N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Joris van Leeuwen (36) runt naast zijn werk als rij-instructeur een eigen bedrijf en schrijft thrillers. Marijke van Leeuwen-van Driel (32) is opticien en volgt een fotografieopleiding. Om meer tijd samen door te brengen, plannen ze elke maand een leuk uitje.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data96556126-44fe57.jpg)
Foto David Galjaard
Joris: „Ik ben mijn loopbaan begonnen als bakker. Ik heb acht jaar gewerkt in die branche, in Nederland, maar ook in Mexico en de VS. Van simpele koekjes tot complexe bruidstaarten. Maar het was keihard werken op lastige tijdstippen. Als bijbaan gaf ik gitaarles. Ik heb toen even overwogen het onderwijs in te gaan. Maar toen er op een dag een lesauto voor ons reed, zei Marijke: ‘Is dát niets voor jou?’ Zo ben ik rij-instructeur geworden bij de ANWB. En dat doe ik nog steeds.”
Marijke: „Ik ben opticien en heb met een zakenpartner een eigen winkel. Dat is een meer dan fulltime baan, doordat ik regelmatig overwerk en we te weinig medewerkers kunnen vinden. Verder doe ik een opleiding aan de Fotovakschool. Het heeft, met al die lenzen, raakvlakken met de oogmeetkunde. Ik volg die opleiding omdat ik op termijn wel iets anders wil dan de winkel. Ik ben nu aan het ontdekken wat ik leuk vind.”
Joris: „Naast mijn werk schrijf ik thrillers. Ik heb altijd veel gelezen en hield als kind al van griezelboeken. Van mijn achtste tot mijn tiende jaar heb ik op Madeira gewoond, waar mijn vader een duikschool had. Mijn oma stuurde dan elke drie maanden boeken op, die verslond ik. Na een week had ik ze allemaal uit en dan moest ik weer drie maanden wachten op de volgende zending. Toen ben ik zelf korte verhalen gaan schrijven. Maar het schrijven werd pas serieus tijdens mijn studie.”
Marijke: „Ik lees eigenlijk geen thrillers, ik hou meer van fantasy. Dus ik heb maar weinig boeken van Joris gelezen.”
Joris: „Sinds vier jaar geef ik de vertalingen van mijn boeken zelf uit en daar bleek heel wat bij te komen kijken: ik moest langs een vormgever, een ontwerper, een pr-bureau. Dat was frustrerend en toen hebben Marijke en ik Cutting Edge Studio opgezet, een bedrijf dat dat allemaal in huis heeft.”
Marijke: „Het bedrijf is flink gegroeid, want klanten vroegen om steeds meer diensten. Er werken nu 35 mensen, vooral in het buitenland, omdat het gros van de klanten Engelstalig is. Zelf ontwerp ik weleens omslagen en maak ik promotiemateriaal.”
Joris: „Ja, het is inmiddels een volwassen bedrijf. Daarom werk ik nu drie dagen als rij-instructeur en ben ik de rest van de week bezig met schrijven en mijn bedrijf. Ik vind gewoon veel dingen leuk en bijna alles levert geld op. Zo speel ik gitaar in een bluesrockband en ook daar verdien ik iets mee. Binnenkort ga ik saxofoon spelen.”
Marijke: „Ik vind ook veel dingen leuk, maar moet niet te veel doen, want thuis wil ik ontspannen.”
Leuke uitjes
Marijke: „Een poosje geleden hebben we wel besloten wat meer tijd samen door te brengen. Daarom heb ik Joris op Valentijnsdag een fotolijst met twaalf vakjes gegeven, met daarin leuke uitjes. Elke maand mag hij een vakje openmaken.”
Joris: „We hebben al een dagje geracet op Zandvoort.”
Marijke: „En gepicknickt in een park.”
Joris: „En een cursus boogschieten gevolgd.”
Marijke: „En een weekendje Groningen gedaan.”
Joris: „We willen echt alles uit het leven halen en steeds nieuwe dingen doen. Het geld dat we verdienen, geven we uit aan leuke dingen.”
Marijke: „En aan het aflossen van de hypotheek.”
Joris: „Ja, over vijf tot zeven jaar moet die grotendeels afgelost zijn, een beetje afhankelijk van de inkomsten uit Marijkes winkel.”
Marijke: „Dan gaan we kijken of een tweede huis haalbaar is, in een warm buitenland, dat we ook gaan verhuren.”
Joris: „En zonder hypotheek kunnen we misschien ook wat minder gaan werken. Maar we zijn geen types om niks te doen. Als ik een uur Netflix kijk, hoor ik toch een stemmetje in mijn hoofd dat ik iets nuttigs moet gaan doen.”
Bucketlist
Joris: „We proberen twee keer per jaar met vakantie te gaan.”
Marijke: „Vorig jaar hebben we een cruise gemaakt in het Caraïbisch gebied. Verder geven we geld uit aan boeken, want we houden allebei van lezen. En Joris vindt dat ik veel geld uitgeef aan kleding en verzorgingsproducten.”
Joris: „Elke maand zetten we geld opzij.”
Marijke: „Voor mijn arbeidsongeschiktheidsverzekering, voor vakanties en om een buffer te hebben.”
Joris: „We waren van plan om te gaan beleggen in aandelen, maar nu de economie omslaat, wachten we maar even. We vinden het een beetje te spannend op dit moment.” Marijke: „Dan kunnen we wel meer aflossen en toewerken naar dat tweede huis.”
Joris: „Toen ik studeerde, heb ik een bucketlist gemaakt. Ik wilde vóór mijn 25ste zoveel mogelijk doen. En dat doen we nog steeds.”
Marijke: „We zitten in een bevoorrechte situatie, deels doordat we bewust niet aan kinderen begonnen zijn.”
Joris: „We wilden altijd wel kinderen, maar we kwamen erachter dat ons leven daar helemaal niet op was ingericht, omdat we zoveel werken en zoveel hobby’s hebben.”
Marijke: „Ik zag mét kinderen een nog veel drukker leven voor me dan we nu al hebben. Ik achtte de kans heel groot dat ik dan overspannen zou worden.”
Joris: „Aan het eind van mijn leven wil ik alles gedaan hebben wat ik wilde. We zijn ons er heel erg van bewust dat we in de gelukkige positie verkeren dat dat kan. Mijn vader overleed op zijn 49ste en dat was wel het moment dat ik -besefte dat het leven snel voorbij kan zijn.”
