Verenigd Koninkrijk geeft soevereiniteit over Chagos-eilanden na lang geschil terug aan Mauritius, maar kan oorspronkelijke bevolking ook terug?

Het is de laatste Britse kolonie in Afrika: de Chagos-archipel in het hart van de Indische Oceaan. De ringvormige eilandengroep, omgeven door weelderige vegetatie en lange witte zandstranden, is al decennialang inzet van juridisch en diplomatiek getouwtrek – en van een slepende strijd voor gerechtigheid van de oorspronkelijke bewoners.

Donderdag kondigde de Britse regering na jarenlange onderhandelingen een akkoord aan met Mauritius over de gedeeltelijke teruggave van de soevereiniteit van de eilandengroep, die ondanks de Mauritiaanse onafhankelijkheid in 1968 onder Britse controle bleef.

Hoewel de stap kan worden gezien als een trendbreuk van Labour-premier Keir Starmer met voorgaande Britse regeringen om meer zorg te dragen voor het internationale recht, zoals hij eerder had aangekondigd, is het echter de vraag of de rechten van de inheemse bevolking daadwerkelijk zijn hersteld.

Grimmige geschiedenis

Aan de zeven atollen (ringvormige eilanden) en meer dan zestig individuele eilanden tellende Chagosarchipel kleeft een grimmige geschiedenis. Vanaf de jaren zestig deporteerden Britse autoriteiten grote delen van de inheemse bevolking uit het gebied om plaats te maken voor een Amerikaans-Britse marinebasis op het grootste eiland, Diego Garcia. In wat wordt beschouwd als een misdaad tegen de menselijkheid, dreven de Britten zo’n 1.500 Chagossianen met geweld uit hun huizen. Zij werden aan hun lot overgelaten op Mauritius en de Seychellen.

Het akkoord is door verschillende Britse media geprezen als historisch en wordt toegejuicht door de Amerikaanse president Joe Biden. Toch klinkt vanuit mensenrechtenorganisaties kritiek. Onderdeel van het akkoord is de afspraak dat het Verenigd Koninkrijk, tegen betaling, de soevereiniteit over Diego Garcia voor een aanvankelijke periode van 99 jaar behoudt. Precies dat element was voor mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) aanleiding om scherp te zijn in haar kritiek.

„De overeenkomst claimt de onrechtvaardigheden tegen de Chagossianen aan te pakken, maar lijkt de misdaden voort te zetten”, aldus Clive Baldwin, juridisch adviseur bij HRW, in een schriftelijke reactie aan NRC. De mensenrechtenorganisatie spreekt van een „aanhoudende koloniale misdaad”, omdat Chagossianen nog zeker „een eeuw lang geweerd worden van Diego Garcia”.

De overeenkomst claimt de onrechtvaardigheden tegen de Chagossianen aan te pakken, maar lijkt de misdaden voort te zetten

Clive Baldwin
Human Rights Watch

Volgens de Britse minister van Buitenlandse Zaken, David Lammy, bleef de Diego Garcia-basis buiten schot in het akkoord omdat deze van belang is voor „de wereldwijde veiligheid en de bescherming tegen illegale migratieroutes in de Indische Oceaan”. Ook de Amerikaanse regering benadrukte de „cruciale rol in de nationale, regionale en wereldwijde veiligheid”.

De Chagossiaanse gemeenschap voelt zich uitgesloten van het besluitvormingsproces dat tot het akkoord heeft geleid. In een verklaring schrijft Chagossian Voices, een belangenorganisatie van de inheemse bevolking, de details van de overeenkomst via de media te hebben vernomen en zich „machteloos en stemloos” te voelen. De Chagossianen beschouwen zichzelf als consequent en opzettelijk genegeerd en eisen volledige betrokkenheid bij de opstelling van het verdrag.


Lees ook

Chagoseilanden zijn inzet van een geopolitiek spel, ook onder Mauritiaans bewind

Oliver Bancoult (eerste rechts naast de vlag) hees samen met andere Chagossianen bij een bezoek vorig jaar de vlag van Mauritius op een van de eilanden.

Hoewel het Verenigd Koninkrijk jarenlang volhield dat de eilanden sinds de negentiende eeuw onder Britse controle stonden, heeft het recentelijk erkend dat Mauritius een legitieme claim heeft. In een niet-bindend besluit uit 2019 oordeelde het Internationaal Gerechtshof (ICJ) unaniem dat het VK nooit rechtmatig soeverein was over de eilanden en drong het aan op onmiddellijke teruggave.

Herhuisvestingsfonds

De Mauritiaanse roep om soevereniteit kreeg de afgelopen jaren bijval van internationale rechtsinstellingen, de Verenigde Naties en een groeiend aantal landen uit de internationale gemeenschap. Sommige analisten van de BBC wijzen zelfs op de Brexit als een factor voor de tanende internationale positie en invloed van het Verenigd Koninkrijk in dergelijke kwesties.

Hoewel de verdreven Chagossianen volgens het akkoord het recht hebben om terug te keren naar de overige eilanden, en er een ‘herhuisvestingsfonds’ wordt opgericht voor hen, is het onduidelijk of zij op korte termijn kunnen terugkeren. Grote delen van de eilanden zijn momenteel onbewoonbaar, en er zijn aanzienlijke investeringen nodig om ze weer leefbaar te maken.


Lees ook

In de laatste Britse kolonie kon je in 1973 nog als een beest worden gedeporteerd

Diego Garcia, het grootste eiland van de Chagos-archipel, waar de Amerikanen een grote militaire basis hebben.