Bij een Israëlische luchtaanval nabij vluchtelingenkamp Jabalia, gelegen in het noorden van Gaza, zijn zeker 150 doden gevallen. Dat meldt Al Jazeera. Bij de aanval zouden minstens tien woongebouwen gebombardeerd zijn.
Volgens het Palestijnse nieuwsagentschap Wafa zijn onder de slachtoffers voornamelijk vrouwen en kinderen. Hoeveel slachtoffers er precies zijn gevallen is niet duidelijk. Het persbureau spreekt van minstens 150. Het uiteindelijke dodental zal naar verwachting nog verder oplopen.
Ambulance- en reddingsploegen ondervinden moeilijkheden om de plaats van de aanval te bereiken. Het Israëlische leger heeft de aanval op het vluchtelingenkamp nog niet bevestigd.
Woensdag meldden de Gazaanse autoriteiten dat in het verstedelijkte vluchtelingenkamp de afgelopen 19 dagen zeker 770 Palestijnen zijn gedood. Het Israëlische leger voert al meer dan twee weken hevige bombardementen uit in Jabalia, omdat volgens hen leden van Hamas daar hergroeperen.
Eerder stak het leger gebouwen, waaronder een school, en tentenkampen in brand. Ook zijn ziekenhuizen veelvuldig aangevallen. Voedsel en medische hulp worden amper toegelaten.
Lees ook
‘Wees strenger tegen Israël en erken zo spoedig mogelijk de Palestijnse staat’, adviseert de Adviesraad Internationale Vraagstukken
Nieuwsuur (NPO 2) had een wonderlijk interview met Sven Koopmans, de EU-gezant die werkt aan een tweestatenoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. „Dat lijkt me een ingewikkelde baan, vrede in het Midden-Oosten bewerkstelligen”, opende presentator Jeroen Wollaars. De diplomaat repliceerde: „Het is niet makkelijk, maar niemand verwacht van mij dat het lukt, dus de druk is minder.” Je moet er eigenlijk zijn olijke blonde VVD-hoofd bij zien, toen hij dit zei. Nou ja, een opgeruimd karakter is waarschijnlijk een voordeel in zijn werk.
Wollaars vond het vreemd, werken aan een aparte, volwaardige staat voor de Palestijnen, terwijl die oplossing met de Israëlische aanvallen op Gaza en Libanon verder weg lijkt dan ooit. De animo in Israël is nihil, die onder Palestijnen zou slinken. Maar Koopmans vond dit juist een goed moment: „Nu kijkt iedereen, nu ziet iedereen dat het nodig is.”
Na Nieuwsuur volgde een schokkende Britse documentaire die elk sprankje hoop de grond in trapte. In Israel – Gaza: Into the Abyss (NPO 2) concentreert regisseur Robin Barnwell zich op de slachtoffers van de oorlog tussen Hamas en Israël. Hij toont hun verhalen, hun videobeelden, over hoe ze de aanvallen overleefden, kinderen en andere familieleden verloren, hoe ze ontvoerd werden.
De Israëlische Gali en haar gezin woonden in de kibboets Nahal Oz, vlak bij de grens met Gaza. Op 7 oktober 2023 werden zij overvallen door Palestijnse Hamasstrijders die de tienerdochter doodschoten en de vader ontvoerden. Opmerkelijk is dat de overvallers een livestream ervan maakten. Je ziet tergend lang het gezin op de grond in de huiskamer zitten, verpletterd en doodsbang. De vader zit onder het bloed van zijn dochter. Waarom filmden ze dit? Waarom beleefden ze zoveel trots en plezier aan het kapotmaken van een onschuldig gezin, dat ze dit aan de wereld wilden tonen?
Bekende valkuil
De diepe haat aan beide kanten is misschien wel het moeilijkste om te aanschouwen. Je ziet de bevolking van Gaza juichen op 7 oktober om het bloedbad dat Hamas aanrichtte. Je ziet Israëlische soldaten onder het genot van een waterpijp juichen terwijl ze de nachtelijke bommenregen op Gaza aanschouwen. „Er zijn geen onschuldige mensen in Gaza”, zegt een Israëlische vrouw. Hoofdchirurg El-Ran van het vernietigde Indonesische Ziekenhuis in Gaza zegt: „Zij hebben ervoor gekozen om monsters te worden. Daarom zijn ze dood voor mij.”
Barnwells inzet is om de oorlog van Israëlische én Palestijnse zijde te laten zien. De documentaire bevat verhalen van Israëlische slachtoffers van de terreuraanslag op 7 oktober en van Palestijnse slachtoffers van de genocide in Gaza die hierop volgde. De wens om beide kanten te laten zien is een bekende valkuil in de journalistiek. False balance of bothsideism kan een verslag gebalanceerd en neutraal doen overkomen terwijl het de enorme machtsongelijkheid tussen Israëli’s en Palestijnen, en het schaalverschil tussen de Hamas-aanval van 7 oktober en de hierop volgende Israëlische aanval op Gaza en Libanon, buiten beschouwing laat.
Dat dreigt ook in deze documentaire, vooral omdat Barnwell bewust minimale context geeft. Hij wil een gezicht geven aan de slachtoffers en laat daarom de politiek en de geschiedenis zoveel mogelijk erbuiten. Hier en daar zit een tekstbord met wat feiten. Als dit het enige verslag is wat je over Gaza zou zien, dan zou dat een probleem zijn. Dan zou bijvoorbeeld die aanslag van 7 oktober uit de lucht komen vallen.
Maar als aanvulling is Israel – Gaza: Into the Abyss zeker waardevol, omdat je de burgers zelf aan het woord hoort. Omdat je kunt meeleven met een dochter die in een kledingstalletje naar de resten van haar vader zoekt, met een moeder die haar dochter vermoord ziet worden. Dat raakt – los van waar je staat in het conflict.
Goedemorgen! Als Trump de Amerikaanse verkiezingen wint en de importtarieven verhoogt, heeft dat nadelige gevolgen voor de Nederlandse economie. De Rabobank publiceerde vanochtend een onderzoek waarin de bank uitrekende wat de gevolgen zouden zijn van het handelsbeleid van de Amerikaanse presidentskandidaten voor Nederland. Een universeel tarief van tien procent, zoals Trump voorstelt, zou bijvoorbeeld resulteren in een inflatie van 3,8 procent in 2026. De gevolgen van het Harris-beleid zijn minder groot. Wat vanochtend nog meer opviel:
Veel Griekse eilanden zijn niet bereikbaar, omdat veerbootpersoneel staakt, schrijft NU.nl. De werknemers staken al sinds dinsdag, omdat ze een beter loon willen. Daar gaan ze vandaag mee verder.
De kans dat de Noord-Brabantse fabrikant van elektrische bussen Ebusco toch overeind blijft, is donderdag iets toegenomen nadat aandeelhouders het bestuur toestemming gaven nieuwe aandelen uit te geven, schreef economieredacteur Milo van Bokkum gisteravond. Ebusco heeft zware financiële problemen, onder meer door tegenvallers in de toeleveringsketen.
De Telegraaf schrijft over een onderzoek van Knab, waaruit blijkt dat driekwart van de zzp’ers vreest het eigen pensioen niet goed geregeld te hebben.
Morgen gaan de Georgiërs naar de stembus. Het land ligt ingeklemd ligt tussen Rusland en Europa, waarbij de regering Poetin steunt en de bevolking juist pro-Europees is. Deze verkiezingen zijn bepalend voor de toekomst van het land, vertelt verslaggever Eva Cukier. Wie gaat deze strijd winnen?
Heb je vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via [email protected].
