Duizend dagen na het begin van de grootschalige Russische invasie in Oekraïne gaat het internationale gesprek over de oorlog twee kanten op. Met de komst van Noord-Koreaanse militairen naar het front heeft de oorlog een nieuwe, onheilspellende mondiale dimensie gekregen. Tegelijk heeft de verkiezing van Donald Trump geleid tot gesprekken – voor en achter de schermen – over mogelijke onderhandelingen en vredesscenario’s.
De Oekraïense president Zelensky markeerde de duizendste oorlogsdag onder andere met een korte videoboodschap voor het Europees Parlement. Hij herhaalde zijn hoop dat de oorlog in 2025 tot een einde komt, maar waarschuwde dat Vladimir Poetin niet uit zichzelf vrede zal sluiten, maar tot een „rechtvaardige vrede” moet worden gedwongen. De afgelopen tijd neemt de druk op Kyiv om te onderhandelen toe, al heeft Rusland ongeveer 20 procent van het Oekraïense grondgebied bezet.
In zijn korte toespraak waarschuwde Zelensky ook dat de Noord-Korea méér militairen naar Rusland zou kunnen sturen. „Poetin heeft nu 11.000 Noord-Koreaanse militairen naar de Oekraïense grens gebracht, dat kunnen er 100.000 worden.”
‘Directe bedreiging’
Met de komst van Noord-Koreaanse militairen is het besef doorgedrongen dat Poetins oorlog vertakkingen heeft gekregen in de Indo-Pacific. Deelname van Noord-Korea werpt ook opnieuw vragen op over de rol van Iran en China. ,,Het gruwelijke feit is dat vier landen samenwerken”, zei NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte, al is ook hem niet altijd helemaal duidelijk hoe de coördinatie verloopt. Rutte nam dinsdag deel aan een vergadering van Europese ministers van defensie waar werd gesproken over mogelijkheden de steun aan Oekraïne uit te breiden.
De steun die Poetin ontvangt is niet gratis, onderstreepte Rutte tegenover journalisten. „Poetin moet daar voor betalen. Bijvoorbeeld door Noord-Korea rakettechnologie te leveren. Dat is een directe bedreiging, niet alleen voor ons, maar ook voor Zuid-Korea, voor Japan en zelfs voor het vasteland van de Verenigde Staten. Rusland compenseert Iran met geld, geld dat ten goede komt aan de Iraanse bondgenoten in het Midden Oosten en Iran in staat stelt te doen wat het doet. Er is dus een mondiaal effect.”
Rutte liet zich niet strikken voor bespiegelingen over onderhandelingen. „Laten we de ogen op bal houden”, zei hij. „We moeten geconcentreerd blijven en er alles aan doen om door te gaan Oekraïne te steunen zodat Oekraïne in staat is dat gevecht te voeren. En alle speculaties over wat daarna: er is maar één instantie die kan beslissen over onderhandelingen en dat is de huidige regering in Kyiv.”
Rutte vertelde de ministers dat de Europese defensie-industrie een impuls moet krijgen en dat Europese landen zich voorbereiden op defensie-uitgaven die hoger liggen dan de huidige NAVO-norm van 2 procent van het bruto binnenlands product.
Lees ook
Duizend dagen oorlog in Oekraïne in vijf grafieken en twee kaarten
Bufferzone
Over eventuele onderhandelingen wordt sinds de Amerikaanse verkiezingen honderduit gespeculeerd. Trumps beoogd vice-president JD Vance heeft geopperd de gevechten te bevriezen, langs de bestandslijn een bufferzone in te richten en Oekraïne voorlopig niet toe te laten tot de NAVO. Dergelijke scenario’s liggen moeilijk in Kyiv.
„We zullen onze soevereiniteit, onze veiligheid of de toekomst van Oekraïne niet verhandelen”, zei Zelensky dinsdag tijdens een toespraak voor het parlement in Kyiv. „We zullen het Oekraïense recht op zijn grondgebied niet opgeven. We zullen ook rationeel de rechten van onze staat garanderen. We moeten wijs handelen.”
Ook al zijn de plannen van de nieuwe Amerikaanse regering nog uiterst vaag, inmiddels is er in Europa een gesprek opgang gekomen over een Europese rol bij een bestand. Zo zei de Estse minister van Buitenlandse Zaken Margus Tsahkna tegen de Financial Times dat Europa bereid moet zijn om militairen in Oekraïne te stationeren ter ondersteuning van een vredesplan van Trump. Langs een eventuele bufferzone zou internationale vredesmacht gestationeerd moeten worden. In de VS is ook al geopperd dat Europa dat voor haar rekening moet nemen.
Eén variant is dat Oekraïne gesteund wordt door een coalition of the willing, onder aanvoering van Polen en de Joint Expeditionary Force, waartoe ook Nederland behoort. De JEF is een defensie-samenwerking van landen in Noord-Europa onder leiding van het VK, dat voorop liep in de militaire steun voor Oekraïne. Volgens Tsahkna zouden zich ook Frankrijk en Duitsland bij zo’n coalitie moeten aansluiten.
Atacms
Intussen escaleert de oorlog. Volgens nog onbevestigde Russische berichten zou Oekraïne een aantal Amerikaanse langeafstandsraketten hebben afgevuurd op doelen in Rusland. Rusland claimde dinsdag dat het vijf van de zes supersone kruisraketten had neergehaald in de regio Bryansk.
De inzet van langeafstandswapens in Rusland was lang een vurige wens van Oekraïne, maar werd door Biden uit vrees voor escalatie tegengehouden. Poetin beantwoordde mediaberichten over de vrijgave van de wapens met een aanpassing van de Russische nucleaire strategie. Formeel kan nu ook een aanval met conventionele wapens op Rusland een aanleiding zijn om nucleaire wapens in te zetten. Eerder kon dat ook al, maar alleen als het voortbestaan van Rusland in het geding was.
De Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock (Groenen) zei dat ze zich door Russisch nucleaire ‘dreigementen’ niet liet intimideren. „Poetin speelt met onze angst. Daar is hij niet 1.000 dagen geleden mee begonnen, maar in 2014. Duitsland maakte toen de fout zich te laten intimideren door die angst.”
Baerbock was in Warschau waar ministers van een aantal grote Europese landen overeenkwamen dat Europa als het gaat om de eigen veiligheid „groot moet handelen en denken”.
Lees ook
‘Er zijn genoeg signalen om hoopvol te zijn over wat Trump voor Oekraïne kan betekenen’