SpaceX vangt terugkerende rakettrap op met grijparmen

En toen plukte SpaceX een rakettrap uit de lucht. Bij de vijfde testvlucht van de gigantische Starship-raket, is zondag de eerste trap na gedane arbeid teruggevlogen naar de lanceertoren én opgevangen: een primeur.

De lanceertoren, waar de raket minuten eerder ook opsteeg, is uitgerust met twee vangarmen, – chopsticks – die naar binnen kunnen scharnieren. De terugvallende rakettrap manoeuvreerde zichzelf daartussen op de stuwkracht van dertien – later drie – brullende raketmotoren, en daalde rustig af, totdat de vier stuurroosters bovenaan bleven steken op de dichtklappende vangarmen.

De 71 meter hoge Super Heavy, zoals de rakettrap heet, bleef hangen als een kleuter die onder zijn oksels uit het water is getild, onder gejoel van uitzinnig SpaceX-personeel en ruimtevaart-fanaten over de hele wereld. „Is dit echt? Want het voelt als fucking science fiction”, juichte de bekende Amerikaanse ruimtevaartjournalist en SpaceX-fan Eric Berger op X. Josef Aschbacher, directeur van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA, hield het bij „Gefeliciteerd”.

Raptor-raketmotoren

Het staaltje precisie-aansturing was een onderdeel van de vijfde testvlucht van SpaceX’s Starship-raket, een gevaarte van 121 meter hoog, twee keer zo krachtig als de Saturn 5 van het Apollo-tijdperk. Bij opstijgen zat bovenop de eerste trap een tweede trap van vijftig meter, ook Starship genaamd, met een laadruimte die alle voorgaande raketten in de schaduw stelt.

Zondag om 14.25 (Nederlandse tijd) steeg de raket op onder de stuwkracht van 33 Raptor-raketmotoren. Na 3 minuten en 40 seconden was de eerste trap bijna leeg, en ontbrandden de zes raketten van de verder vliegende tweede trap. Hierna vloog de eerste trap een eindje terug richting de lanceerbasis aan de oostkust van Texas, om daar opgevangen te worden.

Intussen voltooide de Starship-trap een gedeeltelijke baan om de aarde, om boven de Indische Oceaan een gecontroleerde daling in te zetten, die rechtstandig in het water eindigde, gefilmd door een dronebootje ter plaatse.


Lees ook

De komst van de commercie maakt van de ruimte een nieuwe marktplaats

Linksboven: ingenieur Sarah Gillis van SpaceX verlaat donderdag deels het ruimtevaartuig Dragon. Onder: missieleiderJared Isaacman. De verdere bemanning: piloot Kidd Poteet en medicus Anna Menon. Foto AFP/SpaceX/Polaris

De dubbele gecontroleerde landing is een stap naar de volledig herbruikbare superraket die Starship moet worden. Voor de eerste trap is dat doel dus nu al gehaald, en ook de tweede trap moet ooit landen voor hergebruik. In 2021 heeft SpaceX dat al succesvol laten zien voor de losse rakettrap, na een flinke reeks explosieve mislukkingen bij eerdere tests.

En ook bij testvluchten van de complete raket ging er veel mis. Vooral de eerste testvlucht in april 2023 gaf veel ophef, toen het geweld van de raketmotoren de betonnen basis van het lanceerplatform verpulverden en rotsblokken tot twee kilometer verder in de oceaan plonsden. Bij de tweede testvlucht explodeerden beide trappen nog, bij de derde alleen de tweede trappp, en bij de vierde, op 6 juni dit jaar, landden beiden gecontroleerd in het water. Helemaal volgens de ‘bouw-test-misluk-herhaal’-filosofie van SpaceX.

Het herbruikbaar maken van raketten is volgens SpaceX-oprichter Elon Musk essentieel voor zijn droom om ruimtevaart praktisch en goedkoop te krijgen, met als doel om van de mens „een multiplanetaire soort te maken”.

Mars

Al in 2015 lukte het SpaceX om een eerste trap van de Falcon 9-raket te laten landen, met hulp van uitklapbare poten, op een platform in de oceaan. Sindsdien is het gebruik van flight proven boosters routine geworden, wat leidde tot flinke kostenbesparingen – en navolging. Zowel Chinese ruimtevaartbedrijven als concurrent Blue Origin van Amazon-baas Jeff Bezos voeren dit jaar testvluchten uit met landende rakettrappen.

In Musks visie moet een vloot van Starships de mensheid uiteindelijk naar Mars brengen. Onderdeel daarvan is het lanceren van een tanker-versie, zodat raketten na hun lancering kunnen bijtanken in een baan om de aarde, voor een verdere reis. Dat bijtanken vormt al onderdeel van de missie die Starship in 2027 of 2028 volgens NASA-contract moet verzorgen voor de eerste maanreizigers sinds het Apollo-tijdperk.

Eerst moet Starship de lanceerkosten nog verder omlaag brengen dan het werkpaard Falcon 9 al deed, zodat SpaceX’ internetsatellietnetwerk Starlink verder uitgebreid kan worden met duizenden satellieten. De Starship-ruimteschepen en Super Heavy-boosters worden al in serie gebouwd. In Texas staan er al tientallen klaar voor de volgende vluchten, en de overgang van test- naar operationele vluchten.