijn over wat Trump voor Oekraïne kan betekenen’
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data124448000-bdd92b.jpg|https://images.nrc.nl/tZWFKuibHXiKZy2rr6b3Kcqdq6Q=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data124448000-bdd92b.jpg|https://images.nrc.nl/IpnvRU1Uj-ZltPogOe7Nqjh0AAQ=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data124448000-bdd92b.jpg)
