De artsen van het Europese Ziekenhuis in Gaza hebben besloten om 45 patiënten dinsdag te laten evacueren naar de Verenigde Arabische Emiraten. Door aanhoudende Israëlische bombardementen is de zorg in het gebied niet toereikend. Dat meldt persbureau AP.
Volgens het Israëlische leger houden Hamas-strijders zich in ziekenhuizen en medische instellingen op en worden de gebouwen daarom aangevallen, maar voor die bewering levert Israël geen sluitend bewijs. In juni sprak de VN van „systematische aanvallen op ziekenhuizen en andere medische faciliteiten” die in strijd zijn met het oorlogsrecht. Vorig week werd het laatste functionerende ziekenhuis in Noord-Gaza aangevallen door het Israëlische leger, en werden de directeur en het zorgpersoneel opgepakt.
Het aantal Palestijnen dat medische zorg nodig heeft in het buitenland ligt veel hoger dan 45, stelt het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid, dat spreekt van duizenden zorgbehoevenden, aldus AP.
Lees ook
Israël valt laatste ziekenhuis Noord-Gaza aan, directeur en personeel opgepakt
De Israëlische autoriteiten zouden streng toezien op de begeleiders van de geëvacueerde 45 patiënten. Zo mocht de moeder van een 10-jarige patiënt met nierfalen niet mee, schrijft AP, omdat haar verzoek door Israël werd afgewezen.
Liveblog crisis in het midden-oosten
Tientallen gewonden uit Gaza geëvacueerd naar Verenigde Arabische Emiraten
De Italiaanse journalist Cecilia Sala is vrijgelaten uit de gevangenis in de Iraanse hoofdstad Teheran. Dat meldt de Italiaanse premier Giorgia Meloni woensdag op Facebook. Sala zou aan boord zijn van een vliegtuig dat woensdagochtend vanuit Teheran naar Italië is vertrokken.
De 29-jarige journalist werkt onder meer voor de Italiaanse krant Il Foglio en was in Teheran voor haar werk. Ze zou op 20 december terugvliegen naar Italië, maar werd op 19 december om onduidelijke redenen gearresteerd. Ze werd opgesloten in een isoleercel in de beruchte Evin-gevangenis, waar vaker buitenlandse en politieke gevangenen worden vastgehouden.
Geen matras
Haar werkgever Il Foglio schrijft dat Sala in haar cel geen matras had, maar gedwongen werd om op de vloer te slapen. Ook de basisbenodigdheden die de Italiaanse ambassade haar had gebracht, werden volgens de krant pas „na aanzienlijke vertraging” aan Sala geleverd.
Sala’s arrestatie lijkt een link te hebben met de arrestatie van de Iraanse ingenieur Mohammad Abedini Najafabadi in Milaan, drie dagen eerder. Hij was de inzet van een uitleveringsverzoek van de Verenigde Staten: Abedini zou betrokken zijn geweest bij de levering van navigatietechnologie aan Iran. Die zou vervolgens in januari 2024 zijn gebruikt om drie Amerikaanse militairen te doden bij een drone-aanval in Jordanië.
Iran zou op 3 januari aan Italië hebben laten weten dat het land Sala vrij zou laten in ruil voor Abedini. Diezelfde dag bracht de Italiaanse premier Meloni een bliksembezoek uit aan de aanstaande Amerikaanse president Donald Trump in zijn resort Mar-a-Lago in Florida. Daar zouden Meloni en Trump volgens Italiaanse media de kwestie hebben besproken en een „overeenstemming” hebben bereikt. In haar Facebookbericht schrijft Meloni dat de vrijlating een gevolg was van „intensief werk op de diplomatieke en inlichtingenkanalen”.
Tussen dinsdag- en woensdagochtend zijn er drie branden ontstaan in het westen van Los Angeles. Inmiddels zijn tienduizenden mensen geëvacueerd, meldt de Los Angeles Times. In de wijken Pacific Palisades en Sylmar en de Californische plaatsen Altadena en Pasadena zijn vele huizen verwoest door het vuur en geldt de noodtoestand, nadat inwoners eerder werden opgeroepen hun huizen te verlaten.
Het is nog onduidelijk of er slachtoffers zijn gevallen. Hoe de natuurbranden hebben kunnen ontstaan, is ook niet duidelijk. De aanhoudende wind zorgt ervoor dat het vuur zich razendsnel over het gebied verspreidt. Volgens de National Weather Service gaat het om windstoten van 160 kilometer per uur, naar verwachting zullen die de komende dagen aanhouden en mogelijk zelfs nog toenemen in kracht.
Chaotische situaties
De eerste en grootste brand ontstond dinsdagochtend rond 10.30 uur (19.30 uur Nederlandse tijd) in de wijk Pacific Palisades. Grote delen van deze wijk en van Topanga en Malibu zijn daarna in de loop van de middag ontruimd. De twee andere branden zijn de volgende dag ontstaan. Volgens lokale media heeft het vuur zich inmiddels al over ruim 1.600 hectare verspreid.
Getuigen spreken tegen de Los Angeles Times van een chaotische situatie: mensen kunnen moeilijk wegkomen uit het rampgebied. Er staan files op de daarvoor aangewezen evacuatiewegen. Sommige bewoners moesten hun auto achterlaten omdat het vuur zo snel om zich heen grijpt.
Californië werd vaker geconfronteerd met grote bosbranden. In 2024 waren er 8.024 branden waarbij ruim 400.000 hectare afbrandde – het hoogste aantal sinds 2021.
De platinablonde Denise (33) genoot van het uitzicht. De hoge bergtoppen waren prachtig, ja; net als de besneeuwde daken van de huisjes onderaan de piste. Maar het mooiste uitzicht vond ze toch wel skileraar Mike (33). „Hij heeft prachtige ogen, natuurlijk.” Denise grijnsde haar hagelwite tanden bloot. „Dus het is niet verkeerd om daarin te kijken.” Ze droeg een felrode ski-outfit die ze eerder die dag had uitgekozen en fantaseerde ook al voorzichtig over andere delen van skileraar Mikes gezicht dan zijn mooie ogen. Die lippen leken best geschikt voor een zoen – misschien dat ze dat binnenkort eens konden uitproberen?
Al had ze die gedachte alleen met de filmploeg gedeeld en niet met skileraar Mike. Met hem praatte ze nu over de sprookjesachtige omgeving. Alle activiteiten die ze samen konden doen… Ze zat midden in een zin over koffie drinken toen een wagentje met rupsbanden het scherm binnendenderde. „Róómservice!”, riep de vrouw op de sneeuwscooter. En: „Och, kíjk nou hoe romantisch!” Ze had een kleedje meegenomen en warme chocomel, en bleef tegen het stel aanpraten alsof ze onderdeel was van de romantiek. Skileraar Mike keek beteuterd uit zijn prachtige ogen. Toch liet hij de vrouw begaan. Het was per slot van rekening zijn eigen moeder.
Het datingavontuur van skileraar Mike in Winter vol liefde (RTL) laat me niet los. Doordat hij nooit uit huis is gegaan zijn zijn ouders nauw betrokken bij zijn liefdesleven, moeder Monique in het bijzonder. Die heeft geholpen Denise uit te kiezen, is direct als een blok voor haar potentiële schoondochter gevallen en zegt af en toe dingen als: „Ze lijkt een beetje op mij.” Ondertussen valt Denise als een blok voor skileraar Mike, terwijl die laatste eigenlijk weinig meer doet dan bevestigende dingen mompelen en meedeinen op Denises enthousiasme. Een beetje zoals hij doet bij zijn, tevens platinablonde, moeder. Zo voelt dit seizoen van Winter vol Liefde bij vlagen alsof het is geproduceerd door Freud himself.
Maar dat blijft psychologie van de koude grond. Wie werkelijk meer wil weten over ouder-kinddynamieken doet er goed aan naar Een valse start – 100 dagen in de jeugd- en gezinszorg (VPRO)te kijken. In de vijfdelige reeks loopt Nicolaas Veul stage bij een open groep in de jeugdzorg. Kinderen belanden daar alleen als het thuis écht niet meer gaat. De redenen lopen uiteen en zijn vaak gecompliceerd. Wat de kinderen (in Veuls woorden) gemeen hebben, is pech. Je kiest niet in welk gezin je wordt geboren, of in welk gezin je ouders dan weer zijn geboren, en de ouders van je ouders – en toch heeft dat haast onvermijdelijk invloed op hoe je zelf opgroeit.
Woongroep
Vanaf de eerste momenten is duidelijk dat Een valse start een persoonlijk programma is geworden voor Veul. Die vertelt al gauw dat hij zelf ook een valse start heeft gehad. Stukje bij beetje kom je te weten wat dat voor hem precies inhield, en hoe hij nu aankijkt tegen zijn eigen naderende vaderschap (sinds de opnames van het programma is zijn kindje overigens geboren). Want hoe eng is dat: je bewust zijn van de gevolgen die je opvoeding op je heeft, en vervolgens zélf verantwoordelijk worden voor de opvoeding van een kind?
Dat persoonlijke verhaal zit knap door het programma verweven, zonder dat het te veel om Veul zelf begint te draaien. De kinderen in de woongroep worden zorgvuldig en liefdevol geportretteerd: Damian, die liever Minecraft speelt dan praat over hoe zijn dag is geweest. Levi, die het liefst luistert naar Elton Johns ‘I’m still standing’. Als hun ouders langskomen worden ook zij zonder oordeel in beeld gebracht. Ook voor hen is de situatie pijnlijk. „Vroeger kon ze flink oordelen over ouders wier kinderen in de jeugdzorg belandden”, vertelt Veul over een van de groepsbegeleiders. Dat veranderde toen ze zelf moeder werd. „Wat daarvoor in de plaats was gekomen, kon je misschien het best omschrijven als: mededogen.”
