De kisscam zag ik voor het eerst in New York tijdens een honkbalpotje van de Yankees en vond ik toen meteen tuttig, kinderachtig en superburgerlijk. Maar ik was duidelijk de enige. Het stadion genoot steeds met volle teugen als er twee obese Amerikanen in beeld kwamen die hun lippen onsmakelijk op die van de ander drukten. Je zag meteen dat het voor beiden lang geleden was.
Ik dacht dat dit puberale kisscamgereutel bij de VS hoorde, maar na het Coldplay-incidentje las ik dat het bij de Toppers ook al jaren een groot succes is. Nog een reden om daar niet naartoe te gaan.
Wel grappig dat het leven van dit duo Coldplay-fans in een seconde volkomen aan flarden is. Of juist niet. Misschien zijn ze wel opgelucht dat iedereen weet dat zij een setje zijn en kunnen ze thuis eindelijk opbreken. Daarbij zijn ze ook nog eens hun baan kwijt en dat lijkt me een opluchting. Als je bij een bedrijf werkt dat om deze reden niet verder met je wil dan mag je blij zijn dat je weg bent bij dit soort hypocriete fatsoensrakkers. Dus nu lekker op vakantie en vrolijk werken aan een nieuwe toekomst met wie en waar dan ook.
Wel interessant dat dit onbenullige incidentje afgelopen week meer aandacht kreeg dan de actuele gruwelbeelden uit Gaza waar de Israëliërs al een tijdje bezig zijn met een meedogenloze genocide die je van veel mensen geen genocide mag noemen. Waarom dat niet mag? Geen idee. Hoe moet je het dan noemen? Iets met Weight Watchers of anorexia?
De foto’s en de televisiebeelden spreken voor zich. Of is dit weer door Hamas verzonnen nepnieuws? Net als dat er Palestijnse jongetjes door soldaten dwars door hun testikels zijn geschoten. Een nieuwe manier van besnijden. Dit nieuws komt van artsen. Die verzinnen dat toch niet? Dokters die binnenkort ook van de honger zullen sterven.
Zo knap dat onze regering hier geen uitspraak over deed en dat de Kamer geen zin heeft om voor dit saaie gedoe terug te komen van vakantie. Sta je net lekker in de rij voor een bordje verse inktvis in een of ander mediterraan all-inclusivereservaat en dan belt er een muffe Nederlandse linkspoot of je naar huis wil komen om Netanyahu tot de orde te roepen. Alsof die naar je luistert.
Gelukkig is er inmiddels een spontaan lawaaiprotest vanuit de Nederlandse bevolking ontstaan. In de hal van het Amsterdamse CS. Rond etenstijd. Om het nog even extra duidelijk te maken. En als het een beetje meezit dan groeit deze club gestaag. Inmiddels is onze voortvarende premier Dickie Schoof zowaar wakker geschud. Volgens hem moet Netanyahu zijn koers wijzigen. Wijzigen? Stoppen met die oorlogsmisdaden en onmiddellijk die vrachtwagens met voedsel doorlaten.
En die luidruchtige protesten. Worden die binnenkort strafbaar? Zou zomaar kunnen. Ik las dat alle conducteurs van de NS een gummiknuppel krijgen. Misschien wel om de stationshal schoon te kunnen vegen. Mij verbaast niets meer.
Dit alles stond ik afgelopen week te bedenken in mijn dure Amsterdamse sportschool Saints & Stars waar ik me lange tijd drie keer per week heerlijk thuis voelde tussen allerlei tweedehands influencers en collega-BN’ers. Het heerlijke botoxvolk dat zichzelf enthousiast uit de naad stond te springen, terwijl er in de coulissen Filippijnse en Indonesische slaafjes klaarstonden om na afloop hun peperdure zweetdruppels van de apparaten te vegen.
Terwijl ik na afloop naar de ploeterende slaafjes keek stond ik met mijn grachtengordelcollega’s onder het genot van een havermelkcappuccino de sportschool te prijzen omdat die onderdak bood aan vluchtelingen. En niet alleen onderdak. Ook gezelligheid. De slaafjes sliepen namelijk met zijn allen in één bed.
Maar nu de sportschool door Het Parool meedogenloos ontmaskerd is, neem ik net als de rest onmiddellijk afstand van deze feodale club. Ik ga weer lekker terug naar mijn oude vertrouwde stek waar ik jaren gelukkig was met de kunstzinnige linkse elite van de hoofdstad. Waar dat is? Het zwembad van het Amstel Hotel.
