Soms weet je even niet wat te luisteren. Je bent je vaste podcasthosts zat, hebt geen zin om weer uren van je leven te investeren in een zinderende serie, maar wél wat tijd over en zin in een goed verhaal. Gelukkig zijn er dan podcasts als Radio Atlas, die de prachtigste documentaires en fictieverhalen van één aflevering wereldwijd opsporen en verzamelen, als een soort ‘curator goede verhalen’. Ik vind er vaak mijn toevlucht als ik het even niet meer weet, en raak er meermaals door geïnspireerd. Want wie zegt dat een audiodocumentaire niet 4 minuten kan duren, en volledig kan bestaan uit soundscape, zoals bij de aflevering ‘A Walk Through My Cūcū’s farm’? En wie zegt dat podcasts Nederlands of Engels gesproken moeten worden om ze te kunnen luisteren? Op de site van Radio Atlas zijn simpele video’s met ondertiteling geplaatst zodat je ook de Mexicaanse, Deense, of Keniaanse podcasts goed kunt volgen. Een prachtige manier om uit je podcastbubbel te komen. Toch liever Nederlandse verhalen? Stef Visjager viert met Parel Radio dit jaar een tienjarig jubileum van háár archief met de mooiste Nederlandse hoorspelen en documentaires.
Als een trofee wordt hij dinsdagavond de lucht in gehesen, de man van het doelpuntenrecord. Memphis Depay hangt nog in de armen van een plukje teamgenoten als buitenspeler Cody Gakpo hem van achteren om de middel slaat. Een paar centimeter tilt hij de aanvaller van het gras, dan laat hij hem weer zakken. Want Depay mag dan een halve kop kleiner zijn, door zijn brede lijf is hij bepaald niet licht.
Een ogenblik daarvoor heeft Depay zijn vijftigste doelpunt in het shirt van Oranje gemaakt, de treffer waar het al zo lang over ging. Het WK-kwalificatieduel van het Nederlands elftal tegen Malta wordt daarmee al snel zijn feestje, de avond dat de aanvaller van het Braziliaanse Corinthians op gelijke hoogte komt met Robin van Persie, de topscorer aller tijden van Oranje. Beide spelers behaalden die prestatie in 102 interlands.
Niet dat hij met dat record bezig was, wilde Depay de buitenwereld in aanloop naar de interland doen geloven. Het record was „niet het belangrijkst”, hij kwalificeerde zich liever met Nederland voor het WK van volgend jaar in Noord-Amerika, veinsde hij zaterdag voor de televisiecamera’s, nadat hij tegen Finland zijn 48ste doelpunt voor Oranje maakte. „Ik denk dat anderen het er meer over hebben dan ikzelf.”
Maar tegen Malta, een bescheiden voetbalnatie zonder bekende namen, blijkt uit alles hoezeer het record hem wél bezighoudt. En Depay niet alleen. Zeker in de eerste helft lijkt het soms alsof de héle ploeg bezig vooral probeert om hem vrij voor het doel te zetten. Alsof ze voor aanvang van de wedstrijd van bondscoach Ronald Koeman hebben gehoord dat niemand mag scoren, behalve Depay.
Missie geslaagd
De zon schijnt nog op het dak van de oosttribune als dat al voor het eerst gebeurt. Een doelpunt dat wordt ingeleid door een dribbel van middenvelder Justin Kluivert, die met zijn teen blijft haken achter de kuit van verdediger Juan Corbolan. Een licht gegeven strafschop, maar Depay maalt er niet om. Hij schiet hard en laag in de rechterhoek. Meteen raapt de aanvaller de bal uit het doel en rent hij naar de middenstip. Depay heeft haast, ook al zijn er nog 85 minuten te spelen.
Kort daarop schiet hij weer in beweging, als rechtsbuiten Xavi Simons hem met een kopbal de diepte in stuurt. Doelman Henry Bonello is net eerder. En dan, na veertien minuten, een actie van middenvelder Ryan Gravenberch. Depay is niet de beste optie, maar wel opnieuw het eindstation. Een minuut later kan Simons zelf schieten, maar legt hij af op Depay, die de bal vervolgens net over het doel krult.
Toch slaagt de missie, al na amper een kwartier spelen. Via een diepe bal van Frenkie de Jong, een loopactie van rechtsback Denzel Dumfries, een knappe, terugtrekkende voorzet naar de rand van het zestienmetergebied. Het schot dat volgt, is binnen het bereik van de Maltese doelman, maar te hard om te stoppen. Heel even kijkt Depay zijn bal na, alsof hij het niet gelooft. Dan begint hij te rennen, in de richting van Dumfries.
Lees ook
Na twee jaar heeft Ronald Koeman eindelijk een nieuwe ‘norm’ bij Oranje
Doelpunt 51
Het wordt een avond vol doelpunten, omdat Malta geen moment een antwoord heeft op de vele loopacties en het snelle positiespel bij Oranje. Maar na dat eerste kwartier zijn het nu de ánderen die scoren, zoals aanvoerder Virgil van Dijk, na dik twintig minuten spelen, en Xavi Simons, een kwartier na rust. Bij die laatste is Depay nog wel de aangever, maar zo zichtbaar en dreigend als eerder is hij dan al even niet meer.
Want de jacht op doelpunt nummer 51 werkt bij vlagen ook averechts: door de fixatie op Depay laat het Nederlands elftal ook kansen liggen om de score uit te breiden. Zoals vlak voor rust, als Oranje uitbreekt en Depay op links de bal ontvangt. Er zijn meerdere teamgenoten mee, maar de aanvaller kiest voor een actie, en verspeelt de bal. Ook dat is Depay: bij vlagen heel behendig en doelgericht, op andere momenten onnodig zelfzuchtig en slordig.
Veelzeggend is ook de impuls die het Nederlands elftal krijgt als hij na 72 minuten wordt gewisseld, en Donyell Malen invalt. Met hem keert plots de dreiging terug, begint Oranje aan een eindsprint. Binnen acht minuten is de aanvaller van Aston Villa bij drie doelpunten betrokken: bij twee als maker, bij één als aangever. Vlak voor tijd maakt Micky van de Ven ook nog de 8-0, de grootste overwinning van Oranje in dertien jaar tijd.
Maar misschien nog wel belangrijker dan alle doelpunten en records op het veld van de Euroborg is wat zich tegelijkertijd in Helsinki afspeelt. Daar wint Finland dinsdagavond verrassend met 2-1 van Polen, voor Oranje op papier de belangrijkste concurrent in de kwalificatie voor het WK.
Het Hooggerechtshof van Argentinië heeft dinsdag een veroordeling in stand gehouden die de voormalige president Cristina Fernández de Kirchner, die twee termijnen president was, tot zes jaar gevangenisstraf veroordeelde wegens corruptie. De uitspraak van het hof betekent dat Kirchner, de leidende figuur van de oppositiebeweging in het Zuid-Amerikaanse land, bekend als het Peronisme, wordt uitgesloten van het bekleden van een openbaar ambt. Een lagere rechtbank zal beslissen of Kirchner vanwege haar leeftijd onder huisarrest mag worden geplaatst.
Kirchner (72), die president was van 2007 tot 2015, werd in 2022 door een rechtbank veroordeeld voor een fraudezaak waarbij openbare wegenbouwprojecten in Patagonië werden doorgespeeld aan een naaste bondgenoot tijdens haar presidentschap. Kirchner heeft de aantijgingen altijd ontkend en zegt het slachtoffer te zijn van politieke vervolging.
Het vonnis is een klap voor Kirchner omdat ze hierdoor niet zal kunnen deelnemen aan de tussentijdse verkiezingen later dit jaar, zoals ze eerder had aangekondigd. De extreemrechtse president van Argentinië, Javier Milei, vierde de uitspraak met een bericht op X: „Gerechtigheid. Punt.”
‘Marionetten’
Toen de uitspraak bekend werd gemaakt, blokkeerden aanhangers van Kirchner en haar politieke beweging belangrijke toegangswegen naar Buenos Aires. De voormalige president veroordeelde de beslissing daarna snel en noemde de rechters „marionetten van hen die boven hen regeren”, zei ze tegen haar aanhangers buiten het hoofdkantoor van haar partij in Buenos Aires. „Het is niet de oppositie. Het is de geconcentreerde economische macht van de Argentijnse staat.”
De rechtszaak, die in 2016 begon, draaide om 51 overheidscontracten voor wegenbouw tijdens de presidentiële termijnen van Cristina Kirchner en haar inmiddels overleden echtgenoot, voormalig president Néstor Kirchner. De contracten werden toegekend aan bedrijven die gelinkt waren aan Lázaro Báez, een veroordeelde bouwmagnaat en vriend van het presidentskoppel, tegen prijzen die twintig procent boven het gangbare tarief lagen.
Volgens de rechtbank voerde de regering „een buitengewone frauduleuze operatie” uit, die de belangen van de staat schaadde en leidde tot verduistering van omgerekend ruim 60 miljoen euro.
Lees ook
Dat veel Argentijnen geen rundvlees meer eten, laat zien dat het echt slecht gaat
