Tienduizenden havenwerkers in de Verenigde Staten gaan hoogstwaarschijnlijk staken. De kans is groot dat 36 zeehavens aan de Amerikaanse oostkust en aan de Golf van Mexico vanaf maandag middernacht plaatselijke tijd geen vracht meer verwerken. De staking treft met name de overslag van containers.
De massale actie kan grote gevolgen hebben voor de Amerikaanse samenleving in de aanloop naar de feestdagen. Volgens zakenbank JPMorgan zal de economische schade van een havenstaking van deze omvang 5 miljard dollar (4,5 miljard euro) per dag bedragen.
De vakbond International Long-shoremen’s Association (ILA), die 45.000 arbeiders vertegenwoordigt in havens van de noordoostelijke staat Maine tot Texas, heeft de staking afgekondigd. Gesprekken met werkgeversorganisatie United States Maritime Alliance (USMX) over onder meer een hoger loon zijn vastgelopen. De huidige arbeidsovereenkomst liep op 30 september af.
Volgens de werkgevers bieden zij een salarisverhoging die in zes jaar oploopt tot 75 procent. De ILA noemt dat een bedrieglijke voorstelling van zaken, omdat de verhoging in werkelijkheid slechts een kleine 10 procent zou zijn. De vakbond wil ook dat er een verbod komt op vergaande automatisering van containerkranen en grondvervoer.
Les
Via de havens aan de oostkust en de Golf komt ongeveer de helft van alle goederen die de VS over zee importeren het land in. Elke haven heeft zijn specialisme: in Philadel-phia wordt veel fruit en groente ingevoerd, in Baltimore auto’s, in New Orleans koffie uit Latijns-Amerika en in Houston olie- en gas gerelateerde zaken. Aan de westkust, in de havens van Los Angeles en Long Beach bijvoorbeeld, wordt niet gestaakt. Daar is een andere vakbond actief.
Een staking zou de aanvoer van deze producten kunnen lamleggen, waarschuwt de Amerikaanse bedrijvenlobbyorganisatie Business Roundtable. Cruiseschepen mogen wel aanmeren, evenals militaire goederentransporten, heeft de ILA eerder bekendgemaakt. Als de actie doorgaat, is het de eerste grote havenstaking aan de gehele oostkust en Golfkust sinds 1977.
Een korte havenstaking heeft volgens Business Roundtable niet zoveel invloed. Veel grote bedrijven hebben in de aanloop naar een staking extra voorraden aangelegd. Dat was ook een les die grote supermarktketens en andere detailhandelconcerns hebben geleerd van de coronacrisis.
Destijds raakte de wereldhandel volledig verstoord door mondiale reisbeperkingen. De detailhandel heeft dit jaar ook al vroeger dan gebruikelijk zijn bestellingen gedaan voor de feestdagen, bij fabrieken in Azië. Zo hoopten ze minder last te hebben van de verstoringen op de scheepvaartroutes langs Jemen (en door het Suezkanaal). Daar pleegden Houthi-rebellen regelmatig aanslagen op vrachtschepen.
Wat de gevolgen zullen zijn van een staking in de VS voor de Rotterdamse haven en Nederlandse bedrijven is nog onduidelijk. Wel zijn de containertarieven van Noordwest-Europa naar de Amerikaanse oostkust de afgelopen weken gestegen. Volgens de analisten van het bureau Xeneta kost het nu bijna 2.400 dollar om een container te verschepen naar de VS, een derde meer dan in augustus.
Afkoelingsperiode
Grote Amerikaanse bedrijven hebben de afgelopen weken ook geprobeerd om meer gebruik te maken van de zeehavens aan de Westkust van de VS. De havens in Los Angeles en Long Beach verwerkten in augustus een recordaantal containers. In hoeverre beide havens en het achterlandvervoer (trein, trucks) nog meer vracht kunnen verwerken is onduidelijk. Vervoerders raden hun klanten aan zoveel trucks en treinen te reserveren als mogelijk.
Lees ook
Staking Amerikaanse autosector is uniek: Joe Biden én Donald Trump laten zich in Detroit zien
Als de actie van de ILA-leden langer duurt, kan de economische impact enorm zijn. De Amerikaanse president Joe Biden kan ingrijpen in de staking als die het land ernstig dreigt te ontregelen en kan bijvoorbeeld een afkoelingsperiode van tachtig dagen instellen. Het Witte Huis heeft echter gezegd zich niet te willen mengen in het arbeidsconflict tussen ILA en USMX, maar analisten vragen zich af hoe lang Biden afzijdig kan blijven.
De staking kan ook invloed hebben op de presidentsverkiezingen begin november, waarschuwt lobbyorganisatie Business Roundtable. Economie en inflatie zijn belangrijke thema’s in de strijd tussen Kamala Harris en Donald Trump.
De grootste modeketen van de wereld worden: bescheiden zijn de ambities van het Japanse Uniqlo niet. Europa is het strijdtoneel. Ook in Nederland breidt Uniqlo uit. Wat is het modebedrijf hier van plan, en hoe onderscheidt het zich van concurrenten?
Uniqlo opende zijn eerste Nederlandse winkel in 2018, aan de Amsterdamse Kalverstraat. Twee jaar later volgde een filiaal in Den Haag, daarna bleef het stil. Tot dit najaar: het aantal winkels verdubbelde door opening van een zaak in Rotterdam en een tweede vestiging in Amsterdam. Voor komend jaar is een vijfde winkel aangekondigd, in Amstelveen.
„Toen we hier zes jaar geleden begonnen, wilden we begrijpen waar Nederlanders naar op zoek zijn”, zegt Kaman Leung (41). Zij is sinds 2020 als operationeel directeur verantwoordelijk voor Uniqlo in de Benelux. Het bedrijf lijkt het Nederlandse winkelpubliek te kunnen doorgronden: in de winkels heerst vaak topdrukte. En dat terwijl Uniqlo veel minder vaak nieuwe kledingstukken in de schappen legt dan concurrenten als fastfashionketens H&M en Zara. Wie het merk eenmaal kent, weet precies wat er te halen valt: simpel vormgegeven, functionele kleding.
De 76 winkels in Europa schreven afgelopen boekjaar rooskleurige cijfers: met een omzetstijging van 44,5 procent tot omgerekend 1,7 miljard euro is de regio de grootste groeier binnen het concern. Het bedrijfsresultaat steeg er zelfs met 70,1 procent, naar 287,6 miljoen euro.
Die groei heeft het bedrijf hard nodig, want in China kampt het met afnemende groei. Ruim 900 winkels heeft Uniqlo daar, meer dan in thuisland Japan. In China werd vorig jaar weliswaar 9,2 procent meer verkocht, maar de winst steeg slechts met een half procent.
Uniqlo’s moederbedrijf Fast Retailing heeft nog wel een weg te gaan voor het wereldwijd de grootste is. Het gat met de Spaanse marktleider Inditex is groot; dit moederbedrijf van onder andere Zara en Bershka zette in 2023 ruim twee keer zoveel om en had een viermaal hoger bedrijfsresultaat. Het verschil in omzet met het Zweedse H&M Group is al een stuk kleiner, en het resultaat van de Japanners ligt nu al hoger.
„Onze groei wordt vooral gedreven door Europa, dus daar richten we ons op met de uitbreiding”, zegt Leung. Komend jaar verwacht Uniqlo nog eens vijftien winkels in Europa te openen, een Nederlands streefgetal wil Leung niet noemen. „Winkels zijn het hart van ons bedrijf en een van de belangrijkste vormen van marketing. Daar leren mensen ons kennen. We willen dat klanten de producten aanraken, dat ze de stof voelen.”
Wij verkopen elk seizoen alles wat we maken, terwijl andere bedrijven misschien veel spullen overhouden
Bovendien zijn de filialen belangrijk om voeling te houden met de klant, zegt Leung. „Wij verkopen elk seizoen alles wat we maken, terwijl andere bedrijven misschien veel spullen overhouden. Dat kan doordat we de items maken die klanten echt willen. Daarvoor is ons winkelpersoneel erg belangrijk; zij spreken elke dag met klanten en verzamelen zo feedback.”
Hoewel Uniqlo wereldwijd hetzelfde assortiment voert, worden de vestigingen aangepast aan het lokale publiek. „Volgend jaar openen we in Amstelveen onze eerste winkel in een winkelcentrum”, zegt Leung. Met een oppervlakte van net geen duizend vierkante meter wordt die vestiging de helft kleiner dan het Amsterdamse vlaggenschip aan de Kalverstraat. „Die Amstelveense winkel zit in een woongebied, dus daar richten we ons meer op gezinnen.”
Online loopt Uniqlo achter op de concurrentie. Vorig boekjaar waren de onlineverkopen concernbreed goed voor circa 15 procent van de omzet. Dat aandeel ligt in Europa hoger, op 20 procent, maar andere winkelketens doen het beter. Inditex behaalde in 2023 een kwart van zijn verkoop via internet, H&M 30 procent.
Topman Tadashi Yanai (75), in 1984 oprichter van Uniqlo, en rijkste Japanner, noemde e-commerce ooit „een imitatie van de echte wereld” die „niet aan het origineel kan tippen”. Maar nu onderkent Uniqlo het belang van internetshoppen. Ruim een jaar geleden lanceerde het een Nederlandstalige website. „We zijn nog niet overal in Nederland. Met een lokale website kunnen we meer mensen bereiken”, zegt Leung.
Drie kledingstukken die de plannen van Uniqlo illustreren
19,90 EUROUniqlo U AIRism Oversized T-shirt
Waar de collecties bij concurrerende modeketens in rap tempo wisselen, onderscheidt Uniqlo zich met een ruim aanbod aan basics: T-shirts in allerlei kleuren maar zonder opzichtige logo’s; broeken en truien die zich makkelijk laten combineren met andere kledingstukken. Het is een stabiel aanbod: wie twee jaar geleden een shirt kocht, kan datzelfde shirt vermoedelijk nog steeds kopen, zij het misschien in net een andere kleur.
Het mogen basics zijn, ze komen wel van bekende mode-ontwerpers. Zo is een van de meest verkochte producten, een oversized T-shirt van kreukvrije stof, van de hand van de Franse designer Christophe Lemaire. Hij gaf eerder creatief leiding aan onder andere luxemerk Hermès. De Britse Clare Waight Keller werd onlangs aangetrokken als creatief directeur van Uniqlo. Eerder bekleedde zij die functie bij Givenchy en ontwierp ze de trouwjurk van Meghan Markle. Ook de Britse ontwerper J.W. Anderson, tevens actief voor luxemerk Loewe, maakt al een aantal jaar collecties voor Uniqlo.
„Natuurlijk hebben we ook newness nodig, want als je elk jaar alleen bestaande dingen verbetert, wordt de collectie wat saai”, zegt Leung. „Maar we hebben ook een kerncollectie van klassieke items die we blijven doorontwikkelen. Soms gaat het om een kleine update. Als ik bijvoorbeeld naar het naaipatroon kijk van onze merinowollen trui, was de mouw een paar jaar geleden kleiner. Nu is oversized kleding in, dus dan passen we dat een beetje aan. Het blijft dezelfde klassieke trui, maar we maken het silhouet net een beetje moderner.”
vanaf 59,90 euroPuffertech jas
Uniqlo heeft al jaren een lichtgewicht donsjack in het assortiment. Dit jaar is daar een nieuwe pufferjas naast gekomen met een vulling van kunstvezels. Volgens Leung is die jas er mede dankzij de feedback van Nederlandse klanten gekomen.
„Onze donsjas werd hier goed verkocht”, zegt Leung. „Maar we kregen de feedback dat hij niet waterdicht is, terwijl het hier altijd regent. Bij te harde regen worden de donsveren een klont en kun je de jas niet meer dragen. De nieuwe puffertech jas is net zo warm en wél waterafstotend.”
De vulling voor de jas is samen met het Japanse chemieconcern Toray Industries ontwikkeld. Uniqlo laat meer eigen stoffen maken: zo heeft het ook Heattech-stof, een materiaal dat lichaamswarmte goed vasthoudt, terwijl de AIRism-mix van katoen en polyester bedoeld is om de drager koel en droog te houden.
39,90 euro (+20 euro)Wide Straight Fit Jeans, vermaakt naar lokaal ontwerp
In het nieuwe Amsterdamse filiaal biedt Uniqlo een reparatie- en personalisatiestudio. Daarbij werkt het bedrijf samen met lokale ontwerpers: wie dat wil, kan een standaard Uniqlo-spijkerbroek laten vermaken naar een ontwerp van de lokale jeansstudio Mick Keus. „We bieden ook een borduurservice aan. Daarmee geef je kleding uniekheid, waardoor je een emotionelere band met een item krijgt en het vaak langer houdt”, zegt Leung. „En door reparaties aan te bieden, kunnen klanten hun kleding langer houden.”
De Rotterdamse winkel speelt in op een jong publiek door ook veel T-shirts met prints in de winkel te leggen, zegt Leung. Voor de opening vroeg Uniqlo aan WOEI, een Rotterdamse ontwerper van streatwear, een opdruk te maken. De collectie bedrukte T-shirts put flink uit de populaire cultuur. Zo zijn er lijnen met Disney- en Pokémonfiguren, worden topstukken uit het Louvre en van kunstenaars als Keith Haring gebruikt en zijn er kledingstukken met afdrukken van beroemde Japanse prenten.
Best ironisch: een bedrijf dat waterzuiveringsfilters maakt, krijgt geen drinkwateraansluiting voor de nieuw te bouwen fabriek. „Dat hoorden we opeens van [drinkwaterbedrijf] Vitens”, zegt Michiel Staatsen, operationeel directeur van NX Filtration. De reden: net als het stroomnet is ook het waterleidingnet overbelast door de grote vraag.
En dat terwijl NX Filtration met zijn eigen product – een membraanfilter – zo uit het naastgelegen Twentekanaal drinkwater zou kunnen maken. Maar dat mag niet van de wet, alleen drinkwaterbedrijven mogen drinkwater leveren.
Uiteindelijk kwamen beide partijen er toch uit. Nu staat aan de zuidkant van Hengelo de enorme fabriek van NX Filtration, plus een nieuw kantoor van drie verdiepingen. Wie komt aanrijden, lijkt een grote multinational te naderen, niet een bedrijf dat pas in 2016 is opgericht en nu 166 werknemers heeft. Hal en kantoor zijn gebouwd op de groei, ze staan nog half leeg.
NRC is een van de eerste media die een bezoek brengen aan de fabriek, nadat deze aan het einde van de zomer door koningin Máxima werd geopend. Voor NX Filtration – een van de weinige beursgenoteerde start-ups van Nederland – is het een belangrijke stap: de fabriek illustreert de grote plannen van het bedrijf. Het verwacht de komende jaren in te kunnen spelen op wereldwijde waterschaarste en problemen met waterkwaliteit.
De vraag is of NX Filtration daarin gaat slagen. Het bedrijf moest begin dit jaar tegenvallers melden omdat het de filtratiemodulen minder snel aan de man kon brengen dan verwacht. Kunnen die systemen een massaproduct worden? Andere industriële start-ups hebben ook moeite met de schaalbaarheid van hun product, zie bijvoorbeeld de recente problemen bij busproducent Ebusco.
Grotendeels geheim
De bezoeker krijgt bij NX Filtration slechts een klein deel van het productieproces te zien. In de zogenoemde ‘waterfabriek’ staat een installatie van buizen die wat weg heeft van een kerkorgel. Erik Roesink, oprichter, wijst op een buisje met bruinig spul aan de bovenkant van een van de pijpen. „Daar komt het vuil uit.”
In deze hal filtert NX Filtration grondwater of water uit het Twentekanaal dat het gebruikt bij de productie; om membranen te maken heb je veel water nodig. Je maakt ze door er polymeren mee te laten reageren. Doe je dat goed, dan ontstaat een stof die op nanoschaal poreus is en zo de kleinste deeltjes uit een vloeistof kan halen. Het uiteindelijke membraan filtert ook medicijnresten en PFAS, benadrukt Roesink. „Dat kan een gewone waterzuiveringsinstallatie niet.”
Het grootste deel van het productieproces is geheim, zegt Roesink, om eigen uitvindingen te beschermen. „Ook het verkooppersoneel mag daar niet bij” – Máxima overigens wel.
Roesink, een enthousiaste zeventiger, is geestelijk vader van NX Filtration. De parttime hoogleraar membraantechnologie, met een verleden in het bedrijfsleven bij onder meer koolstoftabletfabrikant Norit, had vorig decennium een membraan geperfectioneerd dat water en mineralen doorlaat, maar geen vervuiling. Met relatief weinig energie en zonder chemicaliën kun je het water schoonmaken. „Toen ik mijn oratie hield als hoogleraar in 2016, heb ik aan mijn kleinzoon beloofd: opa gaat iets doen aan watervervuiling.”
Lees ook
Kraakhelder water dankzij slimme rietjes uit Twente
Vanuit zijn Norit-verleden kende Roesink Bernard ten Doeschot, jarenlang eigenaar van dit bedrijf en nu investeerder via zijn fonds Infestos. Samen besloten ze NX Filtration op te richten, Infestos verschafte het kapitaal. Zo begon het idee te groeien. Het bedrijf zette eerste stappen met een kleinere fabriek in Twente en wist met name testinstallaties te verkopen aan meerdere partijen.
In 2021 volgde een beursgang, waarbij het bedrijf 165 miljoen euro ophaalde, met name voor de grote fabriek in Hengelo. NX Filtration, destijds gewaardeerd op een half miljard, schetste veelbelovende perspectieven. Het bedrijf zou de perfecte oplossing zijn voor waterzuiveringsbedrijven of voor bedrijven die afvalwater moeten schoonmaken voordat ze dit lozen. Operationeel directeur Staatsen: „In de zomer kunnen drinkwaterbedrijven regelmatig geen water uit de Maas gebruiken, omdat er dan teveel vervuiling in zit. Met onze membranen kan dat wel.”
Wet van de remmende voorsprong
Dat dit klopt, daar twijfelt niemand aan. Maar de systemen verkopen bleek moeilijker dan verwacht. Het omzetten van testprojecten in grote orders verliep traag. Bij de cijfers over 2023 moest het bedrijf melden de groeistrategie met anderhalf jaar te vertragen, in maart moest het met een extra aandelenuitgifte 25 miljoen euro ophalen om de financiën te verbeteren. Infestos, nog altijd meerderheidsaandeelhouder, legde in, net als Teslin, het investeringsfonds van SHV-familie Van Beuningen. Ook Roesink zelf sprong met een onbekend bedrag bij. De koers is inmiddels ongeveer de helft van wat hij bij de beursgang was.
Staatsen: „We hadden vorig jaar sterkere groei verwacht.” Het blijkt voor drinkwaterbedrijven, vooral in de westerse wereld, soms nogal een stap om over te gaan op een heel nieuw systeem. Oprichter Roesink: „We hebben hier last van de wet van de remmende voorsprong. Er staat dan al een installatie bij een drinkwaterbedrijf, die moet worden afgeschreven.” Bedrijven kunnen zelden ‘meteen over’.
Je moet het maar net aandurven met zo’n nieuw, jong bedrijf in zee te gaan
In regio’s met sterke bevolkingsgroei en weinig bestaande infrastructuur komt NX Filtration sneller in beeld, aldus Roesink en Staatsen. Daar is het vaker ‘nieuw is beter’, in plaats van ‘wat zijn de risico’s?’. De grootste opdracht tot dusver kwam bijvoorbeeld uit Mexico. En, zegt Staatsen: „In Indonesië zijn drinkwaterfabrieken gebouwd met onze systemen, gefinancierd door de Wereldbank.” Woensdag maakte NX Filtration nog bekend een nieuwe klus in Indonesië te hebben gewonnen.
In de eerste helft van 2024 begon het beter te lopen, schreef het bedrijf bij de halfjaarcijfers. De omzet groeide naar 5,9 miljoen euro, het verlies bedroeg ongeveer hetzelfde. Voor het hele jaar verwacht het bedrijf een omzet van 16 miljoen, tegen 8 miljoen in 2023.
Staatsen denkt dat de nieuwe fabriek daar ook bij helpt. Die maakt het bedrijf geloofwaardiger voor klanten. „NX Filtration bestaat nog maar een paar jaar. Je moet het maar net aandurven met zo’n nieuw, jong bedrijf in zee te gaan. Nu kunnen we laten zien: dit is een bedrijf dat blijft.”
Belangrijke rechtszaak
Intussen loopt nog een rechtszaak over een cruciale vergunning van het bedrijf. NX Filtration mag van de provincie jaarlijks 700.000 kuub grondwater gebruiken om membranen te maken. Daar zijn een lokale milieuorganisatie, Natuur en Milieuraad Hengelo, en buren als de naastgelegen Twentse Bierbrouwerij het niet mee eens. Zij vrezen schade aan de natuur en bodemverzakkingen. Ze maakten bezwaar bij de provincie tegen verlening van de vergunning. Een week geleden diende de zaak in Zwolle.
Intussen loopt nog een rechtszaak over een cruciale vergunning van het bedrijf
Volgens de bezwaarmakers is 700.000 kuub grondwater te veel. NX Filtration benadrukt dat bij de vergunningsaanvraag is gebleken dat er voldoende grondwater is en dat het bedrijf bovendien niet van plan is de 700.000 kuub in z’n geheel te gebruiken. „Het is alleen bedoeld voor de bedrijfszekerheid”, legt Staatsen uit. De primaire bron voor de fabriek is het Twentekanaal. Maar in droge jaren, of als er een incident plaatsvindt in het kanaal, kan Rijkswaterstaat verbieden om er water uit te halen. Vandaar dat een back-up gewenst is.
Verder benadrukt het NX Filtration dat zeker de komende jaren, waarin de fabriek nog lang niet op volle kracht draait, de kans op gebruik van 700.000 kuub non-existent is. Staatsen: „Wij willen ook dat de bomen die hier staan, er over tien, dertig jaar nog zijn.”
Tegen die tijd hoopt NX Filtration ook een grote speler te zijn op de markt voor waterfiltratie. Uiteindelijk denkt het bedrijf dat de echte groei gaat komen door aangescherpte wetgeving. Staatsen: „Amerika heeft ervoor gekozen de normering voor PFAS in drinkwater heel streng te maken. In Europa is hier nog debat over.” Bij het bedrijf denken ze dat de komende jaren waterkwaliteit een belangrijk onderwerp zal worden door aanhoudende discussie over lozingen, vervuiling en PFAS. „Als er wetgeving komt, forceer je investeringen.” En dan, zo hopen ze hier, is de rest van de fabriek in Hengelo zo vol.
Lees ook
Onderzoekers: PFAS is niet zo makkelijk af te breken als gedacht
Twee bijzondere aankondigingen brachten voorstanders van kernenergie onlangs in een optimistische stemming. Techbedrijf Google maakte twee weken geleden bekend zes tot zeven ‘minikerncentrales’ te hebben besteld. Techbedrijf Amazon liet twee dagen later weten geld te steken in een producent daarvan. Beide bedrijven zeiden potentie te zien in deze zogeheten small modular reactors (SMR’s) voor de levering van ‘CO2-vrije’ stroom voor hun datacenters. Met de opkomst van kunstmatige intelligentie gaan die alleen maar meer energie slurpen.
Lange tijd durfden maar weinig bedrijven zich te committeren aan deze nieuwe, nog in ontwikkeling zijnde technologie. Het waren vooral overheden die hun nek uitstaken en subsidies verstrekten voor ‘pilotprojecten’ met een hoog risico op escalerende kosten. Nu waren daar ineens twee grote bedrijven die tegelijk de sprong waagden. Sommige marktvorsers hoopten dat het meer ondernemers zou inspireren waardoor de kleine kerncentrale weer een stap dichter bij een werkelijke doorbraak zou komen.
Is de komst van de kleine kernreactor inderdaad dichterbij? Staan ze straks misschien wel overal? Voorstanders zien grote mogelijkheden voor de technologie. Critici hebben zorgen, bijvoorbeeld over veiligheid en radioactief afval. Zes vragen over SMR’s.
1Wat zijn SMR’s precies?
‘Klein’ is natuurlijk relatief. Het vermogen van SMR’s is gemiddeld een kwart van dat van conventionele kerncentrales. Je hebt ook nog steeds een flink stuk grond nodig om ze te plaatsen – de meeste passen niet in een zeecontainer. Wel zijn er ook ‘ultrakleine’ SMR’s in ontwikkeling, die een vergelijkbaar vermogen hebben als een paar windmolens. De mini-reactor is overigens niet geheel nieuw. Sinds de jaren vijftig worden ze ook al gebruikt in kernonderzeeërs. Maar die zijn nóg weer een stuk kleiner.
2Waarom kleintjes? We hebben toch al grote?
Je kunt tegen kernenergie zijn vanwege bijvoorbeeld veiligheidsrisico’s en radioactief afval, maar als je toch voor bent, bieden kleinere kerncentrales (op papier) een aantal voordelen. De belangrijkste: ze zijn goedkoper dan de vaak vele miljarden kostende grote centrales, ze nemen minder ruimte in beslag en je kan ze op meer plekken bouwen. Grote centrales staan vaak langs de kust of rivieren omdat ze veel koelwater nodig hebben, terwijl industrieterreinen of datacenters op allerlei plekken liggen.
Ook zouden SMR’s in theorie sneller te bouwen zijn, omdat ze uit een aantal ‘standaardonderdelen’ moeten gaan bestaan, die in serie in fabrieken worden gemaakt en die vervolgens op locatie in elkaar worden gezet. Grote centrales zijn meer ‘unieke’ bouwprojecten. SMR’s zouden daarbij ook warmte kunnen leveren aan nabijgelegen industriebedrijven.
3Zijn ze al in gebruik?
Nee, dat nog niet. Althans, niet in de westerse wereld. Daar wemelt het wel van de initiatieven (er zijn tientallen verschillende concepten in ontwikkeling). Maar voorlopig gaat het allemaal nog om tekentafelplannen. In onder andere Frankrijk, Japan en Duitsland staan wel al enkele ‘demonstratie-reactoren’.
Rusland en China zijn momenteel de enige twee landen waar werkende SMR’s staan. Die landen lopen een paar jaar voor. De ontwikkeling van SMR’s is tegelijkertijd een geopolitieke wedloop: de Amerikaanse regering steekt veel geld in het versnellen van de ontwikkeling, mede omdat de VS niet achter willen blijven bij China.
4Komen ze ook in Nederland?
Het kabinet doet onderzoek naar de mogelijkheden, staat in het regeerakkoord. En er is geld gereserveerd voor dat doel: 65 miljoen euro in totaal, uit te geven tot 2030. Dat is een serieus bedrag, maar het kabinet wijst er tegelijkertijd op dat er nog veel onzekerheden zijn, over onder andere de technische en financiële haalbaarheid. Het kabinet ziet SMR’s voorlopig ook alleen als potentiële „aanvulling” op de andere kernenergieplannen – het wil bovenal vier nieuwe, grote kerncentrales bouwen. Als er SMR’s komen, is dat op zijn vroegst pas in 2040, denkt het kabinet.
Verschillende provincies – waaronder Overijssel, Gelderland en Limburg – en gemeenten hebben eerder wel aangegeven wat te zien in SMR’s. Limburg zegt kansen te zien voor de verduurzaming van industriepark Chemelot. In Den Helder heeft de gemeente al een mogelijke locatie voor een SMR in gedachten. Ook industriebedrijven in Zeeland vinden SMR’s „het verkennen waard”, schreef hun lobbyclub onlangs in een rapport. Er is ook een Nederlandse start-up die probeert een SMR te ontwikkelen: Thorizon, gevestigd in Amsterdam. Het bedrijf werkt momenteel aan een testversie en hoopt in 2032 een eerste commerciële reactor te hebben gebouwd.
5Zijn ze veilig?
Voorstanders zeggen dat SMR’s veiliger zijn dan de grote kerncentrales. Een bepaald type SMR, de zogeheten vierde generatie, zou zelfs ‘inherent veilig’ zijn. Kort gezegd is dat een reactor die zo is ontworpen dat er geen menselijk ingrijpen meer nodig is om de veiligheid te garanderen.
Maar dit type reactoren is nog het verst verwijderd van daadwerkelijke ontwikkeling. Kritische deskundigen stellen ook dat, vanwege de vele verschillende types SMR’s waaraan wordt gewerkt, je niet zomaar algemene uitspraken kunt doen over de veiligheid. Andere SMR’s, bijvoorbeeld lichtwaterreactoren, zijn niet inherent veilig.
6Is dit echt een doorbraak?
Dat er nog een lange weg te gaan is, lijkt ondanks de stappen van Google en Amazon vast te staan. In de VS kampten meerdere SMR-ontwikkelaars vorig jaar met fikse financieringsproblemen, waaronder X-Energy (dat nu wel weer geld krijgt van Amazon). Het kabinet wijst bij zijn eigen voorzichtige benadering op projecten in het buitenland die recent nog mislukten, zoals een Amerikaans project in Idaho. In 2023 trok NuScale de stekker eruit, omdat de prijs waartegen het stroom dacht te kunnen gaan leveren zodanig was gestegen, dat beoogde klanten wegliepen.
„In de praktijk blijkt dat bij kansrijke en vergevorderde first-of-a-kind projecten de tijdlijn vaak uitloopt of de projecten uiteindelijk zelfs worden afgeblazen”, aldus minister Hermans (Klimaat) onlangs in een debat.
Lees ook
Limburg heeft interesse, Macron steekt er een miljard in. Wat is de ‘kleine kernreactor’?